Ja idd ik ga ook uit van en betere bevalling nu. Volgens de gyn kon het ook niet veel erger haha... Ik gaf fles en nu ga ik voor de borst. Bij Jesse kreeg ik de borstvoeding niet op gang helaas. De knip daar heb ik veel last van gehad.
even snelle update: gister weer op controle geweest, de baarmoederhals zat nog steeds op 2.6 cm. dus geen verandering vergeleke met maandag. gelukkig maar. zou morgen op controle weer moeten komen, maar dit is verschoven naar woensdag. sinds gisteren ook niet meer aan het werk. en de harde buiken zijn afgenomen tot nu toe. maar ja, dit is pas begin. hopelijk blijft het gewoon goed gaan en kan de kleine meid gewoon nog even lekke rblijven zitten. VANDAAG 31 WEKEN ALWEER!!!! morgen kan ik me dus op me vent gaan richten, die word morgen geopereerd aan zijn nierstenen. ik ga er weer van tussen, even de hondjes uit laten. en een nog een pil geven, die is dindsdag nml gesteriliseerd. ja het is hier een huis van jewelste momenteel. ik die rustig aan moet doen, manlief die nierstenen heeft en dus morgen geopereerd word, een hond van ons die dinsdag gesteriliseerd is, dan een loopse teef (dochter van dat geholpen teefje) en dan nog een hele hitsige (geholpen) reu. heerlijk hoor!!! ow ja en dan nog mijn zebravinken (vogels) die nu voor de 3e x achtereen aan broeden is, dus wel eens ruzie heeft met der kids die er nog bij in zitten. hahahah heerlijk huishouden hier weer. gr en fijne dag vandaag. het is gelukkig wat koeler nu
Oh bevallingsverhalen, leuk! Ik heb hier nog mijn complete versie Omdat ik al een week over tijd was, besloot de vroedvrouw dat ik op vrijdag 12 september gestript zou worden. Dit was rond 12 uur s middags. De dag ervoor was ik ook al gestript door de gyn, maar niet zo heel uitgebreid. Nu wel! De vroedvrouw deelde me mee dat ik bijna 3 cm ontsluiting had. Ook gaf ze me een weeen-opwekkende voetmassage en smeerde mijn buik in met een of andere olie. Ze had er veel vertrouwen in dat de bevalling snel op gang zou komen. Rond een uur of 16 begonnen de eerste weeen, die rond 18 uur steeds regelmatiger kwamen. Ik nam de tijd op, telkens zat er zon 8 minuten tussen. Ik probeerde ondertussen nog wat tv te kijken en nam een bad. Rond 23 uur zat er telkens zon 6 tot 7 minuten tussen, en ik vroeg me af wanneer het nou eindelijk 5 zou worden, zodat ik de vroedvrouw kon bellen. Om 2 uur s nachts was ik het zat, het deed zon pijn de hele tijd. Ik zei tegen mijn man dat hij moest bellen en zeggen dat ik al een uur lang om de 5 minuten weeen had, terwijl ik dat in feite nog maar een kwartier had Rond 3 uur s nachts kwam de vroedvrouw aan en zij constateerde tot mijn opluchting dat ik 7 cm ontsluiting had. Als je nog in het ziekenhuis wilt bevallen, moeten we nu gaan! riep ze. Snel gingen we in de auto. Om half 4 kwamen we in het ziekenhuis aan en ik werd naar een hele mooie bevalkamer gebracht, met o.a. 2 baden. Ik ging in het grootste bad zitten om de weeen op te vangen. Mijn man masseerde telkens mijn rug. Na een uur vroeg de vroedvrouw of ze mijn vliezen mocht breken. Ik vond dat ok, en toen had ik snel volledige ontsluiting. Dat was rond 6 uur s ochtends op zaterdag. Er was nog een andere vroedvrouw bij, van het ziekenhuis, en ze vroegen mij of ik geen persdrang had. Maar eerlijk gezegd voelde ik nauwelijks iets, en dat zei ik ook. Ik moest uit het bad, op de baarkruk. Ik probeerde maar wat te duwen alsof ik moest poepen, maar had niet zon idee wat ik deed. Ik moest toen liggend gaan proberen, dan weer hurkend, dan weer op de baarkruk. Het deed zo verschrikkelijk veel pijn en ik werd maar van hot naar her gestuurd. De baby kwam wel iets naar beneden maar schoot dan telkens weer terug. Ik was nogal aan het kreunen en gillen (heb alles zonder verdoving gedaan) en de vroedvrouw van het ziekenhuis kwam dan af en toe met een of ander advies zoals: "begeleid je baby naar buiten" of "denk hem maar naar beneden". Waarop ik riep: "Houd toch op met die vage praat!" Na een tijdje kwam de gynaecologe van het ziekenhuis de situatie bekijken. Ik voelde aan de onderlinge blikken dat men enigszins nerveus begon te worden, want ik was al zon 2 uur aan het persen. Gelukkig ging alles goed met (het hartje van) de baby. De gyn vond dat er nog wel vooruitgang in zat en dat ik nog even door mocht proberen. Ik wilde geen keizersnee en zette alles op alles. Om 08.43 uur werd onze zoon Rayyan dan geboren. Zonder knip en zonder scheur, alleen 2 kleine hechtingen in mijn schaamlip. Daar was ik dan wel blij om. Helaas werkte toen de placenta niet mee. Toen die er na een half uur nog niet uit was gekomen, kreeg ik een prik in mijn been om een en ander te stimuleren. Dat hielp niet echt, en het op mijn buik drukken van de vroedvrouw ook niet. Deed alleen veel pijn. Na een uur was ik bang dat ik alsnog onder het mes moest, maar men had nog 1 optie; er was een arts die wel handig was (letterlijk en figuurlijk ) en die kon proberen de placenta los te krijgen. Hij kwam binnen, ik kreeg een infuus, en toen ging hij wat zitten voelen met zijn hand. Het deed nogal zeer, maar gelukkig kreeg hij in 5 minuten de placenta los, die kwam eruit, was compleet en alles was ok. Zeer opgelucht mocht ik toen eindelijk van de tafel af en op een bed gaan liggen, waarna ik naar zaal werd gebracht. Omdat ik zoveel bloed verloren had, moest ik nog een nachtje in het ziekenhuis blijven. In het uur waarin we op de placenta wachtten, is de kleine Rayyan gecheckt door de artsen, zijn Apgarscore was eerst 9 en toen 10. Daarna mocht ik hem borstvoeding geven.
Wauw Pisum ik vindt het wel een mooi verhaal....maar je had dus geen persweeën? Hier bleven wij ook een nachtje slapen, helaas bleef het kindje van mijn buurvouw de hele nacht huilen waardoor ik niet had geslapen.... Heb trouwens ook geen pijnstilling gekregen wil ik nu ook niet! Vindt het best te doen niet?
Ik had idd geen persdrang. Ik bleef de hele tijd 'gewone' weeen voelen. Dus ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Ben benieuwd hoe dat nu zal gaan. En of de placenta nu wel spontaan komt. Ik vond het ook wel te doen zonder pijnstilling. Ja het deed verrekte zeer, maar vooral aan mijn rug. Zolang mijn man er dan op drukte, ging het wel. Maar ik moet ook zeggen dat ik helemaal niet dacht aan pijnstilling. Ik was veel te veel bezig met de weeen. En niemand begon er ook over.
wat een verhalen zeg meiden... over het algemeen duurde jullie bevallingen niet erg lang voor een 1e bevalling... die van mij was niet zo spectaculair...
@Pisum ja als je die drang niet voelt is het moeilijk natuurlijk....ja pijn deed het zeker maar zoals sommige vrouwen erover vertelde vondt ik het meevallen... @Karagoz nee idd het is best snel gegaan en vooral als je die 2 uur persween eraf haalkt...maar je mag m toch vertellen hoor je verhaal?
Heb ook nog een bevallingsverhaal: Het allereerste begin was er op woensdagavond rond een uur of 8. Ik verloor wat bloed op de wc. Schrok me rot. Zou het dan eindelijk begonnen zijn na 41 weken en 3 dagen Ik ben gelijk naar boven gelopen om het tegen mn man te zeggen. Toen hebben we samen een potje heel zenuwachtig gelachen. Al een poosje zaten we te wachten, maar nu het dan zover leek werd het toch wel eng zeg. s Nachts rond een uur of 4 werd ik wakker met regelmatige weeën zo om de 5 a 6 minuten. Ik vond ze wel pijnlijk maar goed te doen. Ik dacht na een uurtje zal zo man s wakker maken. Maar alsof de duvel er mee speelde, het hield acuut op. Ik viel teleurgesteld weer in slaap. Toen ik weer wakker werd geen weeën, maar wel flinke darmkrampen. Toch maar even de vk gebeld en die kwam rond 11 uur kijken. Ik bleek pas 1 cm ontsluiting te hebben. De darmkrampen waren echter niet mn darmen maar toch echt weeën zei ze. Daar heeft ze toch wel even flink om gelachen. Echt weer iets voor mij om weeën te verwarren met darmkrampen. Gedurende de middag kwamen de weeën langzaam op gang. Steeds een klein beetje meer. Rond een uur of 5 boog ik me voorover om iets op tafel te zetten en pats voelde ik en ik zat in mn broek te piesen. Hihi, wat kan je dan nog snel overeind komen met je dikke buik. De vliezen waren gebroken. We hebben de vk op de hoogte gesteld en die gaf aan dat bij geen bericht haar collega de volgende ochtend zou komen kijken. We keken elkaar aan met een blik van allemachtig moeten we nog zo lang wachten. Het begon nu toch wel serieus zeer te doen zeg. Naarmate de avond vorderde werd het steeds heftiger en zaten er bijna geen pauzes meer tussen de weeën. Pfffff, wist af en toe niet hoe ik ze weg moest puffen. Had een knoeperd van een weeenstorm. Rond 10 uur ben ik gaan douchen in de hoop dat het wat draaglijker zou worden, maar daar werd het alleen maar erger. Nu zaten er eigenlijk helemaal geen pauzes meer tussen en had ik de weeën in rug, benen en buik tegelijk. Na bellen kwam de vk rond 12 uur middernacht en constateerde 2 cm ontsluiting. Die hele weeënstorm voor 1 lullige cm erbij!!!! De moed zonk me in mn schoenen zeg. Dit hield ik geen uren meer vol hoor. De vk zei dat ik nog wel even bezig zou zijn. Volgens hem moesten de weeën nog wat rustiger worden, minder hevig en minder kort achter elkaar want dan waren ze productiever. Hij verwachte niet dat ie me pas weer om 8 uur zou horen maar dacht meer rond een uur of 6 onze kant op te moeten. Toen hij weg was wilde ik graag van het bed af, maar het ging gewoon niet meer. Ik moest voor mijn gevoel alle zeilen bij zetten om goed te blijven ademen en mn lijf stond helemaal krom van de achter elkaar komende weeën zeg. Rond half 2 kreeg ik ineens zon druk van onder en moest ik ineens mee drukken. Kon het niet tegen houden. Geprobeerd uit alle macht maar telkens ging het toch even 1 keer niet om het te onderdrukken. 10 over half 2 belde man dus weer met lichte paniek dat ik persweeën had en het niet kon tegen houden. Daarna was het net zon film. Man die maar tegen me zei NIET persen NIET persen en ik die antwoordde met een vloek er bij dat dat niet ging. Heb er een hoop kunnen weg zuchten maar niet allemaal. Allemachtig, wat een oerkracht is dat zeg. Dacht dat ik er gek van werd. De vk had blijkbaar niet verwacht dat het al zo serieus was, want hij kwam een half uur na ons telefoontje, om 10 over 2, eindelijk binnen. Er kwam net weer een perswee en hij zei gelijk al toen ik het weer tegen hield dat ik wel rustig mee mocht persen. Ondertussen voelde hij en constateerde volledige ontsluiting. Halleluja, eindelijk mocht ik persen. Ik heb er een soort van oerkreet uit gegooid geloof ik en ben uit alle macht gaan persen. Het was gewoon lekker zeg na al dat tegen houden. Na 1 perswee stond het hoofdje. Fijn moment als dan de wee stopt. Dat brandt zeg. Nog een perswee later voelde ik een klein lijfje uit me glibberen en daar was ze dan: onze mooie Ivy. 9 minuten nadat de vk was binnen gekomen. Wat er dan door je heen gaat is echt met geen pen te beschrijven. Het was de pijn wel 100 keer waard!!!!!!!!!!!!!!!!!
@Sann ja precies het is een oerkracht die persweeën en dan moet je het tegenhouden...daarom vondt ik dat ook het ersgte van de hele bevalling.. Toen ik eindelijk mocht meepersen was ik eigenlijk al zo moe.......maar goed. Mooi verhaal meid....ben benieuwd hoe nu onze verhalen zullen zijn.
ja, eht valt bijna neit tegen te houden. Dat en die urenlange weeenstorm vond ik idd vreselijk en hoop t niet weer te krijgen.
Het schijnt mee te vallen hoor. Het is schoenmaat 25, maar ze vallen als maat 24 vertelde deze mevrouw. En Mees is (zie mijn banner ) van 5 december 2008. Mees is ook een echt ventje, geen klein mannetje dus. Het is een potig mannetje, niet te dik of zo. En deze mevrouw zegt, dat deze voetmaat helemaal niet gek is hoor voor zijn leeftijd. Ach we zien wel.
nee maar toch dan slaan we ons er ook weer doorheen he!! Hier had ik ook constant weeën vroeg me toen ook af wanneer ik eens pauze kreeg...dat noem je dan een weeënstorm?
Wauw Sann, mooi verhaal Word nu wel echt benieuwd naar persweeen (die uitspraak neem ik vast terug tijdens de bevalling als ik ze heb )
prima toch. De ene heeft een wat grotere voet als de ander en misschien groeit hij nu wel ahrder en later weer minder. Ivy is van juli 2008 en heeft maat 23. Gelukkig niet mama's voeten dus (ik heb maat 42)
hihi ik vond de persweeen eerst vreselijk met eht tegen moeten houden maar toen ik mee mocht persen, whoehaaaaaa wat heerlijk