Misschien zie ik het te zwaar. In de eerste plaats is Sinterklaas een kinderfeest waarbij het dus vooral gezellig hoort te zijn, met zeer waarschijnlijk ook wat tranen. Het is namelijk de eerste Sinterklaas zonder mijn moeder. Het zou raar zijn om helemaal niets te schrijven, vind ik, over het overlijden van mijn moeder of dat mijn vader alleen is komen te staan dit jaar. Ik wil er echter niet te lang en diep over schrijven in het gedicht. Maar hoe kan ik beknopt en redelijk luchtig mijn moeders overlijden aanhalen zonder meteen de sfeer om te laten slaan in verdriet. Ik kom er niet uit. Mijn vader is sinds het overlijden behoorlijk emotioneel, huilt om veel kleine dingen, vindt veel ontroerend en laat dat ook erg zien. Mijn dochter mag natuurlijk best verdriet zien, dat heb ik ook al veel gedaan sinds het overlijden. Maar Sinterklaas is een feest en ik wil niet dat mijn dochter tussen gesnotter zit. Hebben jullie misschien tips voor een paar regels in een gedicht waarbij mijn moeders overlijden, het alleenzijn van mijn vader en/of de nare afgelopen tijd worden aangehaald op een luchtige manier?
Weet niet goed hoe, maar misschien de nadruk leggen op de fijne herinneringen aan je moeder? En dus niet op het verlies? Waarschijnlijk brengt dat ook emoties met zich mee, maar op deze manier is het misschien wat minder zwaar?
Ik zou de nadruk leggen op hoe goed je vader zich erdoor heen slaat, en hoe trots je moeder op hem zou zijn . En misschien iets in de trant van dat ze meekijkt en jullie veel plezier wenst of zo.
Dank jullie wel voor jullie ideetjes. Ik typ wat woorden, een zin, en wis dan alles weer. Misschien moet ik het even laten rusten en dan vanavond weer verder gaan. Ik moet nog zoveel andere dingen doen, maar dit slokt mij op. Ik ga maar even wat huishouden doen, wie weet bedenk ik dan wel wat zinnen op rijm.
Zoooo herkenbaar. Ik ben afgelopen jaar mijn vader verloren en vier dus nu ook voor het eerst Sinterklaas zonder hem en met alleen mijn moeder. Ook mijn moeder is zo emotioneel eronder. Ik denk dat ik het helemaal oversla in het gedicht dit jaar... Als je erover wilt praten dan kun je me altijd een pb sturen...
Als je het niet heel emotioneel wilt hebben zou ik er persoonlijk niets over in een gedicht zetten denk ik. Luchtig is al heel snel lomp denk ik.. Ik zou een gedicht maken over hoe lief hij is, wat een leuke opa, etc. Zodat hij er subtiel aan herinnert wordt dat mensen om hem geven, en het leven nog zin heeft. Maar t heeft natuurlijk wel te maken met jullie gewoontes en band.
Ik zou er in een sinterklaas gedicht niet over beginnen. Je vader is al emotioneel + een gevoelig gedicht en het wordt hem waarschijnlijk te veel. Ik zou voor een lief/grappig/luchtig gedicht gaan en hem eventueel een brief meedoen naar huis waarin jij je gevoel en waardering voor hem uit.
Ik zou er persoonlijk niets over zetten in het gedicht. Je moeder zal vast ter sprake komen op sinterklaasavond, want ze wordt natuurlijk erg gemist. Maar juist het moment van gedicht en cadeautje zou ik proberen luchtig en gezellig te houden. Je wil je vader toch met name een gezellige avond bezorgen.
Ik zou er niet over beginnen in een gedicht. Het overlijden van mijn moeder was voor ons een reden om te stoppen met de gedichten. Vroeger lieten we het hele jaar passeren, alle ups & downs in een gedicht ....en ineens was dat verschrikkelijk pijnlijk, smakeloos en akelig geworden.... dat past niet bij hoe in sinterklaas wil vieren dus zijn we er nu al even mee gestopt. Misschien volgend jaar weer.
Misschien omdat het allemaal zo beladen is, is het juist goed om haar te noemen. Ze hoort er toch ook gewoon bij?
Niet doen zou ik zo zeggen. Ik was zo kwaad vorig jaar dat mijn tante een gedicht ober Mn moeder maakte. Pff zat ik te huilen tussen de kinderen. Nee negeren is wat mij betr3ft beter.
Misschien niet te expliciet benoemen. Iets in de trant van: Dit jaar is niet gemakkelijk geweest Toch vieren we weer het Sint-feest. ....dan wat leuke dingen over opa zelf en het sintgebeuren en afsluiten met iets als... Onze geliefde kijkt nu mee van bovenaf, En wij herinneren ons op deze avond de liefde die zij gaf. Of is zo iets te zwaar? Ik heb hier zelf (gelukkig) geen ervaring mee, dus zou niet weten hoe ik zou reageren op zo iets....
Ik zou het dus wel benoemen. Iedereen weet en voelt dat deze Sinterklaasviering beladen is en dat er gemis is. Ik denk dat het ook niet erg is dat je kind ziet dat opa moet huilen om oma. Huilen kan ook juist opluchting geven, en juist meer ruimte voor feestelijkheid en gezelligheid daarna dan dat iedereen het maar krampachtig leuk probeert te hebben. Misschien kun je je vader vantevoren wel even een seintje geven dat je het benoemd in het gedicht, zodat het hem wat minder overvalt? In een snelle google kwam ik dit Sint gedicht tegen over ene overleden huisdier. Heel andere situatie natuurlijk, maar ik denk dat je er wel wat inspiratie uit kunt halen: http://www.de-rijmpiet.nl/ao/overleden-huisdier.html
Zoiets zou ik doen, ik vind persoonlijk alleen de afsluiting te zwaar. Helemaal negeren zou ook niet prettig voelen denk ik.
Mijn moeder zou je bij die eerste regel al kunnen opvegen denk ik... maar ik vind dit wel een mooie oplossing als je het toch wilt benoemen. Einde zou ik dan weer niet doen; zou ik te zwaar vinden. Zeker aan het eind, dan eindig je daar toch weer mee en heb je gegarandeerd tranen. Althans, dat zou hier zo zijn...
Zo, wat fijn zoveel tips en zelfs voorbeelden. Ik neig naar het kort en "vaag" benoemen van het moeilijke jaar en dan inderdaad verder gaan met wat luchtigs. Zoiets. Ik ga vanavond als dochter in bed ligt aan de slag. Nu wel met een beter gevoel dan eerst. Nogmaals erg bedankt iedereen! En ook veel sterkte voor degenen die nu ook een dierbare moeten missen.