Ik snap alle meningen hier wel. Het hele verhaal roept wel wat vraagtekens op. Omdat de details ontbreken. Papa is als ik het begrijp nog niet toe aan een gezin waarbij de hort op gaan meer uitzondering is dan regel. Natuurlijk is de ideale situatie dat jullie samen komen en gelukkig zijn. Maar dat gaat dus niet gebeuren. Want het wordt oorlog en daar zitten de kinderen tussen. Mij lijkt het een stuk minder schadelijk als de kinderen die jullie al hebben misschien een beeld meekrijgen die niet zo Chique is. Namelijk papa en mama willen niet samen zijn maar hebben wel seks. Uiteindelijk is namelijk niemand heilig en we hebben het wel over twee (voor zover ik lees) vrijgezelle mensen. Voor het kindje wat nu geboren gaat worden is het ook heel naar. Maar hij of zij zal wel leren dat zelfs onder de meest onmogelijke omstandigheden hij of zij toch gewenst was. Dan moet je je denk ik wel geliefd voelen. Kortom... ik denk dat deze situatie op zich niet zo schokkend is. Het gaat om de keuzes die je maakt. Stabiliteit voor de kinderen. En een hoop liefde van papa en mama.
Pfff. Ik vind eigenlijk twee uitersten. Ik vind dat er te gemakkelijk wordt gedacht over een kind krijgen in niet ideale omstandigheden. Maar ik vind ook dat moedwillig proberen voor de kinderen niet werkt. Ik deel dus allerlei halve meningen hier . Bij elkaar blijven ‘voor de kinderen’ werkt gewoon niet. Want als papa en mama niet gelukkig zijn merken de kinderen dit ook en ik vind dit geen goed voorbeeld. Maar ‘het komt uiteindelijk wel goed’ vind ik ook veeeeeeel te gemakkelijk. Dat is namelijk ook niet zo. Zwanger worden en een kind krijgen is makkelijk (voor sommigen althans maargoed) maar een kind opvoeden en stabiliteit geven is wat anders. 1 ouder kan onmogelijk een dubbelrol aannemen. Dat weet ik uit ervaring. Maar dat hoeft eigenlijk ook weer niet want zowel papa als mama hebben eigen kwaliteiten. Ik als opgroeiende tiener bij mijn moeder (gescheiden ouders) heb een andere mening als mijzelf nu, moeder van een zoontje. Ik heb dus denk ik maar geen mening haha. Volg je hart maar heb een dikke huid. Je zult het nog zwaar krijgen en nee ik ben niet van mening dat enkel liefde genoeg is. Een kind heeft veel meer nodig. Maar een kind gaat wel wennen aan wat hij wel of niet heeft en ik denk dat jij zelf het beste in deze situatie kan beoordelen wat het beste is voor de kinderen en natuurlijk voor jouzelf. Succes met je keuze!
Als eersre gefeliciteerd met je zwangerschap!! Snap dat het even schrikken is geweest, maar ik denk dat jullie daar samen wel uitkomen!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik schrik van sommige reacties hier. Je bent zo duidelijk en lijkt me helemaal niet een persoon die het niet allemaal doordacht heeft. Dat mensen dan op zo een manier hun mening willen doordrammen snap ik ECHT niet. Elk huisje heeft zijn kruisje en nee het is niet perfect, maar de liefde en onderdak die jullie kindjes krijgen is de eerste basis behoefte. Het komt allemaal echt wel weer goed. Van deze situatie zullen jullie uiteindelijk een goede situatie maken over de jaren. Wat niet gaat lukken als je bij je ex blijft als ik het zo zie. Ik denk ,zoals je zelf wel weet, dat je voor als je naar het lange termijn en de toekomst in kijkt gewoon de juiste keuze maakt. En dat je een keer seks heb met je ex, is echt niet gek. Dat heb ik ooit ook wel eens gedaan, alleen bij mij kwam er geen zwangerschap op uit en lijkt het automatisch minder erg en vindt niemand het een probleem, net als bij heel veel andere mensen. Omdat jij perongeluk zwanger bent geworden maakt wat jij het gedaan geen misdaad of erger dan een ander?? Het is alleen even heel anders uitgepakt. Je gaat dit zeker aankunnen!!
Mijn ouders waren ook uit elkaar, maar hadden sex met elkaar. Of het bij 1 keer is gebleven weet ik niet. Maar met gevolg dat mijn moeder zwanger raakte van mijn broertje. Was het verwarrend voor mij en mijn oudere broer/zus. Vast wel, weet het niet meer. Wat ik wel weet is dat we hoopten dat ze weer bij elkaar kwamen. Maanden later hebben ze het weer geprobeerd. Maar dat ging echt niet. Je ex is tenslotte niet voor niks je ex. Te veel ruzies etc. Dat weet ik nog wel. Ik heb nu als volwassen vrouw met kinderen nog steeds last van. Waren we blij met de geboorte van ons broertje?JAAAA!! Echt trots en blij waren we met hem!! Jammer heeft het lot wat anders bepaald. Hij is te vroeg weggegaan. Meid alleen jij weet wat het beste is voor je kinderen. Zo te zien hou jij en ex ontzettend veel van jullie kinderen. En liefde overwint alles! Succes ermee!!
Oh wat een reacties weer. Meis, ik wens je een goede zwangerschap. Belangrijkste is dat de kleine gewenst is. Ik ben een kind van gescheiden ouders en ja die hebben na de scheiding ook weleens seks gehad. So what.. ik ben blij dat ze als vrienden mij hebben opgevoed dan het weer te proberen tegen beter weten in. Mensen kunnen vinden maar een kind moet nooit de reden zijn iets te proberen te lijmen. Alleen als jullie daar zelf achter staan. En de bekrompen reden je kon toch ook seks hebben, gaat nergens over. Je kan van elkaar houden, aantrekking voelen maar is geen garantie dat je als stel functioneert. Dan beter als goede vrienden straks met liefde voor de kinderen zorgen. Heel veel geluk en liefde voor jou en je kindjes.
Ts, gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik hoop dat de mensen in je omgeving minder veroordelende opmerkingen maken dan een aantal mensen die je hier vertellen wat je moet doen. Verplichting heb je natuurlijk wel door een zwangerschap en dat is goed voor je kind te zorgen. Dat is wat je doet. Een relatie oppakken nadat deze in scheiding is uitgelopen omdat je seks hebt gehad en daar een zwangerschap uit voortvloeit vind ik ook niet noodzakelijk. Hoeveel vrouwen kiezen bewust voor kinderen zonder een relatie met de vader? Kinderen zijn flexibel, zolang ze in een liefdevol gezin opgroeien. Als het gezin bestaat uit een papa en mama samen, papa en mama apart, 2 mama's, 2 papa's, wat de samenstelling ook is... Ik vind het nogal bekrompen en pijnlijk om te zeggen dat Ts haar ongelukkige relatie weer in moet stappen, terwijl ze nu beter af zijn zo. Ja, de kinderen zullen misschien hoop krijgen dat papa en mama weer samen komen, maar met goede uitleg zullen kinderen heus begrijpen dat het beter is van niet. Heel fijn dat je bij je ouders kan blijven en zij je ook kunnen bijstaan. Mijn advies: leg je kinderen uit hoe het zit, dat papa en mama elkaar.nog lief vinden, maar het voor iedereen fijner is om niet samen in een huis te wonen. Als zij zelf op school vragen krijgen weten ze ook hoe ze kunnen antwoorden. Blijf vooral bij jezelf en laat je niet leiden door meningen van anderen. Ookal lopen dingen niet altijd volgens plan, Ik wens je een fijne zwangerschap toe!
Wat een heftige situatie, maar wel dapper dat je toch de keuze maakt om het kindje te houden. Ik kon het zelf ook niet een abortus nemen, zelfs al betekende dat de moeilijkste weg nemen en dat is het ook in jouw geval. Maar ik denk dat je uiteindelijk je draai wel gaat vinden. Dat is je ook gelukt met je andere twee kleintjes. Ook fijn dat je zoveel steun hebt aan je ouders en zo een goede band met je ex en ergens ook wel mooi dat alledrie de kinderen dezelfde vader hebben, ook al zal dat misschien wel gek voor ze zijn dat jullie nog een kindje krijgen terwijl jullie niet samen zijn. Ik hoop dat je snel een woning kunt vinden, dat zal vast al heel fijn zijn!
Ik ervaarde anders dat abortus de moeilijkste weg is en niet de makkelijkste...shashabi. Daar wordt door mensen erg verkeerd tegen aan gekeken. Het is zo makkelijk om te zeggen hou je kind want het komt wel goed en je kind kan ook wel met liefde af of 1 ouder. Maar er speelt zoveel meer mee. Ik denk dat het verschilt, maar een kind houden is heus niet altijd de moeilijkste weg. Alleen de realisatie in welke situatie je een kind brengt als je dat zou doen of medische reden kan toch abortus tot overweging doen nemen. En dat is 1000x zwaarder dan je misschien denkt omdat je er ook mee moet leven. Een abortus neem je niet die overweeg je. Als je het nemen zou doe je het naar mijn idee om de verkeerde redenen. (Oh ik heb geen zin om over voorbehoedsmiddelen na te denken ik neem wel abortus als het nodig is)
Zo even een tijd geen updates gekregen van dit topic. Maar even en update: inmiddels bijna 15 weken zwanger en helemaal happy ermee. Ook de kinderen zijn trots en kunnen niet wachten. Ze gaan er allebei op hun eigen manier mee om en zowel de vader als ik gaan ermee om op de manier dat hun het nodig hebben. De belangrijke dingen doen we ook samen zoals de echo s. Onze oudste zoon gaf aan dat hij ook graag bij een echo wilde zijn dus hebben we voor en geslachtbepalende echo gekozen omdat we de kinderen er niet bij bij willen hebben met alle spannende en medische dingen van een termijn of 20 weken echo. De kinderen zijn happy want ze krijgen wat ze heel erg graag wilde. Een broertje. Verder hebben mijn ex en ik nog steeds goed contact met elkaar en proberen we zoveel mogelijk samen te doen en te beslissen als het op de baby aankomt (uiteraard de andere kinderen ook)
Hoi je verwoord mijn gevoelens wel heel mooi. Abortus was voor mij de moeilijkste weg geweest en absoluut niet de makkelijkste. Abortus is iets wat ik nooit van mijn leven over mijn hart kan krijgen.
Juist girly. Ik dacht zelf ook altijd ik ga dat nooit doen. Toch moest ik om bepaalde redenen die weg wel kiezen. En dat was vele malen moeilijker dan het wel houden. Maar even goed WEL met alle liefde voor mn kindje die beslissing genomen. Dat zegt niet dat ik voor abortus ben....ook niet tegen, omdat er redenen kunnen zijn die het nodig maken. Super voor je dat iedereen heel blij is en dat je een zoontje krijgt. Heel veel plezier met he zwangerschap de rest van de tijd.
Dank je wel. En wat een vervelend, heftige maar dappere beslissing heb jij moeten nemen zeg. En nee ik denk niet gelijk dat je tegen bent of juist voor. Kijk ik ben tegen maar uitzonderingen zijn er altijd op de regel. Ik kijk wel per situatie naar het geheel. Dus eigenlijk ben ik ook niet tegen of voor. Haha snap je het nog?
Nee joh...als de koek op is is de koek op. Dan is toch samen verder gaan gewoon echt helemaal niet goed, en al zeker niet als je voor de kinderen doet, kans van slagen is dan echt nihil..
@Girly1985 : Ik herken me wel in jouw verhaal in grote lijnen. Zit ook in zo'n 'schuitje'. Ik stuur je wel een pb'tje dan hoef ik niet heel m'n verhaal onder jouw topic te zetten haha