Ik ben helemaal mijn vorige kraamtijd aan het herleven. Ik zag een berichtje op dit forum: Ongelukkig na bevalling Het gaat over een meid die geen roze wolk heeft, oververmoeid is, aan alles moet wennen en waarvan de (schoon)ouders totaal over haar grenzen heen gaan. Ze vraagt zich af of het wel goed komt. Pfffff Zo herkenbaar!! Ik heb zo van mijn kraamtijd geleerd en ga nu van te voren al heel duidelijk zijn naar familie en veeeeeel meer rust nemen. Ik heb het zo met haar te doen!! gelukkig zijn er veel meiden die dit hebben meegemaakt en haar een hart onder de riem steken. Hoe is jullie kraamtijd geweest?
Wat een heftig verhaal Essybess, hier werd ik zondag op de feiten gedrukt toen ik aan het werk was in mijn studio en er een klant voor een fotoreportage kwam en vertelde dat ze die eigenlijk geboekt had voor haar zus omdat ze zwanger was maar het kindje was dood geboren een paar dagen voor de reportage dus ze kwam hem zelf doen met haar zoontje. Ik vond het zo erg Hier gaat het eigenlijk wel goed op een paar hele rare klachten na. Mijn borsten doen echt onwijs zeer, kan niet eens op mn buik liggen en een knuffel met mijn man moet al zachtjes want het doet zeer. De kat heeft volgens mij iets door want sinds een week ligt ze elke nacht bij mij en hangt ze om me heen wat dus weer voor gebroken nachten zorgt. Aangezien we op zolder slapen zonder deur is buiten de deur houden geen optie (en dan nog zou ze heel hard aan de deur gaan krabben) De hele dag loopt ze ook achter me aan en wil ze op schoot liggen. Voorheen was ze niet zo alleen tijdens mijn zwangerschappen echt leuk! (op de gebroken nachten na dan haha) Ik heb de hele dag door honger, voornamelijk zin in vlees! Hahaha Mijn kraamtijd was eigenlijk wel lekker, ik wilde alleen dat niemand aan mn kinderen kwam dus het was altijd de discussie wanneer we mijn schoonouders uit zouden nodigen want die gingen geheid knuffelen maar dat viel mee, zijn hele lieve mensen en drongen niet aan. Zal nu wel net zo zijn. Zit alleen heel erg op tegen het vertellen dat ik zwanger ben, hun reactie is altijd heel geschrokken en het eerste wat ze vragen zal zijn hoe we alles geregeld hebben, of we het goed doordacht hebben en of we het financieel aan zouden kunnen en hoe we nu zouden moeten sparen ipv "gefeliciteerd wat leuk". Zo ging het bij alle zwangerschappen dus deze zal niet anders zijn. Ook al weten ze dat we het financieel prima aan kunnen en op de hoogte zijn van de verbouwing die eraan komt en dus de ruimte die we speciaal creëren voor een groot gezin... Heb geen zin om ze het nieuws te geven maar ze zijn natuurlijk wel de eerste die het moeten weten en dan begint de zwangerschap met zo'n domper voor mijn gevoel (ben natuurlijk ook lekker hormonaal). Verder gaat het prima, geniet elke dag van mn buik en alle baby-gerelateerde reclame die ineens overal langs komt natuurlijk haha lekker wegdromen bij een nieuwe babykamer en kleertjes en de nieuwsgierigheid van wat het zou worden e.d.
@stamper: Welkom en gefeliciteerd! @masa: nou met 22 weken zwanger en nog geen mega buik of bekkenklachten zou ik t gewoon doen. Maar weet je dus eigenlijk pas een week vantevoren of je dan mee kan doen of niet. @essybess: heel herkenbaar dat het moeilijk is om je mond te houden. Nu gaat het mij wel iets makkelijker af omdat ik natuurlijk afleiding heb van mijn 2 kindjes en omdat ik nog 0.0 klachten heb. Maar voor mijn gevoel knippert er in neonletters ZWANGER boven mijn hoofd, haha! Wat leuk dat je vriendin ook zwanger is, en indd netjes dat ze niks vraagt. Ik heb wel continue wat ongesteldheidskrampjes zeg maar. En mn darmen zijn overstuur. Die ongesteldheidskrampen herken ik wel van de vorige 2 keren. Continue het idee dat ik toch ongesteld werd, dus wel 1000x per dag naar het toilet om te checken. Heftig nieuws van je vrienden indd, hopelijk blijft de kleine nog even zitten! @masa: dat de hele dag door honger hebben herken ik, wat een ellende ppfff.. Ik probeer ook maar zoveel mogelijk gezonde keuzes te maken. Bij mijn eerste ben ik 26 kg aangekomen en dat wilde ik daarna echt niet meer. Dus bij de tweede ook goed opgelet op mn eten, calorie tracker op mn telefoon gezet en uiteindelijk maar 13 kg aangekomen. Stuk beter! Ik heb 2 heel verschillende kraamtijden gehad. Ook mede door 2 heel verschillende bevallingen. Oke, in een notendop. Bevalling 1: na 24 uur weeen 10 cm ontsluiting (met scheef gezette ruggenprik, daarbij koorts gekregen). Toen 4 uur lang op en af geperst, elke keer moeten stoppen omdat de hartslag van mijn oudste daalde tot gevaarlijk niveau. Vaccuumpomp erop, ook niet gelukt en uiteindelijk nog na ruim 28uur voor een spoedkeizersnede naar de OK waarbij ik onder narcose ging dus niks heb meegekregen van de geboorte. Kleine had koorts, ik ook. Dus beide aan de antibiotica via een infuus, ik op de kraamafdeling en hij op de couveuse afdeling. 5 dagen hebben we gescheiden gelegen (ik werd wel meerdere keren per dag naar hem toegebracht natuurlijk, maar is toch wel heel raar, grotendeels zonder je kindje te zijn). Eenmaal thuis bleek hij een huilbaby en heeft hij 8 weken lang 16-18uur per dag gehuild, uren aan een stuk. Dus mijn kraamtijd was alles behalve ontspannen. Veel stress door het huilen, machteloos voelen en naja, niet leuk. Bevalling 2: weeen begonnen smorgens, manlief was werken. Even een uurtje aangekeken toen hem naar huis gebeld, alleen hij zat op een dik uur rijden afstand. Ineens braken mn vliezen op de overloop en ging mn lijf acuut in de persstand terwijl kleine nog niet was ingedaald. Dus op handen en knieen naar bed, in de juiste houding en 112 gebeld. 2 ambulances kwamen, maar ik was boven, beneden alles op slot dus konden er niet in. Politie en brandweer werd meegestuurd (kan je je voorstellen hoe dat eruit zag in de wijk, whahaha!). Met groot materieel van de brandweer werd het raam van mijn tuindeur ingeslagen. De verloskundige was ook gebeld, die kwam met een stagiair naar mij toe boven. Exact 2uur na starten van de eerste wee had ik al 10 cm ontsluiting! Dus noodgedwongen een thuisbevalling. Mijn man kwam 5 minuten voor de geboorte binnengerend gelukkig en was er net bij. We zijn 1 nachtje naar het zkh gemoeten ivm meconiumhoudend vruchtwater en omdat ik GBS draagster ben. Daarna heerlijk thuis genieten. Super makkelijke tevreden baby, borstvoeding liep geweldig, 1 grote blauwe wolk was de kraamtijd Zo zie je maar, heel verschillend Ik ben wel een beetje bang dat deze bevalling nóg sneller zal gaan..
@Cruesli, wauw wat een belevingen dan! Zonde dat je de geboorte van je eerste kindje niet meegemaakt hebt... Een klant van me had hetzelfde en wilde daarom perse een fotograaf bij de geboorte van haar 2e zodat ze het terug kon kijken allemaal. Mijn 1e bevalling was 15 uur van af en aan weeen. Uiteindelijk naar het ziekenhuis gegaan voor een prik om te slapen en te ontspannen omdat ik niet verder dan 4 cm kwam. Toen dacht de vk me overgedragen te hebben aan het zh en de gyn dacht dat ik na het slapen weer naar huis ging dus ik lag in een kamertje ver in een achterhoek van de kraamafdeling. Iedereen werd naar huis gestuurd tot de volgende ochtend en toen werd ik na 2 uur alweer wakker met overal bloed maar geen alarmknop en niemand aanwezig, uiteindelijk na struinen door de gangen kwam ik de schoonmaakster tegen die aan de bel heeft getrokken en me terug naar bed heeft gebracht. Toen bleek ik al 9 cm te hebben en iedereen was al thuis hahaha. Gyn heeft mn moeder gebeld (die had haar nr achter gelaten) die heeft mijn man gebeld en mijn broer schijnbaar dus ik had een heel circus in mijn kamer tijdens het bevallen. Was echt een hel die hele bevalling en inderdaad een huilbaby. Bleek uiteindelijk KISS te hebben waar we na 2,5 maand pas achterkwamen... 2e bevalling had ik een weeenstorm van 3,5 uur en daarna was hij er. Was naar maar snel en hij was een wolk van een baby, heerlijke blauwe wolk en geen complicaties. Moest in het ziekenhuis bevallen omdat zijn hartje niet helemaal regelmatig ging maar bleek uiteindelijk helemaal gezond te zijn. 3e bevalling moest ingeleid worden na 72 uur gebroken vliezen en toen heb ik meteen een pompje gevraagd, 3 uur duurde het en het was hemels hahaha Elke wee drukte ik dat pompje in en het voelde als een nare wee maar niets heftigs dus ik was helemaal in de 7e hemel. Helaas kwam daar al snel een einde aan toen ze per ongeluk de placenta los trokken (kwam schijnbaar niet snel genoeg en het was druk) en toen verloor ik ruim 2 liter bloed en moest ik aan de weeenopwekkers zodat mijn baarmoeder zichzelf ging helen. Lag ik daar onder het bloed rillend van de kou met fikse weeen en kon niets... Moest eigenlijk een bloedtransfusie maar die weigerde ik want ik voelde me prima. Mocht niet opstaan ivm bloedverlies enzo. Heb 1 nacht zo gelegen en die ochtend om 5 uur was ik er klaar mee. Ik stond op trok alles los en ben gaan douchen, had het koud, voelde me vies en heb me prima gevoeld op de weeen na de hele nacht. De zuster moest wel lachen toen ze me onder de douche vond gewoon staand en heerlijk onder het sop hahaha Mocht diezelfde dag nog naar huis en toen heerlijk genoten van onze 3e. Hopelijk nu dan eindelijk een thuisbevalling!! 4 keer scheepsrecht ofzo? En opvang voor 3 koters is ook geen doen denk ik, 2 was al lastig toen!
Hier was de kraamtijd best lekker Eerst drie dagen in het ziekenhuis (woon in het buitenland, hier word je niet gelijk weggestuurd na de bevalling hihi) daar zijn mijn schoonouders komen kijken. Vond het leuk dat ze zijn gekomen! Toen we thuis waren heerlijk 1,5week met z'n drietjes. Ik had wel erg last van kraamtranen haha moest echt om alles huilen 😄
Cruesli en masa Wow wat heftig!! Heftige bevallingen..!! Hopelijk gaat het deze keer precies zoals jullie dat willen
Zo...idd heftige bevallingen! @louloute: gijn dat het bij jou zo goed is gegaan en dat je zulke lieve schoonouders hebt. Die van mij zijn ook schatten, staan altijd voor ons klaar! Maar mijn schoonmoeder heeft moeite met grenzen. Ze wil dat het vooral oo haar manier gaat. Mijn bevalling ging in niks zoals ik had verwacht. Het werd medisch omdat ze in het vruchtwater had gepoept. Dus ik kreeg wee opwekkers. Ik dacht dat het redelijk ging. Maar na 5 uur puffen zat ik nog op 1 cm. Dus ze moesten me nog meer toedienen. En om het vol te kunnen houden raadde ze me de ruggeprik aan. Wat ben ik blij dat ik die heb genomen. Want het duurde nog een keer 7 uur voordat ik op de 10 cm zat. En daarna wilde ons meisje er niet uit. Ik heb 2 uur geperst. Uiteindelijk heeft de verpleegkundige op mijn buik staan duwen om haar er uit te krijgen. Het moest ook ineens heels snel omdat haar hartslag fink daalde. Dat was wel eng. Ze had toen ze werd geboren 2 keer de navelstreng om haar nekje. Daarom had ze in het vruchtwater gepoept en kwan ze er moeilijk uit. Maar als ik erop terug kijk heb ik een goede bevalling gehad En kijk ik er echt niet vervelend op terug. Alleen mijn kraamtijd was niet zo leuk. Ik was mega onzeker en oververmoeid. Ik had 3 nachten amper geslapen en kon niet eten. Niks kreeg ik binnen. Daarnaast voelde ik me fysiek heel goed, dus ging ik veel te veel doen en liet ik veel te veel visite toe. En toen kwam mijn schoonmoeder daar nog bij die weigerde van te voren te bellen. Op een gegeven moment stond ik boven na 2 kraambezoeken boven te janken en stond zij ineens op de overloop. Ik heb 3 keer gezegd dat ik me rot voelde, dat we nog moesten eten en dat er een half uur later de volgende visite op de stoep zou staan. Maar ze praatte er overheen, want zij wilde een cadeautje geven. Een armbandje...super lief, maar mijn hoofd stond er even echt niet naar. Kon alleen maar huilen. Ze ging maar niet weg. Daarna was ze 2 dagen noet gekomen en belde ze huilend op dat ze zich niet welkom voelde en dat we niet enthousiast op haar luiertaart hadden gereageerd (ik was helemaal van de kaart na de bevalling) en dat we de cadeaus op de babykamer hadden gezet en niet beneden zodat iedereen kon zien wat ze had gemaakt. nou....we bleven aardig...maar door haar bleef ik op mijn tenen lopen. Dit keer ga ik het heel anders doen. De eerste week beel meer rust pakken, veel minder visite en heeel duidelijk afspraken maken met familie. ik ga aangeven dat ze van te voren moeten bellen om dit soort situaties te voorkomen. Dat we ee tijd voor hun kunnen nemen en op ons gemak zijn. Voor iedereen beter ze zal het niet leuk vinden...en waarschijnlijk weer d'r eigen gang gaan. Maar dan staat ze voor een gesloten deur!
Hoi meiden, mag ik hier mee kletsen? Gister een echo gehad en terug gezet op 7+1. Dat betekend dat ik niet 31 augustus maar 4 of 5 sept uitgerekend ben 😉. Ik zal me even voorstellen ik ben mdr van 2 kinderen van 3 en 1. Ben 30 jaar en zit midden in een verbouwing waardoor ik nu 2 a 3 weken bij mijn ouders slaap met het hele gezin. Zoals jullie begrijpen zou ik blij zijn als het klaar is 😉
@masa: jij ook 2 heel verschillende bevallingen zeg! @louloute: hier amper last gehad van kraamtranen, beide keren niet eigenlijk @essybess: indd goede afspraken maken met familie! Wij de eerste x ook mot gehad met schoonfamilie, tweede keer heel duidelijke afspraken over gemaakt. @kers: welkom en gefeliciteerd! Leuk, ook een derde! Hebben jullie ook van die overactieve darmen? Tenminste ik hoop maar dat t darmen zijn.. Ik heb mega veel beweging in mn buik, wat voelt als een schoppend kindje (had ik na de bevalling van de jongste ook en die was er toen toch echt al uit dus zullen echt darmen geweest zijn ). Maar nu zo erg dat je mn buik zelfs aan de buitenkant ziet en voelt bewegen. Verder geen krampen of wat dan ook, niks geen last van mn darmen. Alleen het gevoel alsof ik een overactieve baby in mn buik heb, wat lichtelijk onmogelijk is gezien ik pas 5+3 zou moeten zijn... Ik hoop nu zo dat ik niet stiekem al veel verder zwanger ben ofzo...
Essybess Ja goede afspraken maken is heel belangrijk idd..we waren van te voren heel 'streng' met beide families hihi dus ze wisten al wat ze te wachten stond. Ik wilde die eerste tijd echt voor ons. Welkom en gefeliciteerd kers!! Cruesli ja hier zijn m'n darmen ook van slag hihi. Voel van alles bewegen en het maakt ook best wat geluid hihi.
Bevallingen haha 1e ow weeën naar het ziekenhuis, doe maar rustig aan, kwam ik daar waren de haartjes al zichtbaar eerste wee tot kind eruit 2,5 uur, mijn man heeft ons meisje gehaald en een verpleegster keek toe... Het was de bedoeling dat mn man onder begeleiding van de gynaecoloog de kleine ging halen maar gynaecoloog kwam binnen toen het kind er al uit was. En 2,5 l bloedverlies. Kraamtijd geweldig, maar al snel duidelijk dat ze een huilbaby was en bijna 2 jaar 20 uur per dag huilen... En waardoor karakter.... 2e staand bevallen, eerste tekenen naar het ziekenhuis, oké, bloedprop verloren 6,5 uur later de tweede. 20 minuten na vliezen breken. Ik was misselijk en wilde op een po stoel zitten en lachend zeg ik, ik heb persdrang... Enige wat ik kreeg te horen is dat dat niet kon. M'n man snel handschoenen aangetrokken en ving het kind terwijl ik stond, gynaecoloog had haar niet gevangen, had een gedeelte van haar hoofd, laat staan dan was ze zo op de grond gevallen. 1 bloedbad. Ik zei, ik loop vol van binnen, krijg ik te horen dat je dat niet kunt voelen, dus duwen, niets, tweede keer wat harder en het zat in haar gezicht, tegen plafond, lamp alles... Slachthuis hahaha. Ik zei het toch. Afscheid genomen van m'n man en mini en ik zei al dat ik onder het mes zou moeten, zegt die gynaecoloog.... Zo snel loopt het niet. Was al ruim 2,5 kwijt. Oké top ok en daar nog eens 2 verloren, dus 2 powerpacks bloedtransfusie door ruim 4,5 l bloedverlies en inwendig drukverband verder, kon ik doe gynaecoloog wel wurgen. Maar na 48 uur mocht de kleine pas naar huis want die was met 36.6 geboren, ik mocht direct al naar huis, maar mijn man was blij dat ik even 2 dagen bij kon komen in het ziekenhuis. Heerlijke kraamtijd gehad, rustig aan gedaan, direct daarna moest m'n man op oefening dus dat was wel even zwaar, maar het was een makkelijk kindje. Dus nu wordt er besloten om met 38 weken te halen en wil ik ook dat mn man de kleine haalt als het enigzins kan. Ik moet met 38 weken in het ziekenhuis bevallen omdat ik de weeën niet voel tot 9 cm en daarna is het nog geen ramp, het grote bloedverlies en relatief erg makkelijk bevallen. Ze vallen eruit haha. Ben benieuwd wat er deze bevalling gebeurd Kers gefeliciteerd en welkom!
Wauw meijtje als je zegt 'ze vallen eruit' nou dat is wel letterlijk zo he hihi! Zoveel bloedverlies poeh!! Wel fijn dat ze nu een plan van aanpak hebben!! Of nou ja, soort van
Hoi meiden! Ben ik weer! Ik was een weekendje weg plus daarna veel gewerkt! Maar even bijgelezen Mijn buik groeit trouwens enorm snel! Ik ben echt een dik propje al!!! Hoop dat ik het nog even verborgen kan houden! Vannacht moet ik werken en hopelijk kan de gyn even een echo maken vannacht! Kan ik kleine friemel hopelijk zien mét een koppend hartje! Spannend!! Welkom Bloemhartje!! Gefeliciteerd!! Garnaaltje2, ook jij welkom en gefeliciteerd!! Stamper1988, welkom gefeliciteerd!!! En ook Kers, welkom en gefeliciteerd!!! Oeps Masa! Zou zeker niet gaan mud-masteren hoor!! Lekker veilig zijn met je mini in je buik!! En WAUW! Jouw buik is al dik! Fantastisch!!! Meijtje, rustig aan he!! Denk om jezelf!! En jaa dat liedje van Woezel en Pip! Ik zing het elke avond voor mijn zoontje, prachtig liedje!! Maar snap dat het met al jouw sterretjes heel veel meer lading heeft op die manier!! Dikke knuffel! Essybess ik herken je gevoel!! Dat trekkerige! Ik voel me ook echt opgeblazen!! Ben ook voor mijn gevoel al tonnetje rond, dus kreun, zucht, steun als ik moet bukken haha! Eetlust is wisselend, soms heel erg en dan weer heel misselijk! Maar verder niks, geen zere of groeiende borsten, alleen wat steken down under maar verder niks. Spannend ook van je vriendin! Gelukkig kunnen ze tegenwoordig veel doen voor zwangerschapsvergiftiging, maar is elke dag er natuurlijk één!! De tijd vollopen zal ze vrees ik niet doen! Als ze maar voorbij de 32 komt! Die kraamtijd wat je schrijft, ja ik had ook echt alles behalve een roze wolk. Ik was alleen maar aan het huilen, huilen, huilen. Ik was ongelukkig. Soms kon ik niet eens naar mijn kindje kijken zonder te denken van 'ohh zou het zijn schuld zijn dat ik me nu zo rot voel??' Maar allemaal hormonen!! Maar ben bekend met een angststoornis en depressie, dus ik maak me al snel druk als ik me even niet helemaal lekker in mn vel voel zitten. Daar slik ik ook nog de nodige medicijnen voor. Maar ik zie oprecht echt weer heel erg op tegen mijn kraamtijd. Ik ga er positief in, maar geen idee hoe ik ga reageren als de hormonen weer gaan schommelen. Cruesli, masa en meijtje, wat een bevallingen!! Pff dat je dat dan nog een keer vrijwillig gaat doen he, haha!! Maar is echt zo, je vergeet het zo snel! Mijn bevalling is een hel geweest met een weeënstorm en een kind dat ineens naar beneden donderde waardoor hij slap en blauw ter wereld kwam en naar de opvangtafel moest. Maar toch zie ik er nu weer naar uit om te gaan bevallen! Essybess, ja die mechanische weeën van de syntocinon zijn echt hél! Mijn eigen weeën waren pijnlijk maar weg te zuchten. Die gemaakte weeën waren echt vreselijk. Wat een pijn!! Maar wel uiteindelijk zonder epiduraal gedaan. Mogen jullie thuis bevallen of moeten jullie in het ziekenhuis? Ik spuit antistolling dus ik ben sowieso medisch. Maar zou ook zelf er nooit voor kiezen om thuis te bevallen (werk zelf op verloskunde dus teveel narigheid gezien)
Nou, net een echo gehad. Nog heel weinig te zien. Wel een mooi dik endometrium en een klein zakje maar nog niets erin te zien. Gyn denkt dat ik minder ver ben dan zou moeten volgens 1e dag laatste menstruatie. Nu helemaal stress voor maandag.
Kate spannend... Wanneer heb je positief getest en past dat in het termijn van 4.5 a 5 weken? Het kan wel, als jouw testen naar jou idee erg licht waren op nod. Het innestelen kan soms wat later zijn en dat het eitje laat gesprongen is. De mini ontwikkelt zich in sprongetjes. Of het is echt vertraagd. Dat het te langzaam groeit. Ik hoop voor je dat het goed zit. Wat voel/denk je zelf? En blij toe dat je maandag al weer terug mag komen. Dikke knuffel, wachten is killing!
Ik heb op 1 dag na mijn NOD positief getest. Wel heel licht. Tussen wat de gyn denkt en mijn eerste dag laatste menstruatie zit een week verschil. Het kan wel, maar wel spannend!! Ik heb ook rond mijn ovulatie, ovulatietesten gedaan en deze waren gedurende een week niet positief. Dus misschien idd een late ovulatie. Mijn menstruatie is ook vaak onregelmatig. Ik probeer er gewoon het beste van te hopen!! Maar elke dag dat ik niet ongesteld wordt, word ik blij van!!
Wat een rotgevoel, ik heb het idee dat het misgaat. Gebaseerd op niks, maar het 'niet weten' is slopend. Ik wil gewoon dat hartje zien kloppen.
Kate wat ik zo hoor kan het inderdaad kloppen. Zeker late eisprong late nesteling en een dag na nod licht streepje. Kan er zo een dag of 5 verschil in zitten. Ik hoop dat je maandag een inimini hartje ziet dat de kleine gegroeid is. Het is spannend, maar zeker niet onmogelijk zoals bij mij wel eens was. (ik zou bij terug rekenen een keer m'n eisprong gehad hebben op de dag van een goed positieve test. Zoveel liep mini al achter... Dat kan natuurlijk niet, die was een week later gestopt) Maar dat is niet het geval zoals jij het omschrijft.
Hoi meiden, Even al verhalen teruggelezen. Wat een bevallingen allemaal. Hoe verschillend kan het gaan hé. Meijtje heeft jouw man een medisch achtergrond, omdat hij mee mocht helpen? @kate wat zenuwslopend. Dat wachten is vreselijk, je wil zekerheid. Het kan alle kanten opgaan en ik hoop bij jou gewoon de goede kant. Dat het inderdaad iets later was of dat de kleine gewoon goed verstopt zat. Bij mijn echo met 6 weken was het ook niet makkelijk die kleine te vinden, was al bijna in paniek dat er weer niks zat. Maar na lang zoeken wel iets gevonden. Ik duim voor je. Mijn volgende echo is aanstaande donderdag, kan bijna niet wachten. Ik hoop zo dat alles nog goed gaat. Qua symptomen valt het mee. Eigenlijk pas sinds een paar dagen dat het wat meer wordt. Iets meer misselijk en echt onwijs moe. Ik ga zo ook even liggen na dit berichtje. Wel weer meer last van mijn buik. Ik had de eerste 2 weken ofzo veel last van menstruatie achtig krampen, maar daarna weer over en nu is het weer terug. En natuurlijk ben ik weer ongerust wat het is, maar ook als het opeens weg is...is nooit goed hé haha. Kraamtijd was prima, maar inderdaad deze keer wel meer rust inbouwen en minder bezoek. Bevalling vond ik wel redelijk snel gaan. Ik was eigenwijs 1 dag voor mijn uitgerekende datum nog bij vriendinnen thuis maar zat toch niet helemaal lekker, pijn in mijn rug. Achteraf waren dat al weeën want ik had rugweeen. Nooit geweten dat dat kon. Gewoon nog in de auto gestapt naar huis. Rond 11 uur in de avond dacht ik het begint en 14.00 uur in de middag bevallen. Ik had een totaalruptuur en veel bloedverlies. Totaalruptuur was mijn grootste nachtmerrie voor de bevalling, maar ik heb er eigenlijk niks van gemerkt, had toch al pijn en ook na de bevalling goed genezen. Door bloedverlies moest ik wel naar de ok, onder narcose en Bloedtransfusie.
Garnaaltje nee hoor, nou ja en nee. Hij is militair, hij kan beperkt medisch handelen waar nodig. Infuus inzetten kan hij welaar worden ze op getraind. Als jouw man het wil kun je het in het geboorteplan zetten. Het leek mijn man prachtig en zo denkt hij er nog steeds over als het moet zal er wel ingegrepen worden maar het draaien van de kleine en schoudertje onder het schaambot, enz deed hij zelf. Echt heel bijzonder. En auw zeg, ik moet zeggen dat is nog steeds het ergste is waar ik tegenop zie. Dit omdat ik de weeën niet heel pijnlijk vind en bevallen toch al niet. Het schaafje die m'n dochter maakte aan de binnenkant met haar neusje voelde ik gelijk. De injectie na de bevalling deed meer pijn dan de hele bevalling bij elkaar. Je had die kop van die zuster moeten zien. Ben blij dat ik niet geknipt ben. Dan zou ik echt gegild hebben als een speenvarken....