Echt heel erg vind ik dit. Ze moeten met hun poten van een ander afblijven! En al helemaal van kinderen ! Ik heb zelf n opa gehad die mij (onzeker als ik als puber was) manipuleerde en bijvoorbeeld naakt in ons huis rond liep als ik vroeg naar school moest.(hij sliep beneden op de bank) Hij heeft mij vieze/perverse voorstellen gedaan toen mijn ouders een weekend weg waren en hij 'oppastte', (godzijdank) werd ik geloofd door mijn ouders toen zij terugkwamen, dit had mijn 'opa' (tsssssss) nooit van me verwacht omdat ik zo gruwelijk onzeker was dacht hij dat ik mn mond wel zou houden. De eikel.. Ben ook blij dat hij t loodje gelegd heeft vorig jaar!
Ik was tussen 10-13 seksueel misbruikt en verkracht door mijn stiefvadern en ik was zo bang voor hem dat ik me mond hield, ook omdat ze het thuis niet geloofde.
Patroes.. Dat is ook vrezelijk wat jij heb mee gemaakt. Even als ieder ander die dit isover komen... Mensen die dit doen, zijn ziek, en worden nooit meer beter. Hoe vaak ze ook zullen zeggen dat het ze spijt... Als ze de kans weer zouden krijgen, doen ze het weer en weer en weer... Dat is iets wat bij dit soort mensen hoort...
Wat hoor je dit toch verschrikkelijk veel ..... ik vind dit zo enorm erg he...... heb er gewoon geen woorden voor.
Je hoort het nu idd veel vaker. Vooral ook omdat Jeugdzorg en dat soort instanties nu erg onder de loep worden genomen. Vroeger sprak men hier niet over. Bleef het binnenshuis... Nu GELUKKIG niet meer..
vreselijk allemaal zeg! ik was ook jong maar heb zo n 10 jaar mn mond gehouden.alles opgekropt..ik denk ook dat de daders nooit beter worden! ik ben nu 26 ,ben erg depressief geweest toen alles eruit kwam(was toen 15-16) heb het wel n plekje kunnen geven,soms ben ik wat meer mee bezig. familie zou je blind moeten kunnen vertrouwen,in sommige gevallen juist niet dus! heel veel sterkte aan degene die het ook hebben meegemaakt of hun kinderen!
De mensen die misbruikt zijn; Wie hebben jullie hier voor in 'vertrouwen' genomen? Of hoe is t aan t licht gekomen zeg maar? Bij mij kwamen mijn ouders (eindelijk) terug van een weekend weg. Ik heb mn moeder naar boven geroepen met t feit dat ik n mega grote spin zag (dit was niet zo maar moest tóch met haar praten). Mn moeder kwam en ik begon toen al te huilen (heel zachtjes want mn opa (en vader) zat(en) beneden). Ik durfde t bijna niet te vertellen want ik was zo gruwelijk bang dat ik niet gelooft zou worden (was nl een sjagrijnige en opstandige puber).. Mn moeder geloofde me (natuurlijk denk je nu) en riep mn vader erbij dat t wel om een hele grote spin ging . Dus toen kwam mn vader.. en ik vond dit echt één van de moeilijkste dingen uit mn leven.. De vader van mn vader 'beschuldigen'. Ik voelde me echt verschrikkelijk.. Ik vertelde mn vader wat er was voorgevallen allemaal. En toen kwam de aap uit de mouw.. mn opa bleek wel vaker beschuldigd te zijn geweest maar er was nooit geen 'hard' bewijs.. Toen is mn vader naar benee gegaan (in shock bijna) en heeft tegen mn opa gezegt 'ik geef je 2 minuten en dan moet je ons huis uit zijn'. Een paar dagen daarna is mijn vader voor zijn eigen 'gemoedsrust' nog naar hem toe gegaan om te horen.. En in t begin alles ontkent en later bekende hij toch.. de gluiperd. Zo.. ben ik mn verhaal ook kwijt. Lucht lekker op zo.
Mijn meiden hebben het tegen hun nichtje verteld, en zij heeft het aan haar moeder verteld en die weer aan mijn ex hij wist het als eerste ze waren met vakantie (was tijdens kerst). Ik kreeg de meiden met de jaarwisseling, en klokslag 12 uur kwam de oudste naar me, en zei mama ik moet je wat vertellen. Ik vond het niet netjs om de kamer uit te lopen. Was op dat moment bij me moeder thuis. En toen heeft ze het in me oor gefluisterd. Mijn bloedeigen broer heeft dus mijn meiden misbruikt. Hij heeft het direkt toegegeven, en zijn spijt betuigd. Maar mijn moeder blijft er bij dat mijn meiden liegen. Dit is een van de redenen waarom ik dus ook geen contact meer heb met mijn familie..
ik heb het op mn 15-16 jaar verteld aan een leraar,bleef het altijd maar wegstoppen.die leraar heeft het aan mn ouders verteld. ze geloofde me meteen en zeiden dat ze het nooit gemerkt hadden maar wel vermoeden,dat ze het wel in gaten hielden met mn neef.ze hadden het gevoel gefaald te hebben,wat absoluut niet zo is! ik vind het wel heel goed dat kinderen het meteen vertellen!maar dat is ook per kind weer heel verschillend dus.ik wist niet dat het niet normaal was. mijn neef en oom hebben alles ontkend,ik heb mn oom gebeld en mn neef is langsgeweest met mn tante.toch ben ik blij dat ik ze ermee heb geconfronteerd. ik heb ook geen contact meer met de rest van de familie.ze zeggen ook dat ik alles gelogen heb.. mijn ouders geloven me wel.
Dat is toch erg dat je dit soort dingen niet gelooft? Alsof je die dingen zomaar gaat zitten verzinnen ofzo.. Dat was ook de reden dat mn vader geen contact meer wilde met zijn kant van de fam. Niemand geloofde hem/ons..