Daar denk ik ook wel eens over na.... Als het is om niet te mooi te zijn voor andere mannen omdat die anders gaan loeren of weet ik het is het misschien een idee om die mannen de opvoeding mee te geven dat je niet mag loeren. Maar ik zeg vast rare dingen. En wat ik mij dan ook afvraag; waarom is een man niet bedekt dan?
Het is een verplichting voor de man bepaalde lichaamsdelen bedekt te houden. En het is hem verplicht zijn ogen neer te slaan. Nu hoef je geen man voor je te zien, die met zijn hoofd gebogen naar de grond loopt. Maar het is gewoonweg niet netjes/normaal binnen ons geloof te kijken en verlekkeren naar andere vrouwen. De 'regels' liggen niet enkel bij de vrouwen. Joyce, ik vind het helemaal niet erg dat je het vraagt hoor! Ik denk dat het ook te maken ermee heeft hoe ver je wilt gaan in het geloof. En hoever je wilt gaan met het besef hierin. Hoe interpeteer je het, wil je het aannemen? etc. Ik geloof zeer sterk erin dat dit wel in de Quraan vernoemd word, Hoe een ander dit praktiseerd is geheel aandegene zelf natuurlijk. Ik ben een beetje koppig, en weiger me zelf te veranderen, zolang ik binnen de (grond)wetten van Nederland zit. Ik doe niets verkeerds, en zoals ik zei het gebeurd niet dagelijks. En ik denk ook dat een ieder wel eens iets agressiefs op straat mee kan maken. Tijdens het autorijden, in de supermarkt, rond de tijd van oud en nieuw. Als ik echt het gevoel zou hebben, mezelf of mijn kinderen in gevaar te brengen kwam ik niet meer op straat. Ik woon in Rotterdam (niet het gehele jaar, ik woon 9 maanden van het jaar in het buitenland), we wonen in Nederland een multiculturele samenleving. En het is tijd voor de mensen, voor elke bevolkingsgroep, om mekaar te respecteren en te accepteren zoals een ander is. Mekaar niet te pijnigen of veroordelen. In harmonie met elkaar samenleven. Want ik kan dan misschien heel anders zijn in wat ik mijn kids leer bijv, en mijn geloof, dan Henk van de hoek, en de seculiere Turk Ahmet van de andere hoek, maar willen we niet allemaal hetzelfde voor onze kinderen/kleinkinderen? Een veilige omgeving waar ze in kunnen opgroeien, en tot uiting kunnen komen wie ze zijn, wie ze willen worden, met respect naar beide kanten toe.
Ik vind geloofszaken lastig uitleggen dames, zeker aan niet moslima's. Ik bedoel dit echt niet verkeerd. Hoop dat ik jullie 'vragen' wat hebben kunnen beantwoorden, met het gevoel dat ik jullie allemaal respecteer.
Bedankt voor je uitleg. Ik hoop inderdaad met je mee dat de wereld een stukje tolleranter wordt en dat jullie allemaal op jullie eigen manier voor het geloof kunnen uitkomen. Het blijft voor mij wel een lastige kwestie, want als ik kijk naar mijn schoonouders die toch heel vroom zijn, maar die toch een ander idee daarover hebben. Het zal dan inderdaad over de interpretatie gaan en over wat je weer kent van je ouders. Het lijkt me maar heftig om hier tussen te zitten. Aan de ene kant wil je dat je kinderen opgroeien in liefde, maar aan de andere kant wil je ook op je eigen manier voor je geloof uitkomen. Ik persoonlijk wist wel waar ik voor zou kiezen, maar dat komt puur omdat ik zelf niet voel hoe belangijk een geloof kan zijn. Ook al zie ik het bij mijn man en zijn familie, toch kan ik me er in veel gevallen maar weinig bij voorstellen. Ik denk dat ongelovige dat inderdaad ook nooit zullen begrijpen.....
mag ik ook nog even wat vragen aan de moslima's? Ik kan best de gedacht van het bedekken begrijpen en vind dat eigenlijk best mooi! (de gedachte he) Maar staat het ook in de koran op welke manier dit moet? Ik bedoel, staat het echt dat het met zo'n overjurk moet? of is dit een persoonlijke keuze voor een ieder? Want met een degelijke rok en mooie blouse laat je ook veel aan de verbeelding over he. En is er ook nog een verschil in getrouwde vrouwen en ongetrouwde vrouwen? in hoe je binnenshuis loopt? En wat ik me nog afvroeg: hoe koop je je kleding als je er alleen binnenshuis in loopt? heb je speciale winkels waar alleen vrouwen komen, zodat je daar kunt passen? Echt allemaal oprechte vragen he! ik heb eigenlijk niemand in mijn omgeving die meer dan een hoofddoek draagt, dus kan de vragen nergens stellen.
Ik geef wel een bepaalde interpetatie aan de manier van bedekken die ik doe. Maar het is meer wat je moet bedekken, en hoe je dat doet. De voorschriften zijn oa dat het de lichaamsvormen niet (bewust) toont, bij een harde wind kan ik er vrij weinig aandoen. En dat de boezem bedekt is. Je kunt ook een rok aantrekken, met bijv een lange tuniek dat de heupen niet goed zichtbaar zijn en hoofddoek over de boezem. Ik voel me daar zelf niet prettig in, maar dat is geheel mijn eigen keuze en gevoel erbij. Ik heb in mijn omgeving ook een groot verschil aan moslima's. Het is niet zoals het gesteld word. Meiden zonder hoofddoek, met 'normale' kleding aan, meiden met hoofddoek maar daaronder strakke kleding, meiden zoals ik bedekt, meiden bedekt met een rok en hoofddoek. En al die meiden die ik ken, kiezen zelf vrijwillig en bewust voor hun bedekking of het niet bedekken van zichzelf (om wat voor reden dan ook) Nee er zit geen verschil tussen getrouwd en ongetrouwd. Overigens draag ik dit al sinds mijn 17de iets daarvoor, ben ik moslim sinds ik 14 ben, en heb mijn man later leren kennen. Dus het is ook niet zo dat ik mij ben gaan bedekken voor mijn man, of voor hem bekeerd ben, want ik krijg heel vaak die vraag. Ik winkel eigenlijk gewoon in de normale winkels, H&M en Primark bijv. Online vind ik ook erg prettig, dat heeft met name te maken met 3 kleine kinderen, is altijd een gedoe, en totaal niet leuk voor hen om te winkelen met mama. Als papa iets met de kids gaat doen, heb ik vrije handen en loop ik lekker met mijn moeder of zus de winkeltjes af. Passen doe ik niet graag buitenshuis, liever thuis. Nu moet ik eerlijk zeggen dat als mama van 3 kleine kindjes, ik mezelf een beetje vergeet qua aankopen. Heb gelukkig meer dan genoeg kleding, en het is een kwestie van smaak wat je graag thuis draagt..!
beingmommy als ik ook nog een vraag mag stellen he... je verteld dat je bekeerd bent met je 14de. hoe kwam dat zo. had je iets gelezen ovder moslims of was je bevriend met moslims. hoe ben je jedaarvoor gaan intereseren zeg maar. want 14 is nog best jong toch. ik heb daar best wel respect voor dat je op die leeftijd al zulke keuzes durft te maken zeg maar. en nog 1 vraagje he ( sorry maar ik vind dit echt boeiend) hoe kijken moslims die geboren zijn zeg maar als moslim tegen mensen aan die later moslim worden. wordt je dan goed ontvangen zeg maar. en moet je er verder nog wat voor doen om moslim te worden of kan je gewoon zeggen op ene dag van nu ben ik moslim
oja ik vind het heel aardig van je dat je op al onze vragen antwoord geeft. zo wordt het voor de mensen die er niets van weten misschien ook veel duidelijk en kunnen we mekaar misschien beter respecteren. je lijkt mij trouwens een heel tof wijf!
Ik vind het helemaal niet erg, ben eerder 'bang' dat andere het niet leuk vinden in dit topic haha. Maar misschien kan een mod het dalijk opschonen? Nogmaals ik vind het echt helemaal geen probleem om je vragen te beantwoorden! Bij mij was het een tijd na de aanslagen van 9/11, ik vond het zo apart en raar dat er zoveel negativiteit was naar een geloof toe waar ik toch mensen van in mijn omgeving zag.. Iemand in de supermarkt, schoolgenootjes, buren van verderop. En ben begonnen met lezen, heb altijd een honger naar kennis gehad. En ging er dus lekker mee los op internet, en in de bieb. Op de een of andere manier, wat ik niet kan uitleggen, viel er een puzzel in mijn hart in mekaar. Het klopte gewoon, wat ik las, wat ik voelde, wat ik wilde in mijn leven toen der tijd al. Het sloot (en sluit)onwijs op mij aan.. In mijn hart wist ik al hoe het zat, maar ik moslim worden, dat kan toch helemaal niet?? Het echte besef kwam pas, toen ik s'avonds in bed lag, en dingen aan Allaah ging vragen. Heb toen later de shahada gedaan (geloofsbelijdenis) waarin je getuigd dat er geen God is dan Allaah, en Mohammed zijn laatste boodschapper is. Wij erkennen daarbij ook de Thora (Mozes-Musa), de Psalmen (David-Dawud), de bijbel (Jezus-Isa), en de Quraan (Mohammed). In de oorspronkelijke staat zoals het gekomen is. Ramadhaan die ik langzaamaan na een tijd mee ging doen, en mensen toch vragen gingen stellen. Vertelde er niemand over. Het werd vast aan me gemerkt, want met familieleden ging ik de discussie hard aan over Islam en moslims. Later pas ging ik de hoofddoek dragen, want dat komt het echt tot uiting. Je hebt een uiterlijke en innerlijke aanbidding, en de innerlijke aanbidding hoef je niemand iets over te vertellen, de uiterlijke aanbidding word gezien, zoals de hoofddoek bijv, dat is een aanbidding voor ons. Omdat wij geloven dat dit verplicht gesteld is voor ons. Hoop dat ik het zo begrijpelijk uitleg. Ja uiteindelijk toen mensen het van me gingen horen werd ik wel met open armen ontvangen. Mensen die me bijv uitnodigde met het suikerfeest, of iftar in de ramadhaan.. Kreeg toen ook een Marokkaanse vriendin waar ik veel bij over de vloer was, een Nederlands meisje dat toevallig uit dezelfde wijk als mij kwam die ook moslim geworden was, en internet is natuurlijk een groot medium waar je veel mensen op kunt ontmoeten. Maar ik werd heel warm ontvangen. Wel de vragen van zowel moslims als niet moslims, of ik dan een Marokkaanse vriend zou hebben, of ik Marokkaans geworden was, die twijfelde aan de oprechtheid ervan, van beide kanten hoor. Maar ik heb me aan niemand te bewijzen, behalve aan Allaah. Zo zie ik het.. Ik hou heel veel van mijn geloof. ik hou heel veel van Allaah. Alles wat ik doe, doe ik met volle overgave. Daarnaast ben ik nog gewoon de Nederlandse BeingMommy. Mijn kinderen hebben een bedtijd van half 7, we eten rond half 6, elke dag fruit en groente, tandenpoetsen, en de 3'ren hahaha. Want mensen denken vaak, als je moslim bent geworden, dat je afstand hebt genomen van je 'afkomst' maar dat is niet waar. Ik zie in Nederland geen heersende cultuur meer omdat er al zoveel diversiteit is onder de Nederlanders opzich.. Maar de opvoeding die mijn ouders mij gegeven hebben, zie ik onbewust wel heel veel terug bij zoals ik mijn kinderen opvoed, ik zie mijn geloof als een verrijking daarin. Ik heb namelijk de beste opvoeding gekregen van 2liefhebbende ouders, en hoop mijn kinderen hetzelfde mee te geven.
Mooi verhaal beingmommy, ik ken dat gevoel niet bij een geloof en zal het daarom ook nooit helemaal begrijpen maar dat hoeft ook niet. Alleen 1 ding over de hoofddoek (als puur uiterlijk, niet waar het voor staat) ik vind dat het meiden vaak een bol/rond hoofd geeft! Tenzij iemand echt een uitzonderlijk mooie beenderstructuur heeft maakt het een beetje dik in het gezicht.
Ja dat kan best, denk ook dat het ligt aan hoe je de hoofddoek draagt. Bijv heb je bovenop een 'kapje' of niet, zit hij strak om je hoofd, draag je je kapje tot boven je wenkbrauwen, of zie je nog een stuk voorhoofd? Dat soort zaken veranderen.. Moest daarom ook een beetje lachen toen ik deze blog las: Miss Hijabi: Hijab Styles For Your Face Shape
ik kan niets anders zeggen als wat een mooi verhaal. ik ben blij voor je dat je jezelf gevonden hebt in je geloof. petje af en veel geluk.