Vorige week nog. Ik zat in de bus. De bus reed net weg. Ik hoorde een vrouw die achter me zit heel eng hard gillen. De bus stopte direct. Bleek dat een meisje van 8/9 jaar voor de bus rende om de bus te halen. De chauffeur was zo bezig met verkeer dat ie het meisje niet had gezien. Het meisje was gewoon ook heel gevaarlijk bezig omdat het duidelijk was dat de bus al ging vertrekken en ze was zo klein dat de chauffeur haar ook niet goed kon zien. Gelukkig dat een vrouw oplette. Het meisje stapte in alsof niets aan de hand was. Ze dacht dat de bus netjes stopte voor haar.
Jaren terug op vakantie in Turkije. Er was buiten een glazen lift waarmee je naar het terras kon waar animatie ed werd gehouden. Beneden was er een engelse jongen van 9/10 jaar oud met de lift aan het spelen en iedereen hield die jongen in de gaten en hadden hem al gewaarschuwd niet met de lift te spelen. Het onvermijdelijke gebeurde toch. Hoe die jongen het voor elkaar kreeg weet ik nog niet maar hoorde ineens een gil, draaide mij om en daar lag de jongen met een been onder de lift en de ouders zaten binnen te drinken! Aantal weken geleden liep ik met een collega langs een vijver en zagen daar een meisje van 2 jaar op het brugje staan. Je zag de ouders van het meisje niet staan maar je hoorde ze wel gewoon roepen. Ze waren beide met de hond bezig. Gaat het meisje ineens onze kant op en loopt zo bijna de vijver in! Het is dat mijn collega snel naar haar toe rende maar anders en de mama liep maar op gemak en zegt dan ja je moet wel bij me blijven he. Ik dacht jullie staan er met z'n tweeen waarom let de een niet op het kind en de ander op de hond? Maar ja gelukkig is alles goed gekomen
Mijn zoontje is een keer uit het winkelwagentje gevallen, Echt in 2 seconden dat ik karretje los liet. Keiharde knal en daar lag hij met zijn kop op de tegelvloer........ Jemig wat ben ik toen geschrokken zeg
Ik had het vorig jaar op de Peuterspeelzaal. Op een Peuterspeelzaal dus! Had een gesprek met de juf van Aiden, omdat hij dit jaar naar de Basisschool gaat. Finley was mee (geen oppas helaas). Het was namelijk na schooltijd toen we Aiden op gingen halen. Ik deed het deur van het klaslokaal dicht. Alle ouders waren al weg. Dacht ik. Finley was aan het spelen. Aiden stond vlakbij ons. Met een half oog op Finley gericht probeerde ik het gesprek met de juf te volgen. Totdat ik het plots verdacht stil vond. Dacht dat Finley nog aan het spelen was, maar zag hem nergens! Heb het gesprek afgekapt en met de juffen en de hulpjuffen het hele gebouw doorgezocht. Nergens Finley te vinden! De PSZ grenst daar aan een winkelcentrum met drukke parkeerplaatsen. En ik kreeg plots een naar gevoel. Ik vloog bijna jankend naar buiten en daar kwam een een andere moeder met Finley teruglopen die al op de parkeerplaats liep! De deurklinken zitten daar erg hoog op de deuren, zowat bovenaan. Een van de ouders moet dus het lokaaldeur weer opengedaan hebben en deze lekker open hebben laten staan. Een van de ouders moet daar de zware buitendeur open hebben gedaan en onze 18 maanden oude Finley gewoon naar buiten hebben laten lopen! In zijn eentje. :x
vorige week. Ik liep met Luca bij het kinderdagverblijf. Er liep zo'n 150 meter verder een vrouw over de stoep met een meisje van rond de 4 jaar. Er kwam een auto aan en die stopte om ze over te laten steken. De moeder krijsen tegen dat kind: LOOP DOOR, DIE AUTO STAAT TE WACHTEN, NU, DOORLOPEN. Echt krijsen als een malle. Dat kind reageerde nergens op dus loopt gestaag door. Loopt die moeder terug en geeft zo dat kind een trap in der rug en zegt: DOORLOPEN NU, LUISTEREN, IK BEN JOU ZO ZAT, LUISTEREN. Als ik Luc niet bij me had was ik erheen gegaan en had ik vanuit mijn werk meteen gehandeld. Echter had ik Luca naast me lopen en die vrouw was zo vreselijk agressief dat ik iets had van, ik ga er niet heen. Bij het KDV nagevraagd of ze weten wie het is. Ze schrokken ervan maar kenden de twee niet. Heb het wel doorgegeven aan de wijkagent van de buurt. Ik stond echt met open mond te kijken. Heb er de hele avond een naar gevoel van gehad.
Paar jaar geleden op vakantie, fietsen op het dak mee. We waren nog maar net onderweg, ik reed. Ineens voel ik iets en mijn man roept 'kut, NEE!' Ik reed links en ben automatisch aan die kant gestopt (net op dat stuk gras langs de geleiderail). Man springt uit de auto. Fiets lag dus midden op de snelweg. Andere auto kon hem nog maar net ontwijken. Man rent de snelweg op en sleurt die fiets er af. En toen moesten we nog naar de overkant.... Ben nog nooit zo geschrokken. Man snapt ook niet dat ik die auto heb kunnen houden, ben met 120 km per uur de grasberm ingedoken. En wat duurt remmen lang zeg! Later bleek hoe de fiets er af heeft kunnen vallen. Oudere fietsdakdragers zijn gemaakt voor fietsen met een ronde stang in het frame. Nieuwe fietsen hebben meer een ovalen stang. Fiets van mijn man stond dus niet goed vast, al konden wij dat toen ook niet weten. Gelukkig is alles goed afgelopen en had zelfs de fiets weinig schade. Maar ik zit niet echt rustig meer met fietsen op het dak.
Twee dingen: Een keer in de trein zat ik in de hal maar ook de deuren zijn. Voordat de trein vertrok (fluitje was al gegaan) kwam er nog een vrouw aanrennen die er nog insprong. De deuren gingen dicht maar ze was nog niet binnen. Toen zat haar arm klem tussen de deur en de deuren gingen letterlijk helemaal dicht, haar arm zat er compleet tussen geplat en de trein ging rijden.Zij schreeuwen en huilen en andere passagiers probeerden de deuren open te trekken en maakte het glas kapot van de noodrem. Ik ben toen de conducteur gaan zoeken. Het liep wel goed af hoor, denk dat ze daarna langs de eerste hulp is gegaan. Andere keer was op vakantie. Ik was toen een jaar of 12 en mn broertje was toen ongeveer 1,5 jaar. We zaten aan een groot zwembad, langwerpig. Hij rende in een oogwenk helemaal naar de andere kant van het lange zwembad (waarom ouders het niet zagen geen idee) en sprong toen zonder bandjes in het zwembad. Er zaten ook geen mensen aan die kant van het zwembad of in het water(was rustig). Mn stiefvader dook er gelijk in en zwom als een raket naar die andere kant en wij zagen hem steeds onder dompelen, hij probeerde omhoog te komen maar kwam alleen met zn voorhoofd boven en zakte dan weer dieper.. Brr staat nogsteeds op mn netvlies. Stiefvader was toen wel snel erbij maar broertje moest nog wel echt water overgeven enzo en veel hoesten. We zaten ongelofelijk te shaken daar en mn moeder huilen natuurlijk.. Pff. Badmeester had trouwens eerst niets in de gaten die was nog hoog en droog.
Mijn grootste nachtmerrie is dat er iets gebeurd met onze dochter. Ze is een pittig tantetje van ruim 2 jaar en als ze de kans ziet om weg te lopen dan doet ze dat... Zo ook afgelopen zomer. We hadden met de buren een barbecue en de kinderen waren lekker aan het spelen op het speeltuintje. Ik hield mijn dochtertje goed in de smiezen. Ze was lekker aan het spelen met andere kindjes en leek geen aanstalten te maken om weg te lopen omdat ze zo druk aan het spelen was. Ik praat even met een buurvrouw, dus keek even niet naar dochtertje. Een paar seconden later kijk ik weer of ik haar nog zie, maar geen dochtertje te bekennen. Alle andere kinderen waren nog aan het spelen bij het speeltuintje maar dochtertje zag ik niet meer. Ik dacht eerst 'geen paniek, een paar seconden geleden zat ze er nog dus kan niet ver zijn' Maar toen ik die kant op liep en om me heen keek begon ik al iets meer paniekerig te worden. Eerst zelf de straat afgerend om te kijken of ik haar zag, maar nergens te bekennen! Hoe kon ze toch zo snel ineens weg zijn met die kleine beentjes van haar! Weer terug gerend naar de buren, probeerde mijn stem niet paniekerig te laten klinken 'willen jullie even meehelpen zoeken want *dochtertje* is weg.' Gelukkig nam iedereen het gelijk serieus en een buurvrouw is gelijk op haar fiets naar de sloot gereden. Andere buurvrouw nam de straat links en ik de andere kant. Had een brok in mijn keel en mijn hart ging vreselijk te keer want ik zag al voor me hoe ze door iemand in een auto was getrokken en meegenomen of dat ze in de sloot was beland. Plotseling hoor ik een buurvrouw gillen 'ik heb haar!' In de verte zag ik de buurvrouw aankomen lopen met mijn kleine meid in de armen. pfffff Ook een keer zelf een domme fout gemaakt, dochtertje was toen nog geen 2 jaar... Had iets in de auto laten liggen en dacht even snel naar de auto te rennen die voor het huis op de parkeerplek stond. Dochtertje was lief aan het spelen in de woonkamer. Ik loop naar de auto en hoor de deur achter me dichtvallen! Gelijk besef ik dat ik geen sleutel mee heb genomen Had mezelf dus buitengesloten! Alle deuren en ramen zaten dicht. Eerst door het raam gekeken wat dochtertje aan het doen was, die was lief naar me aan het lachen vanachter het raam en ik dacht alleen maar 'shitshitshitshit' Had toevallig de reservesleutel al een keer opgehaald bij mijn ouders en verder had niemand een extra sleutel. Toevallig kwam net een buurman naar buiten gelopen, die zag mij staan. Ik zenuwachtig uitleggen dat ik mezelf had buiten gesloten en dochtertje nog binnen was. Buurman was zo aardig om met me mee te denken en heeft het na ongeveer een kwartier ploeteren voor elkaar gekregen om de deur te openen d.m.v. een stok door de brievenbus te steken en zo de klink naar beneden te halen Zo doen inbrekers dat dus, dacht ik toen nog Maar wel erg geschrokken ook!
Wij hebben op zolder een klein hok waar de wasmachine, droger staan, meteen daarnaast zit de trap. Oudste op de PSZ, jongste was boven aan het spelen, ik was met de was bezig. Doet ze de deur dicht van het hok, en vervolgens het traphekje, maar de hendel van het traphekje was naar beneden en die zit dus klem op de deur van het washok. Geen beweging in de deur te krijgen, ook dochterlief krijg het traphekje en de deur niet open. Ienimini hokje helemaal dicht, geen telefoon bij mij, en niemand thuis, over 10 minuten moest ik de oudste ophalen. Ik heb dochterlief naar de kamer van zus gestuurd (ook op zolder) geen idee of ze dat deed, kon haar niet zien. Ben gaan beuken tegen de deur, echt kreeg er geen beweging in, schoppen kon niet daar was het hok te klein voor, kon niet eens normaal recht opstaan, en maar door blijven beuken en beuken, geen beweging in te krijgen, ik dacht, ik moet door gaan, desnoods beuk ik de hele deurpost eruit maar ik moet door gaan! Inmiddels was ik al een beetje in paniek, normaal nooit last van maar vond het nu wel heel eng worden. Na 5 minuten beuken en het gevoel hebben alsof mijn schouder zwaar gekneusd was kwam er iets beweging in, daar kreeg ik weer hoop en ben door gegaan, uiteindelijk was het traphekje krom, zag de deur vol met gaten maar ik was er uit! De hendel van het traphekje schoot elke keer de deur in maar bleef hangen achter het hout, naar veel wrikken en beuken is hij langzaam open gegaan, met een hele rij gaten. Ik heb een keer mijn oudste voor een auto weg getrokken toen ze de weg op rende, ik trok haar zo hard terug dat de helft van haar capecon kapot scheurde, komt er iemand aan fietsen en zegt tegen mij, dat kan ook wel iets zachter! Ik, ja joh de volgende keer laat ik haar onder een auto rennen! Maf wijf:x
Wij staan al jaren op een camping en kennen dus iedereen op ons veld. Achter onze caravan is een speeltuin, E. Ging samen met haar vriendinnetje (5,5 jaar) op de fiets na de speeltuin. Ik een vriendin geappt dat ze naar de speeltuin kwamen en of ze af en toe wou kijken. ( ze wilden graag met zijn 2tjes haha) Nou geen probleem. Ik krijg appje; ze komen er weer aan. Ik wachten en wachten. Nergens te bekennen. Heel het veld rond gelopen, alle vriendjes en vriendinnetjes langs geweest. Naar het water kon ze gelukkig niet zijn want moesten ze langs mijn ouders en mijn opa en oma. Zweten en bibberen.. op fiets gestapt met de moeder van dat andere meisje. Waren ze met zn 2tjes naar de kantine gefietst, konden ze vast gaan knutselen.. heel onschuldig met zijn 2tjes aan het dansen e.d. van geen kwaad bewust.. pff. Ze fietsen al heel het seizoen Samen naar de speeltuin en wisten heel goed dat ze alleen op het veld mochten spelen en anders naar ons moesten komen. Einde van het seizoen gebeurd dit.. pff..
Heb ik ook 1x met E. Gehad.. ik had mijn handen vol en ze neemt een sprint, wilt dus ook een drukke weg oversteken. Heb haar met m'n benen terug getrokken, maar daardoor leek het net of ik haar een schop gaf. Ze viel op dr billen op de stoeprand. Dus huilen.. zo'n vrouw ook beschuldigde me gelijk van mishandeling. Ja ik had m'n handen leeg kunnen maken, maar dit was mijn eerste reactie..
Ik ben heel erg geschrokken een paar jaar terug, ik reed naar m'n werk en moest een stijle bekende berg op. Ineens zie ik aan de andere kant van de weg een wielrenner op de grond liggen. Heb gelijk m'n auto aan de kant gezet, het was een oudere man met z'n gezicht omlaag op het harde asfalt. Zo eng! Ik ben gaan zwaaien naar andere auto's, en die stopte ook. De man was bewusteloos, maar gelukkig kwam de ambulance snel. Ik las een paar dagen later in de krant dat de man zwaar gewond was, maar wel stabiel.
Wij hadden een vakantiehuis gehuurd met prive-zwembad. Lange reis gehad en na aankomst eerst spullen uitgepakt en toen zouden we naar het zwembad gaan. Dat lag op een terras waar je met een trap naar toe moest. Ik had de zwembroeken en bandjes in mijn hand en de kinderen liepen voor mij de trap op. Toen ze het zwembad zagen gingen ze helemaal uit hun dak. De oudste rent er zo op af en springt met kleren en al erin. Pas toen dacht hij eraan dat hij helemaal niet kon zwemmen. Ik ben er gelijk achteraan gedoken (ook met kleren aan). Mafketel.... Ik ben er trouwens niet erg van geschrokken, omdat ik het zag gebeuren en er gelijk bij was. Maar goed, ik ben zo'n moeder die niet gauw schrikt. Met drie stuiterballen van kinderen ben ik wel wat gewend, en ik let goed op. Dan gaat er nog wel eens wat mis, maar ja, dat hoort er bij en daar leren ze van. Waar ik wel erg van geschrokken ben. Ik kwam op een avond thuis en had geen sleutels bij me, dus ik belde aan. Mijn man was boven en kwam naar beneden om de deur open te doen. Hij had onze jongste van toen 4 maanden in de maxicosi bij zich. Die had daar boven even in gelegen, terwijl man de oudste kinderen in bed stopte. Hij had hem zo opgepakt en mee naar beneden genomen en blijkbaar de gordels niet vastgemaakt in de gauwigheid. En ineens klapte de beugel van de maxicosi los en het kind viel eruit. Ik kan de trap zien van buiten en ik zag hem zo van de trap vallen naar beneden. Toen heb ik wel staan krijsen buiten van angst. Gelukkig had hij helemaal niks, echt een wonder.
Deze week 2 situaties waarvan ik wel schrok; 1: een klein jongetje voorop de fiets. hij zat niet vast en hij zat te bewegen. Vader schreeuwde alleen maar dat hij moest ophouden met bewegen, maar vastzetten, ho maar! De vader keek niet echt vriendelijk, dus ik voelde mij ook niet echt geroepen om hem er vriendelijk op te wijzen. 2. In een auto die op de parkeerplaats reed, zat niet alleen papa en mama, maar ook een kindje van ong. 1jr. Alleen het kindje zat niet in een stoeltje of iets dergelijks, maar werd gewoon door moeder vastgehouden voorin en het hoofd klapte dus naar achter toen papa een drempel overreed. Vond ik ook niet zo'n fijn gezicht.
Bij ons in een zijstraat woont een gezin met drie kinderen tussen de 2 en 5 jaar. Zij laten deze kinderen de hele dag buitenspelen zonder zelf op te letten (ook geen andere ouders buiten) Wij wonen aan een hele drukke doorgaande straat. Ik zat aan tafel en kijk zo uit op die straat. Zie ik opeens dat meisje van 3 jaar op haar loopfietje oversteken en vervolgens remt re auto die eraankomt heeel erg hard....tis echt net aan goed gegaan.... T gebeurde voor mn ogen...wat een schrik..bah
Ik bracht laatst mijn dochter naar school en we waren wat laat. Een andere moeder die voorbijfietste blijkbaar ook want ze slalomde met haar kleuter naast zich op de fiets door de auto's en fietsers heen (is hier behoorlijk chaotisch met auto's en fietsers als school begint) Ineens zie ik dat ze in een draagzak voorop een baby van een paar maanden oud heeft... Ik werd echt, en echt letterlijk, misselijk ervan. Als je eraan denkt wat er kan gebeuren.. Vroeger met gym op school waren we met de touwen bezig. Die dingen die uit het plafond kwamen. Ik zat op de bank aan de zijkant en zie een klasgenoot heen en weer zwaaien en zich klaarmaken voor de 'afsprong'. Zie ik ineens dat een lus van het touw om zijn nek zit! Ik wilde roepen maar hij liet al los en vergeet nooit meer dat beeld van dat ie bleef bengelen, zo eng. Gelukkig niks aan de hand, alleen op zijn tong gebeten. Maar pfff, had zijn nek wel kunnen breken. Laatst ook gezien dat een vader een klein kindje op een soort van kunstwerk neerzette. Oppervlakte voor kindje om op te zitten was misschien 30 bij 30 cm , maar wel zo'n 2 meter boven de straattegels... Vader ging op een nabij bankje zitten. Kreeg ik ook een misselijk gevoel van.
Waar ik trouwens ook echt van schrik is de onverantwoordelijkheid van veel ouders v.w.b. autostoeltjes gebruik. Zie echt zooo vaak als ik mijn kinderen wegbreng of op een andere moment, dat kinderen 'voor dat kleine stukje' niet vastgemaakt worden in hun stoeltje. Of gewoon los op de voorstoel zitten. En dan heb ik het over kinderen van 2,3,4 jaar. Vind ik echt onbegrijpelijk.