Ikbenhetmaar wat verdrietig zeg, ik heb er ook tranen van, knap dat je je er al soort van bij hebt neergelegd, ik hoop dat je heel erg gelukkig bent met Linde en dat je het ook een plekje kan geven. Anita fijn dat het zo goed gaat met Kylian, leuk dat hij ineens aan het inhalen is. Ariel spannend kijken voor een nieuw huis. En wat een ontzettend goed idee om in stapjes over te gaan op voeding nummer 2, dat ga ik ook doen. Hier ook geen bijvoeding voor Yanoah 6 maanden is hoor. Ik ben ook nog erg bezig met het verwerken van mijn bevalling, het was voor mij zo'n mooie en bijzondere ervaring. Zonder complicaties gelukkig, terwijl ik er wel bang voor was dat er iets mis zou gaan (net als iedere zwangere vrouw denk ik). Ik kan er ook over blijven praten. Omdat het allemaal zo goed ging, ben ik ook wel erg benieuwd naar een 2e. Jusi een vriendin van me had ongeveer hetzelfde als jij meegemaakt, alleen had ze geen bloedverlies, maar was haar placenta van binnen hol. Ze hadden haar ingeleid gelukkig, 4 of 5 dagen later zou haar dochtertje er niet meer zijn. Kindje woog ook 2300 gram bij 38 weken en mama die zwangerschapsdiabetes had. De vrouw van mijn zus is eind augustus uitgerekend, dus dan schelen de kindjes zo'n 11 maanden.
alles bijgelezen,maar niet bij te houden om op iedereen te reageren!pppfff eerised:ik schrik van de test!! ik wacht op het hele verslag! hier was de bloeduitslag goed,nergens last van maar het zijn de hormonen die van alles naar niks gaan en mijn lichaam kan dan niet volgen,dus moet ik rusten! loop hier de hele dag dizzy rond van die pilletjes,maar voel me echt al wel een heel stuk rustiger! zo en nu ga ik proberen te volgen
ja de hormonen. en zoals de ha zegt,elke zwangerschap is anders en je lichaam gaat ook met elke zwangerschap anders om.
@ Andi, zo he, das ook niet normaal voor een eerste bevalling. Bij mij braken eerst de vliezen dus wist dat het er aan zat te komen..
ik mag van jaap pas over een tweede beginnen als david twee jaar oud is het valt jaap nogal tegen hoe zwaar detijd tot nu toe was met een zware zwangerschap en dan een niet zo heel makkelijk ventje dus jaap wil eerst weer zijn rust @jusi: ik wist helemaal niet dat jullie eigenlijk alweer voor een tweede wilden gaan. wel verstandig om dan even te wachten nu. @anita: ja ik heb ook al aan gedacht om ib-er te worden maar dan zit je toch nog vast aan bebaalde regels van de overheid etc waar ik niet achter sta. en er was nog zoveel maar david is op het moment zo vermoeiend. hij kan zich echt geen moment zelf vermaken. ik hoop echt dat dat een fase is die snel weer over is.
Twinkle, leuk zeg, schelen ze nog geen jaar dus. En wat apart, van die vriendin. Daar heb ik echt nog nooit van gehoord. Maar ook levensbedreigend dus.. Pff, je zou bijna niet meer zwanger durven worden he? Sofie, hormonen kunnen gekke dingen doen met mensen he... Wel fijn dat je je rustiger voelt door de medicijnen.
Hier werden de vliezen pas een half uurtje voordat lorenza werd geboren gebroken, als ze uitzichzelf waren gebroken was ik denk ik nog sneller bevallen.
Bij mij braken de vliezen ook eerst, alleen duurde het daarna 7 uur voor de eerste (mini)wee eindelijk kwam, en 18 uur na het breken van de vliezen begon de bevalling pas echt. Officieel heb ik er 30 uur en 6 minuten over gedaan
oh en jusi: nee pleegouderschap is ook niet iets voor iedereen. hoeft ook niet natuurlijk. jaap en ik willen het ooit wel doen. maar dan wel pas op het moment dat onze eigen kinderen wat ouder zijn
@twinkel, das dan wel weer lang. Nee nadat ze mijn vleizen hadden gebroken in het ziekenhuis, kreeg ik gelijk persweeen, dus toen ze daarna weer ging voelen had ik 10cm, voordat de vliezen gebroken waren had ik er 8. En daarna is lorenza echt heel snel geboren, na 3x persen ofzo.
Inderdaad Jusi als je dat soort verhalen hoort durf je bijna niet meer. Sofie sterkte met je hormonen, hoop dat je lichaam het snel weer kan bijbenen. Fijn dat er niets gevonden is verder.
Wat maf joh, Jusi! Kyrian krijgt hier nu ook af en toe een broodkorst, maar wonderlijk genoeg kauwt hij die gewoon helemaal weg! Zelfs als er stukjes van 1 bij 1 cm z'n mond in verdwijnen. Haha, Ikbenhetmaar, was idd niet normaal! Maar 't schijnt wel zo te zijn dat hele jongen vrouwen erg makkelijk bevallen bij hun eerste..(Tja, ik was 16 dus m'n lijf nog vreselijk flexibel!) Mijn vliezen moesten toen nog in het ziekenhuis gebroken worden met 9 cm!
Mare, ik snap helemaal dat jullie, of ja Jaap dan, willen wachten met een volgende zwangerschap hoor! Wij hebben gewoon heel veel geluk gehad met ons ventje, die vanaf begin af aan de nachten doorslaapt, en eigenlijk heel makkelijk is. Een volgend kind kan denk ik alleen maar tegenvallen bij ons. En die fase heeft Kenji ook al gehad, dat ie zichzelf niet kon vermaken. Het gaat nu gelukkig wel weer beter, maar het is leuker als dat gezicht van mij boven de box hangt, of ik erbij lig op het speelkleed. Maar daar wil ik hem niet teveel op wennen, anders wil ie helemaal niet meer alleen spelen ben ik bang.
Was even eng maar ze hoeste het er goed uit (boon werd gelanceerd), ach zo erg is het niet dan maar geen bonen a la raply. Bevallingen Met Kylian begonnen op donderdag 17 september met weeën om de 5 minuten. Naar het ziekenhuis, 1 cm ontsluiting dus terug naar huis. Vrijdag 18 september, nog steeds elke 5 minuten een wee, weer voor controle jippie 2 cm en ik mocht weer naar huis. Vrijdagnacht weeën om de 3 minuten, weer naar het ziekenhuis en hup ik mocht weer naar huis (nog steeds 2 cm) maar wel met een slaappil (die nauwelijks werkte) Zaterdag 19 september, nog steeds weeën om de 3 minuten, weer naar het ziekenhuis en nog steeds 2 cm. Een hele lieve zuster die me verzekerde dat ik die avond echt mijn kindje wel vast zou hebben. Toen maar met weeën en al (er gebeurde ja toch niets) bij bakker bart op colmschate een broodje wezen eten (die er voor de auto alweer uitgekotst was ). Eenmaal thuis verloor ik de slijmprop, nam een slaappil heb een uurtje geslapen en toen brak de hel los. Elke minuut een wee dus weer naar het ziekenhuis. Jipppppieeeehieieiei ik mocht blijven had 4 cm ontsluiting. Om 12 uur 's nachts een pijnstillende spuit gehad. Om 4.30 uur volledige ontsluiting en mocht ik persen Om 6 uur nog steeds aan het persen en Kylian was letterlijk nog geen mm verschoven. Om 7 uur de operatie kamer nadat het hele team van bed gelicht was (ondertussen was het zondag 20 augustus) En om 7.30 uur zag Kylian het levenslicht. En op woensdag 23 augustus heb ik zelf aangegeven dat ik naar huis wilde en mocht ik ook naar huis. Bij Kinley om 7 uur opgenomen en om iets voor 9 uur werd ze uit mijn buik getilt dit was de 25ste en de 27ste was ik alweer thuis, wederom nadat ik zelf gevraagd had of ik naar huis mocht. Wederom was iedereen verbaast dat ik na 1 dag alweer zelf rondscharrelde op de kamer terwijl na zo'n ingrijpende operatie de meeste mensen wel 2 dagen op bed blijven. babyalarm Groetjes Anta
Wat ik niet snap, ik mag Alisa binnenkort magere yoghurt gaan geven kan dat dan wel, want daar zit toch ook gewoon koemelk in ? nou weet ik bijna zeker dat ze niet allergie gevoelig is, maar het kan natuurlijk altijd