Hoi allemaal, Ik moet even van mij afschrijven en wie weet zorgen jullie voor wat afleiding of relativatie, want die raak ik soms wat kwijt. In 2015 heb ik een missed abortion gehad. Ik kwam er met 11w achter dat het kindje was overleden. In 2016 moeder geworden, maar die hele zwangerschap niet kunnen genieten. Ik bleef bang dat ik ook dit kindje kwijt zou raken. In 2020 wederom zwanger en weer bij de tweede echo een missed abortion. Ook al weet ik dat ik er geen invloed op heb, ik gaf het gebruik van foliumziur en de seks de schuld. Nu ben ik 32w zwanger. We kwamen er met 13w achter, maar toch was de 2e echo erg moeilijk. Gelukkig was alles goed. Maar om alle doemscenario's uit te sluiten, hebben we sindsdien geen seks meer. Elke controle is voor mij vreselijk, want stel de vk zegt dat het toch niet goed gaat, terwijl ik mij goed voel.. nu slik ik sinds 2 dagen vitamine d en extra ijzer. En je snapt, in mijn hoofd gaat het nu helemaal verkeerd. Doordat ik meteen denk dat dit niet goed is, ben ik meer gespannen. Dit heeft als gevolg dat ik t idee heb het kindje niet goed te voelen etc. Heel frustrerend, ik krijg het maar moeilijk uit mijn hoofd. Bedankt voor het lezen
Begrijpelijk, maar wel jammer dat je helaas niet kunt genieten van je zwangerschap. Maar het is belangrijk dat je je beseft dat vitamines en andere voedingssupplementen en wel of geen seks geen invloed hebben op een succesvolle zwangerschap. Dat kan ik (en velen met mij) je uit eigen ervaring vertellen . Daarnaast ben je nu al véél verder in de zwangerschap en is de kans nog veel kleiner dat het alsnog fout gaat. Genieten van het zwanger zijn is niet een knop die je om kan zetten, maar probeer in elk geval de komende weken nog zo ontspannen mogelijk door te komen. Het genieten komt dan wel zodra je de kleine in je armen hebt.
Dankjewel voor je berichtje. Ergens weet ik het ook wel, maar er blijft in mijn hoofd een stemmetje. Nu zit ik ook thuis met long covid, dus heb ook niet veel afleiding. Facebook moet ik niet meer openen in ieder geval. Er komen dan berichten van gevallen waar het wél fout bij is gegaan, en dat kan ik nu niet zo handelen.
Ik zou er hulp bij zoeken. Heb je je verloskundige ook aangegeven van je angsten? Ik snap ze wel hoor, heb 4x een miskraam gehad (met 5/6/6/10 weken) en zocht ook naar redenen (als, m'n voeten waren vast te koud, of dit of dat). Maar als het je leven zo overheerst dat je niet eens gezonde dingen kan doen voor jezelf/ je zwangerschap, dan moet je daar echt wat mee. Praat met je verloskundige! Wat mij heel erg heeft geholpen is voetreflex therapie. Ik kwam daardoor beter in m'n babybubbel, voelde de kleine daardoor ook beter. Ik begin nu over 2 weken weer vanwege angsten. Maar je kan er al eerder mee beginnen, bij de oudste deed ik het vanaf 34 weken. En open geen Facebook Ed. Daar staat het ene drama verhaal na het andere.. dat wil je nu niet.
Dankjewel voor de tip. Ik houd het even in mijn achterhoofd. Wat doen ze met voetreflex therapie? Deze verloskundige weet nog niet van mijn huidige angst. De vorige praktijk wel, maar ik had het idee dat die moe werden van mijn angsten. Terwijl ik alleen even gerust gesteld hoefde worden, begonnen ze nog net niet te zuchten.
Wat rot dat je je zo voelt. Ik heb helaas geen tips voor die angst. Wel is het gebruik van D en ijzer juist veel beter dan het niet nemen. Dus dat is hartstikke goed!
Nou vandaag toch even de vk gebeld. En voor mijn eigen geruststelling een ctg gekregen. De baby doet het goed. Door de spanning die ik niet weg kreeg kan het heel goed zijn dat ik nauwelijks de baby voelde bewegen. Ik ben meteen een stuk rustiger gelukkig. Nu weer proberen te genieten en dat negatieve stemmetje weer wat opsluiten. Misschien dat ik nog aan ga geven bij de vk om elke week even het hartje te komen luisteren. Want vaak is het toch even de geruststelling die ik zoek als het zelf niet meer lukt om te relativeren.
Heel herkenbaar, tussen 1e en 2e kindje 2 miskramen gehad en de zwangerschappen daarna was ik ook altijd bezorgd, ook nu weer. Ben nu 15 weken en voel het kindje nog niet echt, soms vermoed ik iets maar nee niet duidelijk. Terwijl ik de 2e en 3e rond dit termijn al wel voelde, dus dat zijn dan gelijk redenen om te doemdenken, terwijl ik met mn verstand wel weet dat het nog niet hoeft met 15wk. Als ik controle gehad heb gaat het een paar dagen beter en dan begint het weer. Ik heb helaas dus geen tips voor je, maar wel goed dat je het aangegeven heb bij de verloskundige! Fijn dat de ctg goed was!
Stom he, dat je hoofd het wel weet, maar dat je dat gevoel niet kwijt raakt... hoop dat het jou straks lukt om meer te genieten
Een gedeelte van dit verhaal had ik zelf ook kunnen typen. 4 miskramen gehad waarvan ook een missed abortion met 14 weken (11 weken). Ik projecteerde ook alle angst en niet verwerkte zaken op deze zwangerschap. Rond week 19 werd ik echt helemaal gek van mezelf. Via de verloskundige heb ik toen een verwijzing gekregen voor een psycholoog. Zij heeft 2 keer EMDR therapie met mij gedaan. Het heftigste traumabeeld voor mij was de kamer van de verloskundige en dat beeldscherm met een heel stil liggend kindje dat niet was gegroeid ten opzichte van de vorige echo. Dat beeld is aangepakt met EMDR. Iedere keer dat ik deze zwangerschap die kamer in moest voor een echo had ik heel veel spanning. Dus dat zat wel diep. Dit heeft me erg geholpen. Al geloof ik het pas als ze er echt is. De angst zal altijd op de achtergrond aanwezig zijn, maar kan nu wel genieten. Dus misschien is dat een tip? Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Dikke knuffel!
Dankjewel voor de tip! Voor mijn gevoel heb ik de MA wel goed afgesloten, maar ik ben pas gerust als de baby er uit is. Misschien heeft het er wel mee te maken dat je er geen controle op hebt.. Maar EMDR is wellicht een goede optie, thx