Nee jij zag er echt niet uit... haha... grapje. Vind jullie er allemaal mooi uitzien. Ook omdat je gewoon de opluchting ziet en jullie zo'n mooi en goed werk hebben geleverd. Ik ben alleen maar gaan liggen... verder niets!
hier is robin er net uit en gaat het niet zoals het zou moeten. hier ligt ie op de neo afdeling. hier is ie 2 dagen oud dag na de operatie opgeblazen door het vocht 3 dagen oud en eindelijk weer opschoot bij mama
Freesia, mooie foto's en je hebt/had geen plofkop ! Inge, wow mooie crea Jannes mooie foto's. Geen dikke kop ! Heeft je man die keizersnede foto;s gemaakt? zou geloof ik niet durven kijken Yule, ook mooie foto's ! haha gelijk al scheit aan de wereld Pupke, mooie foto's ! en idd je was lekker bruin Tweety, jee confronterend weer hoor zo de foto's van Robin..zo'n klein perfect mannetje aan al die toeters en bellen. Gelukkig gaat nu alles weer goed. Wacht geduldig op Inge haar foto
Dit was in de eerste verloskamer, de kamer waarin je je verplaatste thuisbevalling doet, op vrijwillige basis. Dit was net voor ik de prik kreeg die de pijn zou verzachten.. ja ja.. ik ben er alleen giga suf van geworden! Hierna ben ik verhuisd naar de echte verloskamer, omdat de weeën niet constant bleven en Julian knel zat En hier is ie er echt nét uit! Hier zie je ook dat zijn hoofd vreselijk knel zat, want er is geen vacuumpomp op geweest ofzo
Mijn broer heeft dat dus ook, soort zigeunerhuid en donkerbruine ogen met ellenlange zwarte wimpers. Waarom heb ik die genen niet?
Nee dat heeft de verpleegkundige gedaan. Sjoerd zat naast me mijn hand vast te houden. Die mocht van mij geen mm uit de buurt gaan. En voor mijn doen, had ik daar echt een bolle kop... haha...
@freesia: waaaaaaaaaaaat?!?! Jij zat naar mijn lief te kijken? Tsssssssssssss. @jannes: nou een KS lijkt mij echt niet leuk hoor! Je bent veel langer uit de running met die wond enzo. Alhoewel het idee me wel aanspreekt voor de volgende keer... (oh erg he, ik ben echt nog niet toe aan een 2e) @tweety: ook mooie foto's hoor. Ik vind het heel aandoenlijk om te zien dat kleine mannetje met dat zuurstof ding op. En die foto bij jou op schoot heb ik al eerder gezien op hyves meen ik en die vind ik ook heel mooi. Vooral door het verhaal erachter.
@Yule: ik vond een KS ideaal. En herstel vond ik persoonlijk reuze meevallen. Liep na een week al achter de kinderwagen.
Tweety, heftig hoor. Toch mooie foto's. Ingeltje, arme Juul, ook al zo'n eihoofd Yule, ja sorry hoor =P~
Ingeltje, mooie foto's zeg. Genieten! KS, hier was het even spannend, vacuumpomp of KS. Ik heb spijt dat het geen KS is geworden, voor Jill. Die slechte start kunnen we nooit meer overdoen
Mooi ook tweety, idd die foto met jullie samen! Vind het echt leuk om te zien allemaal, net alsof we er een beetje bij waren whahaha! Blijf het gek vinden dat ik na 4 september gewoon alle bevallingen heb gemist tot 3 weken later ofzo...
Hier werden de voorbereidingen ook getroffen voor een KS maar ik had geluk dat ik de laatste minuten alles op alles kon zetten zodat ik op het nippertje zelf kon bevallen, nog 4 minuten en dan was ik een uur aan het persen geweest en dat mocht niet.
Kyani net geboren: Opa knipt navelstreng door: Hugo (de verloskundige) weegt kyani 3320gram (en nee vond heel neit erg om een man erbij te hebben!): De placenta: Kyani voor het eerst drinken na de bevalling: lekker uitrusten van alles: Mijn beste vriendin met kyani net uurtje oud toen: Tante petra (soort van 2de moeder voor mij) met kyani zij was bij mijn bevalling: papa met kyani: zo dat was van kyani de geboorte wow! zie nu dat wle veel waren maarja maakt ok nei tuit ben er trost op nu nog van duinrel
Wauw. Dat hoor je dan ook weer niet vaak... Ik kon pas na een week weer een beetje op mijn benen staan en door huis heen hobbelen en na 10 dagen pas naar buiten (eerder mocht niet van de vk ivm gevaar voor infectie die ik desondanks toch gekregen heb helaas). Na mijn ziekenhuisopname kon ik pas toen Raven een maand of 2-3 was weer een beetje wandelen, ik was te zwak en kortademig eerst. Achteraf heb ik een veel grotere klap gehad dan ik toen dacht. Als ik nu wat J. voor een terugslag heeft van die wondinfectie vorige week dan vind ik het achteraf helemaal niet raar dat ik het zo moeilijk had de eerste 2 maanden. Het duurde echt heel lang voor ik weer iets kon. Ik ging na 2,5 maand naar postnatale yoga (heel rustige oefeningen dus) en dat trok ik nauwelijks, kreeg ook heel veel pijn in mijn rug en schaambot. Ben dus niet meer geweest en tot gisteren durfde in ook niet meer. Ik vond de confrontatie met mijn eigen lichaam en wat ik niet kon te heftig. En was bang dat het weer tegen zou vallen. Maar gisteren naar yoga geweest (vriendin ging mee) en het viel ontzettend mee! Ik had veel meer kracht dan voor mijn zwangerschap, de oefeningen gingen me redelijk makkelijk af (behalve dat ik niet lenig was door het niet bewegen). Mijn kracht was echt super, ik kan ineens opdrukken terwijl ik dat nog nooit gekund heb!!! Komt vast door de hele dag een kind van 10 kilo sjouwen en MC tillen! Ik kwam super opgelucht thuis en heb nu besloten dat ik weer naar de sportschool ga want nu durf ik weer! Ik kan weer iets!