Mja de topic zegt het zelf... Ik verlang naar een positeve ovulatietest. Ik zit nog steeds in de knoop met men cyclus. Ik heb 28 dagen genomen omdat toen ik geopereerd werd een paar jaar terug aan mijn eierstokken ik nadien ook zo stipt was. Ik had verwacht dat de curretage me mss ook wel weer stipt zou maken. Alsof het mijn lichaam even een reset geeft ofzo. Deze cyclus heb ik dus geen positieve ovulatietest gehad. Omdat ik het beu was ben ik gestopt met testen. Had voor de gein al eens een zwangerschapstest gedaan maar die kon echt nooit positief zijn. Vanmorgen had ik toch zin om nog eens een ovulatietest te doen heb er toch zoveel en wéér was die een beetje donkerder dan mijn andere testen van deze maand. Maar het maakt me een beetje verdrietig. Ik zou zo graag nog eens een knaltest zien. Waarom ik nu toch een test gedaan heb nadat ik gestopt was? Wel ik dacht zo... Mss heeft mijn lichaam helemaal geen reset gehad en heb ik net zo'n lange cyclus als voor de curretage en dan zou die nu ongeveer positief moeten worden. Dus vraag ik mij af... Test ik verder of niet. Normaal ben ik niet zo down hoor en zie ik er allemaal de gein wel van in. Ik ben nu eenmaal een testfreak voor iets. Maar nu heb ik het even moeilijk. Je ziet hier al die positieve ovu testen verschijnen én toegegeven ik zou héél graag er ook eens eentje showen. Dankje dames dat jullie naar mijn gezeur willen luisteren...
Hoi lieve Lolieken Ik vind het heel erg rot voor je dat je nu zo down bent. Inderdaad door al die testen die ze hier op het forum plaatsen wordt je ook wel een beetje gedeprimeerd als je zelf niet zo'n donker streepje ziet. Ik heb dat zelf ook, zit pas in ronde 1 en maak me nu al druk. Laat staan als dat dus iedere maand zo zou moeten. Je kunt nog een paar dagen testen, maar luister vooral naar je gevoel. En blijf daar ook in geloven, al snap ik dat dit soms heel moeilijk zal zijn. en af en toe down zijn is niets mis mee, het is alleen wel fijn als je dan je verhaal ergens kwijt kan bijv hier op het forum. Maar die testen die maken je (in iedere geval mij nu al) soms helemaal gek. Ondanks dat ga ook ik door. Verlies de hoop en de moed niet. Ik wil je graag een hart onder de riem steken, maar weet verder nu ook even niet de juiste woorden te vinden. Sorry Maar zolang je de moed niet verliest is er altijd hoop. Liefs
Hey Lolieken, Ik herken het gevoel heel goed, en vind het heel naar voor je. Het is erg frustrerend als je steeds intens hoopt op iets en het dan vervolgens uitblijft. Ikzelf heb ook nog steeds geen 'ei' symbooltje op mijn persona (=ovulatie computer) en ook de ovulatietesten werden nooit helemaal positief. Ik heb daarom besloten maar even niet meer te testen, anders maak ik mezelf toch alleen maar verdrietig, net als jij. Mijn beste vriendin heeft echt een tijd geprobeerd zwanger te raken en was ook redelijk wanhopig. Tot het moment dat ze het even losliet en 'wel zag of en wanneer het gebeurde' en nu heeft ze afgelopen donderdag een hele mooie zoon gekregen. Daar probeer ik dan ook maar een les uit te leren. Je kunt het allemaal niet afdwingen of regelen. Je lijf heeft wellicht even de tijd nodig en het komt vast en zeker wel weer helemaal goed! Heel veel sterkte in ieder geval! liefs