Hier twee redelijk goede eters, maar de oudste heeft ook weleens periodes dat ze steevast: "dat wil ik niet eten" zegt als het eten op tafel komt. Tsja, dan heeft ze pech. Uiteindelijk is het wel zo dat ze toch gaat eten. Toetje eten we soms, en als ze allebei minstens een paar hapjes gegeten hebben, krijgen ze dat ook.
Wat hier (bijna 2) helpt is: 'S middags warm eten Zelf overdreven "hmmmmmm, lekker zeg" *smak*"mjam" uiten. Samen van 1 bord eten Met je handen eten. Spelletje aan tafel "wie ..... heeft/is steekt z'n vinger op". Daar moet ie vreselijk om lachen.
Ik heb niet alles gelezen maar onze uk is ook bijna 3 maar eet in verhouding veel minder maar eet wel alles. Smorgens een boterham of schaaltje yoghurt Tussendoor cracker Lunch 1 A 2 boterhammen , fruit (op de peuterspeelzaal krijgt hij het als tussendoortje) Tussendoor smiddags een klein koekje soms ook wel eens een stukje kaas of plakje worst. Avondeten we scheppen van alles een klein beetje op. Hij eet bijna alles en wanneer het nieuw is moet hij proeven. Toetje kan van alles zijn, smoothies, yoghurt, vla Misschien overdag minder boterhammen zo dat hij savonds meer trek heeft? Hoeveel toetje krijgt hij? Misschien heeft hij daar al genoeg aan en is het niet nodig om de rest te eten.
Als ik kijk naar wat hij gedurende de dag krijgt dan kan ik me zo voorstellen dat hij zijn avondeten ook niet echt nodig heeft. 4 boterhammen vind ik best wel veel. Dan is de noodzaak voor hem om tussendoor fruit en 's avonds groente te eten ook niet zo groot voor hem, want hij heeft dan al niet veel trek meer. Mijn oudste eet ook graag brood, moet hem hier echt in remmen. Maar als hij een keer bij een vriendje luncht dan krijgt hij meestal wel meer boterhammen en dan is het met avondeten weer bijna niets dat hij eet. Hier deden/doen we altijd, niet eten is klein beetje yoghurt (zonder iets erdoor) als toetje omdat wij het ook beschouwen als onderdeel van de maaltijd. Willen ze er iets door, bv muesli of willen ze vla (mochten we dat in huis hebben), dan moeten ze minimaal het aantal hapjes eten dat ze oud zijn (en dan geen muizehapjes).
Onze oudste dochter is bijna 4 en is ook een hele slechte eter. Bij het avond eten eet ze vrijwel nooit iets. Ze weegt helaas maar 12,5 kilo dus een toetje krijgt ze altijd. Meestal Griekse yoghurt voor de calorieën. Wij laten het eten verder helemaal los. Ze eet het toch niet. Dwingen of macht gebruiken wil ik al helemaal niet aan beginnen. Ik zou het dus even loslaten. Stimuleren is natuurlijk nooit verkeerd. Hier ook van alles geprobeerd. Dieren hapjes, liedjes zingen, picknicken in de tafeltent enz.
Hier ook een slechte eter sommige dagen eet hij wel redelijk en sommige dagen dus bijna niks. Wat ik doe is een smoothie maken van groente en fruit krijgt hij toch zijn vitamine binnen. En een Monkeyplatter zet ik neer dan kan hij van alles wat pakken. Savonds eet hij 1 of 2 happen (mits patat of spaghetti) dan hoeft hij gewoon niet meer. Daarna krijgt hij gewoon yoghurt of pap maar daar eet hij ook bijna niks van. Ik baal ook wel is dat hij zo slecht eet maar heb het wel los gelaten ik ga er vanuit dat het ooit beter word
Moet er trouwens wel bij zeggen dat ze het toetje ook niet altijd eet. Ze geeft niets om eten of drinken.
Hier ook altijd gezeur met eten en heb me ook alle kanten ermee op laten sturen. Door alle goed bedoelde tips die je overal krijgt. Ondertussen lustten ze wel alle soorten snoep, koek en chips..toen was ik er klaar mee. Aan tafel wordt er gewoon gegeten. Geen hele grote borden, maar een acceptabele hoeveelheid. En afhankelijk van hoe goed er aan tafel gegeten wordt, krijgen ze ook lekkers. Wat hier uiteindelijk hielp was consequent blijven en heel duidelijk zijn in wat er van ze verwacht wordt, op een gegeven moment weten ze niet beter en nu eten ze zo goed als alles mee. Bovendien is het weer gezellig aan tafel. Wat ik wil zeggen is dat alle tips van hapjes/picknicken/weet ik veel allemaal prima zijn, maar pas op dat je er niet teveel in mee gaat om je kleine maar aan het eten te krijgen. Ze hebben snel genoeg in de gaten dat eten hun machtsmiddel is hoor. Het gaat mij persoonlijk echt te ver om te moeten gaan eten in een tafeltent zoals ik ergens las, sorry. En oja, die van mij waren ook echt veel te licht hoor, en zijn nog steeds niet zwaar, dus heb het daar ook echt wel moeilijk mee gehad..
Oh en dat wil trouwens niet zeggen dat je niet kunt overleggen of iets hoor, of samen uitkiezen. Maar wat er gekozen wordt, wordt ook opgegeten..daar kun je toch gewoon duidelijk in zijn?
Dit klinkt heel makkelijk maar onze dochter gaat het echt niet eten. Maar ik vind veel reacties zo. Zo makkelijk is het nou eenmaal niet.
Ik zeg dit juist omdat wij precies in die situatie hebben gezeten met onze kinderen. Zie ook mijn reactie ervoor. Feit is gewoon dat kinderen dingen makkelijker doen als er duidelijkheid en structuur is. Mooi voorbeeld is ook het ritueel rond naar bed gaan, dat werkt precies zo met eetmomenten. Vaste plek, vaste routine. Consequent zijn. Het zal niet in een keer goed gaan, maar op termijn werkt het wel. Het zijn kinderen he, die hebben dat nodig!
Hier ben ik het mee eens. Ik was (en ben nog steeds) een slechte eter en mijn zoon treedt in mijn voetsporen. Je bent goed bezig en probeert van alles, maar zou er de focus niet teveel op leggen, wordt er vaak niet beter van.
Daar heb je deels gelijk in hoor maar dat werkt hier gewoon niet. We hebben in principe alles geprobeerd maar het werkt allemaal niet helaas. Eten is altijd op hetzelfde tijdstip en altijd aan tafel dus daar ligt het niet aan. Ze houdt gewoon niet van (warm) eten. Ik moet er wel bij zeggen dat onze dochter hoogstimulatief is en macht uitoefenen zorgt voor overprikkeling dus we laten het los omdat het alleen maar averechts werkt. Ze klaagt nooit over honger dus ik denk dat ze genoeg binnenkrijgt. Maar ieder zo zijn ding. Als het bij jou werkt dan is het toch goed maar er zijn ook kinderen die dat niet doen. Ik zou wel willen dat ze iets proeft of gewoon haar bord leeg eet. Ach mijn beide broers aten alleen maar brood tot ze minstens 16 waren en lusten nu alles. Ooit komt het wel goed en alles wat ze wel eet is mooi meegenomen.
Leuke theorie, maar helaas werkt het in de praktijk bij veel kinderen niet zo. Je kunt het moeilijk naar binnen proppen bovendien als ze echt niet willen.
Ik of vriend bepalen hier wat de kinderen eten, zij bepalen de hoeveelheid. Er zijn wel eens dingen die ze niet lekker vinden, maar dan hebben ze pech en eten ze de volgende dag maar wat meer. Bij mij is pasta zonder saus bijvoorbeeld al geen optie. Je krijgt die saus en de groenten erbij. Er valt niet te kiezen. En geen idee of ik geluk heb met mijn kinderen, maar tot nog toe heb ik hele goede eters. Ze eten niet perse veel, maar lusten wel bijna alles. En ik zie in mijn klas dat dat ook heel anders kan zijn. Maar goed, geen idee of dat aan mijn opvoeding ligt of dat het puur toeval is. Verder tips (wellicht mosterd, want niet het hele topic gelezen): Smoothie maken waar je groenten en fruit in verwerkt Meng yoghurt met gepureerd fruit Maak een leuk spiesje met fruit en doe er eventueel nog iets anders aan wat hij graag eet Zoek naar andere voedingswaren waar de voedingsstoffen in zitten die hij nu mist. Zo eten wij vegetarisch, dus kinderen krijgen extra groenten, peulvruchten en noten. Wel een lastige situatie hoor. Mede daarom heel goed dat je eten toch niet in gaat zetten als beloning
Wij eten overigens zelden een toetje. Ik ben van mening dat je in principe genoeg moet hebben van de maaltijd zelf. Ik eet af en toe nog een toetje een uur of 2 na het eten, maar dat is meer omdat ik een grote eter ben en vriend ook. De kinderen eten zo heel af en toe nog wat kleins na het eten. Is het dus geen idee om het toetje te schrappen? Ik lustte als kind ook niets en at mezelf dan maar vol met het (mierzoete) toetje.
Herkenbaar hoor, onze kids eten vooral 's avonds nauwelijks iets en soms lijkt het wel alsof ze niks lusten behalve groene pastasaus, kale pasta, pannenkoeken en frietjes. Wij hebben er laatst voor gekozen om de strijd niet aan te gaan. We scheppen altijd op, als ze niet willen is dat prima, maar ze blijven wel aan tafel zitten. Als toetje mogen ze fruit kiezen of yoghurt. Ik las toen ergens dat je een kind op deze leeftijd niet kunt 'voeden', je kunt alleen voeding aanbieden, het kind kiest of het eet. Dwingen kan niet, dit is het enige wat het kind zelf bepaald in het leven en waar het macht/controle over heeft. Dat artikel suggereerde ook dat een machtsstrijd voeren hierover onbewust iets kan betekenen over de keuzes die een kind zelf wil maken, maar geen ruimte voor krijgt. Ik had een beetje gemixte gevoelens bij het artikel, maar we hebben wel besloten er niet moeilijk over te doen. Ze halen hun voedingsstoffen dan uit andere dingen. Dan moet ik zeggen dat onze kinderen gek zijn op fruit, dat scheelt dan wel weer.
Nou goed prima, dan is er niets aan de situatie te doen als ik jou moet geloven. TS vraagt om tips en ervaringen. Dit is mijn ervaring (dus geen theorie zoals jij schrijft), en nogmaals..mijn kinderen weigerden steevast avondeten, dus ik weet echt wel waar ik het over heb, inclusief het ondergewicht wat erbij komt kijken. Maar als ik de reacties teruglees zijn er meer mensen die min of meer hetzelfde zeggen als ik. Zijn mijn kinderen dan de uitzondering of de jouwe? Voor veel kinderen werken de drie R-en (want daar komt het wel op neer) waar ik het over heb heel goed. Natuurlijk zijn er kinderen waarbij het niet werkt, maar mag het daarom dan niet geschreven worden? Of mag ik alleen maar opschrijven dat het heel sneu is voor TS en dan er geen enkele hoop is omdat er altijd kinderen zijn waarbij je het niet naar binnen kunt proppen? Wat ik trouwens ook niet zeg, erg genuanceerd vind ik je antwoord dus niet.