Voordat we überhaupt aan kinderen begonnen zeiden we al, als we een dochter krijgen, noemen we haar Katie, en zo geschiede. maar Lina vonden we ook leuk, om te voorkomen dat deze naam niet gebruik zou worden bij evt. 2e hebben we Katie dus Lina als 2e naam gegeven. Wat wil nou, we krijgen nog een dochter hihi, leuk natuurlijk...Ik zou haar graag ( alsnog) Lina noemen, want bij Katie is dit slechts op papier en we noemen haar nooit zo. Nou vind manlief dat zoo'n goedkoop idee. ik vind het wel kunnen. Iemand een suggestie ? Vind t echt zo balen
Het kan natuurlijk, maar ik zou het niet doen. Komt een beetje op mij over of je dan voor de tweede geen moeite wou doen om een naam te bedenken. (Snap uiteraard dat dat hier niet zo is)
Nee, ik zou het ook nooit doen. De 2e naam van mijn dochter is Olivia. Ik vind het echt een prachtige naam en vind het bijna jammer dat de naam dus al vergeven is aan mijn dochter, want mochten we ooit nog een dochter krijgen dan is Olivia dus geen optie.
Enige grappige zou ik nog vinden door de namen compleet om te draaien.. Lina Katie. Getuigt mijn inziens niet van veel originaliteit, maar dat zou ik dan wel weer grappig vinden. Kinderen worden toch zelden tot nooit alletwee achtereenvolgens in eenzelfde situatie bij beide namen genoemd. En als ik heel eerlijk ben weet ik van veel kindjes die in mijn omgeving zijn geboren echt de tweede (en evt derde) namen niet hoor. Creatief? Nee.. Fantasieloos? Tja, eigenlijk wel.. Maar als die naam het echt is en je niets anders kan er aan tippen. Moet je dan voor een tweede of eigenlijk derde keuze gaan om een naam die je eigenlijk vrijwel nooit zal horen? Ik vind van niet, maar dat is persoonlijk. (Wij hebben daarom helemaal geen tweede namen gekozen, ookal had ik er zo heel wat mooie-maar-net-niet-namen achter kunnen zetten. Want wanneer gebruik je dat nu?)
Mijn naam is de 2de naam van mijn oudere zus. Mijn ouders vonden destijds ook beide namen leuk..... Ik vind dit helemaal geen probleem en wanneer gebruikt iemand nou de 2de naam? Over het algemeen weet je van mensen alleen de roepnaam dus wat maakt het uit... Verder denk ik ook dat je voor een naam moet gaan die je echt leuk vind en het zou ook jammer zijn als je voor een naam gaat die je eigenlijk minder leuk vind. Ook vind ik het niet "niet creatief of fantasieloos" omdat de naam al is gebruik. Je had je alleen vooraf mss kunnen bedenken dat je nog een meisje zou krijgen en dan deze naam wilt gebruiken.... Ik heb zelf ook nog een meisjes naam die ik erg leuk vond en "bewaar" die nog Je heb nog 23 wkn, zoek nog eens rond, mss vind je nog een naam die je even leuk of leuker vind. dan is het probleem ook opgelost
Nee, dat zou ik niet doen. Die naam hoort nu gewoon bij je dochter, of het nou haar roepnaam is of niet. Ik zou iets anders bedenken
Ja, was ik me zeker van bewust en nam dus t risico.hihi. maar het risico dat de 2e een jongen zou worden en dan dus de naam helemaal niet gebruikt zou worden vond ik nog meer jammer.. was een gokje dus. De namen omkeren nu hebben we ook (destijds en nu weer) besproken, ik vind het erg leuk en hoop (als we t doen) dat de meisjes dat ook 'extra' leuk vinden later, als soort van extra verbintenis. Beetje overdreven voor sommige miss, maar ik zie t symbolisch, ikzelf en mijn man hebben totaal geen binding met onze broer, zus en hopen dat t bij onze kleine wel goed gaat komen (miss dat die namen wel bijdragen)...maar goed eerst nog maar verder uitdenken..lastig hoor hihi
Dat is nou precies de reden dat ik nooit voor een tweede naam zou kiezen. Ik snap de meerwaarde niet, wil iemand mij die uitleggen?
TS. Ik zou het zelf niet doen. Maar ik snap de symboliek van de omkering wel. Succes met beslissen. Jusi, op zich ben ik het met je eens. Maar in sommige gevallen snap ik het wel zoals het vernoemen naar een belangrijk persoon. Soms ook traditie. M, T en S hebben 1 naam. Meisje ws twee. Wens van mn lief. Dus dat kan ook een reden zijn (voor hem is het iets emotioneels). Hij zou overigens het liefst die naam als eerste en dus enige naam geven maar ik vind de naam niet zo mooi
Je eerste heeft de naam inderdaad al, dus ik zou het ook niet snel doen. Maar als je het toch wilt, zou ik het ook geheel omdraaien. Dus Katie als tweede naam in dit geval.
Even off topic dan: - Als je kind uiteindelijk zijn/haar naam niet leuk vindt op oudere leeftijd, kan hij/zij zich bij de andere naam laten noemen. - Als je in het buitenland komt en je naam is daar lastig uit te spreken, dan kun je je bij (een variant op) je 2e of 3e naam laten noemen. Ik heb een Friese roepnaam en een oud-Hollandse 2e naam en in Frankrijk ben ik bij een internationale variant van de 2e naam genoemd. Ze konden de Friese naam echt niet uitspreken en daar was ook geen variant op te bedenken. - Ik vond het als kind leuk om een geheime naam te hebben, die niet iedereen kent. - Kans om een wat ouderwetsere, maar toch heel mooie, chique naam te geven, die je niet direct gebruikt. - Kans om je dierbaren te vernoemen zonder dat als roepnaam te doen. Kans om BEIDE oma's/opa's bijv. in 1x te vernoemen. - De kans op een volledige naamgenoot, dus in voor- én achternaam, bijv. Marieke Jansen, neemt sterk af. Minder kans op verwarring met iemand anders dus. - Ik vind 2 of meer voorletters mooier staan dan 1 voorletter. Je weet niet wat voor functie je kind later krijgt en soms ondertekenen mensen veel brieven met hun voorletters en achternaam. Ik vind 1 voorletter dan altijd wat kaal staan. - Kans als ouders om je fantasie te te gebruiken en een mooie combinatie van namen te maken. - Als de namen met dezelfde letter beginnen als van andere gezinsleden: minder verwarring met de post. Ik snap juist nooit dat mensen maar 1 naam geven! Maar het is denk ik ook een gevoelskwestie. Heb je zelf meerdere namen, dan vind je dat normaal. Ik heb zelf 2 namen en mijn man 3. Ik wilde dus in 1e instantie de kinderen 2 namen geven en mijn man 3. Ons 1e kindje (overleden) heeft er 2 (die moesten we ook snel bedenken, eerst vonden we voor haar 1 naam genoeg, maar uiteindelijk zijn we blij dat we er een prachtige 2e naam aan toe hebben gevoegd.). Onze gezonde dochter heeft 3 namen en het kindje waar ik zwanger van ben, krijgt ook 3 namen. Daar komt bij dat vernoemen heel belangrijk is voor mijn man, hij geeft het liefst alleen maar namen of varianten daarop die in de familie's voorkomen. Voor mij hoeft dat niet zo nodig. Voor ons zijn de 2e en 3e naam dus ook géén 'net-niet' namen, maar geven we ze om andere redenen. Weer meer on topic: Als je heel graag die 2e naam van je dochter nu als 1e naam wil geven, dan kun je dat wel doen. Ik zou juist wel een andere 2e naam geven, dus niet de roepnaam van je oudste dochter. Anders is het net of je voor dit kindje helemaal geen moeite meer wilde doen om een naam te bedenken. Mijn voorkeur zou echter zijn om gewoon 2 nieuwe namen te bedenken, omdat de naam Lina al van je oudste kind is. Gebruik je fantasie! Er zijn zat mooie namen, je kunt in totaal best 4 meisjesnamen bedenken die goed zijn voor jullie. Ik zou wel ook dit kind 2 namen geven, anders is het ongelijk verdeeld.
Nog een buitenlandreden: in bijvoorbeeld Australië en andere landen hoor je een 'middle name' te hebben. Heb je die niet, en moet je ergens ingeschreven worden dan plakken ze er een X tussen en wordt je Marike X Jansen.
Hee, dat wist ik niet! Ik weet wel dat ze het in landen als Zwitserland weer heel raar vinden als je 3 namen hebt. De meeste mensen daar hebben 1 naam als ik het goed heb. Daar zetten ze ook je officiële eerste voornaam/namen op je bankafschrift en niet je voorletters. Dus heet je Marieke Johanna Sofie Jansen, dan staan al die 3 namen voluit op je bankafschrift.