late reactie maar had hem nogniet gezien, heftig maar goed! somige mensen denken helaas niet na over de kinderoortjes in huis...
Ik kan de juiste woorden er niet eens voor vinden om uit te leggen hoeveel ik heb geleden onder de relatie van mijn ouders. Ze waren dan wel niet gescheiden omdat mijn moeder overleed, maar onder haar nachtkastje vonden we een poos later de scheidingspapieren. Maar man, wat erg om altijd in tweestrijd te staan tussen 2 alc. verslaafde ouders. Ik weet niet beter dan dat er altijd ruzie was in huis en wat ik allemaal aan heb moeten horen wat er niet aan mij deugde om dit en dat. Mijn geheugen loopt terug naar een jaar of 5,6 en dan heb ik het echt over knokpartijen over en weer. Vroeger was ik echt bezig met de ruzies en niet wat ik hieraan zou overhouden. Nu is pas de tijd gekomen dat ik hier echt heel verdrietig van word en ik dit nog steeds aan het verwerken ben. Dat ik soms uit het niets zo vreselijk pissig word op mijn vader vanwege vroeger. Juist omdat ik dit Sylvie nooit aan zou doen. Dus ja, een goede reclame, maar 99 procent van deze mensen beseffen niet eens wat ze fout doen.
Nee idd.. Bij ons thuis dachten ze dat wij het niet in de gaten hadden.. Nou en of wij dat wel hadden, dat is het eerste wat m'n broertje ook duidelijk heeft gemaakt toen ze dus uit elkaar gingen..
Wat een verschrikkelijke opmerking! En verschrikkelijk is een understatement. Ik vind het de laagste meest kwetsende opmerking die je kan maken. Naar een kind van 5 . Die opmerking staat dus ook op jou getekend?
Nee, wij zijn allemaal 'apart' om het zo maar te zeggen. Met andere woorden, mijn vader mocht 3 x in hun hele huwelijk en toen zijn wij alle 3 geboren.
ikzelf ben ook van de vader van mijn kinderen af gegaan zelf heb ik het altijd goed willen regelen...en dan bedoel ik tov de kinderen.. als het aan mij lag vierden we de verjaardagen etc gewoon samen,maar me ex wilde dat niet...."ik hou zelf wel een feestje hier" waren zijn woorden kadootjes en evt spaargeld mochten ze nooit mee naar huis nemen(ook niet om alleen maar te laten zien) kinderen mochten van mij iedere dag opgehaald worden,hij mocht ze altijd zien/spreken....maar hij wilde maar 1x in de 2 weken een weekend:x me oudste heeft vorig jaar de communie gedaan.... ik heb zijn vader + inmiddels nieuwe vriendin uitgenodigd en wilde het samen vieren...."nee ik geef zelf de week erna wel een feestje" was zijn reactie:x (het kind deed gvd die dag zijn communie niet de week erna.....hij kon altijd nog zelf 'los' een feestje geven,maar tis voor dat kind fijn als hij die dag ook aanwezig is!!!) de commnunie dag zelf had ie ook geen interesse in de mis....onze zoon was zoooooooooooooooo teleurgesteld en zijn gezicht stond op janken....mijn hart brak gewoon!!!! heb het daarna nog met mijn ouders erover gehad en ik was zooooooooooooo boos!!!:xdit doe je je kind gewoon niet aan!!! maarja hij heeft een nieuwe vriendin een nieuw gezin(zij heeft al een kind en samen hebben ze nu ook een kind) de kinderen hebben hun vader vanaf de week na sinterklaas niet meer gezien!!!! hij was daarvoor al weken aan het roepen tegen hun als je je zo en zo gedraagd hoef je niet meer te komen!! heb hem er nog over aangesproken dat je dat gewoon niet zegt tegen je kinderen...maar boeide hem niks nu hadden de kids na de sinteklaas (die week dus) zelf zoiets van als papa dat steeds zegt wil ik hem ook niet meer zien!!papa doet altijd gemeen en wij krijgen altijd de schuld etc etc ik heb ze toen zelf laten beslissen...wat willen jullie zelf??? nou dat was dus ...niet meer naa papa gaan!!! ik heb hun vader wel nog een mail gestuurd en hem gezegd dat als ie echt nog iets om zijn kinderen gaf hij ze nu zelf maar eens na moest lopen en zelf kontakt moest zoeken met ze!! kinderen behoren hun ouders niet na te lopen!!! tenminste niet op die leeftijd!!!ouders behoren er voor hun kinderen te zijn!!! ik kreeg alleen nog een mail terug dat hij het wel zou horen van de kids als ze weer wilden komen.... heb tot nu toe niets meerr van hem gehoord!!! we hebben hem nog 1x gezien in de speelgoedwinkel waar ie werkt en toen was het van hoi en verde niks!! me oudste zei nog pffffffffffffff papa zei alleen hoi en vroeg niet wanneer ie ons weer ziet of hoe het met ons gaat!!! ik vind dit zooooooooooooo vreselijk voor hun..!!!:x ik heb al die jaren achter hun vader aangerend omdat ik vond dat ze het recht hebben hun vader te zien vader betaald ook geen alimentatie en als ze daar waren kregen ze de afgedragen kleren van het zoontje van zijn vriendin aan onze oudste is gewoon een JAAR!! ouders als hem.....dus liep altijd met hoog water,dat ie zelf huilend thuis kwam dat ie zich schaamde om die kleren....dus gaf ik ook nog kleren mee die ik gekocht had(maakt mij niet uit zolang me kids zich maar goed voelen)..... gelukkig heb ik een lieve vriend die ze nu zelfs uit hun eigen papa noemen..... me kids zeggen zelf hij is onze papa,want hij doet lief tegen ons en hij doet leuke dingen en zorgt voor ons enz enz....nou als ze dat willen zeggen mogen ze van ons!!!de kids hebben vastigheid nodig en als ze dat zo hebben (en zelf ook zo vinden) waarom niet?? sorry is een lang verhaal geworden maar wilde alleen ff duidelijk maken dat het niet altijd beide ouders zijn die zo doen ik vind zelf dat ik me best echt heb gedaan om alles zo goed mogelijk te laten verlopen!!
@truelove4ever: wat vreselijk om je kinderen zo te zien lijden onder het zakkige gedrag van je ex. Ze hebben in elk geval een mama die voor ze door het vuur gaat - en dat wéten ze echt wel.
dank je wel bri ik vind het gewoon vreselijk dat het hem niks doet als vader!! zijn eigen vlees en bloed!! er zijn zoveel plaatsen waar de vader zijn kids niet eens mag zien van zijn ex en die vechten bij alle macht om hun kids te mogen zien mijn ex daarintegen kijgt ze zo in de schoot geworpen zeg maar en doet niks voor zijnn kids
PFFF....wat een heftige verhalen allemaal zeg! **knuffel voor iedereen** Ik heb hier zelf gelukkig helemaal geen ervaring mee, maar vind het ook een heftige reclame. Krijg er altijd een brok van in mijn keel. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je zo met je kinderen omgaat! (gelukkig maar!)
Hier sluit ik me bij aan. Daarbij vind ik trouwen iets wat voor altijd is, in goede en slechte tijden, tot de dood ons scheid is het toch en niet tot ik je zat ben ofzo.. Maar dat is mijn mening. De trouwbelofte is zelfs al aangepast door al die scheidingen. Bij mij werd er niet gevraagd of ik beloofde bij mijn man te blijven tot de dood ons scheid blablabla, maar bent u voornemens blablabla. Persoonlijk vind ik dit belachelijk, als ik dit van tevoren had geweten had ze dus mooi de ouderwetse trouwbeloftes moeten gebruiken.
@ truelove4ever: jij mag absoluut trots op jezelf zijn, hoor! Mijn moeder heeft bij ons ook altijd het contact met mijn vader gestimuleerd, maar dat houdt een keer op. Zoals je zelf al zegt: hij is de volwassene, dus je mag verwachten dat hij het initiatief neemt. Als hij het wel best vindt zo, dan kun je je daar maar beter bij neerleggen. Zolang jij tegenover je kinderen altijd correct blijft over je ex en hen steunt wanneer ze wel weer toenadering willen zoeken, dan doe je alles wat je kunt. Sterkte, vooral voor je kinderen, want het is wel pijnlijk om je te beseffen dat je er voor je eigen vader niet toe doet