geeft helemaal niet hoor. kan gebeuren. er is een collega op mijn werk die me vanaf het begin al zo noemt aan het begin zei ik nog het is denise maar ze blijft het fout doen. laatst zei ze zelf nog og hoe kom ik daar nu bij het is denise en eerst volgende keer dat ik haar zie zegt ze het weer verkeerd. in haar geval wel erg vervelend want ze is onze machineoperator en roept het vaak door de hal heen
ow dat lijkt me dan wel weer vervelend als iemand het verkeerd blijft zeggen. Ik heb het ook wel s dat mensen me ineens saskia of sylvia noemen.
ik word vaak johanna genoemd, of joanne of mijn naam met de KE erachter.... aaaaah daar irriteer ik me zo aan, sommige van jullie hebben vast sbs gezien met ons zoontje toen ? daar zei hij het ook met een Ke erachter, ik baalde daar zo van
@ teddy: tja meid die hormonen nemen het dan toch over he op een crematie. geeft toch niks. wat erg van je tante en dan zo jong. ik hoop dat ze er goed bovenop komt balen dat je man zoveel pijn heeft. dat gaat ook maar door he? vervelend zeg steeds zo misselijk en dan die hartkloppingen. lijkt me best akelig. doe je wel heel voorzichtig. gelukkig kun je dit jaar nog geopereerd worden, want zou knap lastig worden met 3 kindjes en 2 handen ingepakt. met denny zijn eczeem gaat het redelijk. hij is door de cv wel erg droog, maar dat is begrijpelijk. 1 been is nog behoorlijk kapot, maar het andere beentje is helemaal genezen en zijn tepeltjes zijn ook dicht. ik heb dus goede hoop dat zijn rechterbeentje ook ooit zal genezen wat een supergave echo van je kindjes zeg. heel bijzonder @ mejojo: maar borderline is wel net ff wat anders hoor. mijn zusje heeft borderline en mijn nicht ook. die beleven een hoop dingen toch echt heel anders. alle emoties worden ook enorm uitvergroot bij hun. dat is echt wel een aandoening waar niet iedereen last van heeft hoor. dan zou het een tamelijk heftig gebeuren worden
vanmiddag bij cb geweest. prikjes weer gehad. dikke tranen weer. dik verdriet, wat zielig is dat toch. en daar zit je dan met je knallende migraine. kwam dat even slecht uit. hij is nu 77 cm lang en weegt 11 kilo. mijn kleine magere mannetje is een stevige bonk geworden haha. verder alles prima in orde met hem.
heb de hele middag ziek in bed gelegen en heb nu wel heel veel bij te lezen. merk wel dat het lastig meepraten is hahaa niet omdat ik dat niet durf of weet hoe maar jullie weten hoe alles loopt en doet bij iedereen en het wat makkelijker is erop in te gaan en je kent de namen bij het verhaal. ik moet nu steeds terug lezen om te kijken wie wat waar en hoe. maar zal zo nog even een rondje doen om wat te quoten. sann: doe je een beetje rustig aan met jezelf. klinkt niet goed en gezond om je gelijk zoveel in te spannen. moeilijk doen is hier dus favoriet. zou leuk topic zijn voor mijn vriend die berekend soms het liefst nog aantal dagen en uren erbij als hij duidelijk wil maken dat ik er een beetje naast zit. over adhd,pdd-nos en alles kan ik je best veel vertellen en wat er gezegd word is dat iedereen wel trekjes heeft van die aandoeningen. maar in dusdanige lichte mate dat het meer valt onder een karaktertrekje. het is wat dat betreft dan ook niet te vergelijken met iemand die daadwerkelijk adhd heeft waarbij die trekjes enorm overheersend zijn en dan hebben ze ook meer van die trekjes tegelijk. ik heb bij liam zijn geboorte gezegd we gaan er van uit dat hij het niet heeft en dit doen we nog steeds maar bepaalde dingen kunnen we gewoon niet meer ontkennen om te voorkomen dat liam helemaal uit zijn doen en ritme is en alleen nog maar huilt, slaat, schreeuwt en bijt. maar desondanks bedenk ik me ook misschien is het wel gewoon een fase en heeft het te maken met het niet kunnen uiten en daardoor misschien niet begrepen te worden. wanneer alles elke dag hetzelfde is en niks afwijkt zijn er minder punten om zich over op te winden. vind het wel lastig want bescherm ik hem daarom niet te veel. wat wel apart is als we ergens op bezoek gaan en hij krijgt alle aandacht en dus ook enorm veel vrijheid en krijgt veel voor elkaar is het een heel normaal en leuk kindje en geniet hij er van maar thuis zou dat allemaal niet mogelijk zijn. enige nadeel is dan wel de volgende dag want dan is niks goed en komt de klap er later nog achteraan. waar ik wel benieuwd naar ben is hoe liam is met leeftijdgenoten. helaas ziet hij die alleen als hij af en toe eens een weekend bij oma is en naar de opvang van de kerk gaat en dan ben ik er niet bij. volgens schoonmoeder gaat dat wel goed. liam wou vandaag niet eten. hoe doen jullie dat. eten jullie kindjes al zelf of helpen jullie ze nog. liam gooit zijn bordje op de grond of gaat er met de handen in zitten kneden en gooit het eten op de grond en elke keer als we nee zeggen dan luistert hij niet en als ik zijn handen uit het bakje wil halen of wil voorkomen dat hij dat doet begint hij nog harder te duwen en loopt rood aan zet nagels in je vel en gaat schreeuwen en daarna krijgt hij een enorme woedeaanval en van eten komt niks meer en hem weer rustig krijgen is bijna niet te doen. het kan hem dan ook helemaal niks schelen als hij niks meer krijgt. voorheen voerde we hem dus voorlopig nog maar even en dit ging soms met wat gebrul wel goed alleen nu al een aantal dagen accepteert hij dat ook niet meer. als ik hem stukjes geef die hij dan 1 voor 1 op zijn blad krijgt eet hij wel alleen zijn aardappelen niet want daar vind hij niks aan van die droge stukjes. hij krijgt dan dus alleen groente een vlees binnen. pasta's hoeft hij niet die structuur vind hij niks en spuugt het gelijk uit. vreemde is heb ik een potje voor hem doordat we weg moeten of wat voor reden dan ook dan mag ik hem wel voeren. net zoals pap s'ochtends dat eet hij niet van een lepel dus geef hem daarom maar een fles sochtends. brood wil hij niet in de ochtend smiddags gaat brood wel goed en dit kan hij ook heel goed zelf alleen niet met bordje op zijn blad. dus ook 1 voor 1 anders beland alles op de grond. en bij correctie zelfde reactie driftbui die gewoon niet meer te stoppen is. oja dit vroeg ik me nog af krijgen jullie kindjes ook nog een papfles voor het naar bed gaan. zonder wil liam niet gaan slapen en slaapt dan ook niet door en begint snachts een feestje te voeren.
@Denise: ik laat Aelinn alles zelf eten. Ene keer gaat dat heel goed en een andere keer vind ik overal etensresten. Ze mag van mij ook best knoeien, zo leren ze en is voor zo'n kleintje ook heel belangrijk om alles te ervaren door aanraken en proeven. Alleen als er gegooid gaat worden dan grijp ik wel even in. Hier geen papfles meer gelukkig.
hahaha relax ben wel beetje jaloers wou dat ik zo'n relaxt en rustig kindje had. deze relax stand is hier voor 5 seconden te bekennen als hij even met zijn knuffel zit te knuffelen. overigens alleen als hij in de box zit hahaha. moet wel zeggen als ik dit zo allemaal type valt het me zwaarder dan verwacht en best wel confronterend vooral omdat het nu lijkt of er alleen maar negatieve kanten aan liam zitten en dat is natuurlijk helemaal niet zo. hij is best knuffelig als hij verdrietig is en heeft af en toe een enorme dosis moederliefde nodig en dan kruipt hij helemaal in je. hij heeft ook dagen dat hij alleen maar lacht en plezier heeft. of zijn brabbelverhaaltjes tegen zijn speelgoed.
hmmm hier start het gelijk met gooien en dat is juist het probleem als ik hem zijn gang laat gaan dan ligt alles op de grond en hij eet geen hap. denkt er niet eens aan zelfs niet als ik zeg hap of wat dan ook. hmm wil toch wel van de papflessen af misschien eerst maar eens proberen om sochtends brood te gaan geven desnoods steeds 1 stukje meer en de fles afbouwen. de fles voor het slapen laat ik eerst nog anders word het te veel in 1x. moet er wel bij zeggen dat ik het idee heb minder te snappen en te begrijpen van liam zins ik aan het werk ben. rick zorgt dan voor hem als ik weg ben en hij is zelf niet zo strikt en net zo 'apart' dus dat versterkt elkaar soms enorm en soms is het ook handig met name met het doorbreken van een drifbui.
Ach, dit was ook wel een toevalstreffer omdat ze erg moe was. Tis verder wel een altijd bezige tante. Mijn oudste is juist een erg pittige dame van wie ik geregeld stapelgek wordt en tegelijkertijd ook een schat kan zijn. Elk huisje heeft zn kruisje he.
als er gegooid word haal ik het weg. Eenmaal op de grond komt niet meer terug op het bord. Ivy eet heel slecht en klaagt dan later wel s dat ze honger heeft maar dan heeft ze echt gewoon pech. Eten kan aan tafel onder etenstijd.
dat is waar het zal vast overal niet perfect zijn. had vanaf de geboorte van liam stevig ouderschap vanuit het cb en dat hielp erg goed we konden steeds weer verder. maar ze is hier nu al maanden niet meer geweest omdat ze eruit ligt vanwege de burn-out. erg vervelend en zat er aan te komen zelfs wij zagen dat maar het duurde een hele tijd voordat we een vervanger hadden. nu komt de vervanger morgen voor het eerst bedacht ik me net was het al vergeten. dus gaan morgen liam weer even verder bepreken met haar en hoop dat er ook een klik is met haar net zoals de vorige en dat ik een beetje begrip of herkenning kan vinden. en wie weet een nieuwe aanpak en techniek of meer hulp en begeleiding.