Ik denk dat je in een huwelijk verplicht bent om dit soort dingen te vertellen. Je hoort toch alles met elkaar te delen? Omdat het over zijn huwelijk gaat? Volgens mij heeft hij hier wel degelijk mee te maken en is het dus belangrijk dat hij het weet, onder andere om haar te steunen. In een huwelijk ga je toch sámen door bergen én dalen? Verwijten? Waarom? Denk dat je gewoon kan zeggen dat je verliefd bent op een ander, maar dat je ervoor gekozen hebt afstand van diegene te doen om je volledig in te zetten voor je huwelijk.
M'n ex heeft het gehad.. Die was al een half jaar verliefd op een ander die hij via het werk had leren kennen, ik had hem die baan daar bezorgd dus eigenlijk in de armen van een ander geholpen. Ik kwam er stukje bij beetje achter, hij werd steeds stiller, afwezig, ik kon niks meer goed doen in zijn ogen.. Toen ik 14 weken zwanger was van Lucas zijn we uit elkaar gegaan na een bijna 7 jarige relatie. Eerst was ik boos op hem dat hij het zo lang verborgen had gehouden, zn telefoon altijd verstopte, ineens overal wachtwoorden op zn pc.. Nu ben ik blij dat hij voor haar heeft gekozen. We zijn beide gelukkig in onze nieuwe relaties, ben inmiddels verloofd en bijna 25 weken zwanger van onze eerste. Lucas* ben ik helaas wel verloren met 16 weken zwangerschap.. Oorzaak is nog steeds onbekend, ik verwijt mn ex niks in ieder geval. Gevoelens kan je niet tegenhouden, zeker niet als je zelf denkt dat je bij de ander gelukkiger kunt zijn dan bij je eigen partner. Ik heb nu een man daarvoor ga ik echt door het vuur om alles te redden mocht het nodig zijn. Voor mn ex deed ik dat niet, dat was meer een broer-zus relatie geworden. Heel veel succes iig, het is een moeilijk pakket waar je in zit.
Oooh ik heb het ook gehad.. En collega (waar ik nu niet meer werk). Wat een ontzettend lekkerding zeg!!! Pfff.. Iedere keer als ie naar me toe kwam, kreeg ik een rode kop en het zweet brak me aan alle kanten uit. Mijn man is echt hartstikke lief hoor en ik kwam ook niets te kort, maar toch was ik verliefd op die collega... Heb er nooit wat mee gedaan gelukkig, want dat had ik mezelf nooit kunnen vergeven. Wel heb ik het aan mijn man verteld. Hij was echt heel erg blij dat ik het hem vertelde, zo konden we samen zorgen dat ik eroverheen kwam. Gelukt dus! Als ik hem nu zie, is er niets meer aan de hand (hij woont nu achter mij ) Verliefd op een ander worden kan gebeuren. Tis aan jezelf wat je ermee doet. Je kan erop in gaan, maar je kan het ook negeren..
Dit kan iedereen overkomen, wel moeilijk hoor.. Je relatie hoeft er niet eens slecht voor te zijn denk ik. Als je langere tijd samen bent met je partner gaat de spanning er vaak een beetje af. Is het niet de spanning die je aan ziet voor verliefdheid? Ik denk dat je het gewoon moet negeren, probeer die spanning niet steeds te laten stijgen als je hem ziet. Je snapt vast wel wat ik bedoel . En probeer vooral te letten op al zijn minpunten! Dan is hij hopelijk al snel een stuk minder aantrekkelijk. Sterkte ermee
Ik ben een paar jaar geleden ook weleens verliefd geweest op iemand anders. Mijn vriend en ik hadden toen ook een relatie dipje. Ik ben me toen gaan focussen op de negatieve eigenschappen van degene die ik dacht zo leuk te vinden. Op een gegeven moment kwam ik er via via achter dat diegene echt niet zo leuk was als hij zich voor deed komen. Zo hielp hij bijvoorbeeld zijn vriendin niet mee in het huishouden en zei hij dat hij echt nooit 's nachts zijn bed uit zou gaan voor een baby als hij die zou krijgen met zijn vriendin. Toen was het al meteen voorbij. INmiddels gaat het weer super tussen mij en mijn vriend. We hebben samen een kindje gekregen en gaan volgende week trouwen. Ik denk dat het helemaal niet zo slecht is om dit eens mee te maken, als je er maar goed mee omgaat. Zoals eerder genoemd kun je er met je partner over praten, als je dingen mist
ik heb het ook meegemaakt we waren 5 en een half jaar samen en 6 mnd getrouwd en toen leerde ik mijn huidige vriend kennen. wist gelijk dat het "foute"boel was en dat ik tot over me oren verliefd was op hem. na 3 mnd kon ik er niet meer omheen en hij sprak me aan en er groeide meer uit en kon het echt niet meer tegengaan heb daarna nog 2 mnd rondgelopen met de gedachten hoe ga ik dit aan mijn man vertellen en eenmaal verteld wilde hij dat ik koos tussen hem en mijn huidige vriend en heb toen voor mijn vriend gekozen. nu zijn we inmiddels al bijna 6 jaar samen en hebben een pracht van een dochter en een zoon op komst. ik heb er totaal geen spijt van
Het is wel herkenbaar. Ik heb het ook weleens meegemaakt. Gelukkig ging hetzelf over door het gevoel te gaan negeren. Ik vond het leuker om erover te fantaseren en verder niet. Denk niet dat het gras groener is bij de buurman, het is vaak net zo dor en bruin als thuis......