Hey, wou hier even jullie meningen en tips vragen. Ik heb een zoon van 3 jaar en een zoontje van 6 weken. Mijn oudste is nu altijd al een pittig manneke geweest maar vanaf mijn jongste geboren is is het totaal veranderd. Hij is helemaal iemand anders geworden (niet echt in de positieve zin). Hij is altijd erg koppig, roepen, tegendraads, slaan, bijten,... Naar de supermarkt gaan is al een hele uitdaging. Hij wil alles nemen dat hij wilt. Dingen in de winkel gewoon opendoen en willen opeten. Als wij hem dat weigeren begint hij door heel de winkel te roepen, krijsen, op de grond te gaan liggen. Bij ons blijven is ook een hele uitdaging en heel moeilijk voor hem. Zijn eigen zin willen doordrijven. Thuis is het niet veel beter. Vanaf 's morgens tot 's avonds luistert hij niet. Vanaf hij iets stout doet of we zeggen hem iets wat hij niet wil horen begint hij aan zijn kuren. Roepen, wenen, slaan, schoppen, met dingen door het huis gooien en noem maar op. Ik weet dat ik mijn aandacht moet verdelen en ik probeer dit ook te doen maar hij doet zijn eigen zin en veel dingen zijn dingen die hij niet mag doen. Ik ben bijna heel de dag aan het roepen en tieren en vitten op hem en het begint me allemaal wat veel te worden. Ik weet dat hij niet lang kan blijven zitten en geconcentreerd bezig zijn met iets, alles duurt niet lang waar hij mee bezig is. Op school gaat dit allemaal niet veel beter en de juf heeft me hier al over aangesproken. Ik schaam me er echt voor en ook gewoon ergens eens naartoe gaan doen we bijna niet omdat dit altijd verkeerd afloopt. Nooit kan hij eens luisteren of bij ons blijven. Wij lopen hem altijd overal achterna maar gewoon weglopen en uitlachen. Ook als we hem straffen lacht hij ons echt uit. Of tegenspreken is voor hem ook heel gewoon. Ik ben gewoon ten einde raad en weet niet meer hoe ik hierop moet reageren. Ik heb alles al geprobeerd. Iemand tips of opmerkingen?
Wat vervelend dat jullie het samen zo moeilijk hebben. Hier ook een peuter van 3 (bijna 4). Hij kan ook erg brutaal zijn en een weerwoord hebben. Ik geef het grotendeels op de leeftijd want ik hoor veel andere leeftijdsgenootjes die het ook zo doen. Maar weglopen en zo'n drama maken in winkels en op school e.d.... Hmm.. Dat is echt wel minder. Ben je consequent? Doe je wat je zegt? Ik denk dat jullie in een hele negatieve spiraal zitten en echt de positiviteit weer moet terug vinden. Complimentjes geven (tegenover 1 negatieve opmerking zouden 4 complimentjes moeten staan....), positieve benadering. Niet rennen wordt bijvoorbeeld rustig lopen. Niet schreeuwen wordt bijvoorbeeld zachtjes praten. Je zou misschien samen met hem regels kunnen bedenken. Op sclera.be kun je mooie picto's vinden. Probeer dan ook de positieve benaderingen te vinden ipv de negatieve. Verder zou ik de lijntjes met school? kort houden en goed bespreken met hen zodat je op 1 lijn komt. Kom je uit nederland? Bij loes.nl geven ze hier in de buurt gratis triple p cursussen. Misschien een idee? Ook zou een orthopedagoog eens mee kunnen kijken om weer op het goede spoor te komen. Succes, ik weet hoe lastig het kan zijn met een pittig kindje (onze twee is ook pittig).
Vragen wat goed werkt op school en of ze tips hebben. Positief gedrag belonen en eventueel een beloningskaart. En anders bij CJG kunnen ze ook tips geven. Succes!