LadyXochi, Ik kan ze zo niet allemaal terughalen, daarvoor moet je het hele topic doorspitten ben ik bang. Maar bijvoorbeeld de quote in bericht 436, paar pagina's terug. Daarin wordt eea gesuggereerd (diabetes, obesitas, kanker?) Als je verder leest kom je overigens links tegen van onderzoeken die dat tegenspreken. Ik ervaar ook dat doodgooien niet.
Ja dat soort opmerkingen heb ik ook wel gehoord. Baby was drie maanden en dan: 'voed je nog zelf, wat knap!' Geen kunst aan hoor, toen. In het begin is het even wennen en investeren, maar daarna vind ik het vooral lekker makkelijk. Maar ook bij de oudste, na het jaar. Dan is voeden helemaal geen kunst aan. Vooral als je niet meer hoeft te kolven: wel de lusten, niet de lasten.
Ik heb bij een bv-voorlichting gezeten van een zkh en daar werd létterlijk gezegd: "je kunt je kind niet de liefde geven die het nodig heeft als je geen borstvoeding geeft" ... Ik ben daar toen zo boos over geworden. Ik heb na afloop van die avond die twee dames vertelt dat ze giftig bezig waren. Ook heb ik een klacht ingediend bij het zkh. Ik kwam voor een avond technisch en praktisch advies. Niet voor waardeoordelen en emotionele chantage. Ik had serieuze vragen over de impact van zwangerschapsdiabetes op start bv, maar ze wisten inhoudelijk echt niks. Alleen maar dit soort obligate 'BV is heilig' kletspraatjes. Ik heb daar toen een post op FB aan gewijd en ik was niet de enige met een dergelijke ervaring. Tientallen vrouwen én mannen reageerden dat zij ook bij voorlichtingsbijeenkomsten waren geweest met een dergelijke toon/houding. Voor sommige mensen (er zijn nl ook mannen) is BV een soort 'religie' en daar valt niet meer normaal mee te praten. Dat zelfde geldt voor sommige mensen die niet vaccineren, wasbare luiers gebruiken, dragen etc. Die zijn zo overtuigd van het juíste van die keuze (en het foute van andere keuzes), zij kunnen niet accepteren dat er andere opties zijn. En soms heb je mensen die een combinatie van bovenstaande uitgekozen hebben, een opvoedstijl/levensovertuiging. Bij vegetariers zie je dit ook vaak. De meeste vegetariers in mijn omgeving zijn erg militant en onverdraagzaam. Wee je gebeente als ze bij je op bezoek komen en er is niks vegetarisch geregeld. Omgekeerd zullen ze voor mij nooit vlees in huis halen. Want vlees=fout. Zie daar het morele oordeel. Ik ken welgeteld 1 vegetarier die niet zo is.
Ik ervaar dat ook niet zo, maar dat ligt ook helemaal aan je referentiekader. Reclame voor poedermelk zie je veel in tijdschriften over baby's/kinderen, maar ook wel op tv. Maar ook hier op het forum is het onderdeel voedingsadvies in handen van Nutricia. En bv lijkt de laatste tijd wat vaker in het nieuws, bijvoorbeeld omdat een topmodel bv geeft.
Behoorlijk off-topic Hilly, maar ik ken heel veel niet-militante vegetariërs, onder wie mezelf en m'n halve vriendenkring. 😉 Of je wel of geen vlees eet is hier totaal geen issue, maar gewoon een eigen keus. Wel ken ik veel mensen die zich denken te moeten verdedigen omdat zij wél vlees eten. Dat begrijp ik dan weer niet.
Zo is het wat beter te lezen: Volgende stap van de borstvoedingsmaffia - NRC Ik vind het jammer dat de term maffia weer gebruikt wordt. Ik ben het wel met de schrijfster eens dat de voorlichting beter moet, voor zowel borst als fles. Bij de oudste heb ik van de verloskundige erg weinig voorlichting (over bv) gekregen, ik heb zo'n cursus van een lactatiekundige bijgewoond en wist er daardoor e.e.a. van. In het ziekenhuis, na de geboorte, was de begeleiding ook niet zo best. Gelukkig trof ik thuis een kraamverzorgster die er verstand van had. Verder helemaal eens dat het verlof hier nogal kort is. En daardoor stoppen veel vrouwen al snel met borstvoeding. Kolven is voor velen toch een hindernis en veel werkgevers zitten er ook niet echt op te wachten. Ook al is het bij wet geregeld dat je tijd en een geschikte plek moet krijgen om te kolven.
Dit is misschien ook hoe men het zelf heeft ervaren. Ik vond het bijvoorbeeld helemaal niet makkellijk, maar heb ondanks drie borstontstekingen, altijd moeten voeden met tepelhoedjes, tot een jaar al mijn pauzetijd opgeofferd aan kolven, tot 14 maanden meerdere nachtvoedingen die ik altijd zelf moest doen, het toch volgehouden tot bijna 2,5 jaar. Ik vind dat eerlijk gezegd wel knap van mezelf en kan dat dus ook voelen voor iemand anders die lang voedt. Terwijl het diegene inderdaad heel makkelijk af kan gaan.
Hilly, voor sommigen is bv misschien een soort geloof, maar dit geldt niet voor alle moeders die bv geven. Maar als je aangeeft dat je je kind 'lang' (wat is lang?) hebt gevoed, word je al snel in dat hokje bv-fanaten gedrukt. Dat vind ik jammer. Ik lees hier op het forum toch vaak opmerkingen in de trant van: 'een dreumes/peuter aan de borst, bah wat vies!' Dat soort commentaar is toch nergens voor nodig?
Inderdaad. Er wordt teveel over één kam geschoren en daar moeten we eens vanaf. Net als die nare opmerkingen. Alsof je vanaf je computer opeens wel het recht hebt om kwetsend te zijn, onder het mom van "je mening geven". Zouden diezelfde mensen dat in het echt ook in het gezicht van kennissen zeggen, vraag ik me dan af.
De ervaring van die Hilly heeft gehad met de voorlichting over bv kan ik ook zo kwaad om worden! Mijn dochter heeft vanaf 3 maanden fv gehad, en mijn zoontje van inmiddels 8 maanden krijgt nog bv en ben niet van plan binnenkort te stoppen. Maar ik houd toch evenveel van beide kinderen hoor! Door dit soort praktijken krijgen mensen een afkeer tegenover bv, terwijl goede voorlichting en begeleiding juist zo hard nodig is! Als je hier op het forum alleen al ziet hoe vaak bv mislukt omdat het cb, de huisarts ed gewoon amper kennis heeft over bv. Tenenkrommend geeoon het advies wat moeders krijgen.
Ik vond BV hard werken. Fv is veel eenvoudiger. Het fijnste vond ik dat je het aan iemand anders over kunt laten, zonder dat je dan moet kolven. Man, wat haatte ik kolven. Kloven, borstontstekingen, spruw, elke voeding aan de bak, kolven, lekkende borsten... Nee hoor, bv is helemaal niet zo makkelijk als het vaak wordt voorgespiegeld. Ik vond het ondanks alles wél de moeite waard. Ik vond het een ervaring die ik niet had willen missen en ik denk dat er gezondheidswinst in zit. Op basis van mijn eigen 'inlezen' denk ik dat de eerste 6mnd bv echt nut heeft. Bij een volgend kindje, als ons dat gegund is, zou dat dus weer mijn streven zijn. 6mnd echt ervoor gaan en daarnazolang als ik nog zin heb.
Ja, weet je ... ik heb ruim een week volledig vertrouwd op mijn lichaam en ging ervanuit dat mijn dochter alles binnenkreeg wat ze nodig had. Na 1 week bleek haar bilirubine niveau alleen maar te stijgen en na overleg met de vk is ze een nachtje opgenomen. Ik werd gevraagd of ik wilde kolven (want dat hadden ze toch wel graag). Nou prima. En wat bleek, ondanks dat ik dacht dat Eva voldoende dronk, kon ik er met de professionele (dubbele!!!) borstpomp ongeveer 10-20cc per borst kolven. En toen vielen alle puzzelstukjes op z'n plek ... het vele huilen 's nachts (en de enorme zuigreflex op mijn pink), en het bilirubine gehalte. Ze kreeg niet genoeg binnen om dit uit te scheiden. Toen dat duidelijk werd, is Eva direct op 50cc flesvoeding gezet en dat had ze in no time op. Man, wat voelde ik me ellendig zeg, toen ik zag hoe gulzig dat flesje opging. Ik kon mijn kind niet voeden Was ik verder gegaan vertrouwend op mijn lichaam weet ik niet wat er gebeurd was. Ik heb een Medela gehuurd en heb nog een maand gekolfd. Ik had over de dag net genoeg om 1 van haar nachtflesjes een volledig voeding bv te laten zijn, maar dat was het . Na 1 maand heb ik die #($-pomp weggedaan en is ze volledig overgegaan op fv. Hoewel ik me er schuldig over voelde (want bv hoort!), was het de beste beslissing ever! Vond ook de lactatiedeskundige! Ik werd vrolijker (voelde me echt serieus een koe) en Eva ook, want die merkte aan mij dat ik wat rustiger werd. Dus altijd maar uitgaan dat je lichaam wel datgene doet wat het moet doen ... nee, dat is niet iets wat maar klakkeloos vanuit moet worden gegaan. En dat vergeten mensen soms wel eens. Daarnaast is het nog altijd een eigen keuzen, en ik vind zoals met alle keuzes, dat iedereen voor zichzelf mag kiezen wat hij/zij wil. En daar moeten anderen niets van vinden vind ik persoonlijk.
Ik vond bv totaal niet hard werken, zo makkelijk, het zal voor iedereen misschien niet makkelijk zijn maar als het eenmaal loopt dan is het zo makkelijk, aanleggen en drinken.
Ik ben het helemaal eens met Strijkkraal, als ik kolfde kwam er bij mij amper 50cc uit maar zelf drinken ging als een tierelier. Uiteindelijk is het JOUW keuze, wie ben ik dan om dat af te keuren?
Strijkkraal het is wel zo dat een baby er over het algemeen meer uit krijgt dan een kolfapparaat. Ik heb 3 weken borstvoeding gegeven en ben huilend van opluchting overgegaan op de fles. Dat kolven vond ik afschuwelijk, voelde me echt net een koe. Ik heb een paar maanden stage gelopen bij een kraambureau en kreeg weer een naar gevoel in m'n buik als ik het geluid van een kolfapparaat hoorde. Verder ben ik er achter gekomen dat ik ronduit slechte begeleiding gehad heb van mijn kraamverzorgster en er zou eigenlijk standaard een lactatiekundige langs moeten komen in de kraamweek vind ik. Ik denk dat ik bij een eventuele volgende baby niet eens meer aan borstvoeding ga beginnen, ik ben echt behoorlijk diep gegaan qua emoties /hormonen en zag het soms niet zitten. Ik vond het zelfs behoorlijk traumatisch allemaal en ja, ik vind het hierdoor oprecht knap als vrouwen dit lang vol kunnen houden.
Hier precies hetzelfde gehad hoor. Mijn oudste heeft 2 dagen onder de lamp gelegen in het zkh en ik kolfde hele liters weg. Dus ook mét een prima productie kan je kindje een te hoog bilirubine gehalte hebben. Dat heeft meer te maken met de onrijpheid van de lever dan de voeding. Overigens doelde ik met die futiliteiten op ccs meten. Ik reageerde op iemand die aangaf dat de fles beter is omdat je daar tenminste kunt zien wat erin gaat. Tsja dat hoeft met de borst niet. En kolven is minder productief dan een drinkende baby. Bij de jongste perste ik met kolven met moeite 20 cc uit maar hij groeide 250 gram per week. Dat kwam niet door lucht in elk geval
Zo heb ik het ook ervaren. Het heeft mij ontzettend veel moeite en onnoemelijk veel doorzettingskracht gekost maar het was alle pijn en moeite waard.
Dat weet ik, ieder kind heeft een bepaald gehalte bilirubine in het lichaam. Normaal gezien wordt dus met normale productie danwel flesvoeding de bilirubine via de urine uitgescheiden. Uiteraard in een aantal gevallen zal ook ondanks goede productie/voeding dat gehalte nog steeds te hoog zijn i.e. te langzaam dalen. Maar bij mijn dochter ging het gehalte omhoog ... omdat ze dus te weinig voeding kreeg om het uit te scheiden. Ze werd ook geler en geler. En ze zal wss aan de borst wellicht wat meer drinken dan wat er uit een kolf kwam, maar het was we vrij duidelijk dat vanwege de lage productie ze te weinig voeding kreeg. Het was uiteraard niet zo dat met kolven 10/20 cc per borst opeens bij live voeding dit 70 cc zal zijn. Persoonlijk vond ik het dus wel erg fijn dat ik met de fles wel wist wat er nou precies inging ...