Hallo lieve ouders, Ik weet dat wij niet de enige zijn die hier tegenaan lopen, dus ik hoor graag of jullie iets weten wat zou kunnen helpen. We hebben een dochter van 2 jaar (gecorrigeerd bijna 2 jaar, ze is 3 maanden te vroeg geboren, nu niks prematuurs meer aan dus eigenlijk corrigeren we dr nooit meer). Ze wilt alleen bijna niet lopen buiten. Binnen loopt en rent ze de hele dag maar eenmaal buiten wilt ze het niet. Dan wilt ze continu alleen maar opgetilt worden. We gaan ook wel met de loopfiets naar buiten, dat vind ze dan even wel leuk maar wanneer ze daar klaar mee is wilt ze weer opgetilt worden. Wij proberen dan met dr te praten, zeggen tegen dr dat wij door lopen en haar dan zo zien. We gaan dan net uit dr zicht staan maar kunnen dan gerust een kwartier ofzo daar moeten wachten want ze blijft gewoon zitten. En mensen die langs lopen vertrouwen het dan natuurlijk ook niet en het doet mij wel wat wat mensen van ons denken. Weet iemand iets wat we hiermee kunnen doen? Zometeen komt de lente weer en we vinden het dan heerlijk om lekker naar buiten te gaan, maar niet op deze manier.
Draagzak of buggy? Zorgen dat je niet uit het zicht gaat staan? Vind ze het buiten lopen nog eng? Hier vond mn 2de dat rond de 2 jaar nog spannend, dus die ging gewoon 10 m lopen en dan in de wagen. En met 2,5 zoiets ging het steeds langer. Toen werd de wagen reiswieg en hadden we een meerijdplankje en sinds 3 jaar ongeveer staat hij alleen nog daarop als hij heel erg moe is.
Was G ook niet zo'n ster mee, heb maar een buggy aangeschaft tot 25kg Uiteindelijk kwam t wel goed, gewoon dr gang laten gaan.
Ja als we echt ergens heen gaan nemen we uiteraard de buggy mee of als we een stuk verder weg moeten. Maar als we puur even een stukje gaan lopen wil ik dat ze gewoon normaal kan gaan lopen. Ze kan het makkelijk namelijk. Bang? Ja mogelijk, geen idee echt. Maar ze laat zich ook absoluut niet sturen/helpen daarin. Als het knopje 'ik wil opgetilt worden' aanstaat dan gaat die ook niet meer uit. In dr zicht staan heeft juist geen nut, dan blijft ze gerust eeuwig daar staan/zitten.
Klinkt voor mij gewoon als iedere tweejarige die ik ken eerlijk gezegd. Soms irritant maar heel normaal. Wordt vanzelf beter.
Ach, mijn ruim 3 jarige wil ook het liefst getild worden als we een rondje gaan lopen. De andere 3 zaten al lang niet meer in een buggy met 3 jaar, nouja, mijn derde tegen het weglopen, maar als het kon liep hij. Ik laat het gewoon gaan. Tillen begin ik niet meer aan, maar net 2 nog wel hoor. Of toch in de buggy. Ik had geen zin in die discussie, dus lekker in de buggy hoor, ook voor kleine stukjes. Nu met 3 bouwen we het op. Elke zondag wandelen we, een uurtje, en dan steeds korter op mijn mans nek. Afgelopen zondag liep ze een uur zelf
Jij kan wel willen maar als je peuter niet wilt, ga je het moeilijk kunnen afdwingen. Dan wordt het er ook niet gezellig wandelen op. Ze is ook pas net 2. Is nog heel erg jong, ik zou dan de buggy/draagzak meenemen. Ze gaan vanzelf langere stukken lopen. Ik lees een hele normale peuter en wellicht wat (te) hoge verwachtingen van jullie als ouder. Zou kijken dus of je je verwachtingen kan bijstellen naar meer haar leeftijd. Dus als je wilt gaan opbouwen, beginnen met naar het eind van de straat lopen en dan tillen/buggy , en zo bouw je langzaam steeds wat minuutjes verder op. En als keer niet gaat, dan niet.
Misschien ook gewoon lui? Z is er zo een, ze zit nu nog het liefst in de wagen als we gaan lopen. Haar droom kwam uit toen we een duowagen moesten kopen (ookal was ie voor dr broertje en zusje).
Hoe doet ze dat in een speeltuin? Of als jullie een doel hebben, bijvoorbeeld iets lekkers halen in een winkeltje? Misschien gewoon af en toe buiten gaan zitten op een bankje vlak bij iets leuks/interessants. Onze dochter liep bijvoorbeeld van put naar put, want daar kan je op springen. En als we dan bij een put kwamen riep ik "oooooooooh, volgens mij zie ik daar nóg een put!", en dan hobbelde ze best redelijk door. Of van hond, naar eend, naar poes, naar vogel, naar boom, naar blaadje, naar hekje...
Ik zie eigenlijk het probleem niet Ze is net 2, heel erg jong nog dus. Ik zou haar dus gewoon in de buggy zetten en gaan. Het komt vanzelf goed hoor.
Dit. Op die leeftijd liepen ze hier echt nog geen hele wandeling mee. Gewoon in de buggy, tussendoor stukje zelf lopen en als ze moe of vervelend werden weer in de buggy. Vanaf een jaar of 2,5-3 konden ze wel redelijke stukken op de loopfiets mee, maar er zin in hebben was soms nog een ander verhaal. Toen de 2e geboren werd was de oudste net 3 en ik heb nog maandenlang zo'n plankje aan de wagen gehad. Mede omdat ik soms gewoon even op wilde schieten en geen zin had in getreuzel of iets.
Ik heb zelfs een plankje aan mijn tandemwagen gehad. . Oudste was bijna 3 toen de derde werd geboren. Dus in de wagen baby en dreumes en oudste dochter op het plankje. Dat was wel zwaar duwen af en toe
Ik zou gewoon gebruik maken van de buggy. Ze gaat vanzelf buiten ook lopen. Misschien is t nu te onoverzichtelijk en dus niet prettig, teveel zonder doel voor haar, het kan van alles zijn. Ze is pas twee, dat is ook nog gewoon erg jong, ik zou het nu een beetje loslaten dat ze persé buiten moet wandelen. Bij de kinderboerderij, het park of een speeltuintje uit de buggy, meestal begin je wel ergens en breidt het zich vanzelf uit omdat ze er lol in krijgen. Ik zou in ieder geval niet gaan dragen, of je moet dat zelf graag doen dan uiteraard wel. Voor mij zou t de buggy zijn, of lopen.
Herkenbaar, mijn dochter is nu 2,5 en gaat met kleine stukjes steeds beter. Ik durf nu ook echt de buggy in de auto te laten als we bijv alleen even pakketjes naar de post brengen of even naar de dokter moeten ofzo maar echt een lange wandeling kan ik niet zonder buggy doen want wilt ook steeds getild worden en das even leuk, maar op den duur echt te zwaar. Soms is het dan paar minuten buggy, paar minuten lopen, paar minuten buggy, net wat zij wil
dit inderdaad . Kijk of je haar kan triggeren/uitdagen met een spel. Hier waren ze altijd te moe om te lopen - maar eenmaal in de speeltuin gingen ze helemaal los... ja daaaag . Dus je kunt bovenstaande proberen en anders nog even loslaten. Sommige kinderen zijn ook gewoon geen lopers. Dus al wil je wandel-conditie opbouwen; dan is dat heel lastig zonder motivatie. En het word ook niet leuker als je dan telkens een strijd aan moet gaan... Dit is er echt weer één in het kader van 'choose your battles' .
Niet tillen want daar kom je nooit meer vanaf maarre, de oplossing lijkt me niet heel moeilijk…? Gewoon in de buggy Dat lopen komt wel
Dank jullie wel voor jullie reacties. We moeten het inderdaad meer los gaan laten. 'Probleem' is ook dat de gastouder over een poosje ook een baby erbij krijgt (niet zij zelf hoor maar bij de groep dus) en dat die dan in de wandelwagen moet en ze niet en een wandelwagen en een buggy kan duwen dus dan 'moet' onze dochter lopen. Maar dat duurt nog heel even. Plus we gaan verhuizen van de zomer en dan gaat onze dochter ergens richting einde van het jaar naar een kdv. Ander ding is dat ze ook niet perse graag in de buggy zit. Maar ik bedenk me nu wel dat ze waarschijnlijk wel om de buggy gaat vragen als ik die inderdaad wel mee heb en zij niet meer wilt lopen. Gaan we het gewoon op die manier doen, dank jullie wel!
Dan schaft de gastouder een duo wagen aan of accepteert dat je dochter nog niet volledig meewerkt met lopen toch? Of misschien doet ze het daar gewoon wel, kan ook. Ik zou daar zelf geen probleem van maken in ieder geval. Verder heb je voor jezelf een prima oplossing bedacht denk ik zo.