Ik ben erg benieuwd.... "Voel jij je als ouder verantwoordelijk om in de toekomst de studie te betalen voor je kind(eren) ." Hier ben ik eigenlijk opgevoed, dat ik mijn boeken kon betalen van mijn studiefinanciering toendertijd en mijn schoolgeld ook maandelijks... (18jr) ik had een zaterdag baantje... Zo deed ik het dus.. Ook was er wel gespaard voor mij, niet veel maar alle beetjes helpen.. Dit besloten om voor een huisje te gebruiken mocht ik die toen krijgen.
Ik ga niet op voorhand zeggen dat we alles kunnen betalen, maar ik voel mij wel verantwoordelijk om ze daarmee zo veel mogelijk te helpen. Dus wij zullen er alles aan doen om dat voor elkaar te krijgen.
Nee eigenlijk helemaal niet, als ik bij kan dragen is het mooi maar ik voel mij zeker niet verantwoordelijk ervoor. Mijn ouders hebben niets bijgedragen, veel kinderen weinig geld. We zijn allemaal goed terecht gekomen.
Dit. We gaan ons best doen alles te betalen, dat is zeker onze insteek, maar mocht dat om wat voor reden dan ook niet lukken, tja, met een studieschuld en of een bijbaan valt ook goed te leven. Heeft man ook.
Als er een kans zou zijn dat mijn kinderen zouden gaan studeren, zouden we wel meebetalen ja. In mijn tijd was de studiefinanciering nog geen lening, bij jou wel? Ik vind het dus niet te vergelijken.
Ik vind dat als ik dat financieel kan, dat ook moet doen. Het moet niet ten koste gaan van mijn leven en vind wel dat ze zelf mogen bijdragen.
Studiegeld, ja. Iets extra is mooi meegenomen. Kosten voor kamer en alle rompslomp: nee. Mijn ouders gaven me een toelage elke maand, daarnaast werkte ik 12-16 uur elke week. Had mazzel dat ik goed kon leren waarschijnlijk. Toch zie ik die toelage voor mijn zoons ook wel zitten. De rest moest ik financieel gewoon allemaal zelf regelen. Lijkt me goed voor een - dan - jongvolwassene.
Ja. Niet 100% maar wel zoveel dat ze kunnen studeren zonder met een studieschuld te zitten. Voorwaarde is uiteraard dat we het ons kunnen permitteren.
Ja, het is de bedoeling om dat te kunnen betalen. Althans, een 'normale' opleiding. Particulier a 40k per jaar was ik niet van plan.
Nee, ik voel me daar niet verantwoordelijk voor. Als ik kan bijdragen dan zal ik het zeker doen, want heb liever niet dat hij gaat lenen. Ik heb destijds mijn studie ook zelf betaald van studiefinanciering + weekend baantje, maar toen waren de regels rondom studiefinanciering nog anders. Als uitwonende kreeg ik toen iets van €550 per maand.
De kosten van de boeken en studie wel. Als ze besluiten uit huis te willen dan niet de kosten voor het huren van een kamer. In principe kunnen ze super veel studies hier om de hoek doen. Als ze dan besluiten dat niet in A'dam te willen doen maar elders dan mogen ze ervoor gaan werken. Al zal ik dan vast wel helpen met inrichting en uitzet.
Ja, dat vind ik onderdeel van onze taak om onze kinderen klaar te stomen voor volwassenheid. Een diploma is cruciaal. Maar als ik lees over leningen en schulden denk ik dat dit in België makkelijker is dan in Nederland? In België wordt het grootste deel door de staat betaald.
We willen/gaan ze daar zeker bij ondersteunen. Is ook een beetje afhankelijk van 'hoe' ze gaan studeren. Willen ze bv ook buitenshuis gaan wonen zullen ze echt wel erbij moeten gaan werken. Collegegeld en boeken zullen wij betalen. Maar als we dat geld niet hadden, dan zouden ze het anders moeten oplossen. Dus die verantwoordelijkheid hebben, zie ik als een luxe positie.
Ja, we willen zoveel mogelijk betalen. Je hebt zo duizenden euro's schuld. Dat werkt nog jaren door in je leven (bij aankoop huis bijvoorbeeld). Ken meerdere mensen die nog aan het afbetalen waren toen ze allang niet meer studeerden, zelf al een gezin hadden. Mocht je het geld niet hebben dan houdt het natuurlijk op. Maar ik vind het wel een stukje verantwoordelijkheid naar je kinderen toe. In mijn ogen is het zorgen voor een goede financiële basis (dus geen of weinig schulden in dit geval) een stukje ouderschapsplicht. Mijn buren hebben 2 kinderen die nu studeren. Ze laten de kinderen alles zelf betalen. Want straks hebben ze een goede baan (nou ja, dat hoop je dan maar) en dan hebben ze genoeg centjes om zelf alles binnen een paar jaar af te betalen (alleen wanneer ze tot hun 30ste thuis blijven wonen want een studieschuld heb je niet zomaar afbetaald).
Helemaal eens. Op die manier stonden mijn ouders er bij mij ook in. Ik vind het een ander verhaal als we ergens in een uithoek zouden wonen en er enorm veel reistijd dagelijks zou zijn naar een beetje oke hogeschool/universiteit. Maar diverse grote studentensteden zijn hier om de hoek. Thuis blijven wonen kan dus prima.
Wij sparen elke maand geld voor ze zodat we later kunnen bijdragen als de studiefinanciering niet terug is zoals toen ik naar schook ging. Wij gaan er vanuit dat het er niet beter op wordt met de regels rondom de studiefinanciering
Och mijn man had ook een flinke studieschuld omdat zijn ouders het niet konden/wilden betalen. Geen probleem hoor. We betalen idd al een tijdje af, maar dat gaat om 75 euro per maand, goed te doen op zijn salaris. Kijk liever niet, dus wij sparen elke maand, maar echt een ramp is het ook niet.
Ik voel me er niet helemaal verantwoordelijk voor, maar zal ze zeker helpen zover wij dat financieel aan kunnen