Wat heb je te kiezen dan als je hard werkt en geen steek vooruit komt Als je jezelf wegcijfert voor je kind en je kan het nog niet betalen. Ja ik heb makkelijk lullen want ik heb het heel goed ik hoef niet op de kleintjes te letten. Maar kan me wel inleven in mensen die het wel moeten. En je kan je kind ook leren dat niet iedereen hetzelfde krijgt en dat dure kado's niet normaal zijn. Maar denk je dat een van 6 of 8 dat echt snapt. Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd dat snap je pas als je volwassen bent.
Ik denk dat er wel een kern van waarheid inzit wat bosi zegt. Wij hebben kennissen die het altijd beter hebben gehad dan wij. 2 auto's voor de deur. koophuis enz enz. Uiteindelijk ging het ons iets beter. We kregen een mooier (huur)huis. Konden een andere auto kopen.En nog een paar andere dingen. Juist door de mensen die het beter hadden als wij, werd er afgunstig op gereageerd. Terwijl mensen die hetzelfde of minder hadden juist positief reageerden. In mijn optiek was het zo dat ze zich altijd wat superieur konden voelen. Omdat wij het altijd wel minder hadden. Echter zag ik in dat gezin minder liefde en aandacht dan in ons eigen. Deze liefde werd meer opgevangen met materialisme. Was voor mij best een eyeopener, Ik had er altijd naar verlangd om ook wat meer te kunnen doen zoals zij dat deden. Totdat ik zag dat het eigenlijk alleen maar werd gebruikt om eigen leegte op te vullen. Zeg natuurlijk niet dat dat overal zo is. Er zijn genoegen "rijken" waarbij het anders is.
Het zijn de volwassenen die een prijs aan een kado hangen, kinderen hebben daar geen idee van. Als je een klein kadootje van 5 euro in een hele grote kartonnen doos stopt, dan is het ook een groot kado.
Sorry maar ik vind je verhaal erg tegenstrijdig ! Je schrijft dat je maar 1 keer per jaar naar de kapper gaat terwijl je wel een enorm bedrag van 250 euro uitgeeft ! Ik vind 250 euro ENORM veel !!! Je schrijft dat jullie het echt niet breed hebben maar vind je zelf die 250 euro niet enom veel voor sint-cadeautjes ??? Wij hebben het geld er wel voor maar wij hebben voor 3 kindjes nog geen 50 euro uitgegeven inclusief schoencadeautjes. Het is allemaal zo betrekkelijk. Waarom MOETEN ze tegenwoordig alles krijgen van de reclame ?
Ben het helemaal met je eens ! Mijn man en ik zeggen wel eens tegen elkaar; wel apart he onze kids hébben het niet eens over ipads of DS-en etc. Okee oudste zit in groep 2, maar toch... is toch ook wat je ze bijbrengt ? Wij leren ze vooral te genieten van kleine dingen en vooral creatief te zijn. Hutten maken in de kamer met kussens en lakens vinden ze veel leuker dan spelen met duur speelgoed (wat ze gelukkig niet hebben haha) Ik vind het veeel belangrijker dat ze een beetje 'wereldwijs' zijn !
Precies ! Hier proberen we dat ook zoveel mogelijk mee te geven Wat mij opvalt is dat we op vakantie altijd zo gelukkig zijn..met weinig middelen. Natuurlijk je bent in een andere omgeving met speeltuin en zwembad in de buurt, maar toch... Ik neem altijd een klein tasje met speelgoed voor ze mee, wat ze nauwelijks aanraken Dan denk ik altijd; het lijkt net alsof het altijd veel gemoedelijker gaat en we met zn allen met weinig ons veel prettiger voelen. Eigenlijk... heb je niet veel nodig; je hebt elkaar en dat vind ik het allerbelangrijkst. Lijkt misschien wat zweverig maar zo voel ik dat wel Als er zich ernstige situaties voordoen denken mensen en kinderen nooit; 'waar is mn speelgoed'. En wat mij ook opvalt aan mn middelste, nu bijna 3 jaar, dat ie het liefst met mij of zn zus speelt. Aandacht voor elkaar is toch wel veel belangrijker (betekent trouwens niet dat ie nooit alleen speelt want dat doet ie ook heus wel en ook met speelgoed) Nouja misschien ligt het aan ons gezin; maar wij hebben niet veel nodig, in ieder geval geen dure dingen; geen allernieuwste modellen speelgoed, geen computerspellen. En het is echt niet zo dat we een 'geitenwollensokken-gezin' zijn
Ik vind dat het nu wel een beetje uit zijn verband gerukt word Alleen omdat ik me in kan leven in die moeder, zou ik verwende en materialistische kiinderen krijgen. Tenminste zo voel ik het Iedereen moet geven wat die wil en wat die kwijt kan. En ja ik word zo'n moeder die een ds zou kopen als ik het kon betalen. En ik zou mijn kinderen leren dat het niet normaal is en dat er kinderen zijn die het minder hebben. En ik vind het zielig dat ouders hun kindje niet kunnen kopen wat ze willen. Of dat ze niet naar een pretpark kunnen omdat het te duur. En tuurlijk het gaat om het gebaar en picknicken is ook leuk. Maar ik vind het wel mooi als mijn kindje zich goed voelt in de groep en niet er buiten valt. En als we in een ideale wereld zouden leven had dit gesprek niet plaatsgevonden maar helaas die bestaat niet. Maar goed iedere ouder doet het beste voor hun kinderen en iedereen op hn eigen manier. Gelukkig maar.
Ja eerlijk als je oudste in groep 2 zit heb je nog "makkelijk" praten natuurlijk, die zijn nog niet zo erg met de grootte e.d. bezig als bv een kindje uit groep 4-5 zou doen (of hoger maar goed die weten vaak van de sint al af) Ik bedoel die van mij vragen niet bewust om duurdere dingen maar zeggen gewoon wat ze leuk vinden, en hebben dan geen benul van prijs / omvang e.d. dat komt echt pas later (of je hebt een wat sneller kindje maar in het algemeen gesproken wel wat later)
Ze zeggen wat ze leuk vinden, ja (dat doen die van mij ook al wel hoor maar dat even terzijde) maar moet je ze dat dan ook geven ? Kijk ik ben dan van mening dat je daar ook creatief mee kunt omspringen. Je kunt ook heel veel leuke spullen 2dehands vinden hoor, tja er zit geen doos omheen en het is niet nieuw, maar ja dat is dus maar weer wat je belangrijk vindt en wat je de kids 'meegeeft'.
Ik denk dat het kind-eigen ( of mens-eigen) is om toch altijd te kijken naar degene die meer krijgen/het beter hebben! Ik weet dat ik dit als kind/puber ook altijd wel deed ( als ik om 12.00 uur thuis moest zijn mochten mijn vriendinnen in mijn beeldvorming altijd veel later thuis zijn.....). Dus het kind dat "alleen" een i-pad krijgt zal ineens allemaal kinderen zien die een i-pad en een nintendo hebben gekregen! Als je daaraan wilt blijven voldoen zul je altijd meer meer meer moeten blijven geven. Natuurlijk wil niemand dat zijn kind een "buitenbeentje" wordt, maar toch denk ik dat er wel een taak voor ons opvoeder ligt om kinderen te leren dat het niet gaat om de prijs of grootte van een kado. Het is denk ik heel begrijpelijk dat kinderen soms daardoor wel teleurgesteld kunnen zijn, in onze maatschappij lijkt het alsof alles mogelijk is ( reclames, ed). Ik heb het heel goed, maar heb stiekem toch ook nog wel allerlei luxere wensen. Ik denk dat je een kind ook heel gelukkig kan maken met een cadeau wat van bv marktplaats komt! Mijn zoon had vorig jaar voor een prikkie het little people speelhuis ( van marktpaats dus) en het was en is een enorm succes bij hem en mijn dochter. En dat is niet omdat we het niet kunnen betalen, maar omdat ik het gewoon onnodig vindt dat alles nieuw of duur moet zijn! Ik vind het principe van de Sint-bank dus niet heel nodig, behalve voor de echt schrijnende gevallen. Maar ik ben het met iemand voor mij eens: als je als ouder ervoor kiest om te blijven roken ( a 6 of 7 euro per pakje) of bv een duur abonnement op een telefoon met internet hebt en roep dat je geen geld hebt voor de cadeaus van je kind, dan ben je in mijn ogen geen schrijnend geval!
tja ik heb er moeite mee! Ik zie dat veel mensen met weinig geld wel roken en drinken. Niet allemaal hoor! maar zie vaak interviews met biertje voor de camera en shag op de lip te vertellen hoeweinig ze hebben. Maar ik heb op de speelgoedbeurs en marktplaats grotendeels van de kadootjes gekocht! Dit is ook om de uitgave te beperken in de decembermaand! (wij werken wel beide) Dit kunnen ze toch ook? Waarom wij wel en hun niet?
Nou nou wat wordt er weer iedereen over 1 kam gescheerd . Net of alle mensen die in armoede leven, oplichters zijn. Wat een kortzichtige gedachte! Gelukkig schrijf jij erbij: niet allemaal hoor! Blijkbaar weten sommige hier echt niet wat ECHTE armoede is. En nee die kunnen dus ook echt niet op marktplaats een cadeautje voor hun kind(eren) kopen. Er zijn ook gewoon mensen in Nederland die nog geeneens ETEN kunnen kopen. En ja, dan vind ik de Sint-bank een geweldig initiatief! Deze kinderen kunnen er al helemaal niks aan de situatie van de ouders doen. Om welke reden dan ook, dat ze in armoede op moeten groeien. En als die ouders dan wel bijv. roken, ook daar kan het kind niks aan doen! Kinderen horen allemaal gelijk te zijn, en ik ben blij voor de vele kinderen waar de Sint-bank iets voor doet. Ook die kinderen houden een leuke/warme herinnering over aan Sinterklaas. En er zullen heus wel voorwaarden aan verbonden zijn hoor, net zoals bij de voedselbank. Ik vind het gewoon belachelijk dat er kinderen afgerekend worden op de situatie van de ouders. Je kunt ook beide heel hard werken, en dan nog geen stuiver overhouden. Zulke schrijnende situaties bestaan ook! En ik ben het zeker eens met dat het heus geen grote cadeau's hoeven te zijn. Kinderen die nog geloven, zijn nog op een leeftijd, dat ze nog niet zo'n besef hebben. Als ze ouder worden, dan wordt het pas echt moeilijk, want ja dan krijgen ze wel wensen, waar je niet aan kan voldoen.
Ik vind dat er een verschil zit tussen een groot cadeau geven omdat een kind dat wil omdat zijn/haar klasgenootjes het ook hebben of een groot cadeau geven omdat een kind iets graag wil hebben om mee te spelen (en het in je budget past). Als ik het zo las was de jongen niet eens heel blij met zijn helikopter en ging het alleen maar om het krijgen. Daarnaast denk ik niet eens dat dure cadeaus een strijd is tussen rijk en arm. Ik vermoed juist dat een groep mensen die het juist niet breed hebben dure cadeaus geven omdat zij dat juist belangrijker vinden dan bepaalde andere uitgaven. Wel denk ik dat die cadeaustrijd juist wordt aangewakkerd door slimme marketing, want voordat je het weet is je dure spelcomputer weer uit de mode.