Ik vind het zo jammer ons geheimpje is alweer uitgelekt. Mijn zoontje van 7 ging logeren en oma zei (toen ik weg was) dat ze lekker al wist hoe de baby ging heten. Waarop mijn zoontje zogenaamd gelijk de naam zei. We hadden nog afgesproken dat het een geheimpje was en ik ben ook zeker niet boos op mijn zoontje. Dom van mezelf. Maar vooral op volwassenen die maar vissen en raden en daar een kind voor gebruiken. Bah, ik ben er zo geirriteerd van en kan niks doen. Ja ik heb mijn moeder gezegd dat ik het gemeen vond.... Maar het was natuurlijk allemaal per ongeluk gebeurd, ja ja..... Net als de buurvrouw vroeg ook al telkens: "weten jullie al wat het wordt?" Toen ik zei; "nee verassing", (dat is ook echt zo) geloofde ze het telkens niet. Na nog eens vragen ging ze in het gesprek gewoon over op mijn zoontje die ernaast stond: "En weet jij al wat het wordt...?" Sorry, moest even mijn ei kwijt
Dat is niet zo fijn. En helaas kun je het gesprek niet even terug zien. Maar gelukkig is het alleen maar je moeder.
Nou, ik vind dat echt niet kunnen, moeder of niet. En die buurvrouw helemaal, waar bemoeit ze zich mee? Sorry hoor, je moeder had ook het gesprek met je zoontje af kunnen kappen toen ze merkte welke kant het op ging. En je zoontje treft idd zeker geen blaam, hij is niet de volwassene.
Nouja zeg.... Geloof er geen reet van dat het per ongeluk was.... en al was het per ongeluk... dan had ze nog net moeten doen of ze het niet wist... (uit goed fatsoen..) en dan ga je niet zeggen: "Ik weet lekker al hoe de baby gaat heten", want dat klinkt toch echt als iemand die heeft zitten "vissen".... Wij weten wat het wordt... al weet niemand dat wij t weten... (omdat mensen anders gaan zitten vissen), toch zeggen we constant tegen mijn zoontje dat hij een broertje of zusje krijgt.... Dit heb ik bewust gedaan omdat ik al het gevoel had dat anders mensen bij hem zouden gaan zitten "vissen".... Erg triest....
Jakkes, wat irritant zeg. En dan een kind van 7 proberen die informatie te ontfutselen, dat vind ik echt aso. Waarom kunnen ze niet gewoon accepteren dat ze het niet zullen weten totdat het kindje er is? Echt irritant hoor, en ik zou er ook zeker wat van gezegd hebben. Geloof er ook niets van dat je zoontje dat per ongeluk heeft gezegd. Een kind van 7 is volgens mij hartstikke trots op een geheimpje.
Bij mijn schoonzus gingen ze ook voor het geslacht van de baby bij haar dochtertje van 3 zitten vissen. Zij wisten het geslacht wel, maar hadden het voor de zekerheid niet aan het dochtertje verteld, zodat zij het ook niet kon vertellen.
Wat sneaky zeg om daar een kind van 7 voor te gebruiken! Vind dat echt niet netjes. Tuurlijk kan je zoontje er niks aan doen, dat is nog een kind! Echt heel onethisch van je moeder.
nou, die moeder van jou mag trots zijn op zichzelf, hoor: een beetje een 7-jarige kind uithoren over de naam... hoe triest kun je worden? precies de reden dat wij NIEMAND onze naam vertellen. er wordt ook heel wat afgeraden al in onze buurt, maar we lachen lief en zeggen: 'misschien wel, misschien niet. je hoort het als de baby er is!'.
Triest idd, ik heb Myrna (nu 7 jaar) meegenomen bij echo, maar naam heb ik dr niet vertelt Want wilde niet dat ze ook wist, houdt dr ook verrassing!
Wat jammer zeg! Niet echt chic van je moeder! Mijn man en ik hebben ook erg getwijfeld bij de 2e of we wilden weten wat het zou worden. We hebben er voor gekozen om het niet te willen weten. Want; als mensen in mijn omgeving vragen of we het al weten, dan kunnen ze dat antwoord al aan mijn gezicht zien En als ze dan ook nog eens gaan doorvragen over het geslacht, dan kunnen ze dat ook aan mijn gezicht aflezen Kan ik niks aan doen, maar het heeft ons wel tot deze beslissing gebracht. En ergens vind ik het ook wel weer erg leuk dat het straks weer een enorme verrassing is bij de bevalling, net zoals bij onze eerste.
Wat jammer dat het zo uitgelekt is Ik weet wel dat mijn zus bij haar vierde kindje express tegen de kindren had gezegd dat het een jongetje zou worden. Mijn nichtje had het echt overal, maar dan ook overal gezegd, inclusief de kring op school. En toen... werd het een meisje
Vreemd gegeven sowieso dat mensen het moeilijk vinden om een stel met rust te laten als die ervoor kiezen het niet bekend te maken... Ik vraag het aan zwangere vriendinnen 1 keer en zo niet, dan niet, dan zie ik het wel als het geboren is. En soms delen ze de info geheel vrijwillig, ook prima. Maar die nieuwsgierigheid en het idee dat je als buitenstaander "recht" hebt om te weten wat iemand met zich mee draagt, pffff....
ja nou inderdaad Miepie74, ik sluit me volledig bij je aan, ik vind het ronduit egoistisch en brutaal.
Bedankt voor de tip, bij een evt. 3e doe ik dat ook zo Ik weet wel dat het te moeilijk voor een kind is zo'n geheim te bewaren. Ik zou het nooit meer zo doen als ik nu gedaan heb. Kinderen staan gewoon zo open, zijn zo spontaan en ook gewoon zo enthousiast! Eigelijk heel mooi! Als er nu mensen op bezoek komen, en we hebben het gewoon over namen, breekt het zweet me al uit omdat ik mijn zoontje alweer mee zie luisteren... en het hem bijna weer zie zeggen... Domme mama.