Mijn zoontje is nu bijna twee jaar en krijgt sinds hij 4 maanden is al kinderfysio voor sensorische integratie, hij is ook erg prikkelgevoelig. Ook is hij hooggevoelig en vermoeden hoogbegaafdheid. Hij heeft een cyste in zijn hersenen. En tijdens de zwangerschap een ernstig verdikte nekplooi van 7.1. Maar dit lijkt hier niks mee te maken te hebben. Hij loopt grof motorisch altijd al achter. Fijn motorisch niet. Cognitief loopt die juist onwijs voor wat fijn is omdat die veel begrijpt en kan uitleggen en vertellen. Hij heeft echt een vast ritme en ritueeltjes waar we ons goed aan moeten houden. Hij heeft ook zijn goede en slechte dagen. Soms is een verjaardag of visite geen probleem, soms kan hij het na 20 min. al niet meer aan. De winkels zijn ook altijd lastig door veel indrukken, maar blijf ik wel altijd gewoon doen met hem. Hij zit op een kleine opvang inclusief VVE voor 3 dagen in de week. Met vaste leidsters en waar zijn ritme wordt gevolgd en naar hem wordt geluisterd, waar die ook met een leidster naar boven kan om zich even af te sluiten. (Opvang is gevestigd in een woonhuis). Verder luister ik altijd goed naar hem, zeker als die ze grens aangeeft geef ik daar gehoor aan. Soms komt het ook pas thuis en dan is het allemaal huilen en woelen en kan die niet slapen. Als die zich onbegrepen voelt of iets verteld wat wij niet verstaan kan die ook heel gefrusteerd raken en boos worden. Ik laat hem dan altijd uitrazen omdat die ze ei kwijt moet en daarna komt die vanzelf knuffelen, tijdens zijn boosheid proberen te helpen maakt het alleen maar erger. Verder heb ik erg veel aan de fysio voor sensorische integratie. Je leert vooral om op een goeie manier te zorgen dat hij prikkels kan verwerken, of hoe je onbekende prikkels het best kan introduceren. En welke prikkels voor hem heel zwaar zijn en wel niet. Er zijn periodes dat het goed gaat en periodes ook slechter, maar dat wordt juist goed opgepakt met de fysio.