Meiden, Een jaar geleden heeft mijn tante longkanker gehad.. met veel chemo en heel veel kracht heeft ze dit doorstaan. Nu komt het... begin deze week was ze niet lekker.. kon niet meer lopen en niet meer plassen. Vandaag zou de HA komen, maar het werd zo erg dat ze met mijn mama met spoed naar het zkh is gegaan. Daar aangekomen, zagen ze dat haar eileider 'in de knel' zaten en werd meteen om half 6 geopereerd. Nu kreeg ik net een telefoon van mijn vader, in tranen. Het is niet goed.. Haar baarmoeder, eierstokken etc zijn weggehaald --> vol met tumoren.. kanker. Ze weten nu niet of er meer uitzaaiingen zijn, maar als het in haar darmen zit, wat ze denken is het echt foute boel. Iedereen natuurlijk overstuur.. en ik ook .. maar ik draag een kleintje in mijn buik van 17 weekjes... en ik weet dat 'stress' niet goed is maar hoe kan ik dit uit mijn hoofd zetten? Weet niet wat ik moet doen om mezelf rustig te houden.. hebben jullie alsjeblieft tips of wat dan ook . Sorry moest dit kwijt.
Sorry, geen ideeen, geen tips. Maar wil jou en je familie heel veel sterkte en succes wensen in deze onzekere tijd.
Stressen is niet goed maar soms kan het niet anders.Denk niet dat er iets voor is om dit te vergeten. Gewoon vaak weg diep inademen en aan je kindje denken is het beste wat je kan doen. Sterkte!
hey meid, wat een verdrietig nieuws allemaal.. en wat een spanning nu... Het enige wat kan helpen om er minder bij stil te staan is wat afleiding. Maar ook dat is moeilijk nu... Zeker s avonds.. Maar probeer lekker met je ukkie bezig te zijn.. nog maar eens een keer wat boekjes erover te lezen en misschien verder met namen verzinnen, ook al hebben jullie het geslacht nog niet kunnen zien... En dan je vakantie, ik weet niet of je gewoon in nederland blijft? Probeer daar alvast wat afleiding in te zoeken, ook al kan ik me voorstellen dat je hoofd daar nu even niet naar staat... heel veel sterkte!
Diep in- en uitademen en flink uithuilen.. Ik was zwanger toen mijn vader op sterven lag (ook kanker -gelukkig is hij als 'n wonder er weer bovenop gekomen) en ik kan me dus goed voorstellen hoe ellendig dat je je voelt. Sterkte!
Gossie meid... ik heb zo direct geen tips, maar wil je even zoooo veel sterkte en moed toewensen! Dikke knuffel!
probeer je rustig te houden... en nee..met zoiets vreselijks.. ik heb geen tips neee... maar denk aan je ongeboren kindje...rustig aan doen.
Geen tips buiten zo vaak het kan even relaxen en als het nodig is gewoon even lekker huilen! Dat lucht ook op. Bovendien ben ik er van overtuigt dat je stress en stress hebt. De eene stress is van bvb teveel werk of te druk zijn met allerlei dingen en je hoofd daar door net boven water houden. De ander is stress omdat bvb een tante erg ziek is, zoals bij jou. En ik geloof dat de eerste soort stress vele malen erger is als de stress die jij nu hebt omdat je tante zo ziek is nu. Erger in de vorm van slecht voor je kindje wel te verstaan! Weet niet goed hoe ik dit uit moet leggen... De stress "voelt" voor mijn idee ook anders...nja...weet t echt niet uit te leggen maar ik ben er van overtuigt. En verder HEEL VEEL sterkte meid. Het is niet eerlijk het is verdomd hart en klote en weet ik het wat. En als die realiteit je even te hard aanpakt pak je een kusse, duw je gezicht er in en schreeuw! Schreeuw zo hard je kunt en laat even alle woede en ellende er via die kant uit komen. Of als dat beter helpt huil dat kussen helemaal nat. Maar krop het niet op! Want dan gaat t broeien en daar komt narigheid van.
jeetje meis wat een ellende en sorry geen tip die zijn er niet met zon verdrietig nieuws je baby door staat dat wel het is verdriet het zal er op reageren vertrouw je iets niet bel je gelijk je vk maar meis laat alles op je afkomen onwijs veel sterkte meis
Veel sterkte meid als eerste. Mijn vader overleed toen ik 16 weken zwanger was van de 1e , was heel onverwachts, maar mijn beebje is gezond ter wereld gekomen, mijn vk heeft me toen wel wat vaker laten komen ,als ik ongerust was, mocht ik komen zeg maar om naar het hartje te luisteren om te horen dat het allemaal goed ging.
hier geen tips, denk dat er weinig tips zijn en je het over je heen moet laten komen, wil je wel heel veel sterkte toewensen voor jou en je familie.knuff
Hey lieverd, De stress gewoon toelaten. Als je probeert om geen stress te hebben in deze situatie, wordt het misschien alleen maar erger. Je zou even kunnen wandelen , praten tegen de kleine in je buik. Veel aaien, zodat je kleine eventueel gerustgesteld wordt. Ik heb zelf geen ervaring hierin, maar ken wel iemand die zwanger was en bijna haar broer verloor in die tijd. Het is dus ook een heftige tijd geweest bij haar, maar ze heeft een gezonde 9 ponder gekregen. heel veel sterkte...
veel sterkte meid. aan dit soort stres is moeilijk te ontkomen. en dat het niet goed is voor een baby wil nog niet zeggen dat er meteen allemaal erge dingen mee gebeuren nu hoor. voel je neit schuldig omdat je nu ontzettend geschrokken bent dat is gewoon niet altijd te voorkomen. je vroeg om tips. probeer als je merkt dat je buikpijn van de zenuwen krijgt even te gaan liggen ( of gewoon op een ander moment kan ook ) en je handen op de baby te leggen. dan concentreer je je op de baby en probeerd daarnaar te ademen. dan krijgt je buik meer ruimte en dat is goed voor je baby want je ontspant je dan. en doordat je met je baby bezig bent ontspant het in hoofd ook eventjes.en je baby voelt de aandacht. je zal merken dat de buikpijn na een aantal minuten minder wordt. ga gewoon een tijdje door met naar je buik adem te halen in het begin zal het niet zo goed lukken maar je merkt dat je steeds verder naar beneden kunt ademen en dat is goed. probeer lekker even te gaan wandelen en rustig adem te halen als het je binnen benauwd. en voor de rest niet te krampachtig proberen niet gestrest te zijn dat geeft alleen nog maar meer stres. heel veel sterkte de komende tijd voor jullie allemaa
Het verdriet mag er zijn, laat het toe. Vertel je kindje waarom je verdrietig bent, dat het niet aan hem/haar ligt. Mogelijk kun je wat ontspanning vinden in sporten, badderen, wandelen, film/televisie kijken, lezen, internetten...... Zelf kan ik bijvoorbeeld mijn hoofd goed leeg krijgen als ik schilder. Misschien heb je ook een hobby waarin je je helemaal kunt laten gaan? Veel kracht en liefde gewenst in deze moeilijke tijd!
Wat een verdrietige periode. Ik wens je heel veel sterkte toe. Wat mij heel erg veel heeft geholpen is het extra koesteren van het kleine wonder wat in je buik groeit. Ik heb er erg veel steun aan gehad. Moet er wel even bij zeggen dat ik zwanger raakt 3 maanden nadat mijn vader is overleden, dus een andere situatie, maar niet minder verdrietig. Stress is in dit geval niet te vermijden, maar probeer echt wat afleiding te zoeken. Het zal je echt helpen. Nogmaals heel veel sterkte.
Heel veel sterkte toegewenst!! Ik heb geen tips, Helaas hier hetzelfde. Toen ik 10 wkn zwanger was hoorden wij dat mijn moeder uitgezaaide longkanker heeft ( naar lever) Ook hier veel stress en spanning. Ik laat het maar over me heen komen en neem goed mijn rust ( die ik vanwege complicaties al moet nemen) ,meer valt er denk ik niet aan te doen.
dit vind ik een hele mooie en goede tip. Je mag verdriet hebben laat het gaan. Niet opkroppen want dan word het alleen maar erger. Ik wil je heel erg veel sterkte wensen in de ze moeilijke tijd.