Na een relatief goed verlopende zwangerschap (dachten we) werd bij de 20 weken echo geconstateerd dat er toch echt een achterstand in groei was bij ons mannetje (toen nog meisje, hadden alle echoscopisten gezegd). Na punctie en herhalende onderzoeken bleek dat de placenta al klaar was voor de bevalling en gestopt was met groeien. Deze functioneerde niet. Een issue wat heel weinig voorkomt. Ik werd in het ziekenhuis opgenomen wegens te hoge bloeddruk en vervolgens ook pre-eclampsie en zwangerschapsdiabetes dus alles zat tegen, maar alles om de kleine te redden. Echter toen ik opgenomen werd gaf de gynaecoloog aan dat de kleine minder dan 1% had om te overleven aangezien de zuurstoftoevoer en voedseltoevoer nagenoeg gestopt was. Met de groeiecho op 26.5 weken zagen we dat hij het niet had gered en dezelfde avond is de bevalling uit zichzelf op gang gekomen. De dag erop ben ik bevallen van ons zoontje. We hebben een heel mooi besloten afscheid gehad voor Sem en het een plekje kunnen geven. Wij zijn beide vrij nuchter en weten dat dit de natuur is geweest en we hadden er niets aan kunnen veranderen, wat we ook geprobeerd hadden. Er is nog geen remedie tegen een niet werkende placenta. Nu, inmiddels nog maar 8 weken later, heb ik weer positief getest. 4,5 weken zwanger. Voor ons lichtelijk ongelofelijk, maar zo ontzettend welkom. Alleen ben ik bang voor negatieve reacties uit de omgeving. Dat wij er nog lang niet klaar voor KUNNEN zijn, en dat dit onverstandig is. De artsen in het ziekenhuis hebben ons 4 weken geleden groen licht gegeven en zolang we ons zelf goed voelen, maakt het toch niet uit? Ik voel me goed en ben stiekem al een beetje blij. Nog even de cruciale weken afwachten natuurlijk, maar het begin is er. Mijn lichaam kan dus nog steeds zwanger worden!! <3 Heeft iemand een gelijksoortige ervaring? En zo ja, wat waren de reacties in de omgeving?
Ooh wat erg! Heel dubbel lijkt me om nu dan weer zwanger te zijn. Hier niet hetzelfde mee gemaakt, maar onze dochter is in mei overleden. Ze had een hele zware hartafwijking en is aan een complicatie van een zware operatie overleden. Ze was 22 mnd. Nu weer zwanger, en helaas al veel negatieve reacties gehad. Maar..dat komt ook omdat we nu meer kans hebben op nog een kind met een hartafwijking. Reacties als "nu al??" "Zou je dat nou wel doen? !" En "waar begin je aan" zijn normaal hier Maar, sta er boven!! Heb je woordje klaar. Wij zeggen meestal Ja nou en?! .. of zoiets van.. we kunnen nog wel paar jaar wachten maar het blijft altijd moeilijk. Succes!
Niet zozeer meegemaakt (miskraam met 11.6)... maar ik begrijp je gevoel helemaal... Ik had er al "last" van Bedenk dat iedereen wel wordt gegrepen door de dood van een heel heel klein mensje... en een negatieve reactie gewoon een onvermogen is hiermee om te gaan.. Ik wens je een hele mooie en sterke tijd toe met een super sterk klein frummeltje aan het einde... Probeer eerlijk te zijn naar die mensen... dat de natuur zo is, en je Sem nooit zal vergeten maar je er niets aan kan veranderen en je heel gelukkig bent met dit nieuwe wonder
Ik heb gelukkig dit niet meegemaakt, maar ik wil je wel heel erg feliciteren met je nieuwe zwangerschap! Fijn dat je zo nuchter kan zijn na een groot verdriet. Dan kan je misschien ook wel inzien dat dit ook de natuur is.. En dat er weer een kindje is dat heel graag bij jullie wil zijn. En reacties van anderen, die zijn er altijd, als je langer had gewacht denken ze weer dat je er nog niet aan toe bent en dat is dan niet goed (in hun ogen) ben je snel zwanger is het ook niet goed.. Probeer er wel van te genieten en natuurlijk mag je blij zijn! Dat verdient dit kindje toch ook? Hele goede en gezonde zwangerschap gewenst!!
Ik heb je verhaal gelezen en wil je ten eerste van harte feliciteren met je nieuwe zwangerschap. Ten tweede heb ik het weer anders meegemaakt dus helemaal vergelijkbaar is het niet. Onze dochter is met 37 weken overleden en 3 dagen later geboren. Advies was om 3 menstruaties af te wachten. Dat hebben we gedaan. Daarna zijn we weer begonnen. Onze eerste ivf was weer raak. 6 maanden na het overlijden en de geboorte van onze dochter was Ik weer zwanger. Ik was bang voor de reacties die jij schrijft maar mensen waren alleen maar heel erg blij voor ons. Hopelijk is dat voor jou ook zo! In elk geval heel veel succes met deze zwangerschap. Het zal zeker heel erg spannend zijn en vol onzekerheden zitten!
Proficiat met je zwangerschap. Wat anderen denken en zeggen moet je je niks van aantrekken. Makkelijk gezegd. Probeer, zoals anderen hier reeds hebben gezegd, je antwoord klaar te hebben. Wees eerlijk en vertel waarom je dit zo wilt. Het is niet omdat je Sem nog maar pas verloren bent, dat je geen recht hebt op een nieuw beebje. En het is ook niet omdat het nog 'zo vers' is dat je Sem daarom minder graag ziet of minder mist. Hij blijft jullie engel, jullie zoontje. Hoe je dat nu draait of keert. De pijn zal er altijd zijn, en de een kan daar nuchterder (of hoe zeg je dat) over denken dan de ander. Veel succes alvast en geniet ervan.
Tnx allemaal voor de lieve reacties en de adviezen.... na een miskraam en een overleden kindje willen wij zo ontzettend graag... Toch ook fijn om te weten dat er meer mensen zijn die 'soortgelijk' hebben meegemaakt en waar de omgeving toch positief kan blijven. Hopelijk gaat dat bij ons net zo. Mijn familie zal gigantisch blij voor ons zijn en zullen niets negatiefs zeggen. Het gaat echt om collega's. Dat ik weer enkele uren aan het werk was 4 weken na de bevalling begrijpt daar ook niemand maar zolang je je goed voelt en naar je lichaam luistert is afleiding soms best prettig en voelt het goed om jezelf nuttig te maken. @Rozientje.... Dank je wel en ik wens je tegelijk heeeel veel sterkte de komende tijd want aan je onderschrift te zien hebben jullie het ook niet makkelijk!! @Chantal Wat vreselijk om je zo jonge kindje te moeten missen!! Succes met je huidige zwangerschap en ik duim heel hard voor je dat dit beebje gezond is/blijft!! @Megacarls Verschrikkelijk als je verwacht nog een paar weekjes tot je bevalling te moeten voor je een gezond kindje in je armen hebt en dat er dan zoiets gebeurt! Wij hadden ons al voorbereid op de situatie dus voor ons kwam er wel een klap maar was die minder hard! Fijn dat je toch nog 2 lieve kindjes mag hebben
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Mijn zoontjes zijn met 24.3 en 24.6 weken geboren (tweeling, waarvan er een gelukkig nog even bleef zitten om in mijn buik verder te groeien) en hebben de strijd na respectievelijk 20 dagen en 3 dagen geleefd te hebben tot ons grote verdriet moeten opgeven. Dit alles is in augustus gebeurt. Toen wij in september bij de gyn. kwamen, legden wij bij haar onze gevoelens neer dat we zo graag weer zwanger zouden willen zijn, ook al zijn wij heel angstig na alles wat we hebben meegemaakt en zitten we nog volledig in het rouwproces van het verlies van onze twee zonen. Zij gaf aan dat bijna ieder stel dit graag wil, na het doormaken van zoiets vreselijks. De wens die jullie hadden om weer zwanger te worden is de grootste wens van bijna ieder stel die iets soortgelijks heeft meegemaakt. Je hebt al die maanden al geleefd naar het ouderschap, je wordt papa en mama, maar je kan nier zorgen voor je kindje. Een kindje dat al zo compleet is, alleen nog niet groot genoeg. Wij moeten nog een onderzoek afwachten, als dat goed is gaan wij er ook weer voor. Hopelijk lukt het snel, en als iemand na de aankondiging (die hopelijk gaat komen) ook maar een negatieve opmerking maakt... Ik zou verbaasd zijn en dit ook uitspreken en doorvragen waarom zij er problemen mee hebben. Ik denk dat ze dan snel stil zullen zijn... Wij hebben nagedacht om een verre reis te maken, nog een half jaar te wachten etc. Maar niets maakt ons momenteel gelukkiger dan weer zwanger worden en het vooruitzicht te hebben op 'praktiserend ouderschap' zoals onze psycholoog dat mooi verwoorde. En onze zonen, die zullen wij nooit vergeten... Daar huilen we nog iedere dag om en dat zal voorlopig wel blijven... Zij worden grote broer en mogen hun broertje(s) en/of zusje(s) beschermen. Hopelijk vallen de reacties voor je mee, maar het is veel belangrijker dat jullie gelukkig zijn met het vooruitzicht dat er een broertje of zusje voor Sem wordt geboren.
Inderdaad Dubbelgeluk. Wij hebben gelukkig de emoties niet meer zo heftig. Dat is eigenlijk over omdat we het heel goed een plekje hebben gegeven. Het onderzoek naar mijn placenta heeft niets opgeleverd waardoor we niet nog een keer zwanger zouden mogen worden. Dus we kregen groen licht. Iedereen binnen familie en vriendenkring geven aan dat we er supergoed mee omgaan, dus wat betekenen die negatieve reacties van kennissen en collegas dan nog?! Sterkte voor jullie en ik hoop dat jullie ook snel weer een goede echo zullen krijgen.
Ha meis, gecondoleerd met het verlies van Sem en gefeliciteerd met het prille geluk in je buik! Ik heb hetzelfde meegemaakt, ons zoontje is door afwijkingen na 25 weken in mijn buik overleden en op 26 nov 2012 geboren. Inmiddels ben ik ruim drie weken geleden bevallen van ons tweede zoontje, gezond en wel. Ik heb de omgeving bewust pas na 16 weken verteld dat ik weer zwanger was. Dat voorkwam niet alle bemoeizuchtige opmerkingen, maar wel veel denk ik. Gelukkig was merendeel juist heel blij voor ons en leefde erg mee. Ik wens je sterkte, de zwangerschap zal niet zo onbezorgd zijn en vol herinneringen. Als je behoefte hebt om erover te praten.... Stuur me gerust priveberichtje!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wij zijn ons dochtertje verloren na 23 weken zwangerschap. Ongeveer 2 maanden na de bevalling was ik weer zwanger. Wij hebben het bij 8 weken aan de familie verteld (na de eerste echo) en iedereen was erg enthousiast en gunde het ons heel erg. Er is echt niemand geweest die er een negatieve mening over heeft gehad. Terwijl ik op dat moment echt nog niet het verlies van mijn dochter achter me had gelaten, dat wist iedereen wel. Jij geeft aan dat je het verlies van Sem al een plekje hebt kunnen geven, zo ver was ik toen dus nog niet. Maar nu is dat gewoon wat samen gegaan. Het verlies een plekje geven en blij zijn met de nieuwe zwangerschap. 2 uiterste emoties kan ik je wel vertellen Moet ook zeggen dat het ineens bij me terug kwam hoor juist toen ik weer zwanger was, maar dat is met fases en heb wel gewoon van deze zwangerschap kunnen genieten. Hopelijk krijg je ook alleen maar leuke reacties!
Gefeliciteerd JoyOfLiving Fijn dat jullie toch weer door kunnen. Ik hoop op een prachtig gezond kindje voor jullie ! Het verlies kan ook langzaamaan verwerkt worden uiteraard. Bij ons ging het redelijk goed maar een terugval kan natuurlijk ook nog altijd.
Herkenbare woorden van iedereen. Allereerst gecondoleerd met het verlies van je zoontje, en gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! Hoe dubbel zal het allemaal zijn. Ik ben mijn dochter vorig jaar verloren, toen ik 36 weken zwanger was. Zal je vertellen, toen ze nog in mijn buik zat en we wisten dat ze overleden was, hadden mijn man en ik het er al over dat we meteen weer zwanger wilden worden.. Want hoelang moet je anders wachten? Tot je het verwerkt heb? Het verlies van je kindje verwerk je nooit. Ik leer er mee leven zeg ik altijd. Verwerken doe je niet, en het een plekje geven? Het is geen vaas hoor, die je ergens neer kan zetten.. Probeer boven alle reacties van anderen te staan. Júllie willen graag weer zwanger zijn, het is jullie leven, jullie beslissen, niet anderen!
Hey, ik ben mijn dochter inmiddels ook 8 weken geleden verloren en was dolgraag al weer zwanger geweest! Als je er klaar voor bent, ben je dat! Het is al erg genoeg om een kindje te verliezen, dan hoef je echt niet voor de buitenwereld je leven op pauze te zetten. Ik wens je een hele goede en gezonde zwangerschap toe! Geniet ervan (voor hoe ver dat kan natuurlijk, na zoiets meegemaakt te hebben...) Knuffel
@amy dank je wel voor je reactie. Heel lief van je. @amber ik hoop dat jullie ook snel weer mogen zorgen. Dank je wel. Wij gaan er weer voor!