Nee hoor kan geen kwaad. Heb 3 dagen geleden toevallig nog sex gehad ( wel met 6 uur weeen als gevolg :-? )
goed waar zal ik beginnen.. voor ik zwanger werd hebben wij het erover gehad natuulk, uit de gesprekken kon ik opmaken dat dit zijn droom was en zijn reactie bij de positieve test vond ik dan ook erg teleurstellend, ik bijna huilend al springend op de bank en hij heel stilletjes. Ik dacht oke mss is hij in shock, tis een man, dat kan. De daar op volgende maanden was het ook niet echt super interesse, integendeel, ik dacht oke dat kan, tis een man hij moet wennen. Met 6 maanden zei hij dat het hem speet dat hij er niet is geweest voor me hoe zou moeten en dat hij moest wennen aan het idee. Ik dacht, oke 6 maanden btje lang maar dat kan het is een man -en dat werd mij ook gezegd door anderen, 'tis anders voor hem dan voor jou'-. Dus ik nam dat maar weer voor lief maar voelde mij wel erg alleen in alles. Ondertussen speelde er ook nog het probleem dat hij niet praat, over niets, en als ik probeerde iets bespreekbaarprobeerde te maken zegt hij altijd, 'schatje laten we het even gezellig houden'. Met daarop volgend, 'ík zal echt proberen te gaan praten het komt echt wel', dus ik wacht geduldig af. Ondertussen heb ik de relatie beeindigd met de mededeling, dat ik niet in zo'n relatie wil zitten wat eigenlijk geen relatie is. Iemand die me wantrouwd, en dan ook nog niet eens praat over wat hem dwars zit, daar werd/word ik horensdol van, met als gevolg opgestapelde irritaties die niet bespreekbaar waren/zijn. Maargoed, hij wilde dan wel met me om blijven gaan zodat hij kon laten zien dat hij kon veranderen. De weken verstrijken, en ik heb zoiets van oke je wil wel met me om blijven gaan om te kijken of er wat te redden valt -ik natuulk ook, want ja ben wel zwanger en zou zo mooi zijn als het goed kan gaan strax-. Maar ondertussen doen we alleen maar 'leuke dingen' lijkt het eigenlijk gewoon alsof we een relatie hebben alleen zien we elkaar iets minder, maar er word nog steeds nergens aan gewerkt Dus wel de lusten maar niet de lasten.. Ik ben zo 'stom' dat ik geloof in de goedheid van een persoon en iemand geloof als die "oprecht" zegt dat hij er voor wil gaan. En eigenlijk geloof ik dat van hem ook wel, alleen hij zit zo in z'n eigen wereldje die "ik" heet, dat er geen land met hem te bezeilen is. En het probleem is dat we nu al maanden verder zijn maar ik er nog nix van terug heb gezien. Ik heb hem dus, ondanks dat ik wilde dat hij mij met rust liet, hem toch steeds weer toegelaten om hem een kans te geven en weer en weer en weer.. Dat is ook de reden dat hij nog in beeld is, want voor mezelf doe ik het al niet meer. Ik laat me makkelijk om praten als iemand op mijn schuld gevoel gaat werken, en ik heb zoiets waar trek je de streep als het gaat om je kind? Wie ben ik om tegen de vader te zeggen ik wil je niet in ons leven? Ik weet dat ik eronder lijdt door de stress en daarbij de kleine ook dat weet ik heel goed, en dat heb ik hem ook duidelijk geprobeerd te maken zodat hij mss wat mer afstand zou nemen. Maar hij denkt zo in de ik vorm dat alles wat ik zeg ervaart hij als negatief naar zijn persoon toe. Er is geen ruimte voor discussie want er word nergens op gereageerd. Roshi: om jouw vragen te beantwoorden, nee ik vind hem, tot op dit moment geen waardige vader en dat weet hij. Of hij alimentatie gaat betalen? Hij zegt dat hij dat niet hoeft, tenzij ik dat aangeef bij de rechter.. -tja ik weet ook niet waar hij zijn info haalt hoor - De omgang, nou hij wil de kleine door de weeks wel zien geloof ik en in het weekend, als het aan hem ligt. Over dat op de gang wachten daar ben ik nog goed over aan het nadenken idd. HannekeR: ja over dat erkennen, hij wilde 'vruchterkenning' doen tijdens de zwangerschap, maar ik stond daar niet achter dus dat is niet gebeurd. Ydnic: klopt dat het al een tijdje aan de gang is zoals ik hierboven beschrijf hoopte ik dat hij zijn beloftes na kwam, ik ben gewoon heel erg teleurgesteld in hem hoe hij de dingen heeft aangepakt of juist niet. Zo hadden we het vooraf niet besproken. En ik ben heel duidelijk hoe ik de dingen wil, geloof me, ik heb m'n bekkie wel bij me als het daarop aan komt, maar feit is gewoon dat ik gevoelig ben voor smeekbedes want ik blijf geloven in een persoon en dat is zo verotte moeilijk. Of ik hoop dat het goed komt door hem zijn zin te geven? Nee dat niet echt, al hoop ik natuulk wel dat hij echt veranderd naar wat hij zegt en zijn best doet voor ons ofiig voor de kleine, en dan ja als dat goed loopt dan kan er wel een goede relatie uit voort komen maar dat zie ik niet gebeuren zo. Wat je zegt vind ik ook niet negatief naar mij bedoelt ofzo, mss denk je wel dat ik geen ruggegraat heb oid, maar wat ik al zeg waar trek je de streep als iemand ogenschijnlijk laat merken echt echt echt zn best te doen? Voor de kleine moet je toch niet te snel beslissen? Of juist wel. Ingeltje: ik ben gewoon bang dat hij en daarmee andere mensen mij zien als een of andere bitch die hem van de kleine weg houdt want dat is helemaal niet zo dat wil ik niet en zo ben ik niet, maar op deze manier voel ik me zo de hoek in gedreven, ik kan geen kant op. Ik wil aan de ene kant doen wat het beste is voor mij en daarmee ook voor de kleine, maar aan de andere kant gaat dat niet echt want als ik dat doe krijg ik beschuldigingen dat ik het zo geplant heb, en dat ik alles voor me zelf wil houden, dat ik strax gelukkig ben dan hij en het makkelijker heb dan hij. Dus als hij dat zegt dan ja, voel ik me schuldig want ik ben niet zo, terwijl dat schuld gevoel onnodig is juist omdat ik niet zo ben Wil gewoon het beste... Weet je wat het ook is, hij geeft van die verschillende signalen af door het één te zeggen en het tegenovergestelde te doen dat ik in de war raak en niet meer weet wat ik ermee aan moet. Hij ZEGT heel betrokken te zijn en alles voor ons te willen doen en heel zn leven met ons delen, maar aan de andere kant DOET hij niet alsof ie zo begaan is. Integendeel, hij zegt alleen maar wat HIJ wil en doet er nix voor.. Nu zou ik tegen elk ander meisje zeggen, run for your life! kies voor jezelf, maar als je er zelf in zit gaat het toch anders he. Iets is ook niet alleen maar negatief en dan hou je toch nog maar vast aan die ene strohalm. Wie wil nou niet een gelukkig gezinnetje bij elkaar? Freesia: dankjewel Babystyle: kindje krijgt ook mijn achternaam dat zei ik al voor de zwangerschap, omdat mijn zoontje ook mijn achternaam gekregen zou hebben en dat staat ook op zijn geboorte/overlijdens kaartje dus ik wil al mijn kindjes met 1 achternaam. Onze relatie is ook stuk gelopen, was dus niet getrouwd ofzoiets. Erkennen heb ik tegen hem gezegd, wil ik nu nog niet, ik heb -nog- geen vertrouwen in hem. En ik wil mijn kindje niet zijn vader onthouden, maar dan voorlopig wel eventjes allemaal onder toezicht, en dan zien we wel verder. Al is dat op deze manier ook snel bekeken...
Klavertje44 wat een mooi meissie zeg. Noa is trouwens ook een heel mooi meisje. Shedevil zo te lezen heb jij al lang een beslissing gemaakt. Hoop dat je de kracht hebt om achter deze beslissing te blijven staan. Zal misschien niet makkelijk zijn om het in je eentje te doen, poep aan reacties van mensen die misschien straks denken dat je een bitch bent (die hebben vast zelf geen kinderen). Jij bent een moeder straks die hebt beste voor haar kind wilt. Goed recht dat je alleen bezoek onder toezicht wilt,als hij echt wilt veranderen dan moet hij het maar bewijzen. Zo niet, dan kun jij teminste verder met je eigen leven en dat van je kindje.Wat dit kost je meer energie dan dat je ervoor terug krijgt. Tis geven en nemen... Heej, waar blijven die 2 september baby's nou? Heb trouwens van Ivo en de kids een hele mooie bos blauwe rozen gekregen voor mijn verjaardag
Ik moet er idd maling aan hebben ja wat andere van me denken, maar waar ik niet tegen kan is het wel onrecht mja je heb anderen niet in de hand of wat hun denken of zeggen het enige wat je in de hand hebt is hoe je er zelf mee om gaat. Ik hoop dan ook dat hij echt veranderd, want ik had het zó graag anders gezien Maarrehhh waar blijven die 2 september baby's hahah ja ik had mezelf ook opgegeven vor 2 september, pff laat mijn voorgevoel me weer in de steek!
@SheDevil: indrukwekkend verhaal hoor meid. Ik vind dat je heel erg veel geduld hebt (gehad) met deze gast. Daaruit maak ik op dat je helemaal geen bitch bent en dat je het beste voor hebt met je kindje. Als anderen iets anders denken is het echt hun probleem en ik hoop dan ook dat het je lukt je daar niks van aan te trekken. Het belangrijkste is wat iemand DOET en niet wat hij ZEGT, geen woorden maar daden zeg maar. Tot nu toe heb je alleen maar beloftes gehoord en in bijna 9 maanden heeft hij nog niet 1x laten zien dat hij het meent en dat jij en de beeb belangrijk voor hem zijn. Verder denk ik: laat hem eerst maar eens 10 dingen DOEN waaruit het tegendeel blijkt en dan gaan we pas nadenken over of hij het waard is om in het leven van zijn kind te blijven. Want wat voegt hij op dit moment (of straks) toe aan het leven van jouw kindje als hij zich zo op blijft stellen? Niks toch? Mijn indruk is dat hij je chanteert en manipuleert door steeds te zeggen hoe jij zijn leven verziekt en op je schuldgevoel te werken. Zodat je aan hem blijft 'hangen' en je afhankelijk van hem voelt. Dat is echt laag van hem. Volgens mij ben je een sterke vrouw die hem niet nodig heeft! Ik denk ook dat je diep in je hart de beslissing al genomen hebt, maar dat het eng is om dat te zeggen en dat je onzeker bent over de reacties die daarop zullen volgen, dat is heel begrijpelijk. Ik hoop dat je de kracht vindt om je besluit uit te voeren en je niks aan te trekken van wat anderen zeggen/vinden. Want jij weet hoe het gegaan is en wat jij voor jou en je kind wil is belangrijker dan wat dan ook. Heel veel succes meid! Hou je taai he? En als je nog even wil spuien of wat kracht en zelfvertrouwen nodig hebt kun je dat altijd hier halen!
Is dat geen ijdele hoop? Wees ook eens eerlijk tegenover jezelf. Wil je echt een gezinnetje met hem proberen te zijn of wil je gewoon dat je kindje niet zonder een vaderfiguur opgroeit omdat jij een ideaal plaatje in je hoofd hebt? Niet negatief bedoeld meid, maar heb vriendinnen die in hetzelfde lastige pakket als jou zitten en die blijven in rondjes ronddraaien.
ow lieve meid, wat een gezeik dat je hier nu allemaal mee bezig moet zijn je hebt mijn vragen beantwoord en er is er niet 1 positief... laat die jongen lekker VERRRRRR in de stront zakken joh! en wat anderen ervan denken? lekker belangrijk! het is JOUW leven JOUW kindje en hij doet er weinig voor... laat hem zich eerst maar eens bewijzen als de kleine er is en dan kan je altijd nog over erkennen/omgang etc nadenken. ga vanaf nu (het duurt nog zooooo kort) even alleen nog aan jezelf en de kleine denken en bereid je voor op de bevalling zoals wij daar allemaal mee bezig zijn en ga je niet over zo'n eikel druk maken! sterkte meis! xxx meiden ik ga naar bed, miss word ik morgen wel heel vroeg mijn bed uit gesmst trusteeeeeeeeeeeeeeee
Shedevil idd zo te horen heb jij allang jouw besluit gemaakt. Maat idd ben je bang om die uittevoeren of echt telaten worden en probert het telkens een kans te geven. Ik hoop dat jij de kracht vindt om vierkant achter jouw beslissing te staan. Is alleen beter voor jouw beeb! en voor jou. en idd je kunt hier altijd spuien! hele dikke knuffs!
Sluit me ook helemaal bij Jekkia, Parr, Roshi en Yule aan... wat een verhaal meid. Probeer idd schijt te hebben aan de rest en je hart te volgen! Sterkte!
Mijn vader belde net, hij had een beetje medelijden met me omdat ik nu zo topzwaar ben. Ik vroeg of ik er zooooo slecht uitzag dan, maar dat vond hij niet gelukkig. Maar hij had gisteren wel mijn buik (huge) en voeten (huge) gezien natuurlijk... Beeb moet nog even blijven zitten want morgen is er een crematie van mijn vaders oom en hij moet het halve land 3x door crossen om mijn opa op te halen, naar de crematie te gaan, opa weer thuis af te leveren en dan zelf weer naar huis te rijden. Dus als de beeb vannacht of morgen komt, kunnen mijn ouders niet komen. Dat zou dan ook weer een beetje jammer zijn. Dus.... 3 september slaan we even over. De datum volgens de echo's was trouwens ook steeds 4 september (zelf heb ik 7 september uitgerekend, maar goed), dus donderdag is ook een prima dag!
hallo meiden hier nog een berichtje van een vermoeide tweety. robin mocht vandaag opeens uit het flesje drinken. hij heeft dit 2x goed gedaan maar de voeding om 6 uur wil de niet hij slikte het niet weg waardoor ie ff niet zo lekker werdt dus nu krijgt ie de nacht voedingen door de sonde en gaan ze morgen weer ff bespreken wat ze gaan doen.. was totaal onverwachts dat ie mocht drinken heb zelf het flesje kunnen geven geweldig nu hopen dat ie morgen gewoon weer mag proberen. verder doet ie alles goed heeft nog steeds last van het slijm af en toe. ik ga nog ff kolven en dan lekker mijn bedje opzoeken des te eerder is het morgen en kan ik weer naar hem toe. sorry voor het niet terug te hebben gelzezen maar het is zoveel iedereen een dikke knuff voor jullie lieve woordjes en steun.
Je bent een schat Tweety, je mag ook best even lekker aan jezelf denken! Fijn dat je de fles mocht geven! Hoop dat het allemaal voorspoedig mag blijven lopen! Slaap lekker
Nou het voelen heeft mij niet echt wijzer gemaakt! Ik kreeg op de wc een spontane drang om tóch even te voelen, voelt wel heeeeel zacht daarbinnen, maar kan mijn hele vinger bijna naar binnen steken. Neem toch aan dat niet de bmm is haha.. ik snap er niets van. Maar goed, het voelde dus wel zacht, dat was een goed teken toch?
Even een vraag Zoals ik al eerder aangaf vandaag. Ik voel de kleine maar minimaal bewegen heel af en toe en heel licht. Ook heb ik erge druk op mijn blaas de hele dag. Als ik ga staan moet ik ook plassen zeg maar. Wat zouden jullie doen nu nog de vk bellen of afwachten.
Heb wel eens ergens gehoord dat wanneer de bevalling in aantocht is de beeb heel rustig is en zich als het ware ook aan het voorbereiden is. Klopt dit of is dit 1 van de vele fabels.
Ik ben het helemaal met Yule eens, en wilde graag specifiek deze stukjes aanhalen. Onthou het volgende lieve SheDevil: - de beste voorspeller voor iemands gedrag in de toekomst is zijn gedrag in het verleden als hij dus altijd zo'n niet-communicerende egoist (sorry hoor) is geweest, zal hij dat waarschijnlijk ook blijven. TENZIJ hij eerst een nieuw verleden voor zichzelf creeert, waarin hij wel warm, betrokken en communicatief is. dat kost dus (veel) tijd, en dan kun je op basis daarvan er vertrouwen in hebben dat hij ook zo zal blijven. maar nu heb je niets om dat idee op te baseren dat hij anders zal zijn/worden. - mensen doen wat werkt als hij heeft gemerkt dat het werkt om jou te chanteren met van die belachelijke opmerkingen zodat jij je (onnodig!) schuldig voelt, zal hij dat blijven doen! hij ziet blijkbaar heel duidelijk aan je dat jij het er moeilijk mee hebt en denkt: aha zo kan ik haar pakken. pas als jij er helemaal niet op ingaat of laat merken dat jij je er niets van aantrekt, zal hij ophouden. lieverd, andere mensen leiden jouw leven niet, dus ze hebben ook niet het recht om erover te oordelen als jij hem er liever buiten houdt. jij weet voor jezelf dat je er ALLES aan gedaan hebt toch? nou dan! enne, kinderen komen liever uit een gebroken gezin dan er in 1 te wonen... trust me.