Onze kleine meid rolt nu sinds 2 weken lekker van links naar rechts, rug en buik en er is geen houden meer aan. Heel fijn natuurlijk dat ze zich zo ontwikkelt maar dat betekende wel het einde van de Puckababy, en dus ook van ieders nachtrust. Ik word he-le-maal krankjorum van haar losgeslagen armpjes/handjes, en zij zelf lijkt er ook last van te hebben. Het begon al wel een beetje toen zij van de Puckababy Piep over ging naar de Mini (want meer ruimte) maar ze zit zichzelf nu echt in de weg. Ze is zeer gesteld op haar speen en slaapt ook alleen met speen, maar de handjes rukken en rammen hem er constant uit, of haar handje pakt hem en gaat er mee in haar mond ‘dippen’ Hierdoor gaat ze dus weer huilen, geven wij de speen en begint het weer opnieuw. Knuffeldoekje er overheen leek even de oplossing, maar inmiddels ramt ze met knuffeldoekje en al.. Wie heeft een tip?
Armen strak instoppen onder een laken of dekentje?? Mijn zoontje slaapt ook alleen goed in de puckababy hoop dat wanneer hij begint met draaien dat zijn armen dan inmiddels wat rustiger zijn.. succes!
Wat al gezegd wordt; op de buik laten slapen is wellicht de oplossing. Waarschijnlijk is ze nu ook sterk genoeg in haar nek om haar hoofd te verleggen.
Lakentje was een goeie, het helpt helaas njet tegen de armpjes want die wurmt ze er voordat je het lakentje vast hebt er al onderuit, maar over all geeft het wel ietsepietsje meer rust Buikslapen heb ik geprobeerd maar staat ze niet toe, ze trekt steeds haar ellebogen er onder en blijft ‘push-ups’ doen en rondkijken. Ze legt op geen enkel moment haar hoofdje rustig neer Ik heb het sterke vermoeden dat er tandjes doorkomen en ze daarom zo druk en gefrustreerd met die handjes bij haar mond en speen is, heeft iemand daar ervaring mee?
Tandjes zou kunnen. Hier waren de eerste tandjes t vervelendst; onrustig slapen, op alles bijten, kwijlen, af en toe koortsig, zure poepluiers... Moet zeggen dat die van mij net zo oud is en ook een fase van onrustig slapen heeft s nachts. Gaat zn hele bed door en van buik naar rug en weet dan opeens niet meer hoe hij terug moet (kan dat overdag prima). Veel frustratie, midden in de nacht Ervaring met de oudste is dat toen ze t rollen wat beter onder de knie had, gewend was aan dr losse handjes en de eerste tandjes door waren, het een stuk rustiger werd s nachts. (En toen wilde ze s nachts oefenen met kruipen, staan en lopen en nu hoor ik haar door de babyfoon “poesje mauw” zingen, dus er is altijd wel wat )