Verschrikkelijk de media-berichtgeving momenteel. Ik word er helemaal naar van. WAt ik me alleen af vraag, kindjes herinneren zich pas weer dingen vanaf een jaar of 4. Als ene kindje nou op misbruikt wordt op 1-2 jarige leeftijd.. dan heeft dat toch geen effect? ze weten toch niet wat raar-normaal is etc?
Euh, nou dat denk ik wel. Dit is toch een vreselijke onveilige situatie voor een kindje..:x.En dat slaan ze echt wel op. Kinderen worden ook geschaad als ze worden geslagen o.i.d. op die leeftijd. Maar hoe kom je eigenlijk op zo'n vraag
Volgens mij was er in dat andere topic een reactie van iemand die inderdaad op zeer jonge leeftijd is misbruikt. Zij kan zich er niks van herinneren. (Ze weet het nu wel omdat haar moeder het haar uiteindelijk verteld heeft.) Ik denk dat het met de kindjes waar het nu om gaat, best weer goed kan komen. In ieder geval de allerjongsten zullen zich hier later inderdaad niks van herinneren. Als ze verder thuis goed gehecht zijn (dus een veilig gevoel hebben bij papa en mama) denk ik dat er in principe geen psychische gevolgen hoeven te zijn. En voordat mensen mijn reactie verkeerd opvatten: dit is NIET een poging om deze walgelijke praktijken goed te praten. Deze zieke gasten hebben met hun poten van kinderen af te blijven!!
ik heb het me ook afgevraagd hoor.. ik vind het geen gekke vraag. Ik denk dat als je structureel misbruikt bent als je 3 was dat je dan inderdaad wel psychische schade oploopt vanwege de onveilige situatie.. net als je 3 bent en je zit in een oorlogssituatie ofzo....ik ken iemand die nog vanalles weet van het bombardement op rotterdam toen hij 3 was bijvoorbeeld. Hangt er vanaf wat hij precies met ze gedaan heeft en hoe eng en bedreigend die kindjes dat ervaren hebben denk ik. Dat hoeft inderdaad niet perse zo te zijn, geslachtsdelen aanraken of bekijken is iets wat mama ook weleens doet dus een kindje hoeft dat niet perse als onveilig/traumatisch te ervaren als die man dat doet... Ik hoop in elk geval dat die kindjes het vergeten en opgroeien tot normale volwassenen!
Ik vind dit een hele gevaarlijke vraag, want het wordt soms gebruikt om deze moster praktijken goed te praten. Daarom vind ik internet niet zo'n geschikte plaats voor deze discussie. 1. Het is openbaar 2. We zijn ook leken en weten dit niet
Ik vind het geen rare of gevaarlijke vraag, ik vroeg het me ook af. Dat staat los van het feit dat ik het afschuwelijk vind als zulke dingen gebeuren en vind dat een kind nooit gebruikt mag worden als lustobject voor volwassenen.
Ik heb herinneren vanaf dat ik 1,5 jaar was, dus dat kinderen voor de 4 jaar niet herinneren, is niet waar. En een kind kan zich dingen misschien niet meer herinneren, bepaalde gebeurtenissen laten wel een indruk achter die toch een stempel kunnen drukken. Maar bij misbruik hangt het ook erg van het misbruik af, wat er gedaan is. Wat iemand al schreef, het aanraken van geslachtsdelen door een ander hoeft een peuter niet persé vervelend te vinden. Wat dus niet betekent dat mensen dit mogen doen (behalve bij wassen/verschonen dan). Voor ons volwassenen is die grens heel duidelijk, voor kinderen (nog) niet.
Van de week was een psychologe op de tv en die vertelde dat kinderen van deze leeftijd het gebeuren op zich vaak niet meer als zodanig kunnen herinneren maar hier op latere leeftijd zeer zeker wel last van kunnen krijgen. Goede opvang en begeleiding was dan ook zeer zeker noodzakelijk.
Ik werk als hulpverlener en heb diverse incestslachtoffertjes in behandeling gehad in de jaren dat ik aan het werk ben. Daarbij was bijvoorbeeld 1 meisje, helft van een tweeling, dat misbruikt was door haar vader. Haar tweelingzusje was niet misbruikt. Dit had plaatsgevonden tot aan haar tweede jaar. Dit meisje herinnerde zich niets van dit misbruik, (dat kan ook niet, herinneringen worden pas in het bewuste deel van je bewustzijn vastgelegd als je taalvaardig bent. Voor die tijd worden dingen wel zeer zeker vastgelegd in je geheugen, maar wordt dat 'opgeslagen' in het onbewuste deel van je geheugen waar je geen controle over hebt). Het ging echter om een ernstig beschadigd meisje: zeer angstig, gedesorienteerd, grenzeloos gedrag: niet in staat zichzelf te begrenzen. En even ter verduidelijking: haar tweelingzusje functioneerde volkomen normaal. Trauma's die je overkomen op een moment in je leven dat je ze je kunt herinneren, leveren minder schade op, dan trauma's die voor je 4e jaar plaatsvinden: je hebt dan de woorden nog niet om anderen duidelijk te maken wat er gebeurd is, om je emoties te uiten, maar je hebt ook nog niet de vaardigheden om zelf met die stress om te gaan: iets wat op latere leeftijd er allemaal wel is en hoe meer je tot die dingen in staat bent, hoe minder schade een traumatische gebeurtenis aanrocht. Dus het antwoord op je vraag: ja, kinderen ondervinden er juist heel veel schade van, als dit soort dingen op jonge leeftijd gebeuren.
Eerlijk gezegt ben ik ook niet zo blij met deze vraag. (Hier gesteld dan) Wil het eerlijk gezegt niet weten. ( Steek idd liever me kop in het zand). En weet wel dat deze vragen door onze hoofde spelen maar nee, Lees het eerlijk gezegt liever niet in de baby/dreumus/peuter topic. Wel bij media. Maar dus niet hier. Grrrr dit is geen aanval op t.s hoor maar zo voelt het voor mij.'
Kort .. Ja! Althans ... in mijn situatie wel en ik worstel nog elke dag om het een plekje te geven. Vanwaar deze vraag?
Vanwaar deze vraag? Ivm de kdvs in amsterdam uiteraard.... Ongepast? Ik heb het me ook afgevraagd?! En als je je kop in het zand wilt steken moet je niet op de topictitel klikken....daar open je het namelijk mee Maar ik denk ook dat er bewust niks herinnerd word, maar onbewust wel degelijk trauma veroorzaakt Die kerel mag van mij wel een doodstraf krijgen die helaas niet gegeven kan worden hier.... Maar goed, dat leid weer tot een hele andere discussie...
kinderen kunnen zich geen dingen herinneren van de tijd dat ze nog niet taalvaardig zijn, maar dat betekent niet dat ze er niets aan overhouden.. Ik werk met kinderen en begeleid zorgkinderen, en ik zie op mijn werk in dit soort gevallen vaak hetgeen wat we het 'geen bodem syndroom' noemen. Dit komt ook voor bij geadopteerde kinderen, die bijvoorbeeld hun jonge leven in een weeshuis hebben moeten slijten. Deze kinderen zijn vaak in hun vertrouwen in een volwassene beschaamd, en kinderen hebben dat vertrouwen nodig om een fundament te leggen, een soort bodem om liefde te kunnen ontvangen. Hebben ze deze bodem niet, dan kun je er nog zoveel liefde instoppen als je wilt maar dan is het dus een zogenoemde bodemloze put. Als kinderen moeite hebben met het vertrouwen in volwassenen, door dit soort zieke dingen bijvoorbeeld, dan hebben ze moeite om relaties aan te gaan. En dan zou een hechtingsstoornis het gevolg kunnen zijn..
ach meiden, laat ik ajb een ding voorop zetten.. ik vind het meer dan verschrikkelijk en van mij mag die man ook levenslang achter de tralies lijden, lijden en nog eens lijden... en ik weet datq het effect heeft op latere leeftijd maar was gewoon benieuwd naar de verklaring.. en het is me nu geheel duidelijk! dank jullie wel!
Herrinneringen heb je vanaf een jaar of 3, maar dat betekend niet dat alles wat daarvoor gebeurd geen invloed heeft op een kind. Kijk naar geadopteerde kinderen. Zelfs de eerste uren/dagen/weken hebben al zoveel effect op een kindje! In de eerste plaats op hechtingsniveau (een vertrouwenspersoon heeft het vertrouwen geschaad), maar dit heeft ook veel te maken met de manier waarop er vervolgens mee om wordt gegaan en ook wie het misbruik pleegt (bij incest is het weer heel anders, zeker als het ouders zijn, die staan veeel dichterbij). Daarbij (bah, te naar om over na te denken) heeft het natuurlijk ook lichamelijke gevolgen voor kinderen. Och, hemel, brrrr, te erg om over na te denken!! :x:x:x
Ik ben zelf seksueelmisbruikt toen ik 4 was. Ik kan me er een heel klein beetje van herinneren. Toen ik 5 of 6 was heb ik het verteld. Ben toen bij een psycholoog geweest maar die vond een verdere behandeling niet nodig voor me omdat ik zo sterk was. Heb er pas op latere leeftijd last van gekregen. Maar dan meer van het idee dat het mijn eigen opa was die tussen mijn benen zat, dat iemand zo vies kan zijn!! Mijn opa zat ook bij meerdere nichtjes/neefjes en zelfs bij zijn eigen kinderen. Dit hele idee maakte me walgen van mezelf. Maar van DE avond zelf heb ik niet veel meegekregen of last van gehad. maar dit is per kind uiteraard verschillend.
Ik vind deze vraag ook niet ongepast, ik vroeg me hetzelfde ook af nl. mijn zoon is dan nu 2,5 jaar en blijkt toch wel veel te onthouden ook van dingen die al langer geleden zijn. Bijv. de vakantie. we gingen weer op vakantie (lees na 7 maanden) en wij komen in het huisje en mijn zoon zegt direct: dit is een ander Kanniehuisje... en ja dat klopte. Idd een ander vakantiehuisje dan 7 maand geleden. en toen was hij nog geen 2 jaar maar heeft het wel onthouden . Dus ja ik zeg ook Kinderen kunnen het herinneren en denk ook zeker wel trauma's van overhouden. (verschrikkelijk is het als je er aan denkt... )