hoi lieve dames, ik wist niet zo goed waar ik de vraag moest plaatsen… wij zijn trotse ouders van 2 gezonde kinderen van 4,5 en (bijna)1 jaar. Wij dachten ons compleet te voelen na 2 kinderen maar ik betrap mijzelf er steeds vaker op dat ik mij steeds inbeeld hoe het zou zijn met nog een kindje erbij. een 3e kindje is voor ons nooit een gesloten hoofdstuk geweest en ook mijn man ziet dit wel zitten… maar toch vinden wij deze keuze een stuk moeilijker dan de 2e een aantal zaken waar ik misschien teveel en te lang over pieker -praktisch het lijkt wel alsof mensen meteen beginnen over hoe onpraktisch het wel niet is om 3 kinderen te hebben. terwijl ik iemand ben die juist liever denkt in oplossing dan in problemen - dit is een beetje aansluitend op het vorige punt namelijk de mening van andere ( ja sorry ik ben iemand die daar wel iets van kan aantrekken ) je krijgt opmerking waarom een 3e? je hebt toch 2 gezonde kinderen waarom het risico lopen ?of ze roepen : ik moet er echt niet aan denken 2 is al meer dan genoeg . Het lijkt wel alsof onze omgeving vrienden/familie het ons ontmoedigen ( eerlijk gezegd heeft ook niemand in onze omgeving 3 kinderen) dit soort reacties vind ik zelf niet leuk omdat voor ons elk kindje even bijzonder is / zal zijn -kosten dit is wel iets waar wij het over hebben ik weet je kunt vakanties/uitjes enz zo duur maken als je wilt maar wij houden wel gewoon van een luxere vakantie en gaan graag een dagje weg zonder op ons budget te moeten letten en gelukkig kunnen wij dit ook en houden wij elke maand een riant bedrag over om te sparen echter zullen we allemaal wel weten dat het leven steeds duurder word en met ja nog een kind erbij is ook dat iets waar we aan twijfelen. -lichamelijk dit is vooral voor mij een punt de afgelopen 2 zwangerschappen hebben er aardig ingehakt mijn bekken hebben het zwaar te voortduren gehad en maak mij nu al weer druk dat ik weer enorme last hiervan ga hebben. ook heb ik bij mijn laatste zwangerschap diabetes erbij gekregen en weet niet of hier bij nog een zwangerschap nadelen aan zitten. kortom wie kan mij eens wat meer vertellen? hoe om te gaan met negatieve reacties ? of hoe heb jij je 3e zwangerschap ervaren? is het leven echt anders met 3 kinderen? of praat gezellig mee als jij ook met dit dilemma zit? in ons hart is iniedergeval zoals ik het nu voel nog genoeg plek over voor een kindje. alleen mijn verstand brengt mij soms in de war
Je moet je eens afvragen welke ideeën allemaal een slecht idee waren volgens de mening van andere, en wat als je deze had opgevolgd. Wat zou je dan hebben gemist? Mensen in je omgeving reageren vanuit een eigen mening/ervaring, en hoe objectief is deze? Het is natuurlijk fijn; advies hier en daar. Maar: het is jouw leven, en nu samen met je partner natuurlijk mbt 3e kindje. Praktische zaken kun je onderzoeken, dus goed dat je die voor jezelf alvast op een rijtje zet. Misschien helpt het als je daar meer inzicht in hebt. Ik kan me ook niet voorstellen dat we het bij 2 kindjes laten. Voor nu wel, maar nooit meer durf ik niet te zeggen. Ik zit sowieso nog vol hormonen (jongste is 8 maanden en oudste bijna 2) en wil dat eerst in balans, en mezelf, en werk etc.
Ik zou geen rekening houden met de mening van een ander. Mensen hebben altijd wel een mening ergens over. Ook over 1-2-4 kinderen etc. En er zullen vast ook zat leuke reacties komen Het enige waar ik rekening mee zou houden is of de wens er is en of het kan. En daar speelt ruimte/financiën/lichamelijk/mentale gestel wel een rol in. Je geeft zelf aan veel last te hebben gehad van je bekken. Heb je na de zwangerschap nog klachten? Voor mij zou het wel uitmaken of het 9 maanden uitzitten is of dat ik er lichamelijk permanent op achteruit zou gaan.. Wbt de diabetes zou je na kunnen vragen bij de verloskundige. Qua geld; in verhouding wordt een 3e kindje niet veel duurder denk ik. Veel spullen die heb je al, een extra maaltijd erbij voor 1 kind kost je ook geen dubbel boodschappen budget. Kan het qua auto/ aantal slaapkamers etc? Als je aangeeft nu luxe te leven en ruim te sparen dan heb je in elk geval een goede buffer en ruimte om te bezuinigen. Dit moet je wel willen natuurlijk, maar je weet ook met 2 kinderen niet wat de toekomst financieel brengt. Dat zou voor mij dan ook geen reden zijn het niet te doen.
Hoi hoi, Veel herkenbaar, vooral die mening van anderen. In onze omgeving heeft zowat iedereen 2 kids.. mensen met 3 ken ik er maar weinig (en degene die dat wel hebben staan ver van ons af zeg maar). Hier riep bijv een oma al keihard dat ze knettergek zou worden, nou leuk… mensen hebben idd al gauw een mening. Wat betreft geld, als je goed kunt sparen.. dan lijkt me die 3e niet onmogelijk. Hoor ik weleens over gezinnen die het niet breed hebben en daar komt de een na de ander. Als je nu bijna niet zou kunnen rondkomen, zou ik zeggen; denk er dan nog ff 100x over na. lichamelijk.. dat kan ik niet voor je invullen, vind ik een lastige.. dat kan alleen jij zelf denk ik, jij voelt (voelde) wat je voelt (in de zwangerschap).. hier een man die eerst wel een 3e wilde en nu ineens niet meer. Ik wil wel erg graag nu dus baal enorm!!!
Het leven met 3 kinderen is heel erg leuk! De interactie is super. Ik kom nog best wel veel mensen tegen die ook 3 kinderen hebben, al vinden sommigen het inderdaad druk. Maar niet iedereen is hetzelfde, dus past ook niet hetzelfde bij iedereen.
Ik zou me dus echt geen bal aantrekken van andere mensen, het is iets tussen jou en je man of een derde er mag komen. Oh en ik was zelf altijd heel enthousiast met vertellen, mensen hebben eigenlijk niet echt negatieve reacties gegeven en anders schaarde ik ze onder ‘jaloezie’, dat wij dat dus blijkbaar wel aankunnen (financieel/emotioneel) en zij niet. Ik denk dat je er al goed over nadenkt in ieder geval. Lichamelijk zou voor mij wel een punt zijn, dat zou ik echt goed uitvragen van te voren en de risico’s (op evt blijvend letsel) in kaart brengen. Ik heb 4 makkelijke zwangerschappen en bevallingen gehad, dus ik kan daar verder geen tips in geven. Financieel ja zeker ook belangrijk, het kost zeker wat en in het begin heb je het over luiers etc, in eten en energie zal het niet 1/3e uitmaken in de kosten, maar tegen de tijd dat ze naar de middelbare school gaan of later gaan studeren heb je het over laptops en studiegeld ed. Sporten/zwemles etc. Dan is 3 toch gewoon 1,5 keer duurder dan 2. Luxe vakanties worden ook een stuk duurder want je bent niet meer ‘standaard’. Maar idd, dat kun je zo duur maken als je zelf wil. Tevens zijn er soms ook medische kosten, wij hebben slechte ogen bijv, dus wij zijn voor de kinderen minstens 1500 euro per jaar kwijt aan brillen. Even los van de beugeltjes die er ook inzitten (die worden dan wel grotendeels vergoed, maar dat kost ook 50 euro pm extra). Ook voor de minder leuke dingen moet genoeg geld zijn Maar ik geloof dat zoals je het schrijft jullie genoeg financiële ruimte hebben. Dus wie weet wat de toekomst mag brengen voor jullie
In het begin niet maar als ze groter worden kan dit toch wel aantikken. Als ze allemaal op een sport willen, zwemles, schoolboeken, zakgeld, kleding, pubers kunnen ook flink wat eten. Wil je helpen met de studie betalen , huisvesting , sparen voor de kinderen etc. En ook als je luxe vakanties wil blijven doen. Betaal je toch vaak de helft van wat een volwassene kost. Dit is in iedergeval iets wat voor mij wel meespeelt in de beslissing voor een derde.
Je moet wel aan de lopende band zwanger zijn/meerlingen hebben om meer dan twee tegelijk op zwemles te hebben. Wij gaan er uiteindelijk misschien 3 tegelijk op zwemles hebben. Maar er was spraken van taalproblemen bij mijn oudste, luisterproblemen bij beide jongens en corona gooide ook roet in het eten. De kosten voor sport variëren flink. Hier is het goedkoper om 4 kinderen op Judo te hebben dan 1 kind op paardrijles. Grenzen zijn er altijd. Creatieve vaardigheden moeten daarvoor al niet te hard nodig zijn. Wat boodschappen betreft hoeven ze niet per sé duurder te worden. Dat ligt erg aan de manier waarop je al boodschappen deed. Als je bijvoorbeeld veel voorgesneden kocht en inmiddels zelf een snijmachine bent geworden scheelt dat. Hoe je boodschappen aanpakt is een belangrijke factor. Bij veel luxe is het afwegen wat je belangrijker vind, bij niet teveel na hoeven denken kom je ver met wat creativiteit en als je al veel na moet denken hoe je rond komt dan zou het toch wel flink belastend kunnen zijn omdat de bespaar opties op een gegeven moment toch wel op raken.
Uit jouw verhaal zou ik als ik jou was alleen rekening houden met de zorgen over m'n bekken/diabetes. Als jij denkt dat dat okee is, te hendelen dan denk ik dat jullie je keus al hebben gemaakt! Lekker boeiend wat een ander ervan vind je hebt er toch over nagedacht, heb je genoeg liefde te geven, kan je ervoor zorgen en het is financieel haalbaar. Go for IT!
Haha ik bedoelde ook niet tegelijk op zwemles meer dat kosten zich toch opstapelen, het is vaak of zwemles en/ of sport voor een ander kind. Er zijn inderdaad vast oplossingen voor te bedenken maar wat als er 1 niet op judo wil ? Dan vind ik het fijn dat ik ook budget heb voor iets anders maar ook dat is persoonlijk. Een derde kind kost toch wat, niet dat je het daarom dan niet moet doen maar wel goed om van te voren over na te denken.
Judo is niet de enige sport die goedkoper kan zijn. Maar de prijzen van sporten variëren nog al. Wat ik bedoel is dat de keuze dan wel minder groot kan zijn. Maar bij clubjes/op sport kunnen hoeft binnen hetzelfde budget niet van tafel te zijn.
Maakt toch niet uit wat anderen vinden. wij zeiden altijd 2 of 3. Nu zwanger van de 2e en wij houden het er bij. Leeftijd, lichamelijk en financiële speelt mee, maar het is vooral wel goed zo. Als ik je zo lees zou ik vooral nadenken over het financiële, het gaat op termijn natuurlijk meer kosten aan vakanties, uitjes etc. Maar ook qua wonen, woon je nu ruim genoeg voor 3 pubers? qua gezondheid, ik zou voor je zwangerschap al eens langsgaan bij een bekkenfysio, misschien kun je nu al oefeningen doen om dit gebied te verstevigen. Ook qua de zwangerschapsdiabetes, kun je daar vooraf en aan de start al wat mee? Dat zou ik nagaan. Zodat je zo fit mogelijk aan de start staat.
Hoi Ik heb bijna alleen jou vraag gelezen en niet alle reacties. Wij hebben 3 kinderen. Toen de 3e werd geboren was de leeftijd als volgt. 6,4 en dan de baby. Ik vind het juist leuk! Twee vond ik zo perfect ofzo… beetje een rare omschrijving. Ik voelde ons na de 3e echt een familie/gezin. Klinkt allemaal erg vaag, maar ja zo voelde ik dat. Wat betreft de praktisch kant…? Ik zie geen belemmeringen. Ze passen op de achterbank, in een hotelkamer met campingbed, stacaravan enz. En dat zijn puur luxe dingen. De overgang naar 3 kinderen vond ik heel natuurlijk gaan. Je bent al een ervaren moeder, takt niet meer in de stress van elk dingetje etc. Wat betreft de financiële kant, dat kan je zelf beoordelen. In onze omgeving is 3 heel gewoon dus dat gevoel wat mensen je geven, herken ik niet.
Gewoon lekker doen wat jullie zelf willen! Iedereen staat er anders in. Zo zou ik geen 3e willen ivm de drukte. Maar vooral vanwege het financiële plaatje. Echt alles is duurder geworden en wordt waarschijnlijk nog duurder. In de babytijd valt het wel mee, maar ik wil mijn kinderen niet opzadelen met hoge studieschulden. Ik weet niet hoe het tegen die tijd zit met huizen kopen, maar ik wil goed voor mijn kinderen kunnen sparen zodat ik ze daarin een handje kan helpen en ze voor mijn gevoel niet aan hun lot overlaat. Ik heb ergens het verantwoordelijkheidsgevoel dat ik financieel ook moet zorgen dat ze een stabiel leven hebben. Als zal het verschil van 2 of 3 natuurlijk niet zo groot zijn als bijvoorbeeld 4/5/6 kinderen. Dat begrijp ik niet. Maar zoals ik zei dat hoef ik ook niet te begrijpen. Het is niet mijn leven. Dus lekker doen als je er goed over hebt nagedacht en het echt wil!
Ja daar staan wij inderdaad anders in, zo voel ik dat helemaal niet. Ik voel me wel verantwoordelijk om ze de tools bij te brengen die je nodig hebt voor een financieel zelfstandig leven, maar verder is het toch echt aan henzelf. (Ik geef je geen vis, ik leer het je vangen.) Wij begonnen met een studieschuld van 45.000 en het is met ons ook goed gekomen
mijn kids zijn nu 6 en 8. hier vooral veel geld kwijt aan kinderopvang en zwemlessen. clubjes vind ik goedkoper. we gaan vanaf oktober 1 dag bso eraf halen. scheelt toch 80 euro per maand.
Tuurlijk komt het goed, ik had gelukkig geen studieschuld maar mijn ouders hadden ook niet voor me gespaard. Wat helemaal niet erg is! Maar ik wil dat dus wel. In onze tijd was het ook wel iets anders dan nu hé. Je kan niet eens een huis kopen als je geen geld hebt.
Bij veel nadenken krijg je geen rust. Wij hebben de 3e wel maar daar zit een enorm leeftijd verschil tussen. Onze zoon is een nakomertje. De nadelen waren: 1. Leeftijd 2. Vrijheid ( weer thuis met gebroken nachten, luiers, huilen, ziekten etc!) Financiële aspect hebben we nog geen zorgen over. Ik lees in jou opening niet echte grote problemen
Sinds 7 weken is er bij ons een 3e in huis. Qua reacties hebben wij eigenlijk alleen maar positieve reacties gehad, in ieder geval de reacties die ik gehoord heb Wat men verder denkt en niet uitspreekt weet ik niets van natuurlijk. De zwangerschap heb ik ervaren als erg fijn. Het scheelt dat de andere 2 wat ouder zijn en ik goed dingen uit kon leggen en ze ook mee konden helpen in het huishouden (kleine taakjes). Helaas besloot de kleine om in stuit te gaan liggen en is dit een keizersnede geworden, ook dat is me erg meegevallen. De kleine is erg makkelijk. Eet, poept en slaapt. Slaapt nu de nachten van 22.00 tot 6/7 uur De andere 2 waren niet zo gemakkelijk dus ik ken ook de andere kant. De oudere meiden 'vechten' om te knuffelen en flesjes te geven. Financieel gaat het goed bij ons. Met een 3e is er nog genoeg ruimte om ons leven voort te zetten hoe we dat voorheen ook deden. Bij mij dus alleen maar positief. Ik zou zeggen... Ga ervoor!