Hallo dames, Onze dochter van 22 maanden heeft de afgelopen twee nachten slecht geslapen. Inslapen gaat prima maar om 1.00 uur wordt ze wakker en huilt. Als ik naar haar ga kijken of er iets is, is er niets aan de hand. Als ik haar troost en weer weg ga, roept ze 'mama toe'. Dit heeft ze vannacht ongeveer een uur volgehouden. Ik weet niet zo geod wat te doen. Mijn gezicht / stem laten zien / horen zodat ze weet dat ik er ben of juist niet? Herkent iemand dit en wat doen jullie er aan?
Persoonlijk zou ik bij haar blijven tot ze weer in slaap valt. Licht uitlaten, niets zeggen en met je hand op haar buik/borst geruststellen. Ik doe dit bij mijn dochter ook, na 2 minuten slaapt ze weer en kan ik terug naar bed. Succes!
Jayro heeft ook zo'n periode, maar ik denk dat het hier ook te maken heeft met de vervelende sfeer en alle stress hier. Maar.. misschien hoort het er ook gewoon even bij. Er bij zitten helpt hier niet, dat werkt averechts dat weet ik zeker. Dan duurt het uren voor hij weer gaat slapen. Ik wacht het in principe af, ik ga hem even geruststellen heel kort en snel weer weg. Of ik praat even via de babyfoon. Dit werkt normaal altijd, laatste tijd dus opeens stuk minder. Hij slaapt nu heel af en toe weer bij me in bed (2-3x per week) en dan maar een paar uurtjes, daarna maakt hij me vaak zelf wakker en wil hij weer in zn eigen bed. Op deze manier vind ik het geen probleem, hij heeft gewoon even mama nodig.
Ik ben er geen voorstander van om bij haar te blijven als ze in slaap moet vallen. Ben veel te bang dat het gewenning wordt. Wat ik wel altijd doe, is haar even op schoot nemen als ze overstuur is. Als ze weer rustig is en ik zeker weet dat er niets aan de hand is leg ik haar weer in bed. Maar ik ben benieuwd of het een fase is die past bij deze leeftijd. Weet iemand dit?
hallo allemaal bah wat een vreselijke saaie zondag was dit zeg gatverdamme!!! ik werd zo ontzettend chagrijnig van de saaiheid!!! er was echt helemaal niks te doen. ik zit ook niet zo heel lekker in mn vel..heb zo een enorme opgeblazen gevoel, komt vast door mn haast niet werkende darmen nu. gisteren met mijn zus naar de stad gegaan, dat was wel gezellig. ik had haar al een poosje niet gezien omdat onze band na een aantal ruzies niet zo sterk meer is en het beter is dat we elkaar niet tevaak zien en spreken. klinkt raar maar het is toch echt zo. ik met mn domme kop vertellen dat ik in het kraamhotel ga bevallen en slapen (met mn domme kop!!!) zij woont er vlakbij! niet dat ze niet naar haar nichtje mag komen kijken maar ze bgeon al gelijk...owwww gelijk bellen he als je moet bevallen want dan kom ik eraan..huh?? wie heeft gzegd dat ik je bij de bevalling wil? en dan blijf ik slapen want sochtends hoef ik dan veeeeeel later op te staan en naar het werk te gaan want ik werk er toch naast. HALLO HEB JE HET GEDEELTE GEMIST WAAR IK ZEI DAT IK ER GING BEVALLEN EN RUSTEN????!!!!!!!! ik kwam thuis en zei gelijk tegen lenn.. zij wordt gebeld als indy is geboren en ze mag hooguit een uurtje op visite komen klaar punt uit. ze was ook bij de bevalling van maddox plotseling komen opdagen nouuu ik kon wel huilen want ik wilde dat helemaal niet, het was toen eingelijk helemaal niet gegaan zoals ik wilde en dat gaat me niet weer gebeuren. schoonmoeder was erbij en mn zus..ja ik heb nooit gezegd dat ze erbij mochten zijn. dus nee dan ben ik maar een kreng maar als ze zomaar komen opdagen dan zeg ik echt ok tot later wanneer de baby is geboren doei!
O my god sorry dames maar dit plaatste ik dus in het verkeerde topic zoals je kunt zien. Geen idee waar ik met mijn kop zat!! Nogmaals sorry!!!!!!
hahahaha Lennylenn! Sorry, vind het wel grappig! TS, persoonlijk zou ik zeker bij m'n kindje blijven zitten als ze dit nodig heeft... Ze geeft het duidelijk aan.
Hier ook ineens veel vaker wakker s'nacht en dan vooral roepen om mama (klinkt heel zielig), meestal hoef ik hem alleen maar een aai over z'n bolletje te geven en te zeggen dat ik in de buurt en dat ie lekker kan gaan slapen en dan doet hij dat ook, soms raakt hij meer overstuur en dan pak ik (of mijn man) hem er even uit om hem te troosten. We gaan er maar vanuit dat het even een fase is en dat het wel weer overgaat, we gaan er in ieder geval altijd heen. Overdag is hij ook meer aanhankelijk huilt vaker etc. en lijkt af en toe wel weer een soort verlatingsangst te hebben. Ik heb geen verstand van sprongetjes enzo maar vroeg me al af of er rond deze periode er ook een zit?