Uitzetten kan altijd nog.. gelukkig hebben onze baby's al veel meer kansen daar mogen we heel blij en trots op zijn!
Daar heb je gelijk in!! Hoop toch dat hij nog 5 weken blijft zitten (stiekem voor mezelf natuurlijk niet )
had de doccu al een keer gezien maar toch nog een keer gekeken. Erg interessant en integer gemaakt. Aan sommige baby's zag je gewoon wat, aan het gezichtje. Snappen jullie mij? Alsof ze al zwaar gehandicapt waren. Zo sneu. Lijkt me erg heftig om dit mee te moeten maken. Hier in huis is het 37 graden. Lekker warm dus Lees dat sommige al last heben van oefen weeeen, heb ik ook. Misschien zijn het wel indalingsweeen. Ik ga het maandag vragen aan de verloskundige. Ben trouwens een oude muts tussen de jonge bloempjes. Ben trouwens nog stees jong van geest hoor
Sanjor, leuk kamertje!! Ik ga bevallen op de verjaardag van mijn broers vriendin haha.. Thja, ik had geen andere keus namelijk hihi dus ik vind het echt voorbestemd ze weet het zelf ook en vind het heel leuk want ze word ook nog peettante en viert haar eigen verjaardag niet graag! Dus had ze meteen een smoesje om haar verjaardag helemaal af te schaffen haha.. Maaaar ik heb heel lang alles uitgezocht over waar ik ga bevallen en hoe, dat ik echt denk dat die kleine spruit strakjes denkt HAHA dacht het niet mama! Kijk maar op het moment zelf waar je gaat bevallen en hoe.. haha.. want mochten de weeën spontaan komen.. dan weet ik niet of ik wel een ks wil. Dus ik wil 12 augustus nog een extra groeiecho aanvragen om te kijken of dit kindje een normaal gewicht/lengte heeft of niet want als hij groter is dan mijn eerste kan een natuurlijke bevalling helemaal niet.. maar vind het zo'n onatuurlijke keuze om als het zelf begint te zeggen nee wil snel een ks... Dus hihi even afwachten allemaal!! Ik net een dutje gedaan heerlijk!
Mich; misschien dat je het al verteld hebt en ik erover heen heb gelezen... Maar wat is de precieze reden dat je een ks krijgt? Ik heb ook een dutje gedaan alleen niet heel diep geslapen volgens mij. Was ook lekker warm boven... Zo koken en dan komt vriendje met Lisa weer thuis @littlejoy; je bent zo jong als je je voelt toch?
Sanjor, nee ik denk dat ik het in dit topic nog nooit heb gezegd hihi.. Lekker he effe een dutje doen! Ik heb de ventilatie aan en boven rolluiken.. scheelt wel hoor!! Nou komt tie! Bij mijn zoontje was het vruchtwater op met 40 weken.. de dag erna moest ik gelijk ingeleid worden.. was totaal niet klaar voor een bevalling (alles zat nog POT dicht) Zelf heb ik steeds aangegeven dat ik een 'vreemd' voor gevoel had op het bevallen. Dat ik dacht dat het niet ging passen omdat ik echt altijd pijn heb als wij vrijen.. is heel nauw allemaal daar.. Ik heb dat toen gezegd en werd me gezegd ga maar met een seksuoloog praten.. Hmmz... maar rond de 39 weken al gemeld dat de kleine minder ging hikken in de buik dus ik gaf al aan volgens mij is het vruchtwater op! Maar een echo vonden ze niet nodig.. Ctg viel het hartje weg en kreeg ik te horen.. JE LIGT TE PLAT op je rug.. vanaf die dag nooit meer op mijn rug durven slapen.. de dag erna moest ik terugkomen en ctg was goed.. week erna terug en weer gemeld ik voel hem niet hikken.. klinisch verloskundige was in het ziekenhuis en ik stond erop dat ik een gynaecoloog te zien kreeg die dag.. ja hoor mijn vermoedde werd bevestigd.. vruchtwater op.. de dag erna om 7 uur in de ochtend moest ik me melden.. ik zou worden ingeleid met gel etc etc. maar zodra ik aan de ctg werd gelegd viel het hartje meteen weg.. de verloskundige van het ziekenhuis zei als het nu nog eens gebeurd dan krijg je een ks... dus eigenlijk waren we al bang.. ofja, vooral ik.. nog geen 5 minuten later gebeurde het weer.. (kreeg meteen een operatiejasje aan, en mijn oorbellen moesten uit etc) de gynaecologe werd opgeroepen en daar stond ze hoor, de gene die ik absoluut altijd al verschrikkelijk vond moest nu gaan beslissen over mijn bevalling!! Mijn eigen gyneacoloog had dus geen dienst. Nou zij besloot om niet te starten met gel, want dat kon niet dat was te 'risicovol' toen heeft ze met amper 1 cm ontsluiting mijn vliezen gebroken en aan de weeenopwekkers(helemaal moeten duwen en trekken om erdoorheen te komen.. AUWTSJ..) ik zei zelf al van als het niet gaat doe aub een ks want ik ben bang.. (het hartje viel tussendoor verschillende keren weg) Ik mocht de gehele bevalling niet op de linkerzij/rug liggen of uit bed komen moest in bed blijven op de rechterzij.. (zo had ik trouwens ook die hele week al geslapen GELUKKIG) daar viel het hartje tenminste niet van weg... nou om 12 uur pijnstilling gevraagd die ik kreeg.. 4x in de rug geprikt voor de ruggenprik maar helaas kregen ze hem niet gezet.. dus kreeg ik een pompje met medicatie.. (dat hielp niet werd er alleen knetterhigh van) (hartje viel tussendoor steeds weg.. en ohja, hij had ook nog in het vruchtwater gepoept!) rond 18.00 uur heb ik gezegd dat ik moest plassen en ja hoor 10 cm ontsluiting.. weer werd een gynaecoloog opgeroepen en daar kwam hij binnen gelopen! Mijn eigen gynaecoloog! THANKGOD. toen ik mocht beginnen met persen moest ik op mijn rugdraaien en het hartje viel gelijk weg... 2x vacuüm geprobeerd maar hij zei al.. zorg dat de o.k gereed is.. na 2x vacuum trok hij alles uit (zat aan behoorlijk wat slangen had een catheter etc. etc.) en was het rennen geblazen.. mijn familie zat in de wachtkamer.. zij werden vervelend behandeld want had mijn moeder al vaker opgebeld omdat ik zo bang was, dat ze moest komen.. maar als ze belde hoe het met me ging deden ze erg naar en ook toen ik met het bed voorbij kwam gaf het personeel mijn huilende moeder (die zich flink verschrokken had) geen informatie over hoe het ging met me. Ik herinner me nog goed de wind langs mijn haren (had mezelf onder de persweeën terug gedraaid op de zij..) en hij riep heel hard AAN DE KANT naar iemand.. (bleek mijn neefje te zijn die op de gang stond) mijn vriend werd bij me weggehaald kwam gelijk op de o.k terecht en nog geen 2 minuten later zag ik mijn gyneacoloog met zijn groene pakje mondkapje bij een erg grote lamp staan... en riep naar z'n personeel MAAK DER WEG WE HEBBEN GEEN TIJD MEER!!!!!! Dus ik zei tegen de man die de narcose deed van Hup, maak me maar weg!! Ja zegt die je kunt het meekrijgen omdat het zo snel moet gaan.. ik zeg boeit me niet maak me nou maar weg! En weg was ik..... heb van de ks niks meegekregen.. en een half uur later werd ik wakker.. om 10 voor 19.00 is onze zoon geboren.. ik was helemaal alleen in een klein kamertje en de mensen zeiden gefeliciteerd met uw zoon! Ik antwoordde.. UHHH waar is mijn KIND? en mijn MAN? is die nog niet omgevallen???? (hijs erg gevoelig haha) maar alles bleek goed.. zoontje lag een een couveuse omdat ze dachten dat hij bloed tussen de hersenen had want hij had fors ijzertekort.. weten tot op heden niet hoe het kan en had gelukkig geen bloed tussen de hersenen.. na een uur mocht ik na hem toe.. en daar lag hij.. mijn kleine kruimel! Ging gelijk bij me drinken.. daarna moest ik naar de afdeling en hij bleef op de kinderafdeling.. heb moeten smeken om mijn moeder te mogen zien en toen ik aankwam op de afdeling was iedereen weg.. werden weggestuurd.. juist terwijl ik toen iemand nodig had moest mijn vriend ook snel gaan. Mocht s'nachts mijn eigen kind niet voeden... ze zeiden rust maar uit.. maar laterna bedacht ik me dat het allemaal veel te veel moeite was om me naar onder te brengen midden in de nacht... Thja, heel traumatisch allemaal.. heel wat afgehuild na de bevalling..! Kon ook echt niet genieten en dat is de reden denk ik ook dat ik nu nog steeds moeite heb om mijn zoontje los te laten... Ik heb mijn eigen gynaecoloog wel bedankt... als hij niet had gerend had hij een hersenbeschadiging gehad want dat is wat hij zelf zei.. hij is na de operatie nog met mijn vriend gaan praten want heeft aardig wat afgescholden tijdens de bevalling.. Dat is dus de reden dat ik deze keer een geplande ks kreeg.. ook om meer rust te krijgen.. maar ook omdat die met de vacuüm niet eruit kwam en dan vragen ze zich af of ze dat nog wel moeten proberen.. aangezien mijn zoon geen grote baby was.. dus daaraan heeft het niet gelegen..
Hihi Liekj, nee valt wel mee.. de geplande ks heeft me een soort van rust gegeven.. en omdat het een natuurlijke ks word ben ik helemaal opgelucht.. ik hoop zo dat dit een andere beleving is.. al zie ik op tegen het herstel.. ik denk dat een ks wel een betere keuze is dan natuurlijk.. Ik kijk nu anders tegen de bevalling aan.. niet met veel angst.. ik heb het heft nu in handen en dat doet me goed..
Littlejoy Ja dat idee over die gezichtjes had ik ook. Maar tegelijk denk ik dat ze erg opgezwollen zijn van de medicatie e.d. En je bent zo oud als je je voelt inderdaad! haha! Mich Jeemig wat erg zeg! Kan soms zo pissed worden als mensen niet serieus luisteren naar wat je van te voren al aangeeft. Er had je een hoop ellende bespaard kunnen worden denk ik. Heb je niet ontzettend de zenuwen nu je bevalling/kijzersneede weer in beeld komt?
Wow mich!!! Wat een hel!!!! Ben er ff stil van! Het kan van de pomp dat het niet lukt.. Bij mij ging het ook niet in 1 keer en was ook sprake als het te lang duurde ik een ks kreeg... Maar Lisa is met alle geweld eruit getrokken. En ja dat pompje.. Pff ook gehad.. Weet niet of ik het nu weer wil.. Je maakt alles zo anders mee he?! Fijn dat je er nu wel positief in staat meis! Erg belangrijk. Ik heb er wel een beetje de zenuwen voor helaas.
hoi dames, hierbij eens een berichtje van mij... moet bekennen dat ik alsmaar mee zit te lezen maar eigenlijk nog niet gereageerd heb omdat ik eigenlijk geen buikfoto's maak.. maar zie dat er hier zo'n gezellige meidenclub ontstaat dat ik zoiets heb van toch maar eens reageren, zeker leuk om straks ook na de bevalling ervaringen te delen dus daarom hierbij: tbtje, 21 jaar en manlief is 30 jaar. ( zwanger van eerste kindje, heb hiervoor ma gehad met 13 weken). Denk dat ik een van de jongste ben? en meeste leeftijdverschil met vriend/manlief? groetjes, tbtje
Jeetje Mich, wat een nare ervaring. Ooit eens EMDR overwogen? Dan leer je met trauma's om te gaan. Is een simpele maar doeltreffende methode. Ik heb nl zelf toen onze dochter 2 was, 10 weken in het ziekenhuis gelegen. Er zijn bij mij veel fouten gemaakt en heb blijvend letsel. Dus snap zo goed dat het vertrouwen op sommige momenten weg is. Ik ben zelf bang voor pijn, zeker omdat ik toen zoveel pijn had en ze me niet serieus namen. Gelukkig is de angst veel meer op de achtergrond. Vertrouwen in je lijf is heel belangrijk. Een geboorte is juist iets moois. Ik hoop dat je nu veel meer gaat genieten straks, want dat verdien je.