Jeemig zeg..het is dat ik vandaag zo gaar ben dat er van mijn werk niet veel komt...maar dan óg moet ik ik weet niet oeveel pagina's lezen sinds vanochtend. hebben jullie allemaal niets anders te doen zeg ? En wat een stelletje oversekste mama's zit hier bij zeg whahahaha Fightforlove: wat ontzettend balen allemaal zeg! *zwaait naar MamavanBas* Hier ook weer een beetje uit de dip aan het klimmen. het valt niet mee he, zulke momenten? Leuk verhaal van jou en Fer, eerised! Mare: ook een leuk verhaal. Met je 18e al op retraite is ook niet echt iets wat iedereen doet. Elkaar leren kennen: ik kende Han al heel lang vanuit een chatroom. We hebben graag zo af en toe diepgaande gesprekken over van alles en nog wat, van diep ingewikkelde ethische kwesties tot de zin van het leven en dat soort stuff. Altijd wel gezellig. Zo zat hij al zeker 5 jaar in mijn msn. Soms spraken we elkaar heel vaak, soms maanden niet. We wisten niet hoe we eruit zagen en dat vonden we niet belangrijk ook. We hadden gewoon leuke en soms heel stevige discussies met elkaar. Toen mijn huwelijk op de klippen aan het lopen was, hadden we ook weer zo'n periode van veelvuldig contact. Ik hikte al meer dan een jaar tegen de wetenschap aan, dat mijn relatie eigenlijk allang klaar was en aangezien mijn ex al tijden alleen maar bezig was met gamen, zat ik dus veel op msn. Had ik toch nog wat aanspraak. En ja..zo kletsen we vaker dan ooit en ik vond hem best leuk. Maar ik kon daar niets mee, ik was nog getrouwd. Nu moeten jullie weten dat mijn ex NOOIT weg ging in dit tijd. ik moest altijd liegen als ik alleen op verjaardagen kwam, want hij zat liever achter zijn computer dan dat ie ergens heen ging. Ook een uitstapje had ie geen zin in. dus ik ging alleen of-en dat gebeurde mij veel te vaak- ik ging dan maar niet. Dat jaar wilde ik heel graag naar Concert at Sea. Dus ik vroeg mijn toenmalige man of ie mee wilde. Maar uiteraard zei hij nee. Even dacht ik dan ook maar niet te gaan, maar omdat ik op dat moment al op dat omslagpunt zat richting scheiding, werd ik lichtelijk obstinaat. ik ging wél en ik ging gewoon op zoek naar iemand die met me mee wilde. Ik dacht erover om mijn vriendin te vragen, totdat diezelfde avond Han ook opperde dat ie niemand had om naar hetzelfde concert te gaan. En dat zonder dat ik erover was begonnen. Nu heb ik nog wel een paar mannelijke vrienden, dus ik dacht: waarom gaan we niet samen. Ik wist wel dat ik hem leuker vond dan goed voor me was, maar ik dacht dat ik dat wel kon handelen. Dus wij afgesproken. Manlief ook op de hoogte gesteld en zo gezegd, zo gedaan. Maar toen we ekaar die eerste keer zagen.......was het dus meteen zo'n BOEM-PATS-KNAL moment, die je alleen in films ziet enzo. Ik weet nog dat ik toen dacht: Óf ik ren nu héél hard weg of ik blijf...en dan gaat het mis". En ik bleef. We hadden een superleuke dag, en dat lag niet alleen aan het concert. Halverwege moesten we door een hele drukke menigte lopen en ik zei nog: ik pak even de rugzak beet, zodat ik je niet kwijtraak ( hij droeg mijn rugzak voor me) en toen stak ie zonder wat te zeggen zijn hand uit..en ik pakte hem. En zo liepen we door... Er is die dag overigens verder niets gebeurd, behalve één zoen zonder tong of wat ook op mijn mond toen ik me uiteindelijk van hem los moest maken en naar huis ging. Maar het was wel duidelijk dat er geen houden meer aan was. Mijn man kwam er natuurlijk achter dat ik verliefd was geworden. Zelfs al deden we niets onoirbaars, hij dacht werkelijk dat ik al van alles had uitgespookt. Hij kraakte mijn computer en las dat we elkaar misten en tja...toen MOEST ik dus wel het gesprek aangaan wat ik eigenlijk al maanden met hem wilde hebben, maar niet durfde. Intussen heeft Han me nog verteld dat ie in de WSNP zat ( schuldsanering) en hij was bang, dat ik dan niets meer met hem te maken wilde hebben. ik weet nog dat ie zei, dat hij iets heel vervelends moest vertellen. Hij vertelde dus over die sanering en ik dacht maar "wanneer komt dat verschrikkelijke nu?" Ineens was ie klaar met zijn verhaal en ik keek hem echt zo schaapachtig aan van "ja...en??" tja..liefde zit hem toch niet in spullen of geld? Maar goed. Thuis was de boel minder gezellig en vanaf het moment dat ex erachter kwam dat wij verliefd waren was ie boos. Hij heeft tot op de dag ook nooit zijn deel in het mislukken van ons huwelijk willen erkennen. Enfin: Het resulteerde in een vecht-scheiding ( vandaar de situatie met het huis) en een heel heen-en-weer gereis op en neer naar Overijssel, want Lief mocht het eerste jaar na de scheiding geen voet in het huis zetten van ex. 6 Weken voor Roos geboren werd, mocht hij voor het eerst bij mij komen. En de rest van de tijd heb ik dus alles alleen moeten doen. En zo leven we nu zoals jullie weten, nog altijd gescheiden, maar zeer verbonden, nu mede door Roos. Lang verhaal..maar wel de moeite van het vertellen waard leeftijden: mijn eerste ex was 4 jaar ouder, mijn tweede 6 jaar jonger. Han en ik schelen maar 3,5 jaar: hij is van maart 1968 mamatoB: leuke spam! Niet zo gooien met je spullen hoor...straks krijgt iemand dat ding nog op zijn nek. Zal wel een leuk item zijn voor Hart van nederland "argeloze voorbijganger krijgt kinderwagen op nek" drank: ik drink zelden, maar soms lust ik best wel eens wat. Maar nu mer de BV enzo en tijdens de zwangerschap sta ik al meer dan een jaar droog. Pff...de vlag gaat uit als Roos van de tiet af is. Dan ga ik eerst weer eens lekker een neut doen! Ariel: hierrrrrrrrrr!!! ( uit de buurt van Rotterdam)
O dat is minder prettig ja. Ik heb dat ook een keer gehad, ook iets in me drinken gedaan. Had 2 rose op dus daar kon het niet aan liggen. Gelukkig was ik toen met veel vrienden. T lichtje geen niet uit, maar had echt totaal geen controle meer. Dus ik gok op GHB ofziets.
nee best heftig, zo ontzettend hartverscheurend als je je kindje zo ziet huilen van de honger maar je kunt niets doen pff.. maar des te meer respect voor jou.. ik weet niet hoe je het voor elkaar boxt maar je bent echt een kanjer
@ MamavanBas, hij oogt wel jonger vind ik .. maar zou best kunnen dat ik hem dan daar van ken. @ Sembem, oow ik dacht dat ik een foto van een blokjes buik te zien ging krijgen