Ik heb even ideeen nodig wat we anders kunnen doen zodat onze dochter kalmeert/slaapt. De afgelopen nachten is het steeds tegen middernacht raak, huilen huilen huilen. Echt overstuur, krijsen soms zelfs. Maar wat we ook doen, we krijgen haar niet stil! Wat doen we? - pakken haar op schoot(horizontaal) - wiegen - 'ssshh' - nachtlampje aan - verticaal tegen ons aan - heen en weer lopen - lichtjes bouncen - klopjes op de billen - muziekje/zingen - praten tegen haar - luier checken - voeden - aai over de bol - temperatuur checken - zetpil - pink aanbieden(speen pakt ze niet) - wisselen van ouder - bij ons in bed nemen Uiteraard niet perse in deze volgorde en ben vast nog wat vergeten te noemen. Als het nog niet echt overstuur klinkt wachten we ook een paar minuten, kijken of ze gewoon weer in slaap valt en het gewoon een slechte droom was ofzo. Maar die 2 uur breekt ons echt op, want de nachtvoedingen komen er dan nog bij. Niemand kan dan slapen en betwijfel of de buren er ook geen last van hebben en wij krijgen onderling hier ook irritaties over. Laten gaan helpt natuurlijk ook niet, want dit helpt ook niet. Als ze stil is en je legt haar weg begint ze al vrij snel weer. Wij hebben nu dus echt geen idee meer wat we nog kunnen doen om haar te helpen, geen idee ook wat de oorzaak hiervan is.
Ohh wat vervelend zeg. Probeer je niet teveel achter elkaar? Deed ik met mijn zoontje soms uit wanhoop alles proberen en werd alleen maar nog onrustiger. Misschien even langs de huisarts oren checken ed? Hoe laat krijgt ze nog voeding? Kan het zijn dat het teveel is en ze last heeft van haar buik?
Wat mijn voorganger ook al zei, misschien probeer je wat teveel en wordt ze daardoor alleen maar onrustiger. Ik zou sowieso de oortjes even laten checken. Heeft ze niet gewoon honger snachts?
Als eerste checken of het niet medisch is, geen honger, dan zou het een sprong kunnen zijn. Hoe oud is ze? Onze uk huilde zo vanwege reflux, en wanneer hij een sprong had
Ze krijgt om half 9 voor het slapen gaan drinken, dan zo rond half 2 en half 6. Ze krijgt nog borstvoeding, dus ze bepaald zelf hoeveel ze drinkt en of ze drinkt. Soms is het snachts echt maar een paar slokken en dan slaapt ze gewoonlijk weer. Ze is bijna 7 maanden. Ik zal maandag eens bellen naar de huisarts, zien wat ze zeggen en zal dan ook oortjes even noemen. Zo lastig bij een baby! Het kan zijn dat we wel teveel proberen opzich, we stappen dan wel niet na een halve minuut al over op het volgende maar het is idd best veel als ik het zo terug lees. Wat raden jullie aan hiermee?
Zou een sprongetje kunnen zijn, of gewoon behoefte aan papa en mama Slaapt ze bij jullie in bed wel verder? Ken je de term 'co sleepen' ?
Wij laten haar eigenlijk niet langer dan ongeveer 5 minuten huilen, zeker niet als ze enorm overstuur is. Cosleepen hebben we gedaan tot ze 4,5 maand was. Mijn man kon niet goed slapen met haar op onze kamer. We hebben haar de afgelopen week een paar keer in ons bed gehad omdat we de cosleeper al uit elkaar hadden gehaald, en toen sliep hij zelf ook niet goed. Veel beter dan in haar eigen bed sliep onze dochter ook niet trouwens.
Laten huilen zou ik sowieso niet doen. Zorgt alleen maar voor meer onrust. Kan je niet aanleggen als ze huilt? Heeft ze niet gewoon honger? Omdat je schrijft dat ze dan wel in slaap valt na een paar slokken? Luier verschonen zou ik niet doen. De baby dry redt het makkelijk 10-12 uur. Tempen, zetpil, onnodig aan en uitkleden ook niet doen. Kan het zijn dat ze het te warm of te koud heeft?
Kan je haar voedings/leef schema hier eens neerzetten?? BV wordt vaak op verzoek gegeven, maar je kan ook BV op vraag en aanbod geven Zijn jullie al met bijvoeding begonnen? Zoja, vanaf wanneer? Is er onlangs iets veranderd in haar voedingspatroon?
En als je man oordopjes draagt als je kindje bij jullie ligt? Mijn zoon is al een stuk ouder, maar als hij eens in de zoveel tijd bij ons ligt of zoals afgelopen vakantie naast mij in de caravan draag ik zelf oordopjes. Maar dat zou ik met zo'n jonkie absoluut afraden. Als je man toch aan de andere kant van het bed ligt lijkt me dat een kleine moeite voor hem. Toen mijn zoon zo oud was als jou kindje, werkte het vooral niet om te lang te wachten met hem bij ons nemen. Dan was hij al teveel overstuur. Dat was ook zo als we te lang wachtten met voeden bij honger. Maar het was ook verrekte moeilijk om te achterhalen wat meneer bedoelde. De herinneringen zijn nog levendig. Succes!
Ja, dacht ik ook aan of een grote verandering in voeding (gestart met bijvoeding of naast groente/fruit nu ook pap o.i.d)?
Wat wij deden was eruit halen, verticaal of horizontaal dragen was afhankelijk wat op dat moment werkte, op die leeftijd was dat verticaal omdat het anders zwaar was. Ik zong altijd standaard liedjes tot hij kalmeerde en kon daarna zitten, zong nog een paar liedjes en legde hem in bed. Stadaard zinnetjes, kusjes en knuffel. Op slechte dagen schreeuwde hij en haalde ik hem er weer uit, als hij gewoon huilde liet ik hem liggen. Wij lieten hem niet huilen tot hij compleet overstuur was want dan was hij dagen lang hees. (Kwam heeeel veeeeel geluid uit )
Onze dochter is sowieso al vrij luid, dus de grens tussen huilen en zwaar overstuur is niet heel makkelijk te horen. Vannacht heeft ze bij mijn schoonouders geslapen zodat wij even wat beter konden slapen. Daar heeft ze doorgeslapen, buiten dat lieten ze haar voornamelijk huilen en lieten ze af en toe hun gezicht zien en gaven ze een aai over de bol. Met hoe lang zij kan huilen gaat dat wel een beetje tegen mijn gevoel in, maar het werkte blijkbaar wel. Zij en mijn man vinden dat we dat dus ook ff moeten proberen, ik wil dat best doen maar ik vind de grens dus erg moeilijk te bepalen. Hoe lang laat je haar dan huilen? Waar ligt die grens? Zij hebben haar dus wel rustiger meegemaakt dan wij dat hebben. Ik legde, of probeerde dat tenminste, haar zeker wel aan snachts(vonden zij ook maar raar, maar daar trek ik mij zeker niets van aan) om te kijken of dat het niet is. Wat ze drinkt, drinkt ze maar dat is dus niet de reden van die 2 uur onrust. Die is er ongeacht of ze heeft gedronken of niet. Ik check haar temperatuur voornamelijk in haar nek, als ik echt twijfel pak ik de thermometer, maar dat heb ik nog maar 1 keer gedaan. Ze eet sinds 3 weken vast voedsel, we proberen het 2 keer per dag aan te bieden maar soms is het ook wel 1 keer. Schema is wel ongeveer hoor, tijden kunnen wat verschillen: 8.30/9.00 drinken 11.30/12.00 drinken 13.00 broodje/fruit(soms beetje van beide soms een van de twee) 15.00 drinken 18.00 drinken 18.30 groente 20.30/21.00 drinken 1.30 drinken 5.30 drinken Ik probeer haar sochtends rond 10en nog even te laten slapen en dan smiddags rond 4 uur ook nog. Ze slaapt slecht overdag, dus het lukt niet altijd. Vanwege de breedte van ons bed slaapt onze dochter als ze bij ons ligt tussen ons in. Dat ze verhuisd is naar haar eigen kamer was vanwege geluid, oa rond de nachtvoedingen. Dat manlief niet kan slapen met haar erbij nu is voornamelijk omdat hij bang is op haar te rollen. Ik werk nog niet, dat komt met 8 maanden pas, dus heb nog een weekje of 6 te gaan.
Als ze haar hebben laten huilen, heeft ze dus niet doorgeslapen, tenzij het laten huilen bij het inslapen is gebeurd. Hoe lang hebben ze haar laten huilen? En was het echt overstuur huilen of meer een "ik ben moe en weet niet wat ik met mezelf aan moet" huiltje? In het laatste geval kan het zijn dat het probleem is dat ze te veel prikkels ervaart, het ene kindje is er gevoeliger voor dan het andere. Je hoeft haar natuurlijk niet te laten huilen (ik ben zelf tegenstander van laten huilen), maar proberen het heel rustig te houden qua prikkels kan helpen. Je schrijft dat je net bent begonnen met vast voedsel. Is het 2 uur lang overstuur huilen rond dezelfde tijd begonnen? Zo ja, dan zou ik het vast voedsel even helemaal weg laten en dan als het een paar dagen rustig is, heel geleidelijk opnieuw beginnen, met 1 voedselsoort tegelijk en niet teveel ineens. Ik moet zeggen dat hoewel ik weet dat bovenstaande bij diverse andere ouders heeft geholpen, wij niet bij de gelukkigen hoorden. Onze dochter begon rond 7 maanden 's-nachts overstuur te huilen, soms wel 4 uur lang achter elkaar, en dat dan wel niet iedere nacht, maar wel meerdere keren per week. Voor de rest was ze vrijwel altijd vrolijk. Nooit een oorzaak gevonden. Nu is ze bijna 3½, heeft voor zover wij weten geen allergieën of overgevoeligheden, slaapt redelijk goed (Al slaapt ze beduidend minder dan een gemiddeld kind van haar leeftijd, slaapt niet altijd door en doet al 9 maanden geen dutjes meer. Dit is niet typisch maar ook niet problematisch.) en is een blij en gezond kind. Wel had ze met 13 maanden al haar tanden en kiezen al. Ik vermoed dus achteraf dat dat aan het nachthuilen heeft bijgedragen. Bovendien had ze een hekel aan haar ledikant op de lage stand, en was sinds ze 12 maanden was dik tevreden met een matras op de grond.
Met slapen heeft ze zich niet laten horen, dat bedoel ik Hoe lang ze haar hebben laten huilen zeiden ze op dat ze dat hebben gedaan zolang het nodig was, tot ze dus stopte. Maar ik weet dat ze echt heel lang door kan gaan en er zelfs buiten adem van kan raken, daarom vraag ik mij af waar we de grens moeten trekken. Het huilen is echt pas sinds kort, korter dan dat we zijn begonnen met vast voedsel. Ik heb niet het idee dat het daardoor komt.
Ik denk dat als je voor deze methode kiest, of als je je ouders deze aanpak laat volhouden bij het logeren, je eerst goed moet kijken of je dit wel wilt voor je kindje. Ik stond destijds op het punt om hetzelfde te gaan doen, maar ik ben nu nog elke dag erg blij dat ik verder ben gaan lezen. Nu, met mijn ervaring als moeder, met al die informatie die ik de afgelopen 3 jaar heb gelezen, kan ik zeggen dat de wereld al veel wijzer is geworden sinds het onstaan van die laat-maar-huilentechnieken. Er wordt soms weinig gesproken over wat er werkelijk in het hoofdje van een baby omgaat als hij na vanuit zijn tenen te hebben geschreeuwd om troost, daar geen gehoor op krijgt. Laat staan welke effecten deze stress heeft op zijn gevoel voor veiligheid en hechting. Ik heb mijn baby ook laten huilen, maar met als wezenlijk verschil dat ik of een ander lief mens bij hem was. Nooit alleen. Ik heb vanaf dat punt tot nu mogen voelen hoe het is om te kunnen vertrouwen op dat mijn zoon vanzelf mijn armen steeds iets minder om zich heen nodig heeft. Het verschil tussen jou en mij is dat mijn zoon vanaf dag 7 begon te spoken en jou dochter begint nu ineens. Verlatingsangstfases zijn heel lastig. Ik denk dat deze sowiezo over gaan, wat je aanpak ook is. Ik geloof niet zo in verwennen. Mijn zoon zei vanavond toen ik vroeg of hij nòg een knuffel wou: "Oh nee, toch niet. Ga maar weg, ikke sapen. Doei doei!." Je baby laten huilen, is dat nou echt zo erg? - Kiind Magazine Een mooi artikel om even te lezen. Ik wil je niet per se naar 'mijn' weg naar rome praten. Ik wil je alleen informeren. Je zult ook reacties krijgen van mensen die het tegenovergestelde hebben ervaren. Dat is alleen maar goed. Je kunt pas goede keuzes maken als je beide kanten kent. Veel succes en sterkte met deze heftige fase!
Dat snap ik zeker, het is ook ontzettend lastig. Vannacht is ze 2 keer gekomen voor een voeding. Bij het inslapen huilde ze max 3 minuutjes en verder heb ik haar nog 2 keer gehoord met een 2 seconde huiltje als je snapt wat ik bedoel. Overdag kan ze mij over het algemeen gewoon zien en klets ik lekker tegen haar, ik denk dat het erge huilen van overdag ook wel vermoeidheid kan zijn en dat ik dan iets standvastiger moet zijn met het slapen overdag? Ik weet ook niet eens hoe lang ik haar durf te laten huilen. Heb het tot nu toe nooit langer dan 5-10 minuten gedurfd. Juist idd door die stress, ik merk bij haar juist dat ze dan harder overstuur gaat ipv minder. Dus daar moeten we wel een evenwicht in vinden, denk dat ik sowieso bij haar zou gaan zitten idd.
Volg je hart en je gevoel! Vreselijk cliché, maar zo waar. Er is een hele goede reden waarom je door je moedergevoel zo slecht tegen het alleen laten huilen.