In Congo is afgelopen week een baby van elf maanden oud overleden, nadat ze een dag eerder verkracht was. De Congolese politie hield de 20-jarige dader aan in een dorp 140 kilometer ten westen van de stad Goma. De dader riskeert levenslang, als hij veroordeeld wordt, want door de sluipende oorlog in Oost-Congo komen veel misdadigers straffeloos met hun wandaden weg. Elke dag kunnen er wel verhalen worden opgetekend over onnoemelijk menselijk leed in het gebied. Afgelopen donderdag nog zei het Internationale Rode Kruis tijdens een persconferentie in Genève dat het aantal verkrachtingen, plunderingen en andere vormen van geweld in het oosten van Congo fors zijn toegenomen. Sinds het hoogtepunt van de oorlog zeven á acht jaar geleden, zijn de problemen in het gebied niet meer zo groot geweest. De afgelopen 8 jaar zijn er, volgens een rapport van Amnesty International, meer dan 40.000 vrouwen verkracht. Vermoedelijk zijn het er nog veel meer; hele regio's in de Kivu-streek en in het noorden van Katanga zijn namelijk nog niet toegankelijk zijn voor hulpverleners. De cultuur van geweld heeft wortel geschoten in onze gemeenschap. In de provincie Zuid-Kivu is het aantal verkrachtingen door militairen en rebellen lichtjes afgenomen. Het geweld is echter gebanaliseerd. Veel mannen in vluchtelingenkampen hebben niets omhanden en vergrijpen zich aan vrouwen en kinderen. Achter dit patroon van seksueel geweld schuilt echter nog meer miserie, de ellende van een samenleving waarvan het weefsel totaal kapot is. Dit vraagt jaren van moeizaam herstelwerk. Dit zegt de Congolese vrouwenactiviste Marie Noël Cikuru die deze week op doortocht was in België.