@troetelbeertjes: dat ze het vragen is het probleem ook niet dat ze er crosschecks en risicoanalyses mee willen doen en alle gegevens 34 jaar willen bewaren.. dat is wel een probleem volgens veel mensen.
Hier hebben ze het er nooit over gehad. Heb het toendertijd eens op tv gezien.. Ik denk wel dat ze het vaker mogen bespreken
Ik zou zeggen, ga maar eens 9 maanden met behoorlijke pijn in je flikker rond lopen + slecht slapen van de pijn, een gezellige drukke dreumes om je heen, en dan ook je pas geboren baby die 2,5 maand gemiddeld een uurtje of 7 huilt op een dag (en vanaf vierr weken hiervoor iedere week bij de HA, KA, ZKH of osteopaat zit), dan je andere kind die ook de nodige aandacht wilt, man internationaal chauffeur, dus door de weeks sta je er alleen voor, dan komt je baan er ook weer bij. Oja, en tussen de bedrijven door moet je ook nog ergens herstellen van je bevalling. Ja, dan gooi je af en toe echt de voordeur kanon hard dicht, en loop je naar het einde van de straat om van het gejank af te zijn.
@gwenolyn: beter de voordeur dan je kind he maar ik denk niet dat mensen het kunnen voorstellen zonder in de situatie te zijn geweest. zelfs achteraf kan ik me niet zo goed meer voor de geest halen hoe ik die tijd ben doorgekomen... enkel flarden.
@ Saskia78: Precies, ik zou het ook echt niet kunnen om mijn zoontje wat aan te doen. Je moet inderdaad in de situatie hebben gezeten om te weten hoe frustrerend het is om je kindje te horen huilen, en wat je ook doet, je krijgt het niet getroost. Zo vreselijk.
en ondertussen wil iedereen helpen en heeft 1000 goede adviezen die natuurlijk niet helpen... en ja mensen bedoelen het goed.. dat weet je dan ook wel maar ondertussen wordt je wel gek er van wellicht ook door de combi dat het gehuil gewoon op een gegeven moment letterlijk door merg en been gaat en je ook niet slaapt.. (en van niet slapen zonder gehuil ga je ook al gekke dingen doen.. daar zijn mensen niet opgemaakt) of mensen die in de supermarkt je erop wijzen dat je niet moet vergeten je kind eten te geven... *urgh* en de oorzaak? tja niemand weet het.. dus oplossen gaat ook niet. heel frustrerend en vermoeiend en na een paar maanden gaat alles op de automatische piloot als je mazzel hebt als je pech hebt.. doe je je kind wat aan. ik denk niet dat je het die mensen ECHT kwalijk kunt nemen wat ze deden.. hooguit wat ze NIET deden.. namelijk zelf hulp voor zichzelf vragen. en dat is iets wat bijv. een CB goed zou kunnen constateren en bovendien kunnen ze zorgen dat de betreffende ouder zich gehoord en gesteund voelt en dat scheelt echt de helft.