Hai, Ik weet sinds een paar dagen dat ik zwanger ben. We hebben hier erg lang op moeten, 28 rondes, maar eindelijk is het na 4 IUI behandelingen gelukt. Ik kan het gewoon nog niet geloven vooral omdat ik helemaal niks voel, geen zere borsten, ik ben niet misselijk en heb geen ongi krampen. Ik ben gewoon erg bang dat het niet goed gaat en dat ik 20 mei bij de eerste echo te horen krijg dat er helemaal niks zit of dat ze geen hartje horen kloppen. Aan de andere kant denk ik wel waarom had ik anders een positieve zwangerschapstest en als het mis is of gaat dan krijg je buikpijn en bloedverlies (dus een miskraam) en ik heb gewoon witte afscheiding. Kan er dus eigenlijk nog niet echt van genieten! Ik weet niet of er meer meiden zijn die zich ook zo voelen. Ik wou dat het al 20 mei was. Veel liefs Nataly
gefelciteerd nou bij mij komen en gaan de kwaaltjes borsten soms en wat steken in me buik soms misselijk en ik heb soms nog enkel bruinverlies bij afvegen en mijn hcg hormoon was gewon erg goed bij 4 weken en 2 dagen toen bloed geprikt. ook ik ben bang op negatieve echo maar ik hoef niet zolang meer te wachten tot woensdag inverband met eerdere MK en BBZ nou probeer toch te genieten ondanks dat je geen kwaaltjes heb
hoi nataly gefeliciteerd joh. ik voelde ook helemaal niets..in de 7 e week begon ik misselijk te worden en dat is ook weer voorbij..borsten zijn wel gegroeid, maar ook pas vanaf week 6 geloof ik..komt vanzelf..relax... en geniet ze
Hoi Nataly, Ik heb precies dezelfde gevoelens als jij. Word er gek van! Wij zijn al 4 jaar bezig en hebben 6 mislukte icsi-pogingen gehad en zijn zo gelukkig nu toch op de natuurlijke manier zwanger te zijn geraakt (terwijl artsen dit hadden uitgesloten). Ik had zaterdag 3 pos. testen en heb ook geen symptomen. Eigenlijk had ik er wel wat (licht gevoelige borsten en vermoeidheid), maar die zijn nu verdwenen. Had gisteren een paar druppeltjes bloed en sindsdien een heel klein beetje bruinverlies. Ik ben ook erg ongerust en kan er sinds onze eerste intense blijdschap eigenlijk nauwelijks van genieten. Ik denk dat dat pas komt op het moment dat ik een hartje zie kloppen. Probeer er toch van te genieten en als het niet lukt, dan komt het vast wel als je iets meer zekerheid hebt. Liefs, Barbara
Ik verplaats dit topic naar zwangerschap. Dit topic is alleen bedoeld om felicitaties in ontvangst te nemen. Gefeliciteerd. Als je niets voelt, hoeft dat niets te betekenen. Ik heb in mijn zwangerschap ook geen last gehad van kwaaltjes. Het zegt echt niets. Pas als je buikkrampen en bloedverlies krijgt, moet je je zorgen gaan maken.
Niet meteen te ongerust worden als je niks voelt. Het hoeft helemaal niets slechts te betekenen. Toen ik net zwanger was voelde ik mij er ook erg onzeker over. Ik had wel bloedverlies gehad, waardoor ik nog extra zenuwen kreeg. Maar langzaam maar zeker kreeg ook ik wel last van wat kwaaltjes. Maar ook zonder die kwaaltjes kan je heel goed zwanger zijn hoor. Enne volgens mijn verloskundige gaat een miskraam nooit ongemerkt. Daar komt nog wel aardig wat bloedverlies bij kijken in combinatie met krampen. Dus optimistisch blijven! Enne ontzettend gefeliciteerd met je zwangerschap! Probeer je lekker te ontspannen en je er nog niet al te veel op te focussen. Op die manier kan je er nu al lekker van gaan genieten! Anders duren de weken wel erg lang!
Ik weet ook wel dat ik moet genieten! Ik zit steeds met het verhaal van mijn collega in mijn hoofd, zij was zwanger en pas bij de 12 weken echo kwamen ze erachter dat het kindje 3 weken daarvoor was overleden. Daar heeft ze helemaal niets van gevoeld en gemerkt, ze heeft een curretage gehad. Het was voor haar dus een volslagen verassing dat het kindje niet meer leefde. Ik hoop dat gewoon niet mee te maken, wat kun je je zelf toch gek maken. Eerst iedere maand (in ons geval 28 maanden) of je wel of niet zwanger bent en vervolgens als je zwanger bent of het allemaal wel goed is! Ik had niet gedacht dat ik mij nu zo zou voelen, had gedacht dat ik alleen maar blij zou zijn omdat we zo lang gewacht hebben. Misschien voor mijn gemoedsrust toch nog maar een keer een test doen? Veel liefs Nataly
Wij hebben ook lang moeten wachten op onze eerste zwangerschap. Ik weet hoe het voelt om dan te weten dat je ineens zwanger bent. Het is net of het gewoon niet kan. Je hebt nog niets tastbaars, nog geen bewijs, behalve die streepjes op een test. Ik maakte me ook ontzettend onzeker, terwijl ik dacht dat ik vanaf dag 1 gelukkig moest zijn. En ik was ook wel gelukkig, maar door die onzekerheid durf je er nog niet uitbundig van te genieten. Nu ik wat verder in mijn zwangerschap ben geniet ik van elke trap die ik van mijn ventje krijg. Het groeien van je buik geeft je ook een gevoel van zekerheid. Maar toch zal je die eerste weken echt even voorbij moeten zijn om wat meer van je onzekerheid af te moeten komen.
Wat zegt je gevoel Nataly? Ik heb best vaak gelezen dat je gevoel klopt, bij mij was dat ook zo. Wat ik heel gek vond, was toen ik aan het begin van deze zwangerschap bloed verloor, en dacht dat het voorbij was, er door mijn hoofd schoot "Maar dat kan niet, want dit is onze dochter" en dat nog zo bleek te zijn ook. Misschien toeval of wishful thinking, maar achteraf vind ik het toch bijzonder. Edit; als ik dan toch aan het toevoegen ben.. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik steeds het gevoel gehad dat het wel eens niet goed zou kunnen zitten, en dat klopte ook. bij mijn tweede en derde zwangerschap werd ik overspoeld door sombere gedachtes vanwege die eerste keer, maar toch wist ik ergens dat het goed zat.
Mijn gevoel zegt: Ik wou dat het al 20 mei tegen 16.00 uur was dan had ik mijn eerste echo achter de rug en weet ik waar ik aan toe ben. Wordt nu gek van die onzekerheid. Veel liefs Nataly
Hoi Nataly, Ten eerste gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik heb hetzelfde gevoel als wat jij hebt. Ik ben nu 7 weken zwanger en heb bijna geen kwaaltjes. Het enige wat ik heb is zere borsten en af en toe wat steekjes. Buiten die kwaaltjes om, ben ik ook wel bang dat het mis gaat hoor. Lees ook wel verhalen hier op de site van meiden die dan voor een echo gaan en dat er dan blijkt dat er niks meer zit....? Ik probeer me daar niet op te focussen en hoop gewoon dat alles goed is en in de tussen tijd probeer ik dan ook te genieten van deze zwangerschap! Ik mag gelukkig 22 mei voor een intakegesprek en 29 mei voor de echo! Kan niet wachten! Groetjes!
Maar heb je het gevoel dat het wel goed zit of niet? Ik had het gevoel dat het wel goed zat, maar was zooooo bang dat mijn gevoel niet klopte. Wij hebben er anderhalf jaar over gedaan om zwanger te worden en als je dan opeens zwanger bent, lijkt het te mooi om waar te zijn. Ik was zo bang! En nu Eva er dan is, heb ik dat gevoel nog steeds een beetje. Ben zo bang dat ze ziek wordt ofzo, hoop zo dat wij het geluk mogen hebben dat ze altijd gezond blijft. Dus zorgen maken doe ik toch altijd. Maar nu hebben we niet alleen onzekerheid, maar genieten we vooral heel erg! Het enige wat je tot de echo kan doen, is wachten en dat is heel zwaar. Je kan er niets over zeggen of het goed gaat/zit of niet, je kan alleen maar hopen. En in gedachten houden dat de meeste zwangerschappen een mooi kindje opleveren! Straks heb je de echo gehad en is alles goed, dan leef je weer naar de volgende echo toe. Maar ik moet zeggen dat ik vanaf ongeveer 10 weken wel kon gaan genieten. En vanaf dat ik Eva voelde helemaal.
Hey Nataly, Dat is ook toevallig. Voel ook vrij weinig. Af en toe een soort ongipijn, af en toe wat opgezwolle darmen en klein beetje zere tepels. Allemaal niet echt noemenswaardig. Ben ook wel erg onzeker of het goed zit. Aan de andere kant. Misschien zijn we volgende week wel kotsmisselijk (kan in 1 x komen) en zeggen we': voelden we maar niks. Afwachten dus, spannend....