Met als dat ik mij geen voorstelling van 1 kindje kan maken, kan ik dat nu bij een tweede ook niet. We gaan er rustig aan voor (ben dus niet zwanger). Maar ik ben erg gesteld op mijn rust. Onze eerste wreed energie, daar zijn we goed druk mee, dus als die op bed ligt, ga ik er ook achteraan smiddags. Ze is al 1,5 maar heb het echt nodig omdat ik ook heel vaak savonds Nog moet werken. Hoe is dat met een baby erbij? Kun je dat een beetje zo plannen dat ze beide tussen de middag slapen? Ik weet van mijn vorige zwangerschap dat ik erg moe was, van begin tot eind. Ik heb echt veel geslapen. Dat kan dan nu natuurlijk niet, maar is dat ook prima te doen? Past je dreumes zijn misschien ook aan mama aan?
Ik vind 2 kindjes niet heel zwaar, maar toen de tweede er eenmaal was dacht ik wel af en toe: heb ik ooit gezegd dat 1 kindje druk is? Dat neem ik hoe dan ook terug haha. Je hebt je handen wel vol met het vinden van een nieuw ritme. Je oudste heeft al een ritme, gek genoeg past die baby zich daar aan aan. Terwijl je bij een eerste kindje helemaal mee ging het het ritme van dat kindje, moet een tweede kindje mee in het bestaande ritme, is mijn ervaring. Zelf slapen 's middags zou ik vanuit gaan dat dat nog maar een hele enkele keer/ vrijwel niet kan. Je oudste slaapt misschien helemaal niet meer tegen die tijd. Maar het is vooral gewoon super leuk en genieten!
Hier was het vooral 'erg' omdat de jongste een huilbaby was. Pff.. Alleen maar moe. De oudste was net 3 dus al redelijk zelfstandig maar geen slaapjes meer. Ik ben er doorgekomen Ws nu weer zwanger dus weer 3 jaar. Vind ik zelf wel mooi, je kunt ze al veel uitleggen en ze kunnen even wachten.
Ik vond de eerste de grootste verandering maar de tweede pittiger. Nu is dat ook letterlijk een pittiger kind. Huilt veel en hard. Maar de tweede gaat wel mee op het bestaande ritme. Alhoewel mijn ervaring is dat babies de eerste maanden hun eigen ritme bepalen. De tweede moet hier vaak mee en moet zich meer aanpassen. Het is heeeeel leuk maar ben (vooral omdat ik nog nachtvoedingen geef) wel moe haha!
Moet je eens een derde proberen..... Ik vond de tweede erbij best wel druk ja. Je realiseert je met 1 kind gewoon niet hoe relaxed dat is, totdat je de tweede erbij hebt. Het tegelijk slapen viel bij mij ook niet mee. Toen de jongste eindelijk een beetje in een ritme zat was de oudste al bijna 3 en sliep niet eens meer elke middag. Ik stopte hem wel heel vaak gewoon in bed, moe of niet, zodat ik even een uurtje rust om me heen had. Ga er maar van uit dat het er niet dagelijks van zal komen, zeker in het begin. Mijn kinderen hielden er ook echt geen rekening mee dat ik moe was of zwanger of net bevallen. Hun leventje gaat gewoon door en daar letten ze echt niet op. Toen mijn jongste net geboren was, hebben de oudste twee best wel veel tv gekeken, moet ik toegeven. Gewoon omdat ik niet altijd tijd of energie voor ze had en ze alleen met de tv erbij rustig konden zitten en niet tegen me aan kletsten. Maar het is ook wel leuk hoor. Die moeheid en zware tijd gaat ooit vanzelf voorbij en het wordt steeds leuker.
Ik realiseer me maar al te goed dat 1 kind zeer relaxed is. Ik bedenk me ook heel vaak 'als we er nog een zouden hebben had dit niet gekund' het lijkt mij ook leuk maar wil eigenlijk minimaal een uur voor mezelf om bij te komen. Ik heb ook een huilbaby gehad dus de eerste maanden wad Ik dag en nacht wakker en kwam ik er ook wel Door. Maar nu ik elke middag ff kan slapen omdat mijn energie vretertje die ik snachts Nog meerdere malen voed, op bed ligt, ben ik zo blij dat dat nu kan!
Nou als het samen lukt is het fijn, maar ik zou er niet op rekenen. In je zwangerschap kan je rusten op de momenten dat je kindje ook slaapt. Maar je kindje houdt er geen rekening mee dat mama zwanger is. Vandaar dat een tweede zwangerschap vaak ook gewoon een stukje pittiger is dan de eerste. Al kan het qua energie natuurlijk ook positief uitpakken door hormonen. Als baby wisselden die van mij (zat 2 jaar tussen) elkaar precies af. Had dus eigenlijk bijna de hele dag 1 kind, maar wel van 5 uur s ochtends tot 10 uur s avonds.. En dan nog een nachtvoeding uiteraard. Maar.. Die tijd gaat over en je hebt ook nog een partner toch? Wat ik dan wel deed is om half 8 s avonds naar bed, partner deed avond met baby plus fles en dan had ik nog redelijk wat uurtjes tot de nacht voeding. En zelfs ondanks chronische vermoeidheid heb ik het volgehouden. Vond het wel heel pittig (de babytijd dan, de zwangerschap ging gelukkig goed) Er zit nu niet voor niks ruim 5 jaar tussen nr 2 en 3.
Kun je die nachtvoedingen niet afbouwen? Zou een hoop rust geven denk ik? Met 1,5 zou ze in ieder geval genoeg moeten hebben aan voeding overdag. Of is het iets wat je juist heel fijn vind, jullie momentje zeg maar? Dan kan ik me voorstellen dat je misschien nog niet bereid bent dat op te geven
Hier 2 kids. 1.5 en 3.5. Slapen sinds de jongste een half jaar is, altijd 2 uur samen in de middag. In het begin paste mijn oudste zich dan aan aan de slaaptijden van de jongste. Inmiddels slapen ze echt al 8 maanden van 13.30 tot 15.30 samen. Jongste slaapt tot 16 uur door. Euhm ja behoorlijk relaxed dus, zeker dat m'n 3.5 jarige nog elke middag slaapt. Verder vond ik het in het begin heel pittig, maar als de jongste ook gaat lopen dan is opeens alles leuk. Leuke uitstapjes, makkelijk naar de speeltuin etc. Eerste jaar even doorbikkelen en dan is het echt heel gezellig met 2!
Ik vind het heel goed te doen en heel gezellig met twee kindjes. Ik vond de eerste twee maanden wel pittig want de jongste huilde best wel veel. Hij slaat nu wel al sinds drie maanden door dus dat scheelt een hoop. Ik heb eigenlijk al heel snel ervoor gezorgd dat ze allebei tussen 12 en twee ongeveer slapen. De jongste wel meestal in de draagzak maar inmiddels wel gewoon in bed.sowieso is een draagzak of draagdoek wel heel handig die van mij leefde zo wat daar in de eerste drie maanden, de jongste dan.
Ik vond 1 kind heel goed te doen, geweldig en heerlijk! Maar hij was ook super makkelijk. Na 9 maand was ik weer zwanger. Ik was slechter te pas, maar oké te doen. Maar na de geboorte werd het loeizwaar. Maar dat had met de situatie van mijn dochter te maken. We werden niet gehoord en geholpen en ze zat niet goed in haar vel. Wij kregen geen rust en slaap en ik kreeg er een burn out bovenop. Nu is ze met drie en slaapt sinds kort meestal door. Ik ben er weer zo goed als bovenop en ik kan weer meer genieten van de kids. Ik heb geen seconde spijt gehad van een tweede en ook niet de snelheid ervan. Ze hebben echt wat aan elkaar en het zijn schatten! (Soms ook niet hahahahaha). Om mij heen zie en hoor ik genoeg mensen met meerdere kinderen waarbij het allemaal redelijk soepel verloopt. Dus tja, hoe je het zal ervaren en hoe het zal gaan is heel persoonlijk....!
Mijn zoontje slaapt niet meer smiddags maar is wel moe in de middag en wordt dan lastig. Toen ik zwanger was snakte ik wel eens naar een dutje maarja... dan maar vroeg naar bed! Nu met twee kindjes is het soms piek uur. Oudste moet naar bed terwijl jongste een fles wil. Jongste heeft huilmomentje tijdens het avondeten. Etc.
Dingen als tussen de middag slapen en een uur voor jezelf nodig hebben zou ik maar niet vanuit gaan. Als je dat echt nodig hebt moet je er niet aan beginnen.
Gewoon kijken hoe het loopt, je weet het van tevoren toch niet. Eerste zwangerschap had ik veel pijn en was ik erg moe, tweede zwangerschap ging ik zowat fluitend door. Bevalling was ook minder uitputtend en je weet hoe alles werkt met een tweede. De eerste sliep na 3 maanden door en was rustig, de tweede pas na 8 maanden en was juist onrustig. Gelukkig sliepen ze 's middags ook vaak rond dezelfde tijd, maar ja, op andere momenten konden ze tegelijk vreselijk jengelen. Stond je te koken en dan 2 kinderen die tegelijk jankten en het zat waren, verstand op nul, het is een fase, ook dat ging weer voorbij. Na dat eerste jaar werd het een stuk rustiger en makkelijker.
1 kind vond ik een piece of cake. Had nog overal tijd voor, hij ging overal mee naartoe. 2 kinderen vond ik een heul ander verhaal! Veel drukker, hij sliep ook slecht.
Druk ... Iemand schreef het hier al, de gedachte: hoe heb ik 1 kind ooit druk kunnen vinden!? Ik vond van 1 naar 2 heel pittig, maar dat lag ook aan mijn kinderen, denk ik. Ik had een autistische peuter met ernstige gedragsproblemen (en slaapproblemen by the way, hij werd 5 keer per nacht wakker) en een gevoelige slecht slapende baby. Ik heb maanden moeten functioneren op 4x1 uurtje slaap per nacht. Wonderbaarlijk genoeg ging dat , de mens is toch tot veel meer in staat dan ik had gedacht. En je went eraan, vindt nieuwe/andere manieren om dingen te doen en maakt andere keuzes... In het begin moest ik overigens het meest wennen aan aandacht verdelen en 'kiezen' tussen mijn kinderen. Als ze beide huilden, naar wie ging ik eerst? Als ze beide aan verschillende kanten van de kamer kattenkwaad uithaalde, wie corrigeerde ik eerst? etc.
Tegen de tijd dat je tweede geboren is, is je eerste waarschijnlijk net van het middagslaapje af. En dus strontvervelend aan het einde van de dag. En als je oudste dan slaapt, begint je jongste te bleren want die huiluurtjes de eerste maanden zijn altijd in de avond. Nee ik zou niet op rust reken het eerste half jaar . Daarna wordt het wel beter maar de het eerste half jaar tot het eerste jaar met twee kinderen vond ik echt afzien. Nu is het heerlijk, maar het eerste jaar vroeg ik me weleens af waar ik aan begonnen was.
ben ook wel benieuwd. hier nu hoogzwanger van nummer 2. vind het allerergste dat ik met mijn BI die sinds een paar weken opeens om de hoek komt niet eens normaal achter mijn dochter aan kan sjezen als ze weer eens wat uitvreet... of ze gaat gewoon naast haar bed liggen: nanananaaanaaa je kan me toch niet pakken... (nouja hoor het haar bijna denken iig, ze lacht zich een ongeluk dan...) handig met verschonen enz..... iig met een peuterpuber is het best zwaar denk ik. maar al met al, loont het zich. je krijgt er zoveel voor terug. denk dat ze ook helemaal gek op de kleine is als die geboren is
Onze oudste was 19 maanden toen de jongste geboren werd. Tijdens mn zwangerschap lekker meegeslapen op mn vrije dagen en ook nu nog doe ik vaak lekker een middagdutje mee. Nou moet ik er eerlijkheidshalve wel bijzeggen dat ik 2 makkelijke kinderen heb en dat de jongste prima in en ritme te 'plannen' is wat voor mij handig is (lees: tegelijk met de oudste een middagdutje ). Er zijn ook dagen dat het er niet van komt en dan ben ik savonds ook wel echt gesloopt....
Ik wil je vast veel sterkte wensen. Als (een van) de kinderen niet wil slapen, gaat dit niet gebeuren. Rust met kinderen is niet bepaald vanzelf sprekend! Hier de oudste ook mega druk. Is echt een energie vreter! Wij hebben mazzel dat de jongste super relaxed is, maar gesloopt ben je evengoed. Als je zo op je rust gesteld ben kan je beter wachten tot de oudste 4 zal zijn bij de geboorte van uk 2. Mijn buurvrouw kreeg een tweede toen haar zoontje 3,5 jaar was. Dan is het enkel overbruggen tot basisschool, dus na een half jaar heb je weer veel momenten met maar 1 kind. Ik kan in ieder geval niet wachten tot februari, dan mag mijn oudste smurf naar de basisschool. kan mama ook weer wat rusten. *counting down the days*