Ik weet het even niet meer. Hoop op herkenning, maar moet het ook van me af schrijven, want ik ben echt verdrietig. Ik hoop dat ik uit m'n woorden kan komen Mijn zoontje was op de peuterspeelzaal een VVE kind, voornamelijk vanwege taalachterstand, maar ook qua gedrag liep hij wat achter. Er kwam logopedie en oh jee, die taalachterstand was enorm, zou hij nooit inhalen. De tweetaligheid was niet goed voor hem,etc. Zorgen, stress, paniek. Hij sprak met 3 jaar nog geen woord, ook niet mama of papa. Een maand na zijn 3de verjaardag kwamen er van de een op de andere dag voltallige zinnen uit hem. Letterlijk uit het niets. Het begon met "Mama?" in de auto. En een paar dagen later 3-woord zinnen en kort daarop 5-woord zinnen. Inmiddels met 4,5 jaar oud een tweetalig kind die de oren van je kop kletst En dat is een herkenbaar patroon bij hem, dat plotselinge. Hij heeft nooit gekropen, nooit optrekken geoefend en ging van zitten naar staan naar lopen in recordtempo. Maar nu ik er aan denk...het was hetzelfde met zindelijkheid; dat was destijds vanuit de peuterspeelzaal ook een "klacht"...wij toen ook weer helemaal in paniek natuurlijk. En ja hoor, plotseling ging hij naar de wc. Het potje konden we ongebruikt weggooien. En dan nu groep 1. Gelijk vanaf het begin was er al een negatieve spotlight op hem. Hij had meer aandacht en hulp nodig (We hebben nog meer kinderen!), hij heeft een zeer slechte werkhouding, is te snel afgeleid, maakt weinig contact met de andere kinderen tenzij zij initiatief tonen, hij is veel te gevoelig en hij is veel te empathisch. De dagen waarop hij zo snel afgeleid is en er met de pet naar gooit zijn vermoeiende, lange dagen voor zijn juf (haar woorden). Hij mag ook niet alle dagen tot 14u naar school. We moeten hem tweemaal per week eerder ophalen van hen. En nu komt daar ook nog bij dat ze vinden dat hij een zindelijkheidsprobleem heeft omdat hij steeds in zijn broek plast op school. Eergisteren tot 3 keer toe! Ik weet dus echt niet wat ik daar nu mee aan moet Thuis gaat hij gewoon zelf naar de wc, ook als hij 's nachts een keer moet. Meestal krijg ik dan nog wel even een por en een "mama, ik heb geplast hoor". Als ik vraag welk materiaal hij aangeboden krijgt, of het wel aansluit op zijn interesses en niveau, dan krijg ik als reactie dat ik ze maar gewoon moet vertrouwen. Waarop ik zei, dat is geen wantrouwen, dat is betrokkenheid. Thuis zie ik verdikkie een lief, gezellig kind, betrokken en heel speels, met veel fantasie (hij maakt prachtige verhalen). Een kind dat graag met de andere kindjes hier in de straat speelt en met zijn nichtjes en neefje. Wel inderdaad een kind die je eerder 4 dan 4,5 zou schatten, maar die wel overduidelijk aan een sociaal-emotionele inhaalslag bezig is. Cognitief loopt hij voor. Hij observeert altijd eerst heel erg veel en leert snel en is overduidelijk bovengemiddeld intelligent. Of school dat ook door heeft weet ik niet. Ik benoem het wel, maar er wordt niet echt op gereageerd. Tegen advies van school in probeer ik er wel op in te spelen. Hij toont interesse in rekenen en lezen, maar krijgt dit op school nog niet, dus bied ik het thuis aan. Soms voelt het net alsof zoonlief op school een totaal ander kind is dan thuis. Over 2 weken is er weer een gesprek. Ik heb er nu al buikpijn van... Hoe moet ik dit nu aanpakken en oplossen?
Is hij je oudste kind? Bij onze oudste nu 6 gaat ook niet alles volgens het boekje en dat bezorgd me ook een hoop stress. Dus dat herken ik wel Onze zoon doet ook alle dingen opeens of als hij voelt dat het echt moet. Ook ongeconcentreerdheid en wiebelen. Voor ons is het een wereld van verschil welke leerkracht hij heeft. 0 groep die leerkracht voelde hem totaal niet aan Groep 1 ging al beter maar was zijn houding in de klas wel een probleem Nu groep 2 heerlijk relaxte leerkracht en daardoor ook een ontspannen kind. Hoewel hij nog niet aan sommige dingen toe is. Maar dat kan soms ineens zover zijn. Maar ik ga ook kapot van de stress over hem. Hoe weet je trouwens dat je kind boven gemiddeld intelligent is? Is hij getest? Onze zoon had ook moeite met de taalspraak ontwikkeling. Eerst leek hij bijdehanter dan nu. zijn iq is gemiddeld. Daar heb ik me dus op verkeken dat ik dacht dat hij heel slim was. Maar soms heb ik nog wel dat idee. Maar gedraagt hij zich heel ongrijpbaar. Hij doet de dingen omdat ze moeten maar ook niet meer dan dat. Er komt niet uit wat erin zit. Onze dochter 4 jaar met een iq van 93 is nu al bijna slimmer dan hij. Terwijl hij het gezien zijn iq wel zou moeten kunnen. Ik kom er maar niet achter wat dit is. Wel geïnteresseerd in andere dingen zoals het menselijk lichaam. Hoe mensen ademen en het skelet enz. En dan weet hij echt heel veel. Leerkracht moet natuurlijk ook aansluiten op jou kind. Als jou kind meer uitdaging kan gebruiken dan moet hij dat ook krijgen. Misschien plast hij wel uit verveling in zijn broek om maar aandacht te krijgen.. Maar ik snap niet waarom hij eerder opgehaald moet worden.. Kan er geen extern iemand mee kijken met de leerkracht als de school het moeilijk vind. En anders probleem voorleggen bij de jeugdgezondheidszorg daar kun je altijd terecht met vragen over je kind. Dat is eigenlijk het verlengde van het consultatiebureau.
@HvL Hij is enig kind. Het voelt zo krom allemaal, want wij hebben geen problemen met hem thuis. Het is puur school Voor de lockdown was er gezeur dat hij zijn brooddoos niet snel genoeg leeg at. Of aan het begin van het schooljaar dat hij nog niet goed genoeg zelfstandig de rits van zijn jas dicht kon doen. En zo is er altijd wat. Vanuit de peuterspeelzaal was er destijds het verzoek tot een IQ test, maar de instanties hier wilden er toen nog niet aan vanwege zijn jonge leeftijd. Zij hebben dit bij de intake wel aangekaart bij zijn nieuwe juf, maar er is niks mee gedaan. Bij logopedie kwam het overigens ook naar voren. Daarbij kom ik ook nog eens uit een onderwijsfamilie en hoor ik het dus van alle kanten. Maar goed, van familie neem je het toch minder snel aan Maar ik merk het zelf ook aan hem hoor. Hij zegt en doet ontzettend vaak dingen die niet bij zijn leeftijd passen. Het zou ook niet zo verwonderlijk zijn...papa is bovengemiddeld intelligent (wil niet zeggen hoogbegaafd hé ) en bij mij is het in het verleden naar voren gekomen, maar ik heb daar nooit wat mee gedaan omdat ik het er heel moeilijk mee had (waren ook hele andere tijden toen).
Vervelend hoor dat ze steeds wat op te merken hebben! Ik denk ook niet dat een school zo hoort te doen. Ik heb zelf ook in het onderwijs gewerkt. Goed dat je hem zelf thuis al veel uitdaging geeft. Want als ze die uitdaging niet krijgen dan kunnen ze ook gaan onder presteren. Als ik jou was zou ik bij een andere instantie de situatie voorleggen. Want er moet gewoon hulp komen. Ik denk niet dat je kind op dit moment happy is op school!
Wauw klinkt niet echt als een leuke school/.juf. Als ze tegen jullie al zegt dat het voor haar een zware dag is omdat hij die dag wat sneller afgeleid is dan vraag ik me af hoe ze die dag op je zoon reageert. Een zeer slechte werkhouding, je kind is 4 en is zoals hij is, misschien moet ze hem werk aanbieden wat bij hem past, kijken of zijn "werkhouding" veranderd. En waarom mag hij niet alle dagen tot 14 uur naar school? Is dat omdat hij zelf heel moe is of omdat juf heel moe is? Te snel afgeleid, wat heeft juf hieraan al proberen te doen, heeft ze al een koptelefoon geprobeerd tijdens werkjes zodat de geluidsprikkels minder zijn? En waarom is hij snel afgeleid? Is dat omdat het heel onrustig in de klas is, kan hij naar buiten kijken , komt er veel geluid van buiten af? Of is het verveling? Heeft een IB er al geobserveerd in de klas, liefst meerdere malen en daar verslag van gemaakt? Zo nee dan kun je dat aangeven? erop staan dat dit gebeurt. Vaak krijg je dan een wat helderde beeld, bij voorkeur niet beïnvloed door het standpunt van juf. Mijn zoon viel wel wat op op de peuterspeelzaal, hij observeerde vaak maar speelde zelden mee. Had een hekel aan vieze handen en speelde dus ook nooit met zand. Maar op de driewieler en de karren (met stuur) was hij baas boven baas, achteruit in parkeren en al. Hij kreeg van ons een horloge omdat hij altijd vroeg wanneer we hem op kwamen halen, hij had binnen 2 dagen de hele, halve en kwartieren onder de knie en stopte toen ook met steeds vragen wanneer want hij kon het zelf zien (met wijzers en digitaal). Alfabet en getallen waren geen probleem, auto merken en nummerborden (her) kende hij uit zijn hoofd. Nooit gehoord , kijk daar rijdt een blauwe auto, altijd kijk - merk - kleur en soms dat is de buurvrouw (want ook de nummerborden van de buren kende hij uit het hoofd.) In groep 1 begon hij wel op te vallen en hadden wij al snel gesprekken, hun advies het te stimuleren in de dingen die hij moeilijk vond (omgang met anderen, motoriek) en geen stimulatie meer in de dingen waar hij goed in was. Tegen de kerstvakantie was het kind gefrustreerd en wilde liever niet naar school. School was stom want ze deden hetzelfde als op de peuterspeelzaal en hij wilde leren. Tijdens de kerstvakantie heeft hij zichzelf leren lezen en na de kerstvakantie wees hij juf erop dat ze iets niet goed voorlas, nam het voorleesboek over en ging voorlezen aan de klas. Toen ging het ook heel snel, er kwam een AB-er observeren (ambulant begeleider van buiten school) en we kregen het advies hem te laten testen omdat ze hoogbegaafheid of autisme vermoedden. Ondertussen het advies groep 2 maar over te slaan en door te gaan naar groep 3. Onderzoeken gehad en een jaar later de diagnose Asperger (autisme dus) In groep 5 de overstap gemaakt naar speciaal onderwijs en nu is hij 14 en zit in de 3de klas voortgezet speciaal onderwijs. Voor je gesprek volgende week. Ga niet alleen, neem iemand mee als extra oren schrijf op wat je van school wilt b.v observatie door de IB- er spreek ook gewoon uit dat je het gevoel hebt dat je kind vanaf het begin in een negatief daglicht wordt gezet, dat je ook het vermoeden hebt dat je kind dit (onbewust) aanvoelt (misschien dat hij daarom wel in zijn broek plast) En voelt het echt niet goed, kijk vast in het rond naar eventueel een andere school, hij is nu nog jong, als school echt zo rot blijft voelen wil je niet dat hij daar de komende jaren door moet brengen.
Je geeft aan dat een bovengemiddelde intelligentie bij hem past. Dan past het plotselinge ook enorm bij. Eerst zeker weten dat ze het kunnen en dan doen. Het hele stuk over op school, veel aandacht, slechte werkhouding etc is herkenbaar.die van ons deed in groep 1 eigenlijk niks. Maakte ook niks af. Niet omdat hij het niet kon, juist omdat hij toen alles al kon. Zijn gedrag ging juist achteruit door te weinig uitdaging, in plaats van dat hij toen 5 was leek hij wel een kleuter die binnen kwam inclusief spullen afpakken. Hij paste zich aan de groep aan... alleen negatief. Voert de school geen hb begin test uit? Vlotte kinderen passen zich binnen 2 weken aan. We kregen in eens hark poppetjes en die hadden we nog nooit gehad Hij lijkt wel of de school erg beïnvloed is door hoe de situatie eerst was toen hij achter liep. Voor je gesprek zou ik vragen of de interne begeleider aan wil sluiten. Tekent hij bijvoorbeeld ook anders dan op school? Zijn er dingen die hij graag doet maar niet zo standaard is? Daar kun je bijvoorbeeld een filmpje van maken. Hopelijk hebben ze een open kijk op de situatie en gaat die nog veranderen. Zet ook wat punten op papier dat werkte bij ons heel goed. Je mag me al tijd een of sturen (Die van ons is alweer bijna 7 en zit in groep 4)
Bedankt, @owly Bijna alles wat je schrijft is enorm herkenbaar. Het stukje over tekenen moest ik wel even om lachen. Op school krast hij namelijk bijna alleen maar, thuis tekent hij portretten
Het klinkt mij als geen fijne school en dat de vertrouwensband tussen school en jullie ook weg is? Hebben jullie daar ook gesprekken over gehad over hoe hij thuis is en wat jullie bevindingen zijn? Als jullie er niet uitkomen met school, zou ik misschien een andere school gaan zoeken. Zoals jij het beschrijft, doen zij het voor alsof het allemaal aan jouw zoontje zelf ligt en snap heel goed dat je daar gestresst of verdrietig van wordt.. succes!
Wat onwijs vervelend zeg. Verdrietig ook. Je hebt altijd leerkrachten die niet weten hoe ze met bepaalde dingen om kunnen gaan. De vraag is of zijn gedrag op het randje of net over het randje zit. School kijkt alleen maar vanuit werk(lopen ze wat achter hebben ze er extra werk aan en als je dan zo'n zeurkous hebt is dat echt vreselijk!. Misschien kun je de ggd eens bellen? De jeugdverpleegkundige/jeugdarts kan met je meekijken. Zij kunnen aansluiten bij zo'n gesprek op school en kunnen steunend voor de ouder zijn.. De signalen die je geeft kunnen we duiden op bijvoorbeeld autisme maar dat hoeft lang niet. Kan me voorstellen dat ze er wel alert op zijn.... zolang hij niet vastloopt en lekker in zijn vel zit, dat is het belangrijkste!
Ik zou je kind nu naar een andere school brengen. Qua gevoel. Wat doet school hier zelf aan? Ik bedoel de plasongelukjes kunnen ze weinig mee behalve opruimen maar bijv op tijd naar de wc sturen op 3 vaste momenten per dag zou al kunnen helpen. Dit zijn echter dingen waar ze ZELF mee kunnen komen, een juf met ervaring kan dit zeker zelf bedenken. Ik zou er niet zomaar mee akkoord gaan om hem (na het wennen) 2 dagen eerder op te halen van school. Tenzij hij duidelijk overprikkeld is en het niet meer aan kan. Het klinkt een beetje alsof school hun probleem in jouw schoenen wil schuiven. Hoe moeilijk is het om een kind 3-4x naar de wc te sturen? Ja uiteraard hebben ze meer kinderen, maar helaas zijn niet alle kinderen 13 in een dozijn qua gedrag. En ook daar zou school ideeen over moeten hebben. Er is tegenwoordig voor ieder kind een (klein) budget waaruit extra hulp gebruikt kan worden. Ook als je het niet nodig hebt, dan gaat het naar een hulpjuf voor een van de kinderen die het wel nodig hebben. Wat is het plan van school? Wat constateren ze, wat kunnen ze daar aan doen of aan werken? Wat is het plan met het eerder moeten ophalen? Hun verwachting, idee? Onze oudste heeft ook wat extra's nodig, ook vermoeiend voor de juffen maar zelf zeggen de juffen dat dat geen argument mag zijn. Over het ontwikkelen met horten en stoten, mijn oudste doet pas iets als hij zeker weet hoe het moet. Dus duplo heeft in een hoek gelegen tot dat hij ruim 4j was. In 1x maakte hij een compleet 3d anker en andere moeilijke dingen. Figuratief tekenen heeft hij ook nooit gedaan, geen kop-poter of rondjes met stokjes als poppetje, nooit gezien. Totdat hij bijna 5 was en opeens met een tekening van een complete poes thuis kwam Diezelfde week kwamen er ook complete dinasaurussen etc op papier (en die week ervoor alleen nog maar gekras). Ik zie dat bij mijn jongste helemaal niet die horten en stoten
Eerlijk: hij klinkt als een doodnormale jongste kleuter als je 4 bent, hoef je nog geen eindeloze concentratieboog te hebben, hoef je nog niet initiatief te tonen. Het is juist de tijd van samen leren spelen.. je ziet 4jarigen vaak náást elkaar spelen, het echte samen komt daarna pas. Je ziet dat een oudste kleuter dan sneller op de anderen afstapt. Idem aan tafel: kleine werkjes en pas oudste kleuters kunnen beter blijven zitten aan tafel. Als je een goede juf bent, speel je daar op in. En geef je een kind taakjes naar kunnen. En heb je over elk kind iets liefs te melden want elk kind heeft talenten Weet je, sommige kinderen (mensen) zijn heel extravert en als samenleving vinden we dat geweldig. Maar andere zijn introvert en dat is ook prima. Er is niets mis met rustig gevoelig en empathisch Ik zou mn kind niet bij zo een juf op school willen laten...
Wat vervelend dat je je er zo verdrietig van voelt. Je beschrijft een typische en speelse kleuter uit groep 1. De geschiedenis van voor zijn 4e jaar dat weet school natuurlijk niet en dat hoeft ook niet, ik heb het gevoel dat je dat heel erg meeneemt (en de spanningen van de afgelopen jaren) naar zijn juf en de school. Kan dat kloppen? Je begint bij hun met een blanko blad in groep 1. En bij school hoort ook dat je als ouder hoort hoe je kind zich gedraagd en reageert, en het leren omgaan met die feedback (het is geen kritiek). Ten alle tijden staat het belang van Jullie kind voorop, voor hen en jullie. Het valt ze op dat hij vaker broekplast, dat kan bijv. door spanning komen of nieuwe situaties waarmee je kind nog moet leren omgaan . Dat heeft tijd nodig. Op school zullen ze vaker (10 min gesprekken etc) zeggen wat ze opvallen, misschien is dat iets waar je als ouder aan moet wennen? Ik vond dat echt wel lastig zelf, gewoon om het niet als kritiek te zijn maar met de insteek van: ok dit zien we, daar gaan we over praten en uitzoeken wat de beste oplossing is voor iedereen. Het leren vertrouwen dat school Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Bijna klaar Het leren vertrouwen dat school ook het beste met hem voor heeft. Maar als dat al niet goed is -de basis- dan is dit voor jullie misschien niet de juiste school.