Hoi, K is nu 4 jaar en zit nu al eventjes op school. Sinds B geboren is nu bijna een jaar is K aan het rommelen in de nacht. K is vanaf baby af aan al angstig. Bang voor vreemde mensen voor harde geluiden voor dieren etc. Nu is hij een stuk minder bang behalve voor alleen zijn en het donker. Hij slaapt met een nachtlampje aan en hij vindt zijn kamer fijn. Nu het probleem al een jaar komt hij snachts doodsbang uit bed. Komt bij ons liggen en slaapt rustig verder. Ik denk dat het vanzelf over gaat maar mijn man vindt het echt een probleem. Hij wil ermee naar de dokter maarja wat gaat die zeggen? Tuurlijk slaap ik ook beter zonder warm kleutertje naast mij. Maar als hij mij nu nodig heeft in deze fase van zijn leven? Hoe krijg ik hem weer op een "veilige" manier terug in zijn eigen bed? Is er misschien iets homeopatisch zodat hij snachts minder angstig is? Heeft iemand de gouden tip? Beloningssysteem werkt niet. Logisch ook daar denk je niet aan als je bang bent.
En hem troosten/geruststellen op zijn kamertje, hoe gaat dat? Wordt hij dan weer rustig en slaapt hij dan ook verder?
Ohja goede. Vaak lukt dat nog bij de eerste keer uit bed komen (uit bed stormen) de keer daarna blijft hij in zijn angst hangen en stopt niet met huilen. Hij zegt ook wel dan dat hij gewoon bij mij wil slapen. Dus ik denk dat het ook deels gewenning is.
Gewoon aan toegeven hoor gaat vanzelf over Zoont heeft dat tot 6 jaar gehad En slaapt nu met zijn broertje van 5 op kan er hij is nu bijna 9 en dat gaat prima. Nu komen ze alleen als ze ziek zijn en dat vind ik geen probleem
Dat zegt mijn gevoel ook maarja mijn man vindt het vreselijk Is het bij jouw zoon van de één op de andere dag over gegaan? Ik denk ook dat het beter wordt als de jongens samen slapen. Maar daar vind ik K te roekeloos voor en B te jong. Hij zou zo een kussen in zijn ledikantje gooien bijvoorbeeld
Onze zoon is sinds zijn 2e bang in het donker. Van de een op de andere dag en geen idee waarom. Hij wilde altijd met de deur wagenwijd open, overloop licht aan en het liefst zn slaapkamer licht ook nog..... We hebben toen een dimbaar led lampje gekocht voor op de overloop in de stekker. Die moet continu op zn felst. Ik doe hem als ik naar bed ga dimmen tot op.zn laagste stand (anders kan ik niet slapen ) En nu sinds twee dagen (hij is nu ruim 5,5) wil hij met.de deur bijna dicht (echt op een kier van nog geen.10cm) en alleen de sterretjes van zn babyphone aan slapen... ook zo ineens van de een op de andere dag. Alleen moet nu het lichtje op de gang aanblijven voor onze.dochter hahaha. Die heeft sinds een half jaar ineens moeite met het donker. Dus nu slaapt zij met de deur open en het licht aan! En dan komt ze vaak halverwege de nacht evengoed nog bij mij liggen.... dat doet ze al sinds ze geboren is... hardnekkig probleem hahah Ik leg haar terug en sinds ze in een eenpersoonsbed ligt, ga ik even naast haar liggen en wacht tot ze weer slaapt. Soms val ik ook in slaap en ga dan terug als ik wakker schrik. Er zal wel een reden voor zijn dat ze komt en ik heb geen zin in strijd en gehuil midden in de nacht dus daarom zo. En op deze manier slapen we allemaal het beste... Kun je niet even naast hem gaan liggen? Heeft hij bepaalde dingen in zn kamer die hem angst aanjagen? Mijn man is bijvoorbeeld heeeeeel lang bang geweest voor "sessie bauw" een donkere balk tegen het plafond in zn slaapkamer (kom daar maar eens achter als ouders zijnde)
Ja precies sassie ik heb ook geen zin in strijd snachts. Leg jij haar meteen weer weg of als ze in slaap is gevallen bij jou? K heeft een meegroeibed maar die staat nog niet op z'n grootst. Het is begonnen toen zijn speelgoed op zijn kamer kwam ipv de huiskamer. Maarja in de huiskamer kan het niet ivm de box van zijn broertje. Grappig dat bij jouw zoon de deur open moest. Bij k moet de deur juist goed dicht 😂
Soms merk ik niet dat ze komt word ik wakker ligt ze er ineens hahaha. Ik probeer haar wel gelijk weer terug te leggen als ik.wakker word van haar. Dan zeg ik dat het nog nacht is en dat ze morgenochtend bij mij mag komen liggen. Moet ik nu ook wel eerlijk zeggen dat het de laatste twee weken wel weer minder ging met het.voornemen om haar terug te leggen omdat we allemaal ziek geweest zijn. De kinderen hebben.drie nachten lopen spugen en hadden buikpijn en ik had keelontsteking en was gigantisch verkouden en ontzettend moe. Dus als de kinderen bij me kwamen dan nam ik ze gewoon bij me omdat de nachtrust van ons allemaal belangrijker was. Zowiezo heb ik dat wel, als je ziek bent mag je wel bij papa en mama.