Ik ben nu net 10 weken zwanger van ons 2e kindje. Ons dochtertje is bijna anderhalf. Nu vroeg ik me af, hoe kunnen we haar het beste voorbereiden op de komst van een broertje of zusje? Hoe hebben jullie dit gedaan?
Tja echt voorbereiden is best lastig want echt snappen doen ze het nog niet. Mijn dochtertje is nu 21 maanden. Ze ziet wel dat mama een dikke buik heeft en ze voelt wel aan dat er iets te gebeuren staat heb ik het idee. Wij nemen haar zo af en toe mee naar de verloskundige, waar ze het heel interessant vind wat de verloskundige allemaal met mama's buik doet. Ook heb ik haar betrokken bij de verhuizing naar een andere kamer. Haar laten zien hoe het haar kamertje werd, haar grote zussen kamer maakte ik er van. En toen ik laatst aan het opruimen was in de babykamer was ze erbij en vertelde ik ook dat ik alles aan het klaarmaken was voor haar kleine zusje. Dus niet overdreven maar regelmatig benoemen dat ze grote zus wordt dat is wat wij gedaan hebben en nog steeds doen.
Mijn dochter zal 20-21 maanden zijn als de nieuwe baby komt. Ik ben toen ik zeven maanden zwanger was begonnen met haar voorbereiden. En ze lijkt er wel iets van de begrijpen, ze zegt in ieder geval 'mama baby buik', maar het zal wel heel abstract zijn voor haar denk ik. Mijn voorbereiding bestaat uit haar betrekken bij kleine dingen: het doorspitten van de dozen babykleertjes, ze heeft geholpen met wassen. Ze was erbij toen ik de box hoog zette en er babyspeelgoed in legde. Ze wil er nu zelf steeds in om met de pop te spelen. Net als in de maxicosi en de wipstoel. Verder gaan we vaak op bezoek bij vrienden met kleine baby's. Dat helpt ook, want dan ziet ze dat ik een baby vastheb, dat deze soms huilt, verschoond wordt etc. Dat maakt allemaal veel indruk zie ik dus ik ben blij als ze dat straks al een beetje begrijpt.
tussen mijn eerste en 2e zit 13 maanden leeftijdsverschil. ik heb de oudste mijn buik laten voelen en zien en iedere keer als we dat deden gezegd dat er een baby im mama's buik zat ( voor zover hij dat begreep) op het laatst ging hij ook wijzen naar mijn buik en baby zeggen. toen we uiteindelijk thuis waren na de bevalling hebben we hem bij zijn broertje gehaald en gezegd dat dit de baby uit mama's buik was. hij vond het maar vreemd maar wisten ook niet hoe anders te doen bij zo'n ukkie...
De natuur zijn gang laten gaan. Af en toe benoemen dat er een baby in de buik zit, laten voelen, betrekken bij dingen die de oudste ook aangaan en verder niet teveel nadruk op leggen want over het algemeen gaat deze overgang voor veel kinderen zonder al te veel problemen. Broertjes en zusjes zijn vanuit de evolutie heel normaal en helemaal in het systeem van kinderen opgenomen. Zeker wanneer een kindje nog te jong is om echt te begrijpen hoe het zit.
Onze zoon is wat ouder. We hebben het gewoon aan hem verteld en darnaast regelmatig voorleesboekjes uit de bibliotheel gehaald met dit thema. Ik vond vooral "Kaatje en mama's buik" leuk tijdens de zwangerschap. En vlak voor de geboorte en daarna hebben we veel gelezen uit "Kaatje en haar broertje".