Hello ladies, Even een vraag. De vraag speelt eigenlijk voor mij al jaren, maar de noodzaak was nog niet hoog genoeg. Inmiddels zijn er wat dingen verandert en zou het nu nog fijner zijn als er hulp kwam. In mijn familie heb ik iemand met een verstandelijke beperking. Ze is wel slim (volgt vakken op de universiteit) maar op sociaal vlak kan ze niet meekomen, ze kan ook niet werken want dan bemoeit ze zich bv met andere zaken danwat ze moet doen, en als zich een onverwachte situatie voordoet dan is ze de weg kwijt. Ze heeft een eigen huisje, maar vertrouwd veelal op haar moeder (ze is al ver volwassen). Ze weet wel waar ze kan opzoeken wanneer de bus gaat, maar als ze wordt uitgenodigd bv op verjaardag "ja maar hoe kom ik daar dan?" Hulpeloos afwachtend op een ritje. Als je haar verteld 2 dagen vantevoren dat je haar om 10u komt halen en dat we dan wat gaan doen, dan moet je niet smorgens bellen dat het eerder of later wordt, of vertellen dat je bij haar nog even wil plassen, want dan is er grote paniek in de tent. Vroeger is nooit uitgezocht wat ze heeft, haar vader wilde haar al die onderzoeken niet aandoen. Medisch is ze wel behandeld hoor. Er is inmiddels wel een diagnose, nu een jaar of 10. Maar er is dus al die tijd geen maatschappelijke (of andere?) Hulp voor haar geweest, ze heeft zich altijd gered met behulp van haar moeder en fam. Het is geen down, maar ik neem aan dat als mijn zoontje down had gehad, dat er hulp was gekomen en begeleiding etc. Ook als hij volwassen was? Bijv ook hulp bij sociale activering? Maar dat heeft zij dus nooit gehad. Maar nu komt er toch een punt waarop het wenselijk wordt dat ze hulp gaat krijgen. Haar moeder is plots een paar maanden afwezig (ziek) en ze heeft geen idee wat ze moet. Hangen aan broer of zus gaat ook niet, want die zijn met moeder bezig. Het lijkt mij ook voor haar belangrijk, want ze weet zich geen raad, klaagt over dat haar routine in de war is en dat ze niet weet wat ze moet doen. Maar waar vraag je om hulp??? En hoe accepteert zij hulp? Zij heeft zichzelf in haar ogen altijd weten te redden namelijk....
Het ligt aan de regio waar je woont en wat voor soort stoornis ze heeft. Het klinkt mij namelijk niet als een verstandelijke beperking (lager iq, niet meekunnen komen met de 'normale' ontwikkeling) maar eerder als een stoornis (ass) of zelfs misschien psychisch. Ik denk dat je zonder haar toestemming sowieso geen hulp krijgt, ze is nl volwassen en zelfstandig. Misschien dat jouw/haar huisarts je verder kunt helpen.
Klinkt als autisme, zoek contact met een instelling die ambulante (thuis) begeleiding biedt aan mensen met een beperking. Stel hun jouw vraag.
Ik zou eens contact opnemen met de stichting Mee. Volgens mij kun je zelf contact opnemen en hoeft dit niet via de huisarts te gaan. Wij hebben dit gedaan voor mijn vader (geen verstandelijke beperking). Na een intake bleek al snel dat mijn vader meer nodig had dan deelname aan activiteiten. Zij hebben toen voor de verdere aanmelding gezorgd bij een instantie die gespecialiseerd is in begeleiding van mensen met een niet aangeboren hersenletsel.
Dit soort instanties hoeven idd niet via de huisarts, maar deze weten wel bij wie of waar je terecht kan in jouw regio. Niet elke instantie zit door het hele land. Hier in de omgevibg ken ik de namen wel, maar je bent regiogebonden met/bij deze hulpverlening. Dit heeft te maken met de subsidies hiervoor.
Dit klinkt niet als een verstandelijke beperking maar meer als een autisme spectrum stoornis. Wat je zou kunnen doen is via de huisarts een verwijzing vragen voor het leo-kannerhuis voor diagnostiek en daarna voor advies behandeling. Deze zijn gespecialiseerd in autisme en alles daarom heen en zitten als het goed is door heel nederland. Iemand met een verstandelijke beperking is namelijk echt niet instaat vakken op een universiteit te volgen.
Al deze zorg gaat via de gemeente ivm budget. Stichting mee kun je inschakelen om de zorgbehoefte duidelijk te krijgen. Maar voor zover ik weet beheerte de gemeente de geldpot en moet je daar dus uiteindelijk zijn. Is er wel een diagnose? En inderdaad zoals mijn voorgangster ook al zei. Dit klinkt als een autisme spectrum stoornis ivm met iemand die nooit geleerd heeft gekregen om binnen de beperkingen zo goed mogelijk te functioneren. Staat ze wel open voor hulp nu. Misschien kunnen jullie alvast dit met haar bespreken.
Wat wij adviseren in zulke situaties is om contact op te nemen met de organisatie MEE, die kunnen jullie hierbij helpen en desnoods doorverwijzen. Het fijne aan MEE ja dat ze de hele situatie mee pakken en kijken waar hulp nodig is en in welke vorm.
Dit. Elke gemeente heeft een wijkteam/sociaal team die over dit soort zorgvragen gaat, je kunt je zelf bij ze aanmelden. Het klinkt alsof ze erg geholpen zou zijjn met een ambulant begeleider!
Contact opnemen met de gemeente waar zij woont en je vraag voorleggen bij het wijkteam. Wijkteam gaat dan als het goed Is de juiste ondersteuning inzetten
Klinkt als autisme, ik heb er twee met ass. het wijkteam in haar woonplaats moet je hebben. Maar: hou er sterk rekening mee dat sociale vaardigheden nog maar beperkt aangeleerd kunnen worden! Wij worden héél intensief begeleid omdat we nu dat moeten aanleren, anders hebben onze kinderen de rest van hun leven problemen zegt de kinderpsychiater. Mijn oudste heeft ass en is hoogbegaafd, jongste ass met adhd en hoog iq. Je mag altijd pb-en als je wil, want naast de ervaring als moeder kom ik ook uit het werkveld.
Dit gaat nu allemaal via de gemeentes via de WMO. Hun bekijken de zorgvraag en verwijzen dan naar instanties. Zoals ik ik je verhaal lees is het geen verstandelijke beperking. Dan heb je een lager iq en kan je echt geen vakken op universiteit volgen. Ik denk dat er eerder sprake is van een ass stoornis.
Dit! Even de gemeente bellen voor een afspraak. Zij beheren het budget en besluiten tegenwoordig ook of er hulp ingezet mag worden. Is er wel een diagnose gesteld dan?
Idd als er geen diagnose is gesteld dan kan je dit nog niet doen. Als die er wel is zou het kunnen, en anders wat ik in Mn voorgaande post al schreef.
Ze heeft iig de diagnose syndroom van Turner. Ik ken meerdere mensen toevallig die dit hebben, ze hebben bepaalde kenmerken , ook in hun doen en laten. Maar de andere mensen die ik ken die kunnen wel (met of zonder) hulp functioneren in de maatschappij. Zij niet, zij heeft wel de "ergste" vorm die ik ooit gezien heb van dit syndroom. Misschien heeft ze wel meer dan alleen Turner. Dat zou kunnen maar is nooit uitgezocht. Ze woont in Amsterdam iig
En hoe krijg ik haar zo ver dat ze inziet dat ze wat ondersteuning nodig heeft? Ze vind het ook niet leuk dat mensen haar nooit voor "vol" aanzien. Ze gaat ook niet met de dokter praten als de rest vd kinderen wel over hun moeder gaat praten.(dat kan ze ook niet). Ik ben met haar opgegroeid en weet niet beter. Maar mijn man zegt dat ze idd wel autistische trekken heeft... In hoeverre dat onderdeel is van de reeds gestelde diagnose weet ik ook niet
klinkt inderdaad niet als een verstandelijke beperking maar meer een stoornis is het autisme spectrum. Het hangt inderdaad van de regio af waarin zij woont, waar er aangeklopt zou kunnen worden voor hulp. De meeste indicaties van nu (zorg veranderd) gaat het eerst via de huisarts voor een doorverwijzing. Je zou bv stichting mee of een huisarts kunnen vragen voor meer info. Sociaal wijkteam zou ook wat kunnen betekenen in het doorverwijzen. Ik woon in NH en werk zelf bij een stichting voor mensen met een beperking, mocht je in deze regio wonen. Mag je mij natuurlijk een berichtje sturen.