precies zoals titel al zegt... Ik denk of weet het bijna wel zeker... ik mis “vrienden” om mij heen! Heb ik echt vriendinnen?? Ik denk dat ik twee wel goede vriendinnen heb... en zie hun ieder 2x per jaar ofzo? Thats iT voor Mn gevoel! Ik mis de gezelligheid om eens spontaan een bakkie koffie mee te doen oid. Hoe hebben jullie je vrienden/vriendinnen leren kennen?
Wat vervelend dat je deze gevoelens zo hebt.. knuf! Mijn vriendinnen zijn voornamelijk oud-collega's. Eentje is een vriendin buiten werk om en een aantal via sporten. Sommigen spreek ik bijna dagelijks en sommigen wekelijks of minder.
Ik heb mijn vrienden via school en werk leren kennen. Hoezo zie je de vriendinnen die je hebt zo weinig dan? Kan je niet vaker afspreken?
Vrijwilligerswerk, sport, via-via, spellenclub, muziekschool, schoolplein, buurtbarbecue. Zomaar een paar plekken waar ik mensen heb leren kennen. Niet allemaal echte vrienden, maar zodra ik merk dat ik met iemand meer klik dan met zomaar een kennis, stel ik voor om samen iets te gaan doen en dan ontstaat daar soms een echte vriendschap uit. Daar zit het 'em in hoor, dat je het aandurft om de stap te zetten naar een afspraak. Vooral wanneer je iemand nog niet zo goed kent. Hoe kom je er anders achter of je het goed met elkaar kunt vinden? Een beleefdheidspraatje maken kan iedereen immers
Ow wat vervelend dat je je zo alleen voelt zeg! Ik klets altijd tegen iedereen, op de sportschool, tegen Moeders bij school, de buren, etc. Soms blijft er dan 1tje hangen Ga op een clubje of ga naar workshops, geef jezelf een stukje bloot. Soms is het niets en soms ontmoet je de leukste mensen. Suc6! Je kan het! Echt waar!
Het is inderdaad dan een beetje ‘erachteraan zitten’ om iemand vaker te zien en zo beter te leren kennen. Ik vind het zelf ook lastig. Ik ken nu mijn vrienden van studie, kerk, werk en buitenland. Maar ik zie ze niet elke week ofzo. Ik heb ook zeker geen ‘beste vriendin’, vind ik ook heel jammer!
tsja... daar ligt t hem ook in denk ik. Ik ben niet meer zo goed van vertrouwen... of vind de medemens een te grote klager oid of het loopt gewoon niet lekker/soepeltjes! Ik had een heel goede vriendin.... Totdat ze me weggewerkt heeft bij Mn droomjob tijdens en na Mn zwangerschapsverlof twee jaar terug :/ Vanaf toen zijn ook wel de meeste sociale contacten gestopt helaas die ik via mn werk had.. De vriendinnen waar ik het over heb die zijn of altijd druk of te ver weg (1vd2)... en heb zelf momenteel geen auto en al zeker geen geld “over” voor gezellige clubjes enz
Je lijkt mij wel Toen ik eenmaal uit mijn vertrouwde omgeving verhuisde, zo'n 8 jaar terug, leek er daarmee ook een einde te zijn gekomen aan de vertrouwde contacten. Zelfs familie laat het geregeld afweten. En weet je, ik heb er vrede mee. Voor mij is het net zo ver rijden als voor hen. Als zij de moeite niet meer willen nemen, dan hoef ik dat natuurlijk ook niet te blijven doen. Relaties/vriendschappen moeten wel van 2 kanten komen. Ik kan het inmiddels heerlijk vinden om lekker alleen te gaan winkelen of lekker alleen thuis te zijn als de kinderen op school zijn. Ik werk nl. ook niet. Wat ik wel heb ervaren, als je kinderen eenmaal naar school gaan, dan komen er wel wat nieuwe contacten uit. En ik heb wat vrienden van mijn man geadopteerd Die hebben natuurlijk ook allemaal een vrouw en ik moet zeggen dat dat aardig klikt met elkaar. We zijn nu de periode voorbij van echt kleine kinderen wat het ook weer wat makkelijker maakt om af te spreken. Zaterdagavond zijn ze bv allemaal hier voor een gezellige spelletjesavond.
Twee van mijn nichten en de rest via mijn werk vroeger, van zowel voor als achter de bar. We hebben een leuke club vrienden al zo’n 20 jaar, waar ook mijn nichten inzitten. Maar ook hen zie ik niet wekelijks hoor. Nu gaan we dit weekend met veel van hen weg, maar naast mijn werk heb ik ook niet altijd zin in allemaal activiteiten elke week. Wil je ook niet meer werken? Als je buitenshuis bezig ben, ben je ook niet zo eenzaam misschien.
ook ik mis vrienden om me heen. Zo af en toe grijpt het me heel erg aan. sinds de kinderen heb ik ook steeds minder contact met mijn vrienden buiten de provincie. Gelukkig snappen ze het wel allemaal. Ook heb ik een man die neit echt sociaal voelend is, meer een Einzelgänger. Werkt ook niet echt mee. Al klaagt hij wel eens dat nooit iemand heb belt. Maar dat doet hij ook niet. Ik heb vrienden gehad hier in het dorp. 1 woont nu in Portugal, 1 was ik helemaal zat met haar gelul over haar getrouwde vent en haar kind die ze niet meer ziet, omdat ze hem mishandeld heeft. wel een paar kennissen hier in het dorp maar die hebben al allemaal vrienden. En als je dan niet wordt uitgenodigd voor een 4e verjaardag terwijl ze straks wel bij elkaar in de klas zitten, voelt dat heel tegenstrijdig aangezien we leuk kunnen babbelen. De ander heeft twee tweelingen, dus gaat ook niet zo makkelijk om even langs te komen. Ik hoop dat ik leuke contact krijg als de oudste naar school gaat.
Zelf heb ik ook geen vriendinnen, mijn leven bestaat uit, mezelf mn man en mn diertjes. Verder werken en thuis zijn en ja vooral dus met mn man dingen doen, mn man heeft ook niemand behalve mij, de familie van mn man laat nog wel van zich horen en komen ook regelmatig langs en zijn zusje blijft weleens slapen maar verder niet, van mn eigen familie hoor ik niks tot nauwelijks, heb alleen afentoe contact met mn zusjes en mn broertje hoor ik nooit voor mn moeder is het ook teveel moeite om contact te hebben ze stuurt zelf geen appje hoe het met me gaat, en ze komt nooit op visite en mn vader heb ik eigenlijk geen contact mee maarja het zijt zo, vroeger had ik wel vriendinnen maar die hebben me allemaal keihard laten stikken op meerdere punten dus daar heb ik ook geen contact meer mee, soms is het eenzaam en soms zou ik weleens 1 goede vriendin willen hebben maarja het is nou eenmaal zo en red mn zelf wel, op een dag komt er wel iemand op mn pad die een goede vriendin wilt zijn, gelukkig heb ik mn man mn beste maatje, heeft me nog nooit laten stikken
Ja, herkenbaar. Ik heb een paar vriendinnen, maar niemand die hier in de stad woont. Dus ook niemand om spontaan eens iets wat mee te gaan drinken in de stad. Ik probeer nieuwe contacten te maken, maar het blijft oppervlakkig. En ook met de vriendinnen die ik wel heb zijn de contacten redelijk oppervlakkig vind ik. Ik heb geen beste vriendin en ik ben ook niemands beste vriendin. Ik vind dat jammer. Ik heb met enige regelmaat best behoefte aan een sterke, intelligente vrouw waarmee ik een echt gesprek kan voeren i.p.v. alleen maar geneuzel over kleding, weekendjes weg en schoolpleinperikelen.
Ik heb vriendinnen uit omgeving waar ik opgefropge ben. Die zie ik dan niet heel vaak, want daar kan ik niet zomaar plotseling heen door afstand. Toen ik net hier woonde vond ik het ook lastig nieuwe mensen te leren kennen, maar nu een aantal leuke contacten, met name via een kerk. Ik woon in omgeving Deventer/Apeldoorn, misschien zijn er meer uit die omgeving. Ik sta wel open voor een kennismaking en zien wat eruit voort komt!
Heel herkenbaar. Vind het niet zo erg nu, heb het druk zat en in de avond wil ik gewoon rust en niet telkens nog weg. Dus tijd in een vriendschap investeren lukt nu ook niet en wil ik vaak ook niet. Verder ben ik heel kritisch, maakt het ook niet makkelijker. Ik zoek dan eigenlijk iemand die precies zo denkt als ik en dat lukt (natuurlijk) niet. Maar maak me wel eens zorgen voor als de kinderen uit huis zijn en mijn man weg zou vallen. Hoeft natuurlijk niet te gebeuren, maar denk dat ik dan in een groot gat zal vallen. Mijn beste vriendin is mijn nicht, maar die woont 200 km verderop en heeft het hartstikke druk. En daar deel ik ook niet alles (meer) mee. Af en toe een borrel met de moeders van de klas van mijn oudste. En dat is het wel zo'n beetje.
Als de kinderen op zichzelf wonen en mijn man valt weg ga ik ook naar Portugal naar mijn vriendin. Ze heeft 4 ha land, dus er is vast wel plek voor een houten huisje
Wat vervelend Ik heb een goede vriend ( op mijn 13e leren kennen via een spelletje online ) hem zie ik ongeveer 2x per jaar door verre afstand. En een vriendin, zij is ook mijn schoonzusje. sinds we beide kinderen hebben zien we elkaar alleen op feestdagen. En omdat zij nu mijn schoonzus is is de vriendschap ook wel heel erg veranderd. Ook niet echt een vriendenkring dus.
Ik heb sommige via studie en sommige via werk leren kennen. Heb een paar losse goede vriendinnen op deze manier overgehouden. Daarnaast een groepje via mijn vriend.