Mijn dochter mocht vorig jaar de Sint van klas naar klas begeleiden, en ze vond dat ook fantastisch - ook al geloofde ze niet meer. Leuk hoe het anders is als ze niet meer geloven, maar dat het niet meteen helemaal voorbij is. Ik denk dat ze dat niet had gedurfd als ze nog wel had geloofd.
Sorry voor de radiostilte, maar gelukkig waren we meer ouders die het jammer zouden vinden dus ze gaan het toch anders doen. Juf had onderschat hoeveel kinderen nog geloven, dus zij gaat er zelf niks over zeggen. We gaan het zien, of ze het zelf gaat ontdekken, dan is dat ook prima. Ik heb uitgelegd dat er lootjes getrokken gaan worden omdat sinterklaas geen tijd hebben alle kinderen op school te bezoeken. Vond ze jammer maar snapt ze wel
Hier komt Sinterklaas overigens ook langs bij de klassen die surprises doen en die krijgen ook allemaal een klein cadeautje van de Sint.
Ik vind persoonlijk groep 5 prima om duidelijk te maken dat Sint niet bestaat. Ieder z'n ding natuurlijk.
Bij ons in groep 6 suprise. Ik zou het persoonlijk zacht gezegd niet waarderen dat het word verteld door de juf, is dat haar taak? Nee vind ik niet. Met suprises kan er prima gezegd worden om sinterklaas een handje te helpen maken we suprises.
Lijkt me sowieso niet iets wat een juf/meester hoort te vertellen. Surprises doen kan gewoon, dat staat los van het wel of niet geloven van een verhaal. Toen onze kinderen op de basisschool zaten maakte het totaal niet uit wanneer je het vertelde. Vanaf groep 1 werden er al lootjes getrokken en een cadeau voor elkaar gemaakt (niet gekocht), gewoon 'om Sinterklaas te helpen' en omdat het leuk en gezellig is . Was super handig, totaal geen druk. Onze jongste dochter zat jaren in dezelfde combi-klas. Toen dit een 5/6 werd had juf bij de ouders van groep 6 gepolst wie er eigenlijk nog geloofde. Dit bleken onder m.n. de meisjes er best nogal wat te zijn. Ze gaf toen aan, laat ze vooral nog lekker even in het verhaal, er is geen haast want van de totale klas geloven er nog genoeg dus je kind is niet een van de weinige. Wij hebben het toen ook nog even gelaten.
Dit werd vanuit school zo gecommuniceerd. Ik denk omdat er dan openlijk over gesproken wordt? Ik ben het wel met je eens dat het voor surprises niet noodzakelijk zou zijn, maar dan moet het goed ingekleed worden. Bij mijn kinderen op school zijn ze er vanaf groep 6 open over.
mijn kinderen zitten in combinatie klassen van groep 3-4-5 of 6-7-8. De kinderen in groep 6-7-8 doen surprises. De kinderen in 3-4-5 doen aan sinterklaas. er wordt bij ons specifiek gevraagd aan de ouders in de 3-4-5 klassen of de kinderen uit de groep die niet (meer) geloven, dit geheimpje als willen meespelen. om het niet voor de kinderen die nog geloven te verpesten. ze gaan er bij ons op school vanuit dat kinderen in groep 6 niet meer geloven. maar mocht dat nog wel zo zijn, dan gaan ze ervan uit dat die kinderen het ook wel naast elkaar kunnen beleven. dus en surprises en sinterklaas. ze gaan niet vertellen dat hij niet bestaat. dat is niet aan school. mijn jongste zit in groep 5, we hebben hem al 3 x verteld afgelopen jaar dat sinterklaas niet bestaat, maar ik heb niet het idee dat het bij hem helemaal aankomt. soms wel, soms is hij nog helemaal in zijn fantasie wereld en bestaat de goedheiligman echt nog. mijn oudste van 10 hielp vorig jaar met het neerzetten van de kado's in de zakken voor zijn broertje en kleine neef. dus die voelde zich heel groot en onderdeel van het geheim.
Ik vind dit wel raar. Bij ons in groep 5 al surprises. Maar echt de helft van de klas gelooft nog. School heeft een bericht uitgedaan hoe ze hiermee omgaan. Er wordt niks verteld op school en kinderen die niet geloven worden gevraagd niks te vertellen. Kan toch ook prima, surprises terwijl je wel gelooft. Was bij onze oudste ook, hij is niet gaan twijfelen door surprises. Maar hier gelooft ze in groep 5 dus zeker in een man met pieten die cadeaus rondbrengt!
Zo is het bij ons ook uitgelegd op school. Sinterklaas kwam nog wel even hallo zeggen in de klas en pieten stroomden, maar geen hele happening met de sint.
Waarom moet school dat vertellen? School moet zich daar helemaal niet mee bemoeien. Vorig jaar was het gewoon van: Jullie zitten nu in groep 5 en dat betekent dat dit jaar lootjes gaan trekken met de Sinterklaasviering. We gaan allemaal een lijstje invullen en dan mogen jullie thuis iets moois maken. Verder geen uitleg over het waarom, kinderen gaan er meestal gewoon in mee. Toen ik zelf die leeftijd had werd er een verhaal verteld in de klas, dat we de Sint gingen helpen en zelf cadeautjes mochten kopen en leuk inpakken e.d. Overigens vind ik het best sneu als een kind van 10/11 nog niet de waarheid weet. Bij mij vroeger op school ook zo'n jongen, die werd achter zijn rug om uitgelachen (hij wist het als enige niet). Alleen omdat de ouders het nog zo leuk vinden dat het kind gelooft. Voor wie doe je dat nou eigenlijk dan. Ook toen ik er zelf achter kwam wilde ik dat mijn ouders het eerder hadden verteld. Vriendinnetjes die het allang wisten vonden me best dom. Ja, dat snap ik. Vond ik niet leuk.
Ik hoop dat de juf er oprecht wat van leert want het is toch echt niet aan school om dit te vertellen. Het mooiste blijf ik vinden dat kinderen zelf vragen gaan stellen. Ik moet zelf dan altijd aan mijn nichtjes denken. Zat een jaar verschil tussen hun en de oudste (ik denk 7 toen) vroeg of sinterklaas wel bestond. Oom en tante hebben toen aan beide kinderen het verteld. Jongste was echt zo verdrietig, die was er echt nog niet aan toe. Ik ben er zelf achter gekomen met 8 jaar en mijn ouders lieten mij meehelpen voor mijn jongere broertje. Wat had ik daar een lol in zeg. Samen cadeautjes inpakken, knipogen in de winkels etc. Ik kijk er nog steeds met zoveel plezier op terug
Onze oudste zit nu in de bovenbouw (ze is nu 9 jaar, de oudste is 12 in haar klas). Vorige week is er een berichtje via socialschools gekomen om te vragen welke kinderen er nog geloven zodat ze daar rekening mee kunnen houden (speciaal onderwijs). En wordt inderdaad ook verteld dat ze surprises maken om sinterklaas te helpen. Vorig jaar was onze dochter één van de oudste in de middenbouw en was ze heel trots dat ze samen met nog 2 of 3 klasgenoten surprises mochten maken (voor de juffen en onderwijsassistenten). Nu gaan ze voor elkaar surprises maken. Bij de school van onze andere 2 -schoolgaande- kinderen staat dit op de site en schoolgids (is nog uitgebreider) Tegelijk is het sinterklaasfeest ook een geweldig feest, waarbij volwassenen en kinderen een spel naspelen van een mens die eeuwen geleden heeft geleefd. Een verkleedfeest met grapjes en geheimzinnigheid. Een feest van geven en elkaar soms lekker te pakken nemen. Zò willen we er op school mee omgaan: het is niet echt, maar wel leuk om het spel mee te spelen. Wat ons betreft kun je als ouders ook rustig vertellen dat Sinterklaas en zijn pieten verklede mensen zijn. Voor kinderen maakt dat niets uit is onze ervaring. Als ze hem zien op televisie en 'in het echt', is het realistisch genoeg. --> Overigens vertelt school het geheim niet, als het nog een geheim is voor kinderen, maar vooraf weet je als ouder hoe school er over denkt. Onze oudste dochter hebben we van kleins af aan verteld dat het een verkleedfeest is, dat de beste man heel lang geleden heeft geleefd en goede dingen heeft gedaan en dat we dat nog steeds vieren. Sint Maarten wordt hier ook gelopen, dus dat verhaal kennen ze ook. Voor de kinderen zijn zowel Sint Maarten als Sinterklaas 2 feesten omdat het goede mensen waren. Onze andere kinderen hebben we hetzelfde verteld, maar zien sinterklaas, dus het is toch echt voor hen. Onze tweede dochter herkende vorig jaar op school een aantal van de pieten ("ik vond de mama van P de mooiste piet, want die had vlechten"), maar viert het feest gezellig mee, vraagt af en toe wel hoe het nu zit, want sinterklaas leefde lang geleden, maar hij komt toch nog naar het winkelcentrum, om dan thuis te vragen "dat kan toch niet als je dood bent?". Dus ondanks dat ik dacht dat we altijd duidelijk hebben verteld dat het een verkleedfeest is en iedereen net alsof doet, is sinterklaas gewoon echt voor haar en onze zoon.
Dochter van 9 vanmorgen;’Misschien bestaat Sinterklaas wel, maar ben jij gewoon altijd te snel met de cadeautjes waardoor hij niets meer hoeft te geven…’
Ik heb 2 weken geleden met mijn twee jongsten een film gekeken. Beide kinderen hadden de hele tijd kritiek op bijna alles wat er gebeurde, terwijl het duidelijk een film is gebaseerd op fantasie. Maar de kleding klopte niet met de tijdsperiode, de taal klopte niet en de poort hoeft helemaal niet open te gaan voor geesten. Dus bij een film die gewoon open en bloot onrealistisch is, vinden ze het een probleem. Vorig jaar hebben we het midi verteld omdat hij groep 6 over ging slaan en in groep 7 moet je het echt wel weten. En hij was helemaal niet verbaasd, vroeg zich vooral af hoe wij zo goed alles wisten te verstoppen en regelen. Maar toen begon het Sinterklaasjournaal en raakte hij echt van slag toen de boot zonk en begon hij helemaal te redeneren hoe het nu geregeld zou moeten worden. En toen ik hem dus subtiel vroeg, je weet toch hoe het zit? Gaf hij als antwoord, ja, maar stel nu dat het niet lukt, dan gaat Sinterklaas niet door. Volgens mij is het willen geloven in Sinterklaas gewoon bij veel kinderen ook aanwezig en daardoor worden vraagtekens die normaal gesproken wel worden gezet, daarbij niet gezet. Maar dat is iets anders dan opportunisme, het is eerder wensdenken