JEEEEJ Mare heeft een zoontje! Gefeliciteerd!! Merakli: ik kom, na een voeding meestal uit op een goede deciliter. Ikzelf neem vitamine D in (wordt aangeraden als je borstvoeding geeft ook zelf D te nemen, nl.) . D én K geef je aan je kindje. Twinkle: genegeerd ben je niet, maar zo op het einde van je zwangerschap, vermoeid en vol hormonene kan ik me voorstelen dat je zelf misschien dat gevoel hebt. Mocht er eens een keer niet op je zijn gereageerd, kan ik me niet voorstellen, dat iemand dat expres heeft gedaan. Ik vind het jammer dat je ervoor kiest hier weg te blijven en ik hoop je snel weer tegen te komen. In ieder geval heel veel succes met je laatste loodjes! Ik zie weer allerlei schattige foto's voorbij komen! MijnKleine: volgens mij hebben we hier alleen nog maar off-days. Komt voornamelijk ook door het gebrek aan ritme, denk ik. Mare: da's ook best snel ja. Opstarten van borstvoeding is best even pittig hoor. Pas goed op jezelf en doe niet teveel.
Wowww, Mijnkleine, wat een haar heeft Kenji!! En kan me goed voorstellen dat je de motivatie nu ff niet hebt voor je studie je wereld staat nog best op z'n kop als je een kleine hebt! Aaaah, Jusi, wat een lekker bekkie!! Poe, Mare, da's echt rap gegaan zeg! 't Is nu natuurlijk ff wennen met het voeden enzo, maar je vindt vast snel een ritme! Elizabethje, is't voor jou nog wat uit te houden? Hihi, hier geen offday hoor! Hebben vanmorgen nieuwe schoenen voor Gabriël gekocht en zijn boodschappen wezen doen met z'n viertjes. Pfff, merk wel dat m'n conditie echt prut is geworden, hoor! Kyrian doet het verder super! Papa moet alleen nog wel hééél erg wennen aan de gebroken nachten. (En dan looptie te mekkeren dat het voor mij makkelijker is omdat ik de hormonen ervoor heb.. Ja, maar jij hoeft niet wakker te blijven omdat er een kind aan je borst ligt te lurken ) Ons mannetje is trouwens echt zooo aan't veranderen. Deze foto is van vanmorgen.
Zo hier even snel Als de longfoto's goed zijn mag mijn vader morgenvroeg het ziekenhuis verlaten Wel moet hij dan revalideren, hij mag dan thuis 2 x 30 minuten wandelen en voor de rest rust houden (ooooh dat gaat hij moeilijk vinden). Net contact gehad met de huisarts, ik moet/mag Kinley nu een soort van overdosis olie in de fles doen ( 5 theelepels ipv 1) totdat het los komt en ze diaree krijgt. En daarna overstappen op 2 theelepels (ipv die ene nu) kijken of het dan wel smeuïg blijft, is dit niet het geval weer een overdosis geven en dan kijken of 3 lepeltjes dan wel helpen. Groetjes Anita
@Andi; wat een schatje. Hij slaapt ook zo mooi met zijn handjes omhoog, doet Jurre ook. @Anita; wat fijn joh dat je vader waarschijnlijk morgen naar huis mag. Hoop dat Kinley snel ontstopt is
Mijn bevalling van Gabriëlla. 16 september 2009 is je grote neef Emerson 4 jaar geworden, zaterdag 19 september gaf hij zijn feestje.. Fer en ik gingen daar gezellig heen rond een uurtje of 3 's middags! Inmiddels 40 weken en 5 dagen zwanger, ja dan krijg je veel opmerkingen. Zo loop jij nog steeds rond met je dikke buik? Word wel tijd hé.. En ga zo maar door! Best vermoeiend, want ook ik vond het wel tijd worden, maar je hebt het niet in de hand. Hoe later het werd, hoe meer ik pijn in mijn rug kreeg en ik kreeg ook steeds meer een drukkend gevoel van onder. Maar ik vond het heel gezellig, dus had geen zin om daarom naar huis te gaan! De eerste mensen gingen weg, en er werd tegen mij gezegd: Veel succes hé morgen! Ik dacht, het zal wel. Geloof er niet meer in dat de kleine vanzelf komt, word gewoon ingeleid dinsdag. En het zou ook wel erg toevallig zijn.. De kleine heeft alle dagen in september om uit te kiezen, en komt dan precies op 20-09-2009? Wat ook nog is Fer zijn verjaardag is? Nee, ik dacht echt dat dat niet zou gebeuren, en die rugpijn en dat drukkende gevoel was gewoon voorwerk.. 00.00uur, Fer is jarig! 29 jaar! Moest Fer natuurlijk wel even feliciteren en een dikke zoen geven, alleen had ik geen cadeautje, maar dat kwam van de week wel. We zaten nog gezellig bij Bas en Syl in de tuin, dus de rest moest Fer ook even feliciteren. Het was een hele gezellige avond, maar zo tegen half 1 vond ik het wel mooi geweest, was moe en mn rug deed best pijn. Fer en ik gingen lekker naar huis, rond 1 uur lagen we in bed.. Lekker slapen, nadat ik aan Pappa had gevraagd of hij zich wou omdraaien, want hij stonk naar bier. Bleh! Om 02.00uur word ik wakker, heb pijn in mn buik en het trekt helemaal over mn buik heen naar m'n rug. Het komt om de paar minuten, maar het valt wel mee, dus het zijn vast voorweeën. Na de valse start van vorige week (en al die voorweeën) durf ik er ook niks meer van te denken.. Dus ik probeer maar weer te slapen! Toch blijft het onrustig.. Om 04.00 word de pijn intenser en komt het vaker terug, de pijn is ook best gemeen. Ik twijfel geen moment, en ik weet zeker dat het nu echt gaat gebeuren. Op 20-09-2009, een hele mooie datum. En Fer zijn verjaardag. Ik laat Fer nog maar slapen, die had genoeg biertjes op, dus die kan z'n slaap wel gebruiken, het kan nog een lange dag worden. De tijd hou ik eigenlijk nog niet bij, ik weet dat er regelmaat in zit en de pijn die ik voel zegt voor mij genoeg.. Ik rommel nog een beetje door in mn eentje, in bed, uit bed, naar beneden, ik loop door het huis en weet eigenlijk niet wat ik moet doen. Ondertussen ben ik ook al 100x naar de wc geweest.. Pffff! Wil even ergens anders zijn met mn gedachten dus ik ga even internetten.. Alleen soms krimp ik echt helemaal ineen van de pijn, dus ik zit niet echt fijn op de bank met de laptop op schoot! Het is half 6 en ik hoor gerommel boven. Dat is Fer. Hij komt naar beneden, en vraagt wat ik zit te doen... Ik zeg hem dat het begonnen is. We zitten nog even op de bank en gaan weer naar bed. Maar Fer ligt al snel weer te slapen en ik lig alleen maar te draaien en te zuchten van de pijn. Ik hang over het bed heen en sta te wiebelen met mn benen.. Het helpt wel.. Heel even.. Maar na een kwartier word het nog erger.. En komt het sneller achter elkaar.. Om 7uur laat ik het bad vol lopen.. Misschien helpt dat wel? Ik zit in bad, en de pijn is minder scherp, maar nog steeds rot vervelend. Maar na een half uurtje zit ik in bad ook niet meer lekker! Ik besluit om er uit te gaan, ik sta op en wil mezelf afdrogen, maar de pijn is ineens dubbel zo heftig. Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Ga in bed liggen, en kruip tegen Fer aan, bij iedere wee knijp ik in z'n hand. Maar hij slaapt lekker door.. Om half 9 ben ik het zat dat ik al de hele nacht op loop, en hij nog steeds ligt te slapen.. Ik maak hem wakker en zeg: Hoe lang blijf jij nog slapen? Waarop hij zegt: Ik heb hoofdpijn... Die opmerking irriteerde me een beetje, dus ik zeg dat ie zich niet zo moet aanstellen! Het is altijd hetzelfde liedje, je moet is voelen wat ik al de hele nacht voel. Het is maar goed dat jij niet hoeft te bevallen zeg! Na een tijdje besluit ik de verloskundige te bellen, het is nu al een tijdje aan de gang, en ben wel benieuwd wat het heeft gedaan met de ontsluiting. Ze zegt dat ze er rond half 11 is.. Nog een uurtje dus! Ben ook heel misselijk ondertussen en lig op bed met een emmer naast me. Alles wat ik eet of drink komt er gelijk weer uit, dat ook nog.. Het is bijna half 11 en de deurbel gaat, de verloskundige is er. Het is Martijntje. Ik ben blij dat ze er is, ik word gek van die pijn. Hopelijk heeft het goed werk gedaan.. De laatste keer op controle had ik 2cm ontsluiting! Martijntje toucheerd en constateert dat er 4cm ontsluiting is, en dat het dus echt begonnen is! Ze zegt dat ik beter op mijn linkerzij kan gaan liggen omdat de weeën dan effectiever zijn. Ik doe wat ze zegt, maar de weeën doen op die manier nog veel meer pijn, maar het is voor een goed doel, want de kleine moet wel indalen natuurlijk. Samen met Pappa legt ze alle spullen klaar en maakt ze het wiegje op, want we willen graag thuis bevallen. Ze gaat weer en we spreken af dat ze om half 1 weer terug komt. Fer en ik besluiten Oma Ukkie en Oma Anja te bellen, we hebben afgesproken dat ze bij de bevalling mogen zijn. Fer vertelt hun dat het begonnen is en dat ze kunnen komen. Tegen half 12 zijn ze er allebei, ik lig boven op bed met Fer, en soms komt er een oma naar boven om te kijken hoe het gaat.. Het is half 1 als de verloskundige er weer is.. Ze toucheerd weer en ik heb nu 6cm! Ze zegt dat ze nu niet meer weg gaat. De weeën komen om de 2/3 minuten, ik knijp in Fer z'n hand tijdens een wee helemaal fijn.. Om half 2 komen de weeën echt heel snel, er zit geen 2 minuten meer tussen. Ik krijg soms al het gevoel dat ik moet poepen, dus om 2uur voelt de verloskundige weer naar de ontsluiting en ik heb 8cm.. Om 14.08 worden de vliezen gebroken! De verloskundige kijkt me ernstig aan, en zegt dat de kleine in het vruchtwater heeft gepoept, ik moet dus naar het ziekenhuis.. Ik raak een beetje in paniek, en kijk naar Fer en naar mn moeder.. En kan wel janken! Ik heb persweeën en al 8cm ontsluiting, hoe moet dat nou? 2 trappen af en ook nog is met de auto.... De rit naar het Ikazia is echt verschrikkelijk, probeer op de achterbank van een auto maar is die persdrang op te vangen. Ik knijp Fer helemaal fijn, en draai zn nek er bijna af. Ze scheuren als gekken over de drempels en rijden keihard over de A29. Bij elke drempel of hobbel in de weg komt er ook een hele stroom vruchtwater uit. Er lijkt geen eind aan te komen, om het nog erger te maken is het op de Vaanweg ook nog is super druk en er staat een kleine file! Wij rijden in de golf achter de verloskundige aan, maar die wil gewoon aansluiten achter de andere auto's, maar mijn moeder die zit bij de verloskundige in de auto en zegt dat ze over de busbaan moet. Wat ze vervolgens doet, en we rijden als gekken over de busbaan met de gevarenlichten aan.. Het is half 3 geweest als we op de verloskamer komen... De gynaecoloog stelt zich voor en de zuster ook. De gynaecoloog toucheerd en ik heb bijna volledige ontsluiting, en de kleine is al iets gezakt maar nog steeds niet helemaal! Ik krijg echt een verschrikkelijke drang om te poepen en ik wil eigenlijk alleen nog maar persen. 14.50 mag ik dat dus ook doen.. Ik vind het persen echt heerlijk, eindelijk mag ik echt wat gaan doen.. Ok, ze doen echt pijn, en ik roep ook 100x: Auw mn reet, auw auw auw mn kont, mn reet! Maar het wachten tussen die persweeën door vind ik nog veel erger, verschrikkelijk! Heb soms zin om keihard te grommen, en ik roep: Waar blijft die klotewee? Het duurt zo lang.. G*****d***e!!!!!!! En weer een wee, en weer één, maar waarom moet ik alleen maar poepen? Ik kan dit niet. Ik zeg keihard: Fer er komt geen baby, ik moet alleen maar poepen.. Er moet echt iets uit wat heel groot en dik is, maar echt geen baby hoor!! Ja hoor, na een tijdje word er gezegd dat de haartjes zichtbaar zijn, dat geeft weer kracht. Ik haal alles uit een wee wat er in zit, en soms pers ik 4 of 5x in een wee, mn hoofd ploft zowat uit elkaar. Maar ik wil dat hoofdje ook zien! En uiteindelijk kan ik dat ook, het hoofdje staat.. (wat doet dat pijn zeg, niet normaal) Alleen het gaat niet passen! Het werd helemaal verdoofd en de gynaecoloog zet een flinke knip. Mn moeder die begon toen te huilen, maar ik kon daar niet tegen dus zei: Nou ma, kappen nou! Stop met janken, daar heb ik geen zin in, doe normaal! Na de knip ging het vrij snel. De gynaecoloog zei dat het nog ongeveer een kwartiertje zou duren.. Maar ik kon niet meer, ik was op.. Fer zei dat ik het nog wel kon, nog even! En onze kleine is er Meissie. Na een paar keer persen was het hoofdje er al bijna, Pappa had het niet meer en begon te huilen.. Ik keek naar Pappa, en naar dat hoofdje, en begin ook te huilen. Er kwam weer een wee, en ik perste een paar keer goed, en het hoofdje kwam er uit, en de rest glibberde er achteraan. De kleine is geboren om 15.52!
Ik hoor een hoop gegil en gehuil, en zie een kleine lijfje.. De kleine word op mijn buik gelegd, wat een heerlijk gevoel.. Ik kijk naar Fer en naar de kleine, en ik voel me zo gelukkig, wat een droppie, ik word aangekeken door grote blauwe ogen en Fer ook! Jeetje wat hou ik van jullie.. En wat een gevoel! Fer die vraagt na een tijdje wat is het eigenlijk? De gynaecoloog zegt: Dat is niet aan mij, dat moet je zelf uitzoeken. We waren zo overdonderd door alles, en niemand had het gezegd tegen ons dus Fer die tilt het beentje op en zegt: Een meisje. Legt het beentje weer neer.. We kijken elkaar verbaasd aan.. Fer tilt weer het beentje op, en zegt: Een meisje.. We zijn even stil en ik zeg: Huh? Hoe kan dat nou? Ik dacht toch dat het een jongen zou zijn? We zijn echt hartstikke verbaasd, maar helemaal gelukkig, een kleine meid.. Zo zie je maar weer, dat het je echt niet uit maakt wat het is.. Je kijkt alleen maar of het compleet is en hoe het er uit ziet! Het navelstrengetje word afgeklemd en Fer mag het doorknippen, ik vond het best gek, dat ze nu echt van me werd losgemaakt na 9 maanden in mijn buik. Ze word gewogen en ik hoor de gynaecoloog zeggen: 4055gram, iedereen is verbaasd, ook de gynaecoloog. En ik vraag of hij het over de baby heeft die uit mijn buik is gekomen?!?! Hij zegt dat ik het goed heb gedaan, een eerste en dan zo'n flinke meid! De kleine is helemaal aangekleed en ligt lekker bij Pappa, ze is gelijk al heel alert en ligt constant te kijken. Er word een hoop gerommeld daar beneden, de vliezen zijn niet helemaal los gekomen en de placenta laat op zich wachten.. Het duurt een goed half uur voordat die er uit is. Ik ben 1.2 liter bloed verloren.. Het hechten duurt 3 kwartier en was niet fijn, sommige hechtingen gaan overnieuw, ik zie bloed spuiten en de verloskundige zit maar te zuchten.. Het enigste wat ik denk: Hoe kan dat nou goed komen? Het was een behoorlijke puzzel, maar uiteindelijk is het toch netjes geworden zegt ze. Maar ik heb wel 22 hechtingen! We moeten een nachtje blijven, want ik kan nog niet zelf lopen en als ik rechtop zit dan word ik duizelig! 's nachts op de zaal word ik aangestaard door een kleine meid met grote blauwe ogen, ze blijft maar naar me kijken, en de tranen lopen over mn wangen.. Wat een mooi meisje.. Wat een dag.. Eindelijk je bent er! Onze 'kleine' Gabriëlla is geboren op 20-09-2009, Pappa's verjaardag! 4055gram en is 54cm. ** Schrijven is niet mijn sterktste kant, het is een lang verhaal geworden, hopelijk is het wel boeiend om te lezen**
Eerised, je hebt het super beschreven zeg! Ik zag het echt al helemaal voor me en wat heb je een geweldige opmerkingen gemaakt tijdens je bevalling! Maar wat lijkt me dat een HEL om met persdrang in de auto te zitten! En TJEEEEES 22 hechtingen... Kun jij nog wel normaal op je gat zitten?? Ik vond 12 met mijn bijna totaalruptuur met Gabriël al veel!! Prachtig he dat gevoel wat je overkomt zodra die kleine bij je gelegd wordt? Ik heb echt een partijtje gejankt toen dat gebeurde en heb alleen maar: 'Ohhh, wat istie mooi! Ohhhh, wat istie mooi!' geroepen.. Pluk, wat fijn dat het beter gaat met je vader!! Babijtje, haha, doen geloof ik heel veel baby's.. Gabriël deed dat ook.
Wel grappig, Eerised.. Terwijl ik jouw verhaal zat te lezen, zat ik onderwijl te denken wat ik op dat moment aan het doen was... Je hebt er dan nog best lang over gedaan! Toen bij mij de ontsluiting eenmaal 'op gang was gekomen' ging het wel heel snel.. Rond half 3 al 4 cm en 4:13 was meneer er al... En dat met een halve dag alleen maar weeën die héél weinig deden. Raar hoor..
Eerised mooi geschreven hoor en goed van je moeder dat ze de vk dwong de busbaan te nemen Ik zal volgende week ook eens vragen hoeveel hechtingen ik had , ben ik nu wel benieuwd naar. Hier net een paar mooie foto's gemaakt vind ik zelf de eerste is van Kylian die de voeten van Kinley vasthoud
Mooie foto's Pluk!! Wat ziet dat er dan groot uit he naast van die kleine voetjes! Ik heb dat ook als ik Gabriël met Kyrian vergelijk, hij is dan meteen zooooo veel groter!
Wat een prachtige foto's dames! Wordt zo wel heel tastbaar.... Jeetje Eerised wat een verhaal! Wel alles naar wens gegaan in het Ikazia?? De bedoeling is daar te bevallen dus ik ben wel benieuwd... Ennuh... strakke actie van je moeder hoor! Andi; Lief dat je vraagt hoe het gaat... kan ik kort over zijn.. ZWAAR! Heb veel buikpijnen, frummel klemt regelmatig wat af van binnen dus soms duizel ik of zie ik sterretjes... heel vervelend. Het wordt gewoon te krap van binnen. Volgende week ben ik 41 weken en als er dan nog geen actie is wordt ik inwendig onderzocht en kunnen we kiezen voor inleiden. Laten we hopen dat dat niet nodig al i s het wel fijn om de mogelijkheid te hebben! Sjips... eerst weer even teruglezen....
Hallo Dames Ik kom me even melden, al lange tijd niet meer online geweest! Hoe gaat het met iedereen? Ga zo even terug lezen, wil iedereen even feliciteren met kleine wonder! Met mij gaat het wel goed, nu wel. Heb me wel heel erg beroerd gevoeld na de bevalling. De bevalling is heel snel gegaan, dus kan er eigenlijk niet zoveel over vertellen. Ben met voorweeen begonnen, dezelfde als die ik al weken voel elke nacht, maar omdat ik ook bloed verloor heb ik de vk gebeld en die is toen langs geweest, even toucheren, ik had 4 cm ontsluiting, dus de voorweeen deden wel wat zeg maar! Vk is ong een 1 uur bij me gebleven maar in die uur helemaal geen wee gehad, dus de vk d8 ik ga zo naar huis en kom om 8 uur terug want de ween zijn niet krachtig genoeg! Oke....ong uurtje later, om 6 uur ong begonnen de weeen die kwamen, heel onregelmatig toch iets krachtig. Dus ik weer bellen en de vk kwam weer en we zijn towen naar het zh gegaan. In de auto begonnen de weeen toch weer krachtiger en sneller te komen. in het zh aangekomen had ik 5 cm, ong 7 uur, kwart over 7....en halfuurtje later voelde ik persdrang, vk kijken en idd ik had volledige ontsluiting! 12 minuten geperst en ik had mijn kleintje in mijn armen! Het was heel snel maar enorm heftig, doordat het zo snel is gegaan ben ik wel helemaal uitgescheurd en enorme aambeien. Vreselijk pijn heb ik na de bevalling gehad, echt heel erg!!! Mijn kleine is de eerste dag meteen het maximale 10% afgevallen, paniek.....gelukkig komt ie nu weer aan en gaat het veel beter!! Alleen slaapt meneertje beter overdag dan snachts, dus ik kamp enorm met slaaptekort, vandaar dat ik me nu pas meld!!! Geen puf!! Ik geef borstvoeding, wel afgekolfd omdat me tepels helemaal kapot waren, bloed spoot eruit, volgens vk maakte het niet uit dat de kleine bloed binnenkreeg, gelukkig gaat het nu wel beter met de kliven door het kolven, soms geef ik overdag wel gewoon de borst! Sorry dat ik op niemand reageer maar het is een beetje teveel om op iedereen te reageren! ENTER knop doet het trouwens niet, vandaar dat alles aan mekaar is geschreven!! Sorry daarvoor! hoop dat het wel fijn leesbaar is! Tot gauw dames......oja wan neer gaan we naar de septembermammas!!!?????
Poeeee, Ladymoi, wat heftig meid! Wat naar dat het jou zo tegenzit, zeg!! Autsj, bloedende kloven... Niet fijn!! Klinkt idd ook heel heftig je bevalling! Dikke knuf voor jou! En we wilden eigenlijk pas echt helemaal overstappen naar de septmama's zodra iedereen bevallen is. Elizabethje, vervelend dat het je zo zwaar valt! Ik herken het hoor! Ik hoop voor je dat het snel gaat beginnen! Pluk, haha, wij hebben vandaag nieuwe schoenen voor Gabriël gekocht.. Hij had maat 25, maar zat daar nu helemaal in opgekruld met zijn tenen.. Hij heeft nu 28, expres een maatje groter genomen zodat dat wat lekkerder zit..
Ladymoi dat klinkt allemaal heel heftig zeg, niemand die je kwalijk neemt dat je een tijdje niet bent geweest hoor, ondanks dat het forum leuk en gezellig is je gaat altijd zelf nog voor Elizabethje pfffff volgens mij wordt het echt tijd dat je morgen even langs het politiebureau gaat om een uitzettingsbevel op te halen Meid ik leef met je mee en het doet me allemaal zo terug denken aan de laatste weken met Kylian. Ik heb huilend bij de gyn gezeten ik kon niet meer maar ja de kleine deed het goed dus ze wilden niet ingrijpen. Maar ik heb mijn revange gekregen want nu werden ze met zijn allen om 6.30 uur op zondagmorgen uit bed gebeld voor een spoedkeizersnee Andi gaat soms razend snel met die kids, ik koop de schoenen ook vaak vast op de groei, die staan dan gewoon in de kast te wachten tot ze passen. Dan kan ik lekker in de uitverkoop kijken, hij heeft nu een paar k-swiss (kosten me 20,-) een paar Ecco's ( 39,-) en een paar Mendl wandelschoenen ( 19,-). Nu maar hopen dat hij nu weer een paar maanden vooruit kan Net ging de telefoon 1 x over, het mobiele nummer van mijn ouders. Ik in de stress want ik verwachte eigenlijk geen telefoon meer, mijn vader zou namelijk al weer slapen. Dus meteen terug bellen, neemt mijn vader op om te vertellen dat het goed met hem ging, hij was wel erg geschrokken maar het ging goed en wil morgen toch echt naar huis. Maar hij belde eigenlijk niet voor mij, hij wilde zo graag even zijn kleinkinderen horen, Kylian praatte vrolijk met hem. opa pijn op de borst? heeft de dokter jou beter gemaakt? Kylian is nog jong dus wij laten hem maar even in de waan dat dokters alles beter kunnen maken Kinley besloot voor de gelegenheid maar even te huilen dus opa heeft ze allebei gehoort. Groetjes Anita
Andi, aaah ook al zo'n schatje. Pluk, hopen dat die hoge dosis olie zijn werk gaat doen dus! En wat een lieve foto van Kylian en Kinley samen. Of ja van die voeten en de handjes. Babijtje, volgens mij slapen alle baby's zo, Kenji namelijk ook. Eerised, hoezo is schrijven niet je sterkste kant! Je hebt het geweldig beschreven, zo goed zelfs, dat ik soms om je moest lachen. (Sorry!) Ladymoi, jeetje, dat je toch doorgaat met bv terwijl je kloven hebt en er bloed bij zit.. Ik zou ermee gestopt zijn. En dat is minder, dat je kleintje het dag- en nachtritme omgegooid heeft. Pluk, ik raak helemaal vertederd door je stukje over jouw vader. Dat ie zijn kleinkinderen even wil horen.