Mijn zoontje, nu 2jr en 8mnd oud, maakt er sinds paar weken weer een drama van het naar bed gaan. Het is tijden goed gegaan (we hebben dit eerder meegemaakt, toen duurde het een half jaar) , maar sinds we terug zijn van onze kampeervakantie is het mis. Ws doordat we in de caravan sliepen, en hij dus constant beweging voelde en geluiden hoorde, vindt hij het nu stil, zo alleen op zijn kamertje. Het vervelende is, dat hij bij de oppas wel gewoon naar bed gaat, maar zodra hij gewoon thuis is het vertikt om te gaan slapen. Hij wordt echt driftig, zo driftig dat ik koud water in zijn gezicht moet gooien om hem tot bedaren te brengen. Hij zegt dan dat wij ook naar bed moeten. (ja tuurlijk, om 1930 's avonds ) Ik ben iemand met heel weinig geduld, mijn man houdt het wat langer vol. (behalve als die ook een drukke dag gehad heeft) Ik vraag me af, of er meer mensen zijn die dit meemaken. En alle tips zijn welkom. Steeds weer terugleggen zonder iets te zeggen werkt niet. Zijn bedritueel is nu als volgt: samen opruimen lekker douchen of badderen rustig pyama aan muziekje aan en een dansje doen in papa's armen en dan naar bed HELP, alle tips zijn welkom.
Hier ook drama de laatste tijd, vooral al mijn man in de nachtdienst zit en dus niet thuis is om hem naar bed te brengen Onze zoon word volgende maand 3, en ik maak me er niet zo druk meer om en doe hem iets later naar bed met de voorwaarde dat hij gelijk gaat slapen en niet weer uit bed komt. Werkt hier soms wel en soms niet. Heel soms mag hij op ons bed in slaap vallen en dan til ik hem later naar zijn eigen bed. Misschien niet de juiste manier maar ben 's avonds de laatste tijd zelf ook heel moe en bekkenpijn dus ik vind het wel even prima ( het is nu vakantie)
Ik zou gewoon jullie vaste ritueel houden ( misschien erbij voorlezen?) En verder voet bij stuk houden. Slaaptijd is slaaptijd. Dan maar drama.