Hallo dames! Ik heb hier ook al is een topic geopend dat gaat over m'n andere broer.. Maar nu gaat het over een hele andere broer van mij. Ik heb namelijk 5 broers. Vroeger toen wij nog allemaal thuis woonde, had die ene broer een vriendin.. niks mis mee zou je zeggen. MAAR... die vriendin die maakte mij het leven zuur zodra mijn ouders bijv boodschappen gingen doen. Dan ging ze me pesten of bijv zeggen die jongen die je leuk vind dat is helemaal niet jou type(achteraf kon ze die niet) Echt een rot wijf dus.. nog zacht uitgedrukt hoor hihi. Maar ik en m'n broer hebben nooit echt een super band gehad, gewoon een normale band. We gingen nooit wat doen met elkaar, want we zijn elkaars type totaal NIET! Sinds eind 2012 zijn ik en m'n vriend samen gaan wonen, en dat heb ik hem toen niet verteld. Had nog ff geen zin in.. Had zoiets: vind het wel best zo! Maar afgelopen kerst toen dacht ik ineens: zal ik hem anders is een kerstkaartje sturen...?? Uiteindelijk na veel twijfelen niet gedaan. Nu belde m'n andere broer op (waar ik wel contact mee heb) gisteren en die zei: ik zit met hem te smsen en hij heeft gezegd dat als ik contact wil hebben dat ik het dan moet opnemen. Oke, dat vind ik logisch dat ik contact op moet nemen. Ik ben namelijk de gene die op d'r eigen is gaan wonen. Nu zullen jullie wel denken: wat is het probleem, pak die telefoon en bel/sms! Maar ik zit met iets.. Die vriendin dat is een ongelooflijke KAK! En mijn ouders hebben ook in die tijd best vaak ruzie over d'r gehad. Ze vraagt namelijk ontzettend veel aandacht van andere mannen. Maak mij niet uit, maar ik heb weinig zin als ik m'n broer weer zie dat ik en m'n vriend er ook weer ruzie over krijgen. Dat die vriendin dus aandacht van mijn vriend vraag. En mijn vriend is totaal geen jongen die aandacht van een andere vrouw wil, maar ik ben zo ontzettend onzeker de laatste tijd. En ik was eindelijk blij dat ik m'n schoonzussen niet meer zag, er is altijd gezeik geweest... PFFF!! Wat zouden jullie doen?
lekker laten berusten en niet gaan. Jij zit niet goed in je vel dan moet je dit er niet bij op nemen.
Denk eerlijk gezegd dat het contact alleen maar is een keertje: hoi, en doei is. We zijn elkaars type totaal NIET. Dat maakt op zich niet uit, maar als we elkaar zien moet je wel over iets kunnen praten. En ik heb GEEN zin in dat wijf.. En m'n vriend kan wel zeggen/denken ik hoef geen aandacht van een andere vrouw, maar ik weet hoe dat zij is.
Bellen... Ik zie in je verhaal hierboven eerlijk gezegd geen reden om geen contact te hebben met je broer Die schoonzus krijg je er dan automatisch bij, maar die zou als ze zo lelijk doet gewoon op de negeerstand gaan bij mij...
Overdag is iedereen werken, dus dan zou het alleen savonds zijn. Eerlijk gezegd zou ik ook niet weten wat ik allemaal tegen hem moet zeggen.
Ik vind dat geen reden om niet met je broer af te spreken of geen contact te hebben. Zou jij dat graag hebben moest je broer je vriend niet kunnen uitstaan? Dan zou je toch ook vragen dat hij zich er even over zet en voor de lieve vrede doet alsof?
Haal hier niet echt uit hoe ze jou leven zuur heeft gemaakt maar je moet haar duidelijk niet en dat kan maar vind ik eerlijk gezegd geen reden om je broer niet op de hoogte te stellen van je samenwonen destijds. Op verjaardagen, van bijvoorbeeld jullie ouders, komen jullie elkaar nooit tegen?
Als je nou je schoonzus even buiten beschouwing laat: zou jij dan nog contact jet je broer willen of kan het je sowieso niet echt veel schelen? Als jij contact met hem wil, zou ik het gewoon doen. Vind je het wel best zo, dan neem je geen contact op. Het gaat om jou en je broer. Niet om je schoonzus en je vriend. Die schoonzus krijg je er nu eenmaal gratis bij.
Ken je de vriendin van je broer? Of ga je alleen af van de verhalen van je ouders? Ik zou er gewoon blanco instappen en toch je broer opzoeken. Het is en blijft je broer. Wat als er morgen wat met hem gebeurd? Ben je dan niet bang dat je de rest van je leven met een schuldgevoel zit?
Ik ken d'r zelf persoonlijk. Ik heb haar nooit gemogen.. Tja.. daar ben ik ook wel een beetje bang voor als er wat met hem gebeurd dat ik dan toch wel denk: had ik maar....
In dat geval moet je echt gaan! De vriendin hoef jij niet te mogen, jij hoeft niet met haar samen te leven. Zoek je broer op, echt doen.
Ik krijg uit je verhaal het gevoel dat je je broer eigenlijk wel weer eens wil zien (ik kan het natuurlijk helemaal mis hebben). Kijk diep in je hart en bedenk of dat inderdaad zo is. Als jij graag weer contact wil met je broer (wat ik me kan voorstellen, het blijft je broer) dan zou ik gewoon bellen. Niet te druk maken om die schoonzus, en het eventueel eens bespreekbaar maken met je broer. Laat hem geen keuze tussen jullie maken, maar geef wel aan dat je mede door haar zo lang geen contact hebt gehad en benoem dan ook waarom. Wil je toch liever geen contact meer, probeer hier dan rust in te vinden, ga jezelf niet onnodig druk maken! Succes!