Hoi, mijn zoontje van 4,5 maand slaapt plots niet meer door 's nachts. Wij mogen absoluut niet klagen, laten we dat voorop stellen, maar mijn vraag is meer; wat zou er aan de hand kunnen zijn met hem? Hij slaapt al vanaf week 2 heel de nacht door. Tot een week geleden moesten we hem 's morgens zelfs om 08.00u wakker maken voor zijn flesje. Maar sinds deze week krijst hij 's nachts alles bij elkaar. Niets helpt, maar zodra we hem bij ons in bed leggen valt hij vrijwel meteen in slaap... Hij krijgt wel al 2 tandjes, maar dat krijgt hij al vanaf dat hij 3 maanden is. Ik heb ook niet het gevoel dat hij pijn heeft. En ik weet ook dat hij op zijn 16e niet meer bij ons in bed wil, maar ik wil hem graag gewoon op zijn kamer laten slapen, zodat ik zelf ook de nachtrust krijg die ik nodig heb... Weten jullie wat het probleem zou kunnen zijn? Ik lees nl iets over sprongen?? En wat we zouden kunnen doen? Alvast heel erg bedankt!
Ik denk dat de enige oplossing is om hem toch bij je te houden. Klinkt inderdaad als een fase, dat is zo weer over en dan gaat ie weer in zn eigen bedje hier heeft ze ook hangerige fases, soms zelfs incl in slaap wiegen! Maar als het voorbij is dan hoeft dat niet meer
Goh gewoon bij jou nemen, ze hebben je dan nodig Was hier een tijd terug ook met periodes, dan nam ik ze bij mij en sliep ze als een roosje verder. En de nacht erop sliep ze weer prima in haar eigen bed!
Heel normale fase. Bijna alle kindjes die ik ken kregen rond de 4-5 maanden weer zo'n ''terugval''. Die van mijzelf heeft 1 week doorgeslapen bij 3 maanden en kwam toen weer vanaf 4 maanden 2 keer per nacht tot een maand of 9. En daarna sliep hij ineens van het één op andere moment door. Tja wij hebben alles in die tijd geprobeerd. Met niets werkt. Hier was het het snelste voorbij (lees in: binnen 5 minuten weer slapen allemaal) als ik hem gewoon een klein flesje gaf. Dus dat hebben we ook meestal gedaan. Het is een fase..ga er gewoon in mee het komt weer goed!
Gheghe.. Zal nog wel vaker gebeuren dat ze weken doorslapen en dan ineens weer even niet... Kan vanalles zijn, buikkrampen, verlatingsangst, tanden, honger, mama-honger, uitgeslapn, overprikkeld....
ik krijg al sinds 2013 niet meer de nachtrust die ik nodig heb, maar geloof me: het went ook jij zult straks "oké" kunnen functioneren op gebroken nachten. Het hoort er nou eenmaal bij. Niet tegen vechten, maar accepteren. 4/5 maanden is sprongetjestijd, dus het zou best eens daardoor kunnen komen.
Samen slapen is hier ook altijd een oplossing geweest ipv een 'way of life' haha. Ik heb het ook heel lang niet geaccepteerd dat dat het enigste was wat soms werkte en dat vind ik achteraf heel jammer. Nu weet ik namelijk dat fases komen en gaan. En je kindjes echt niet op hun 8ste met de super nanny erbij uit je bed moeten worden getrokken. Hier begint zl altijd de nacht in zijn eigen bedje. Gelukkig gaat dat goed. Omdat we dat fijn vinden, maar ook voor onze privacy. Sommige nachten, weken slaapt hij dan tot de ochtend door. Soms huilt hij en is hij met opnieuw onderstoppen te troosten en soms slaapt hij vanaf 03.00 bij ons of vanaf 05.30 of vanaf 23.30. En als moeder zijnde ben je gewoon alerter met je kindje bij je in de buurt. Dat is puur natuur, maar wel rottig natuurlijk want je slaapt lichter. Maar je slaapt! Ik zou daar voor kiezen. Bovendien wordt dat vanzelf beter en ga je beter slapen. Bij mij hielp het om ook zoveel mogelijk te zorgen voor veilig samen slapen. Kindje een eigen dekentje en in een slaapzakje, mijn eigen kussen is van traagschuim en ik lag dan op het randje, Ook hebben wij een cosleeper gemaakt van een ikeabedje. Zo had ik de mogelijkheid een stukje (schuin) op te schuiven en had ik meer ruimte voor mezelf. Hier werkte het helaas niet om zl in de cosleeper te leggen, hij wilde liever tussen ons in. Ik las ook regelmatig op een forum waar men samen slapen wel als way of life zien en ik ontdekte hoe natuurlijk het eigenlijk is. Daar kwam ik wel eens berichten tegen van mensen die uitspraken het jammer te vinden als bleek dat kindlief opeens beter in zijn eigen bedje sliep. Dat is nog meer bewijs dat een kindje prima in zijn eigen bedje gaat slapen als hij dat zelf aan geeft. Je kunt daar best op vertrouwen! Zo, een hele lap tekst, maar misschien geeft het je wat meer rust!