Onze zoon slaapt ook bij ons in bed en daar voelen we ons allemaal goed bij. Dat is voor sommige mensen misschien moeilijk voor te stellen, maar wij en veel andere mensen kiezen daar heel bewust voor. Afijn, wat betreft je vraag. Wij worden op deze manier ook 'gedwongen' om creatief te zijn qua locatie en dat is voor ons prima. Maar als ik het goed begrijp, kun je ook niet even wegsluipen als ze eenmaal slaapt? Zou je overdag opties zien om er eens tussenuit te glippen met je man? En anders toch gewoon in bed. Ik zie niet waarom dat verkeerd zou zijn. Je kindje slaapt immers en als ze wakker wordt, zal ze heus niet denken 'geeetver, wat doen zij nou?' Daar is ze echt nog te klein voor, dus dat zal ze niet snappen.
Oja, wij hebben simon tot een week of 12 op de kamer gehad in een wiegje. Maar geen seks toen hoor.. Had ik ook totaal geen behoefte aan...
wat vlinder zegt vind ik een goede. Overdag als kindje wakker is bij oppas (oma, vriendin, buurvrouw haha) langsbrengen en sexen maar
optie om me kind te dumpen voor de seks nee dank je enne voor degen die denken dat ik het aangeleerd hebben die kennen mijn kind niet sorry ze voelt zich gewoon niet veilig in dr eigen bedje . Huilt al vanaf het begin en overstrekt dr eigen enz. Ik laat me baby niet overstuur raken terwijl als ze bij mij ligt ze wel vertrouwd is want een kind met te weinig slaap ontwikkeld niet goed. Tuurlijk zijn wij crea hoor en nee seks in bed alleen nee hoor . Tis alleen net of ze ruikt als ik weg ben zelfs 2 min naar de wc maakt haar wakker. En dames geen ruzie ieder heeft een eigen mening over bepaalde opvoedings methodes. De een is voor laten huilen en de ander vind dat niks .
Sorry hoor, maar jou kindje heeft nu echt wel de leeftijd dat ze door heeft dat als ze huilt dat mama wel bij haar blijft. Heb je al eens geprobeerd haar te laten huilen??? Mijn dochter huilt tien a vijftien minuten en valt dan in slaap tot de volgende ochtend. En als jou dochter nu langer huilt dan komt dat wel omdat ze al een jaar lang haar zin heeft gekregen. En begrijp me niet verkeerd, hele kleintjes kun je echt wel lekker bij je leggen maar vanaf een half jaar beginnen ze toch haarfijn door te krijgen hoe ze mama's aandacht moeten hebben. Hoe lang ga je dit nog volhouden??
Mijn persoonlijke mening ik vind het ook niet zo gezond hoe je hier mee omgaat. Mijn zoon heeft tot zijn zusje vorig jaar geboren was altijd bij mij of zijn vader geslapen maar we gingen wel weg als hij sliep en dan hadden we gewoon nog prive. Nu een andere vraag wat vind je man er van dan? Is het helemaal een sexloos leven op dit moment. Dat je een zorgsame moeder ben is niks mis mee maar je moet ook je grensen gaan aan geven tegen over je dochter. Elke kick en dan moet je er al weer bij zijn daar ligt het probleem wat je kan en moet gaan veranderen. En nee ik ga geen commentaar geven dat je dochter bij je ligt dat is jou keuze maar je kan er ook te ver in door slaan en dat is hier aan de hand ze is nu oud genoeg om jou te paaien en moet moeders genoeg zijn om je eigen grenzen aan te geven wand het is niet gezond zo als je nu er mee om gaat. Niet voor je zelf maar ook niet voor je dochter..
sukkie, TS geeft al aan haar kind niet te laten huilen. dit topic gaat daar ook niet over... en Als TS dat niet fijn vind dat vind ik dat je haar wel in haar waarde moet laten.
en trouwens mijn dochter heeft nooit gehuild omdat ze mij bij haar wou hebben zonder dat er reden voor is geweest, al is dat alleen voor het 'ik wil mama bij mij hebben'. wat is er daar zo verkeerd aan? het is een klein kindje van MAAR 1!
nee hoor ik ben ook echt absoluut tegen huilen en geef je daar gelijk in als ze bij mij huilt dan pakte ik haar ook meteen op vond en vind ik nog steeds niet nodig
Melanina, ik probeer nog door te denken naar opties. ik begon ook pas na een jaar DL achter te laten bij opa en oma, en toen ook maar voor een half uur, dus kan voorstellen dat dat geen optie is.Ik zie het ook niet als dumpen, ik zie het wel eerder als langzaam opbouwen van bij een ander zijn. we hebben dat tijd steeds langer gemaakt. DL moest ook wennen om bij opa en oma te zijn, want ze zijn toch echt de mensen die wij ons kind toe kunnen vertrouwen als het nodig is om ergens heen te gaan zonder haar. En dat is wel soms nodig, (bijvoorbeeld als we klusjes moeten doen waar ze gewoonweg niet erbij kan zijn of zo) maar goed, ik denk dat je voor je eigen gevoel daatvoor klaar moet zijn. Ik heb ook lang het niet gedurft om haar achter te laten bij een ander (dumpen dus ) mijn gevoel zat er ook tegen, maar na een tijd zag ik wel in dat het soms nodig is maar ook soms voor haar wel fijn.. ze geniet er ook van om bij oma te zijn. en nou ja, om te dumpen omdat je sex wil, vind je het belangrijk genoeg? als dat zo is dan ja, dan zou ik het doen, maar zo niet, dan zou ik nu deze topic laten sluiten en geduld hebben tot het ietsjes 'makkelijker' gaat ..want dat gaat echt wel gebeuren .....
Begrijp me goed, ik heb ook niks tegen ouders die hun kind bij hun in bed laten slapen, uit vrije wil. Maar dit is gedwongen omdat ze anders niet wil slapen. Een kindje van 1 bepaalt wat er gebeurd?? Het is algemeen bekend dat kindjes huilen soms even nodig hebben om de dag te verwerken. Maar goed, als je daar niet aan wil beginnen dan zal ik dat respecteren. Maar ik ben bang dat je in dit geval over vijf jaar nog je dochter bij je in bed hebt liggen.
Hier sluit ik mij bij aan. Ieder natuurlijk zijn eigen opvoeding. Nu ga ik mijn mening hierover geven. En het is mijn mening. Dus wil er NIET op aangevallen worden. Ik vind het niet gezond dat ouders hun kind/kinderen bij hun in bed laten slapen. Een kind hoort te leren om in zijn/haar eigen bedje te slapen. Hoe lang kunnen ouders dit volhouden? Ik ken iemand, haar kind is 3 en slaapt nog bij hun in bed. ( claudia dit ben jij niet als je dit leest) Tuurlijk gaat het kind huilen als je wilt leren hem/haar in zijn/haar eigen bed te laten slapen. Maar daar moet je doorheen. Het steeds toegeven en dan toch maar uit bed halen en weer bij je nemen schiet je echt niets mee op. Hoe lang wil je dit nog volhouden. Is je kind nou heel erg ziek oke. Mijn zoontje slaapt vanaf dag 1 al in zijn eigen bed en kamer. Hij is nu inmiddels 2 jaar oud, en soms zie ik dan wel eens moeders met hun kind in bed liggen. Zou ik ook wel eens willen, lekker knuffelen maar daar heeft hij echt het geduld niet voor. Als hij bij ons op bed ligt ( meestal sochtends als we hem uit bed halen, kijken we op ons bed even barbapapa voordat we een boterham gaan eten). Hij houdt het iig niet langer als een half uurtje vol om stil te blijven liggen. Maargoed. Dit was mijn mening. Iedereen heeft een eigen manier van opvoeding. Ik wil niet dat mijn kind bij ons in bed slaapt de andere moeder wil dat liever wel. Alle respect voor, maar ik/wij zouden dat echt niet kunnen...
Mijn oudste heeft tot 15 maanden bij ons geslapen en ze kon zelf niet in slaap komen. Ik heb toen een peuterbed gekocht en haar daar eerst de middag in en dat ging goed en toen savonds en het ging super! Wij hadden ook op andere plekken in huis seks omdat het in bed niet kon.
Ik reageer weer ff Tuurlijk laat ik haar soms huilen want ik weet dondersgoed hoe het werkt Dus vanaf het moment dat ze uit het ziekenhuis kwam want ze is met 34 weken geboren haar steeds langer laten huilen maar mevr kan dit 2 tot 3 uur volhouden en sorry dat vind ik echt te ver gaan. Tuurlijk zijn er momenten dat ze wel ineens slaapt en dan komt het helemaal goed. En ik luister echt niet naar elk huiltje hoor want ik ben ook van mening dat een kind niet alles hoort te bepalen maar ze kan nog niet praten en zeggen waarom ze bang is zonder mij. En ik kan het haar nog niet uitleggen hoe het werkt. Maar blijkbaar zijn er weinig co-sleepers en dus ook weinig begrip. Ik vraag dus niet om tips om haar in dr eigen bedje te laten slapen want ik ken de meeste uit mijn hoofd alleen bij mijn meisje werkt het echt niet. Spelen eten en bij anderen zijn geen probleem alleen slapen vind ze niks zonder mij. Nu ligt ze ook alweer een uur te huilen want ik blijf haar ook proberen in dr eigen bedje te laten slapen. Eens gaat het lukken en dan halen we alle schade wel weer in.
Enne ze mag bij mij slapen op momenten dat ze het moeilijk heeft tot ik haar uit kan leggen dat ze een eigen bedje heeft des noods samen winkelen en een mooi leuk dekbed kopen wat zij leuk vind Enne het is juist heeeeel natuurlijk hoor je baby bij je houden in de hele natuur slapen kindjes bij hun mama alleen bij de mensen niet . Dus ik vind het samen slapen niet erg alleen voor ons seksleven is het ff funest maar voor de rest vind ik het soms ook wel heerlijk lekker knuffelen met mijn kindje . En ik vind persoonlijk dat je moet luisteren naar de behoefte van je kind dus wil je kind lekker vaak nog bij je drinken lekker doen. Wil het kind geborgenheid lekker in de draagdoek en wil je kindje bij je slapen ook prima. Vooral als ze nog niet kunnen praten
Melanina ik snap je heel goed hoor! Rosalina kon ik met 15 maanden uitleggen dat ze een eigen bedje kreeg, ik wou haar late wennen ivm de komst van haar zusje. Ze sliep altijd bij ons in bed en overdag sliep ze bij mij in de draagdoek! Sabela slaapt nu ook bij ons in bed en wordt ook gedragen het is ook heel natuurlijk. En ze Zijn maar even klein! Maar je man heeft ook aandacht nodig en voor hebben jullie elkaar nodig!
Rosa daarom ook tips gevraagd hoe andere co-sleepers het doen . Ja Zoey sliep ook altijd in de draagdoek vond ze heerlijk. Nu draag ik haar als we op pad gaan. En andere hebben altijd wel wat te zeuren of op te merken Ik zei altijd als Zoey 1 is stop ik met bv geven want een kind van 1 aan de borst is geen gezicht en nu vind ik het jammer dat ze niet vaak meer wilt drinken. En andere zeggen ook hoelang ga je het nog geven? Tja als we beide niet meer willen. Ook een draagdoek hebben mensen klachten over een buggy is toch veel makkelijker euhhhh nee en mijn kind hoeft niet naar konten te kijken van andere. Ga zelf maar eens kruipen (op kind hoogte) de winkels in. Dus wat mensen ook vinden ik doe wat ik moet doen. En me seksleven komt dalijk vanzelf wel weer alleen iets vaker nu zou fijner zijn . Tja ze zeggen dat je dingen moet inleveren bij het krijge van kinderen. Sommige kunnen niet spontaan meer uitgaan of reizen en hier is het enige ons seksleven is ff op een laag pitje.