Hoi meisje, ja dat klopt. Het ergste bij ons is voorbij omdat we weten dat er zaadjes zijn. We zijn nu heel dankbaar dat we icsi kunnen doen. Die tijd daarvoor was echt verschrikkelijk. Ik hoop voor iedereen dat er bij de tese zaadjes gevonden worden. Ik hou jullie op de hoogte over mijn verdere behandeling. Veel succes allemaal. Groetjes
Mijn vriend is momenteel erg rustig erover, maar hij had het ook erg lastig op het moment dat hij het hoorde. Hij probeert er nu grapjes over te maken, maar je merkt aan hem dat hij het niet vergeet. Ik praat inderdaad met hem over deze forum, omdat hij de informatie die jullie geven erg fijn vindt en omdat hij weet dat k er mij beter door voel.
Daar kan ik mij wel wat bij voorstellen. Ik vind het heel erg voor jullie dat jullie dit moeten meemaken en mocht er iets binnenkort veranderen kan je altijd bij me terecht als je een luisterend oor nodig bent. Ik zie dat je in April een gesprek hebt over het mogelijke gevolg, zou je me op de hoogte houden mocht je hier behoeft aan hebben ? ik hoop voor het beste voor jullie !!!
Super dat er d.m.v. een Mesa toch nog zaad is gevonden en ik hoop natuurlijk dat er iets moois uit mag komen. Ik zie dat je de hormooninjecties inmiddels hebt gehad. Was dit lichamelijk en geestelijk moeilijk voor jou ? Ik vraag dit aangezien ik zelf vrij veel hormonen aanmaak en krijg ik hormonen toegediend dan vlieg ik tegen de muren aan zo gek wordt ik ! Mocht het tot een icsi komen voor ons dan ben ik ook erg zenuwachtig voor de hormooninjecties.
Wat je zegt over familie klopt inderdaad ook bij ons. Mijn schoonfamilie weet het eigenlijk nog niet eens. Ze zullen oordelen, aangezien we nog vrij jong zijn. We hebben echter alles op orde en zijn meer volwassener als menigeen van onze leeftijd. Mijn vriend wilde het gisteravond vertellen aan zijn familie en ik heb hem daar vrij in gelaten (zijn schoonfamilie accepteert mij niet echt, omdat ik vergeleken met hun erg direct kan zijn en niet over me heen laat lopen door wat ik vroeger allemaal mee heb gemaakt). Aan de einde van de avond heeft hij het toch maar niet verteld en hij zei dat het misschien later wel komt op het moment dat ik wel zwanger ben. hij zei dat we misschien dan vertellen dat het niet via de natuurlijke weg is gegaan en anders vertellen we het niet. Vindt het soms erg lastig. Daar komt bij dat mijn schoonzus inmiddels overtijd is en dat de relatie tussen ons ook niet erg fijn is. Ik werd niet eens uitgenodigd voor de babyshower wat erg kwetsend was ! Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Ik vind het erg lastig om in deze situatie toch heen te gaan mocht de baby geboren zijn, maar het is zelfs nog afwachten of ik hiervoor uitgenodigd wordt. Wat zouden jullie doen meiden ?
Wat een vervelende situatie met je schoonfamilie Wij hebben het zelf tegen iedereen in onze directe omgeving verteld, familie, vrienden en ook wat collegas. Voor ons erg fijn maar ik kan me voorstellen dat dst voor jou anders voelt! Weet in ieder geval dat je hier lekker anoniem van je af kan schrijven wat ook al een opluchting is. Omdat het bij mijn man iets erfelijks is, hebben de broer en zis van mijn man zich ook laten testen want bij allebei was er een kleine op komst! Ik ben inderdaad inmiddels 3 dagen bezig met injecties. Tot nu toe merk ik nauwelijks iets! Zag er ook heel erg tegenop. Ik gebruik nu ook nog de pil (hoort erbij) en moet daar morgrn mee stoppen. Ik verwacht dat ik dan meer ga merken van de injecties.. de hormonen die ik nu spuit zijn ervoor bedoeld om mijn eigen cyclus compleet stil te leggen. Ik kom dan als het goed is kunstmatig in de overgang. Vanaf volgende week donderdag (9 april) start ik met andere injecties om juist in korte tijd zo veel mogelijk eitjes te laten rijpen. Dat doe ik 1 a 2 weken. Ik hou jullie op de hoogte! Groetjes
Ik ben erg benieuwd hoe het verder met je gaat verlopen ! Bij mijn vriend in de familie heeft zijn vader, drie kinderen geproduceerd. Op latere leeftijd heeft hij een aantal onderzoeken gedaan, waar hij nooit over gesproken heeft. Zijn broer heeft verminderd zaad dus het zit ook bij hem in de familie. bij ons is het momenteel zo dat mijn eigen directe familie ervan af weet, een collega wegens het afwezigheid de komende periode en een goede vriend en vriendin van ons. Alleen zijn directe familie weet het niet. Hmmmm.. toch maar even goed nadenken of ze het "horen" te weten of niet. moeilijk soms !
He Caru, ik heb een deel van alle berichtjes terug gelezen (nog lang niet alles), maar jou verhaal lijkt toch wel op dat van ons hoor. Ik had als laatste jouw berichtje gelezen over de zaadleiders. Bij mijn man is dus ook gebleken dat hij geen zaadleiders heeft. Voor zover ik weet zijn er 2 vormen van azoospermie, de obstructieve en de niet opstructieve. Bij de obstructieve worden de zaadjes gewoon aangemaakt maar komen ze er niet uit (bijvoorbeeld omdat er geen zaadleiders zijn), bij niet obstructieve azoospermie kan het zijn dat de 'fabriek' niet goed werkt en dat er geen zaadjes aangemaakt worden. Dat het vermoeden bestaat dat jouw vriend geen zaadleiders heeft is dus eigenlijk heel positief (althans het meest positieve wat je in deze situatie kan hebben). Als een man van kinds af aan geen zaadleiders heeft is dat te zien in het bloed, namelijk dan is er een CF afwijking. Vandaar dat hij ook bloed heeft moeten geven.. Wij lopen in het UMCG trouwens en hebben daar alle onderzoeken ook gehad. Toen bleek dat het probleem echt lag bij de zaadleiders en niet aan de productie mochten wij Mesa doen en niet perse Tese. Die mesa hebben ze dus ook gewoon in Groningen gedaan. Voordeel daarvan is dat ik mijn icsi behandelingen nu ook in Groningen kan doen. Was hij in Nijmegen geopereerd dan had ik ook daar de Icsi moeten doen. Op het moment dat je vriend echt die CF afwijking heeft volgt er waarschijnlijk nog een gesprek met een klinisch geneticus. Die heeft ons toen verteld hoe het zit met erfelijkheid en daarom hebben we het mijn zwager en schoonzus verteld. Sterkte! Ik ga zo de rest van de berichtjes doorlezen
Beste meiden, Ik moet even wat van mij afschrijven. Ik heb zojuist via mijn vriend te horen gekregen dat mijn schoonzus en schoonbroer, vanochtend ouders zijn geworden. Ik weet dat ik eigenlijk blij moet zijn met de gedachten dat ik Tante ben geworden, maar het lukt niet. Het enige waar ik aan denk is waar ik de afgelopen maand al over aan het nadenken ben en dat is zal ik heen gaan of niet ? Mijn vriend gaat wel heen, maar hij vroeg of ik ook daarheen ging. Ik vind het erg lastig i.v.m. de situatie waar wij momenteel in zitten, maar ook hoe zij reageren tegenover mij en mijn vriend zit mij erg in de weg om heen te gaan. Ik weet dat mijn neefje nog niets heeft gedaan en hier geen invloed op heeft, maar toch blijft het spelen. Als ik niet heen ga zal het mij verweten worden, maar ga ik wel heen ben ik benieuwd of zij iets zullen zeggen of niet. Maar ik ben ook bang voor mijn eigen reactie. Ik wil niet dat ik begin te huilen zodra ik de baby zie, omdat ze nog niets van onze situatie afweten (en ze interesseren zich ook niet in ons, momenteel). Wat vinden jullie meiden ? Ik ga er echt een beetje onderdoor momenteel. Ik heb de hele ochtend al van me af zitten te huilen om mijn werkplek. ik ben blij dat er niemand aanwezig was, maar nu zijn ze er wel en probeer ik mij in te houden. Ik ben kapot, ik ben moe en het liefst wil ik eigenlijk in mijn bed liggen en alles vergeten wat er allemaal om mij heen gebeurt, maar helaas is dat niet de realiteit
Lastig, maar ik snap het volkomen. Ik was ook erg jaloers op een gegeven moment en vond het moeilijk om leuk te reageren. Maar ja aan de andere kant uiteindelijk heb je jezelf het hardst. Ik kan niet veel advies geven want ja ik ging gewoon en hield mijn pokerface op. Je moet doen wat voor jezelf nou het beste voelt. Maar je zou ook gewoon heel even kunnen gaan en dan zit het er voorlopig op. Heel veel succes met je keuze. En je kunt je hart hier gewoon luchten hoor, we hebben dit allemaal wel mee gemaakt
He Caru, wat rot dat jij je zo vervelend voelt. Ook ik kan je wat dat betreft geen advies geven, want jijzelf bent de enige die de juiste keuze kan maken. Wat ik je wel kan meegeven is dat het helemaal niet gek is om niet gelijk de eerste dag of 2e dag op bezoek te gaan. Misschien voel je je morgen alweer wat beter! Het is ook zo vers nu... Sterkte meis!
Wij gaan vanavond waarschijnlijk heen, zodat we de eerste tijd er een beetje vanaf zijn (hoe raar het ook klinkt). En zodat ik minder de tijd heb om overal over na te denken heb. Misschien dat ik nadat ik geweest ben een beetje tot rust kom. Na alles wat er gaande is ben ik gewoon een beetje op. En ik wordt gek van het wachten, (de dagen doen opeen zooooo lang ). We zullen erover heen moeten stappen en verder gaan. Dat is denk ik het beste wat we kunnen doen ! In ieder geval bedankt voor de reacties. Ik weet dat het lastig is om advies te geven, aangezien het een beetje een rare situatie is !
Ik ben ook erg benieuwd hoe het gegaan is! Hier eigenlijk hetzelfde verhaal...Wij zijn gisteren aan het academisch ziekenhuis geweest. Ik moet nu naar werk, maar ik zal ons verhaal hier ook neerzetten.
Poehhh meiden, wat is er allemaal niet gebeurt de laatste tijd ! Afgelopen donderdag heb ik mijn schoonmoeder met haar gedrag geconfronteerd en het haar ook verteld. Verbazingwekkend reageerde ze goed. De volgende dag heb ik mijn schoonbroer opgebeld en uitgelegd dat we met z'n vieren een keer moeten gaan praten. Mijn schoonbroer en schoonzus hebben in de tussentijd het uitgevogeld en hebben ons die vrijdagavond gelijk uitgenodigd om te gaan praten. Ze hebben gezegd dat ze nu kunnen begrijpen waarom wij ons afstandelijk gedragen en ze begrijpen dat het moeilijk was om langs te komen (ze hebben hetzelfde meegemaakt). Ook hebben ze het één en ander nog uitgelegd wat mijn schoonbroer heeft. Hij heeft namelijk ook geen zaadleiders en bij een pesa was al het zaad dood en door middel van een tese was er genoeg zaad gevonden. Ik ben wat meer gekalmeerd de laatste tijd, omdat ik mijn jonge neefje heb gezien. Ik denk gewoon telkens dat als het hun gelukt is dan moet het ons ook lukken ! Het is nog even afwachten, inmiddels heeft mijn vriend de tweede analyse ingeleverd ( weet nu al dat het mislukt is, want hij kon er zich niet op concentreren) en volgende week donderdag horen we meer. Daar komt ook nog bij dat wij sinds deze week gestopt zijn met roken ! Al met al voel ik me beter, maar ik weet niet wat ik soms moet doen om mijn aandacht ervan af te krijgen. Op mijn werk is het HEEL erg rustig, waardoor ik meer op het internet naar verhalen zit te zoeken. Lastig.... maar ik heb geen idee wat ik eraan kan veranderen. Hoe is het met de rest van de dames dan ?
Wat fijn dat er nu een prettigere situatie met je schoonmoeder is ontstaan. Gelukkig hebben jullie ene positief ervaringsverhaal van zijn broer. Dat geeft moed, hoop en begrip. Wat goed dat jullie zijn gestopt met roken! Hou vol, hou vol! Dat kan alleen maar een positief effect hebben, zeker ook op jouw vruchtbaarheid!
Met mij gaat het best goed. We hebben veel informatie en een vervolgafspraak. Ik ben erg benieuwd. De komende maanden worden spannend...