Lieve mama's! Ik heb echt dringend advies nodig! Hoe lang kan je een baby van 1 maand oud laten huilen in haar wiegje? Dit is de situatie. Mijn dochtertje heeft ontdekt dat ze veel lekkerder slaapt tegen mama of papa aan (of in de draagzak) en dat het erg eenzaam en alleen is in haar wiegje. Het komt steeds vaker voor dat ze begint te huilen als ik haar in haar wiegje leg en ondanks dat ze hardstikke moe is (of al lag te slapen) begint ze te huilen. Ik wil haar er dan uit halen en troosten en zodra ze weer wegzakt dan leg ik haar terug. Tot een paar dagen geleden ging dit goed maar nu wordt ze steeds weer wakker en begint weer te huilen. Mijn vriend wil haar dus laten huilen maar ik vind haar nog te klein voor deze aanpak. We hebben het gisteravond geprobeerd en hebben haar 10 minuten (meer trok ik niet) laten huilen. Toen heeft mijn vriend haar eruit gehaald en getroost en weer teruggelegd. Zij huilen natuurlijk en mijn vriend wilde haar weer 10 minuten laten liggen. Ik vond de eerste 10 minuten al een drama dus toen kregen we ruzie. De compromis werd 7 minuten en helaas viel ze niet in slaap. Toen ik haar ging troosten was ze compleet over haar toeren en ik kreeg haar pas na 20 minuten rustiger (ik was ondertussen ook aan het huilen....). Ze is de hele avond onrustig gebleven en ze sliep alleen als ze tegen mij aanlag, ik heb haar rond middernacht pas slapend in haar wiegje gekregen... Ik heb het boek 'Regelmaat en inbakeren' van Ria Blom gelezen en wil dit ook echt wel toepassen. Ik denk alleen dat een baby van 4 weken nog te jong is hiervoor. Volgens het boek moet ik haar bij de eerste tekenen van vermoeidheid (wakker) in haar wiegje leggen. Het probleem is dat ze nog zoveel slaapt dat als ze begint te geeuwen dat ik niet weet of ze nog slaperig is van haar vorige slaapje of dat ze al toe is aan de volgende. Vandaag is ze nog steeds erg onrustig, normaal is ze 's morgens een uurtje wakker en valt ze daarna heel rustig in haar wiegje in slaap. Vandaag niet en na een aantal pogingen heb ik haar nu maar in de draagzak gedaan (en ze slaapt heerlijk!). Ik heb het idee dat het nu alleen maar erger is geworden! Wat moet ik doen? Alvast bedankt! liefs Lara
Ik vind haar echt te jong hoor! Ze kan nog niet merken dat het saai is alleen in haar wiegje..ze wil gewoon haar papa om mama! Je kan een kind tot halfjaar nog niet echt verwennen hoor, lekker troosten en bij je nemen! En misschien ook eens kijken waarom ze huilt? Er kunnen andere redenen zijn als ze veel huilt. Succes!
Ik laat mijn kind niet huilen, en al helemaal niet toen ze pas een maand oud was. Kindjes, zeker als ze nog zo jong zijn, hebben behoefte aan lichamelijk contact (huidhonger noemen ze dat). Wat maakt het uit waar ze slaapt, in haar bed of bij jullie? Slapen is slapen, als ze huilt slaapt ze niet. Ik zou overigens wel een draagdoek ipv een draagzak aanraden. Gezonder en beter voor haar én jullie, en ook langer vol te houden. Daarmee verwen je een kind niet (zelfs niet na een half jaar), je leert haar alleen maar dat papa en mama er altijd voor haar zijn en in de praktijk resulteert dat juist vaker in zelfstandiger kindjes met meer zelfvertrouwen, want ze weten dat ze een veilige basis hebben om op terug te vallen. En Ria Blom... laten we het erop houden dat de meningen over haar aanpak behoorlijk verdeeld zijn. Ik vind veel van haar adviezen in elk geval barbaars, ze zijn borstvoedingsONvriendelijk en dat eeuwige inbakeren is echt niet de wonderoplossing voor alles. Het jammere is alleen dat ze zo'n goed ge-oliede propagandamachine heeft en ook al veel CB's heeft weten in te palmen
Zou haar zeker niet laten huilen. Daar is ze echt nog gewoon te klein voor. Het is toch logisch dat ze bij jullie wil zijn? Ze heeft 9 maanden lang bij je gezeten en nu ineens in de grote boze wereld.. Lune wou de eerste 2 maanden alleen maar bij me zijn, ik werd er af en toe gek van dat ik niks meer alleen kon doen. Maar heb een draagzak gekocht en haar gewoon bij me gehouden. Nu pas sinds een week of 2/3 wil ze alleen in haar bedje slapen, wel ingebakerd. Maar heb dit echt met haar geoefend (en oefen nog steeds). Als ik haar in bedje leg ga ik er zelf naast liggen (ze slaapt in haar ledikantje naast ons ). Als ze in slaap valt ga ik weg en als ze gat huilen kom ik weer terug en troost haar. Nu hoef ik er vaak niet eens meer naast te gaan liggen en valt ze zelf in slaap, maar soms ook niet. Komt vanzelf dat ze wel alleen wil slapen, hou haar eerst nog maar een poosje lekker bij je En idd misschien uitsluiten dat er niks lichamelijks aan de hand is.
Ik liet Jesse wel eens huilen maar nooit langer dan een minuut of 5 a 10. Hij had het nodig om in slaap te komen. Nu nog wel eens heel af en toe maar dan is het nog geen minuut. Je kan vaak aan het huiltje wel horen of er echt iets is. als Jesse echt aan het krijsen was dan haalde ik hem er natuurlijk wel uit.
danisha heeft de eerste 3 maanden veel bij mij geslapen want ik kon haar ook niet laten huilen.. nou ze is ergens na die 3 maand heerlijk gaan slapen in haar eigen bedje.. dus ik zou haar lekker bij je pakken!
Hope had het zelfde. Ze ging huilen toen ze naar haar eigen bedje moet. Haar alleen laten huilen vind ik niks. Maar heb er ook geen zin in om haar uren op schoot te hebben. Zeker geen maanden lang. Ik leg haar nu als ze gaapt in haar bedje en blijf er bij staan. Aai haar over haar hoofdje en zing een slaapliedje. Binnen een minuut of 5 slaapt ze heerlijk in haar eigen bedje en was ze toch niet alleen. Het boek wat je baby vertelt geeft hierover ook goede tips. Het is geschreven foor Tracy Hogg. Ze verteld ook dat het constant ronddragen van je kind niet goed is. Niet voor jou en niet voor je kind.
ik heb alicia altijd gewoon op mijn borst of in me armen in slaap laten vallen en pas als ze sliep ging ze naar der bedje toe. kreeg vaak comentaar van laat dat kind toch huilen maar ik kon het niet hoor en dit is ect geen verwenne. ze heeft je gewoon nodig en voelt zich gewoon veilig bij je waardoor ze lekker kan gaan slapen. Alicia is nu 7 maanden en slaapt prima in der bedje zowel dag en nacht en het komt bijna nooit voor dat ze van slapengaan een drama maakt dus maak je niet te druk en knuffel haar wanneer je het nodig vind. ze is nog zo klein en vind 5 minuutjes laten huilen dan toch echt wel genoeg. als ik haar liet huilen op latere leeftijd dan liep ik om de minuut even de kamer op gaf haar een aai over de bol, speentje erin en weer weg. zo wist ze op de duur van mama is op de hoek en viel ze zo in slaap. ze heeft 9 maanden lekker warm bij mam gezeten en dan nu ineens alleen in een bedje en dat kan best eng zijn. maak de overstap makkelijk door elke dag 1 vast dutje op de eigen kamertje te doen en haar daar ook in slaap laten valen door er eventueel langs te gaan zitten. dan 1e dutje worden er 2 en voor je het weet slaapt ze zonder problemen.
je mag haar zeker niet te lang laten huilen want eigenlijk kan je een kind tot een 6 tal maanden niet verwennen door steeds te pakken en te troosten omdat hun langtermijn geheugen nog niet actief is. als je ze te lang laat huilen gaat ze zodanig over haar toeren zijn dat ze nog heel moeilijk te kalmeren is en daar schiet je dus ook niet mee op. mischien moet je proberen om je kleintje in te bakeren zodat ze zich wat meer geborgen voelt als je ze neerlegt want weet uit ervaring dat veel babies als ze teveel ruimte hebben in hun bedje/wiegje zich ongemakkelijk voelen waardoor ze dan moeilijk in slaap komen. succes!
Ik heb Siem wel eens laten huilen, tot maximaal 20 minuten. Ik bouwde het steeds op: eerst 5 minuten, dan 10 minuten, dan 15 minuten en tenslotte 20 minuten. Ik haalde hem er nooit uit, maar bleef gewoon bij hem tot hij rustig werd. Ik raakte hem bijvoorbeeld aan en/of gaf zijn speentje. Dan verliet ik de kamer weer. Als hij de 20 minuten huilen op deze manier toch haalde, dan was het gewoon niet zijn bedtijd, en kwam hij er weer uit. Na een poosje deze tactiek aan te houden, was vaak 1 keer naar boven gaan al voldoende en sliep hij de tweede keer vóór de 10 minuten om waren. Uiteindelijk huilde hij bijna niet meer. Ik ben het niet eens met de moeders dat je een kindje niet mag laten huilen. Het is het enige dat ze kunnen en natuurlijk klinkt het ontzettend verevelend (ja, dat vind ik absoluut) maar soms is het niet zo heel erg als dat het klinkt. Ik heb vooral leren luisteren naar het type huiltje. Echte pijn/honger leerde ik onderscheiden van zeurend huilen. Op pijn en honger reageerde ik natuurlijk meteen. Waar het om gaat is dat je doet wat voor jullie beiden (je man en jij) goed voelt. Ga er geen ruzie over maken en maak daarom goede afspraken. Wij doen dat nu nog, zodat we in de situatie zelf geen onduidelijkheden hebben over de aanpak. Ik wens je veel succes!
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Als jij je kleintje bij je wil dragen dan moet je dat gewoon doen. Wij zijn met rust en regelmaat en inbakeren begonnen toen Luc 5 weken was. Toen zaten we er echt alle 3 doorheen en was het een hele verademing omdat het heel snel resultaat gaf. Waar je in ieder geval op moet letten dat je kleintje aan haar rust toe komt. Of dat nu bij jullie is of in haar bedje dat maakt dan niet zo veel uit. Als ze alleen maar vermoeider raakt omdat ze niet slaapt kom je in zo'n neerwaarts spiraal terecht. Ze is moe en gaat huilen, maar omdat ze huilt kan ze niet slapen. Als dat lang duurt heb je na een tijdje een helemaal overprikkelt en oververmoeid kindje. Ik denk niet dat ze te jong is voor rust en regelmaat. Het enige wat je doet is duidelijkheid scheppen wanneer wat gebeurt. Luc weet nu precies wanneer wat gebeurt. Bijvoorbeeld na de fles word hij moe en begint te jengelen. Dan gaan we naar boven en geeft ik hem een schone luier en baker hem in. Zodra hij op het aankleed kussen ligt begint hij alweer te lachen omdat hij weet dat hij naar bed gaat. Ik leg hem wakker in bed en hij slaapt zo 2 tot 3 uur zonder 1 keer te huilen.
ik zou met een maand oud zeker nog niet lang laten huilen hoor ze zijn net op deze wereld en heeft lekker 9 maanden warm binnen gezeten met altijd het geluid van mama om zich heen
Ik zou haar ook niet te lang laten huilen. Sanne huilde in het begin ook veel, zij wilde ook bij ons zijn. DIt werd vanzelf minder. Nu leg ik haar wakker in haar ledikantje en ze slaapt zo. Wel ligt zij in een bakerzak (puckababy). Ook hanteren wij hier rust en regelmaat anders is Sanne helemaal van slag. Maar als zij voor een voeding nog erg diep slaapt dan laat ik haar nog wel eventjes liggen hoor.
Het spijt me, maar hier ben ik het echt niet mee eens! Als je het boek goed leest dan is het zeker niet borstvoedingsonvriendelijk. Er wordt duidelijk in gezegd dat je de regelmaat van je kindje moet volgen en niet de regelmaat van de klok! Ik begrijp niet dat dit zo vaak over Ria Blom gezegd wordt, dan vraag ik me af of mensen het wel gelezen hebben. Ik ben ook geen superfan van haar, maar het boekje heeft ons wel goed geholpen om ons kindje lekker te leren slapen. Hij was toen overigens vijf weken, en we hebben hem inderdaad de eerste keer maar gewoon laten huilen. Dat was vreselijk, we zaten beneden mee te huilen hoor! Maar het heeft wel geholpen, nu slaapt hij heerlijk en zomaar drie uur achter elkaar. Bovendien is het inslapen geen probleem meer, heel soms huilt ie nog even, maar meestal is dat hoogstens een minuutje. Daarvoor lag hij inderdaad ook heel veel bij ons op de borst, maar hij begon steeds minder te slapen en steeds oververmoeider te raken, dus toen zijn we met de rust en regelmaat begonnen. Tja, laten huilen of niet, het is een onderwerp waarover de meningen ook heeeeel ver uiteenliggen.......
Je kindje geeft duidelijk aan bij je te willen zijn in de draagdoek, dan lijkt het mij niet zo moeilijk. Dat is wat ze nodig hebben op die leeftijd,geborgenheid en veiligheid. Een kind op die leeftijd te laten huilen is volkomen onnodig. Inbakeren is een laaste redmiddel, bij huilbabies, daar moet niet te licht over gedacht worden,aangezien je de kinderen daarmee in zeer diepe slaap brengt, wat weer erg gevaarlijk kan zijn. wat is nou het beste? Een kind van die leeftijd een uur na de voeding weer in bed/draagzak, in tussentijd moet er gegeten,gebadderd,verschoon en geknuffeld zijn. Zorg voor weinig prikkels, niet teveel speelgoed e.d.,fel licht of tv. In geen geval laten huilen.
goh, altijd moeilijk, deze vraag....laten huilen, niet laten huilen...zat er zelf ook mee, en dan nog wel bij de tweede... Inmiddels hoor ik aan het huilen wel of er sprake is van een verdriet of het jengelen om te gaan slapen. Bij een verdriet haal ik hem uit bed en leg ik hem tegen me aan en soms is dat genoeg, soms wil hij even aan de borst. Het wisselt gewoon, de ene keer ligt hij even te jengelen en valt in slaap, een andere keer ligt hij te schreeuwen. Het steeds opbouwen van de huiltijd (5 ,10 , 15 etc.) werkt bij mijn dochter wel, maar hebben we ook pas na een half jaar gedaan of zo, als je op een gegeven moment merkt dat je een beetje in de maling wordt genomen, zal ik maar zeggen. Maar ook dat was 1 keer 10 minuten, troosten, terug, en dan nog huilen was eruig, beetje melk drinken en klaar. Maar zo ver ben je nog niet. volg je gevoel.
de eerste weken hebben we hem ook steeds bij ons genomen, maar op een gegeven moment hebben we hem ook laten huilen en na 10 min viel hij altijd heerlijk in slaap. en het is nou zelfs zo dat als hij zijn fles heeft gehad en een uurtje of ander half uur daarna als hij moe begint te worden en hij gaat jammeren in de box dan kan ik hem wel bij me nemen maar dat is het nog steeds jammeren en wiebelen dan valt hij echt niet in slaap, en als ik hem in bed leg is hij stil en valt gelijk in slaap. hij geeft het nou heel goed aan als hij moe is wil hij gewoon naar bed en ook niet bij papa of mama liggen maar in zijn eigen bedje. liefs diane
Lieve mama's! Ontzettend bedankt voor jullie reacties! Ik ben blij te horen dat er dus ook andere manieren zijn om mijn kleintje slapend in haar wiegje te krijgen en dat ze dus niet persé hoeft te huilen! Toevallig kwam mijn vriend vandaag thuis met een boekje 'Liefdevolle babymassage' en daarin staat dat je een baby nooit moet laten huilen en dat ze warmte en aandacht (van haar ouders) nodig heeft. Hoe meer je dit doet, vooral de eerste twee levensjaren, hoe sterker en zelfverzekerder je kind zal zijn. Hij is helemaal om en gaf toe dat zijn aanpak te hard was. HALELUJA! Het is een wonder! Ik kan het gewoon niet geloven! Ze was wakker toen hij thuiskwam en hij begon haar meteen te knuffelen en hij laat haar niet meer los! Haha, misschien voelt hij zich een beetje schuldig Ik ben zo vreselijk blij! Geen ruzie meer en vooral: geen huilende baby! Wat een geluk! liefs Lara